“ഇത്രയും ആയപ്പോൾ ബാക്കിയും അവർക്കറിയാം! നമുക്ക് വേണേൽ വെറുതെ കുറേ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാം എന്ന് മാത്രം.
പ്രയോജനം ഒന്നുമില്ല താനും!
ഇപ്പോൾ ഇതറിഞ്ഞത് നമ്മൾ ഈ ആറുപേർ മാത്രാ!
ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം മമ്മൂട്ടീ? നീ പറ!
എനിക്ക് ചെയ്യാൻ രണ്ടേരണ്ട് കാര്യങ്ങളേയുള്ളു!
ഒന്നുകിൽ അവരെ വീട്ടിലേയ്ക് കൊണ്ടുപോകുക!
അല്ലെങ്കിൽ അവരെ ഉപേക്ഷിയ്കുക!
അല്ലാതവർ പരസ്പരം വിട്ടുമാറില്ല! നാം സ്വീകരിച്ചാലും ഇല്ലെങ്കിലും അവർ ഒന്നിച്ച് തന്നെ ജീവിയ്കും!”
“എൻറെ ചന്ദ്രാ നീ നിന്റിഷ്ടം പോലെ ചെയ്യ്! നിനക്കൊന്നൊള്ളതിനെ എനിക്ക് തരാൻ ഞാൻ പറയില്ല! അതെങ്ങനെ പറയാനാകും!
സമുദായക്കാരുടെ കാര്യം ഞാൻ പറയാതെ നിനക്ക് അറിയാവല്ലോ?
മുഹമ്മദ് കുട്ടിയ്ക് ഇനി ഇങ്ങനൊരു മകളില്ല!
എനിക്കിനി അതേ പറ്റൂ!
കാരണം എനിക്കെൻറെ സമുദായം വേണം!
ഞങ്ങൾ വരുന്നുമില്ല കാണുന്നുമില്ല!
തീർന്നു ആ ബന്ധം!
അത്ര തന്നെ!”
ഉപ്പ കണ്ണീർ തുടച്ചു!
“അത് പറ്റില്ല!
അതിനാണേ കാര്യം അറിഞ്ഞയുടൻ ഞാൻ നിന്നെ വിളിയ്കില്ലല്ലോ?
നിങ്ങൾ കൂടി വന്നേ പറ്റൂ!
അല്ലേ ഞാനെൻറെ ചേട്ടന്മാരെ വിളിച്ചല്ലേ കാര്യം പറയേണ്ടത്! നമ്മൾ ഒരുമിച്ച് ചെന്ന് പിടികൂടുന്നു!
നിനക്കിനി അവളോട് കുറശ്ശ് കാലം ഒരു ബന്ധവും വേണ്ട താനും!”
ആ പടപ്പുറപ്പാടാണ് റസിയ മുറ്റത്ത് തുണി വിരിയ്കുമ്പോൾ മുന്നിൽ നിരന്നത്!
ആദ്യ ഞടുക്കത്തിൽ നിന്ന് ഒന്ന് മോചിതനായ ഞാൻ ഉപ്പയുടെ മുഖത്ത് നിന്നും കണ്ണുകൾ പറിയ്കാതെ സിറ്റൌട്ടിലെ കസേരയിൽ കിടന്ന ഷർട്ട് എടുത്ത് ഇട്ടു…..
ആ മുഖമാകെ വെട്ടിവിയർക്കുന്നു…..
കവിളുകൾ കിടന്ന് വിയർക്കുന്നു….
ശരീരം കുഴയുന്നു എന്നത് മനസ്സിലാക്കിയതും ഞാൻ ഷർട്ടിൻറെ ബട്ടനിടാൻ നിൽക്കാതെ പാഞ്ഞ് ചെന്ന് നിലത്ത് വീഴും മുന്നേ ആ വലിയ ശരീരം എൻറെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത് അലറി……
“വറീസേ….. വണ്ടിയെടുക്കടാ…”
കോരിയെടുത്ത ഉപ്പയുമായി ഞാൻ പുറത്തേയ്ക് പാഞ്ഞു…
എൻറെ മുന്നിൽ ഓടിയ വർഗ്ഗീസ് വെളിയിൽ കിടന്ന റസിയയുടെ ഒക്കെ കാറിൻറെ ബായ്ക് ഡോർ തുറന്നു!
ഉപ്പയെ കാറിൽ കിടത്തി ഞാൻ കയറി ഡോർ അടച്ചതും വർഗ്ഗീസ് കാർ സ്റ്റാർട്ടാക്കി!
ഒപ്പം കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പാഞ്ഞ് വന്ന റസിയ മറുഭാഗത്തെ ഡോർ തുറന്ന് ഉപ്പയ്കൊപ്പം അകത്ത് കയറി!
സംഭവിയ്കുന്നതെന്ത് എന്ന് മനസ്സിലാക്കി മുറ്റത്ത് കൂട്ടക്കരച്ചിൽ ഉയർന്നപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കാർ പുറപ്പെട്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു!
ഓവർ സ്പീഡിന് നിരന്തരം ശകാരം കേൾക്കുന്ന വർഗ്ഗീസ് ആറാം മിനുട്ടിൽ പന്ത്രണ്ട് കിലോമീറ്റർ അകലെയുള്ള മെഡിക്കൽ കോളജിൻറെ കാഷ്വാലിറ്റിയുടെ മുന്നിൽ കാർ നിർത്തി!
കാഷ്വാലിറ്റിയിലെ പിജി സ്റ്റുഡന്റിനോട് റസിയ കരഞ്ഞു:
“നിശാന്തേ എന്റുപ്പയാ!”
“സാറിവിടുണ്ട് റസിയാ പേടിയ്കണ്ട ഞാനിദാ വിളിയ്കാം!”
ഡോക്ടർമാരുടെ സംഘം ചുറ്റും കൂടി!
പത്ത് മിനിട്ട് കഴിഞ്ഞ് കാർഡിയോളജി വിഭാഗം മേധാവി റസിയയെ വിളിച്ചു:
“പേടിയ്കണ്ട! ഒരു മൈനർ അറ്റാക്ക്!
ഇപ്പോൾ ഇന്നത്തെ കാലത്ത് അതത്ര വലിയ കാര്യമൊന്നുമല്ല! നിൻറെയീ വേഷം…?
ഇതാരാ നിൻറെ?”
“ഹസ്സ്….”
“അപ്പം അതാ ഈ അറ്റാക്കിൻറെ കാരണം!”
അദ്ദേഹം ചിരിച്ച് എൻറെ തോളിൽ തട്ടി കടന്ന് പോയി!
ഞാൻ റസിയയെ തോണ്ടി തലയിൽ ചൂണ്ടി!
അവൾ തലയിൽ കെട്ടിയിരുന്ന തുവർത്തഴിച്ച് എൻറെ കൈയിൽ തന്നു!
അതും കഴിഞ്ഞാണ് അച്ചൻറെ വണ്ടി പോർച്ചിൽ വന്ന് നിന്നത്!
വണ്ടിയിൽ അതാ കണ്ണുമടച്ച് ഉമ്മ ചാരിക്കിടക്കുന്നു!
ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ അമ്മ പറഞ്ഞു:
“ഒരു പരവേശം! പ്രഷറൊള്ളതാ!”
ഞാൻ ഉമ്മായെ താങ്ങിയെടുത്ത് എൻറെ തോളിലൂടെ കൈയെടുത്തിട്ട് പിടിച്ച് അകത്തേയ്ക് നടന്നു..
റസിയ ഓടിവന്ന് താങ്ങാൻ ഒരുങ്ങിയപ്പോൾ തളർന്ന ശബ്ദത്തിൽ ഉമ്മ ചീറി!
“തൊട്ടുപോകരുതെന്നെ”
ഞാൻ സാരമില്ലെന്ന് കണ്ണ് കാണിച്ചു!
പ്രഷർ കൂടിയതാണ്! ഇഞ്ചക്ഷനും നൽകി ട്രിപ്പുമിട്ട് ഉമ്മയേയും അവിടെ കിടത്തി!
ഞാൻ ആ നെറ്റിയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു!
തളർന്ന കണ്ണുകളോടെ ഉമ്മ ദയനീയമായി എന്നെയൊന്ന് നോക്കി….
“സാരമില്ലുമ്മാ! ഉപ്പയ്ക് ചെറിയൊരു ചങ്കുവേദന! കുഴപ്പമൊന്നുവില്ല!”
എന്നെ നോക്കി ഒരു വിങ്ങിപ്പൊട്ടൽ ആയിരുന്നു മറുപടി!
അമ്മയും ശ്രീക്കുട്ടിയും കയറി വന്നപ്പോൾ ഞാൻ പുറത്തേയ്കിറങ്ങി…..
ഇപ്പോൾ പെയ്തിറങ്ങും എന്ന മുഖഭാവത്തോടെ റസിയ വാതിൽക്കൽ തന്നെയുണ്ട്!
ഞാൻ അവളുടെ കരം പിടിച്ച് അമർത്തി.
“രണ്ട് മണിക്കൂർ ഒബ്സർവേഷൻ കഴിഞ്ഞ് കുഴപ്പമില്ലേൽ വീട്ടിൽ വിട്ടോളാനാ സാറ് പറഞ്ഞിട്ട് പോയത് ഡിസ്ചാർജ്ജാ കുറിച്ചത്!”
റസിയ പതിയെ പറഞ്ഞു.
നേരം സന്ധ്യയായി!
ഉപ്പയ്ക് പോകാമെന്ന് പറഞ്ഞു. ഉമ്മയുടെ അസ്വസ്ഥതകളും മാറി.
റസിയ മുന്നിൽ ചെന്നപ്പോൾ എനിക്കിനി ഇങ്ങനൊരു മകളില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ് അവളുടെ ബാപ്പ ആട്ടിയോടിച്ചു!
അച്ചൻ ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേയ്ക് വന്നു:
“നിൻറെ വീട്ടിൽ ചെന്ന നിൻറെ എളേപ്പ ഹംസ ബെറ്റിയെ ചോദ്യംചെയ്ത് അവളിൽ നിന്ന് വിവരങ്ങളറിഞ്ഞ് ഇങ്ങോട്ട് തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്!”
വലിയൊരു ഞെട്ടൽ… ഒരു മിന്നൽ റസിയയിലൂടെ കടന്ന് പോയി!
ഉപ്പയെപോലല്ല ഇളയുപ്പ! ചൂടൻ! വെട്ടൊന്ന് തുണ്ടം രണ്ട് എന്ന സ്വഭാവം!
“അവിടുന്ന് പോന്ന അവൻ ടൌൺ അടുക്കാറായപ്പഴാ എന്നെ വിളിച്ചത്!
അവനും ഷംനയുമുണ്ട്!
ഞാൻ ആശുപത്രി വിവരങ്ങൾ ചുരുക്കി പറഞ്ഞു. അവനെത്തുമ്പോൾ നിങ്ങളെ കണ്ടാൽ!
….അതു വേണ്ട!!!
ഞങ്ങൾ അവൻ വന്നിട്ട് ഒരുമിച്ച് പോന്നോളാം!
നീ ഇവരേമായി വല്ലതും എടുക്കണേൽ അവിടുന്ന് എടുത്തോണ്ട് വീട്ടിലേയ്ക് പോ! ഞാനും ലിജോയൂടെ മമ്മൂട്ടീമായങ്ങ് വന്നേയ്കാം! ഞങ്ങളവിടെ ചെന്നിട്ട് രാഹുലിനെ വിളിച്ചോളാം നീ വരണ്ട”
ഞാൻ ഞങ്ങളുടെ വണ്ടിയിൽ അമ്മയും ശ്രീക്കുട്ടിയും റസിയയുമായി താമസസ്ഥലത്തെത്തി വേഗം തുണികളും അത്യാവശ്യ സാധനങ്ങളുമെടുത്ത് സ്ഥലം വിട്ടു!
അമ്മയും മോളും ഒന്നിച്ചിരിയ്കട്ടെ എന്ന് കരുതി ശ്രീക്കുട്ടി ആദ്യമേ മുൻസീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നിരുന്നു!
“എന്നാലുമെൻറെ മോളേ നീ…..”
അമ്മ ചോദിച്ചതും റസിയ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് അമ്മയുടെ മടിയിലേയ്ക് കിടന്നു…..!
പെണ്ണിൻറെ ഏറ്റവും വലിയ ആ ആയുധം അവൾ അമ്മയ്ക് നേരേ പ്രയോഗിച്ചു!
അമ്മ പിന്നൊന്നും ചോദിയ്കാതെ അവളുടെ മുടിയിൽ തഴുകിയിരുന്നു!
വീടിൻറെ മുന്നിലെത്തിയപ്പോൾ രാത്രി ഒൻപത് മണിയായി.
ശ്രീക്കുട്ടി ഗേറ്റ് തുറന്ന് വന്നപ്പോൾ അമ്മ അവളെ തടഞ്ഞു.
“നീയിങ്ങെറങ്ങടാ ശ്രീമോള് വണ്ടിയെടുക്കടീ….
മോളേ നീയൂടിറങ്ങി അവനൊപ്പം പതിയെ നടന്നുവന്നാ മതി!
നേരം പാതിരാവാണേലും ഈ വീട്ടിലോട്ട് ഇതുവരെ വന്ന വരവല്ലല്ലോ ഇപ്പം നിൻറെ!”
ഞങ്ങൾ പുറത്തിറങ്ങി ശ്രീക്കുട്ടിയും അമ്മയും കൂടി വണ്ടിയിൽ അകത്തേയ്ക് പോയി!
