ഞാൻ ഇതിനിടയിൽ എന്റെ രാധിക ചെറിയമ്മയുമായുള്ള സീൻ പിടുത്തമെല്ലാം നിർലോഭം തുടർന്നു.
കാലം പയ്യയെങ്കിലും തന്റെ ചൂതാട്ടം തുടങ്ങിയിരുന്നു,.!
ഞങ്ങളുടെ പറമ്പിലെ തേങ്ങയെല്ലാം പൊതിച്ചതിനു ശേഷം കൂട്ടിയിടുന്നത് തറവാട്ടിന് ഏറ്റവും മുകളിലുള്ള തട്ടിൻപുറത്താണ്.!
ആ ഭാഗത്തേയ്ക്ക് മാധവൻ വല്യച്ഛനല്ലാതെ ആരും അധികം പോകാറില്ല,
സ്ത്രീജനങ്ങൾ ഒട്ടുംതന്നെ പോകാറുമില്ല,
ഇത്തവണ കൃഷി നല്ല രീതിയിൽ ഉണ്ടായതുകൊണ്ട് തേങ്ങയുടെ വിളവും നല്ല രീതിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, സത്യത്തിൽ കഴിഞ്ഞ കൊല്ലങ്ങളിലെ കൂടി ഉപയോഗിച്ച് കഴിഞ്ഞട്ടില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഇപ്പൊ അവിടുള്ള തേങ്ങയെല്ലാം താഴേയ്ക്ക് മാറ്റി, ഇപ്പോഴുള്ളത് അങ്ങോട്ടേയ്ക്ക് മാറ്റാൻ തീരുമാനിച്ചു,
അതിനായി ആദ്യം പണിക്കാരെ നിർത്താം എന്ന് അമ്മാമ പറഞ്ഞെങ്കിലും,
തറവാടിന് അകത്തു ഒരുത്തനെയും കയറ്റണ്ട എന്ന് മാധവനച്ചൻ കട്ടായം പറഞ്ഞു,
ഇനി ഇതെല്ലാം എന്റെ തലയിൽ ആവുമോ എന്ന് ഭയന്ന് ഞാൻ ഇരുന്നപ്പോളാണ്,
ഇവിടുത്തെ തന്നെ ഏതേലും പെണ്ണുങ്ങൾ മതിയെന്ന് മാധവനച്ചൻ പറഞ്ഞത്,
മാധവനച്ചന്റെ ചീത്തവിളി നല്ല പേടിയുള്ള ഒരാളും മുന്നോട്ട് വന്നില്ല,
പിന്നെ ആ തട്ടിൻപുറത്തേയ്ക്ക് വലിഞ്ഞു കേറാനുള്ള പാട് വേറെ.!
എല്ലാരും ഉൾവലിഞ്ഞപ്പോൾ അവസാനം അതിനു യാമിനി ചെറിയമ്മ മതിയെന്ന് വല്യച്ഛൻ പറഞ്ഞത്,
പുള്ളി പറയുന്നതിന് മറുവാക്കൊന്നും ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടും,
എന്ത് പണി പറഞ്ഞാലും ചെറിയമ്മ ചെയ്തോളും എന്ന് അറിയാവുന്നതുകൊണ്ടും എല്ലവർക്കും സമ്മതം.!
പക്ഷെ മാധവനച്ചന്റെ ഉദ്ദേശം വേറെ എന്തോ ആണെന്ന് എനിയ്ക്കു മാത്രമല്ലേ അറിയുകയുള്ളൂ.!
മാധവനച്ചന്റെ കൂടെ ചെറിയമ്മ മുകളിലെയ്ക്ക് പോകുന്നത് ഞാൻ നിസ്സഹാനായി നോക്കിനിന്നു,
ഇപ്പൊ എല്ലാവരും ഉള്ളതുകൊണ്ട് എനിയ്ക്കു അങ്ങോട്ട് പോകാൻ സാധിക്കുകയില്ല,
ഞാൻ നിർവാഹമില്ലാതെ അമ്മമ്മയുടെ റൂമിൽ ഇരുന്നു
ഞാൻ കുറച്ചു നേരം കൂടി ക്ഷെമിക്കാമെന്നു മനസില്ലാമനസോടെ ഉറപ്പിച്ചു.,
സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി,
ഇപ്പോൾ ആരും നോക്കുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പാക്കി ഞാൻ വളരെ സൂക്ഷിച്ചു തട്ടിൻപുറത്തേയ്ക്കുള്ള ഏണിപ്പടികൾ കയറി,
ഒട്ടും ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ തലപൊക്കി തട്ടിൻപുറത്തേയ്ക്ക് കയറാനുള്ള ആ വാതിൽവിടവിലൂടെ ഒരു പൂച്ചയെ പോലെ നോക്കി, ആരെയും കാണാനില്ല.!
ഇവരിതെവിടെ പോയി.?
” വേഗം കയറിവാ യാമിനി..!” താഴെ കോണിപ്പടികൾ കയറിവരുന്ന ശബ്ദം,
അപ്പോൾ അവർ താഴേയ്ക്കു പോയതാവണം ഞാൻ വേഗം ആ വാതിലിനോട് ചേർന്ന് ചാക്കുകെട്ടുകൾ കൂടിയിരിക്കുന്ന ഭാഗത്തേയ്ക്ക് പോയി ഒളിച്ചു, ചാക്കുകെട്ടുകൾ ഒരു മല പോലെ കൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നതിനാലും അധികം വെളിച്ചം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടും ആർക്കും എന്നെ പെട്ടെന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാൻ പറ്റില്ല എന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു,
ആകെ സഹിക്കാൻ പറ്റാത്തത് ഈ പുഴുക്ക് മണം മാത്രമാണ്.!
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും തലയിൽ രണ്ടു ചാക്കുകെട്ടുകളുമായി മാധവനച്ചൻ കയറിവന്നു,
പുള്ളി അത് ഞാൻ ഇരിന്നിടത്തിനു നേരെ എതിർവശമായി കുറെ നിരത്തി വെച്ചിരിക്കുന്ന ചാക്കുകെകെട്ടുകളുടെ കൂട്ടത്തിൽ അത് ഇറക്കി വെച്ചു.!
പുള്ളിയാകെ വിയർത്തു കുളിച്ചിരുന്നു.!
മാധവനച്ചന്റെ പുറകെത്തന്നെ ഒരു ചൂലും പിടിച്ചുകൊണ്ടു യാമിനി ചെറിയമ്മ കയറിവന്നു.!
ഈ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിലും അവരുടെ ഭംഗി ഒരു നിലാവെളിച്ചത്തിലെ ചന്ദ്രന്റെ പൊലിമ എനിക്കവരിൽ തോന്നിച്ചു.!
അവർ അവിടവിടുള്ള മാറമ്പലെല്ലാം തൂക്കുന്ന പണികളിൽ മുഴുകി.
ഇതിനിടയിൽ മാധവൻ വല്യച്ഛൻ ചാക്കിന്റെ കേട്ടെല്ലാം അഴിച്ചു തേങ്ങയെല്ലാം അവിടെ പെറുക്കി ഇടാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു,
പുള്ളി ആകെ വിയർത്തുകുളിച്ചതിനാലാവണം തന്റെ ഷർട്ടെല്ലാം ഊരി കളഞ്ഞിട്ടുണ്ട്,
ബലിഷ്ടമായ രോമങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു ശരീരം, പണികളെല്ലാം ചെയ്തതുകൊണ്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു ഉരുക്കുപോലത്തെ ഒരു ശരീരം.!
ഞാൻ വേഗം എന്റെ നോട്ടമെല്ലാം യാമിനി ചെറിയമ്മയിലേക്ക് മാറ്റി,
അവർ താഴെയുള്ള പൊടിയെല്ലാം തട്ടിക്കളഞ്ഞതിനുശേഷം മച്ചിലുള്ള മാറമ്പലുകളിലേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞിരുന്നു,
അവരൊരു പഴയ സാരിയാണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നതെന്നു എനിയ്ക്കു മനസിലായി,
അവർ ഒട്ടൊന്നു പൊക്കത്തിലുള്ള ആ മച്ചിലേയ്ക്ക് ഏന്തിവലിഞ്ഞു പാടുപെട്ടാണ് ചെയ്യുന്നത്,
ഓരോ തവണ അവർ ഏന്തിവലിയുമ്പോഴും അവരുടെ ആ വെളുത്ത വയർ എനിയ്ക്കു അനാവൃതമായി,
രാധികയമ്മയുടെ വയറിനു നേരെ വിപരീതമായിരുന്നു അവരുടെ വയർ,
ഓരോ തവണ അവർ ശ്വാസം എടുക്കുമ്പോഴും അത് ഉള്ളിലേയ്ക്ക് വലിയുന്നു,
അവർ ശ്വാസം വിടുമ്പോൾ ആ വയർ ചെറുതായി വികസിക്കുന്നതിനോടൊപ്പം അവരുടെ പൊക്കിൾച്ചുഴി കൂടുതൽ ആഴമുള്ളതും വലുതായും വരുന്നു,
ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ശ്വാസം പിടിച്ചു അത് നോക്കിയിരുന്നു പോയി.!
ഈ പൊക്കിൾച്ചുഴിയ്ക്കു ഇത്ര ഭംഗിയുണ്ടെന്നു ഞാൻ ഇന്നാണ് അറിയുന്നത് തന്നെ.!
ഞാൻ അവരുടെ വിടരുകയും ചുരുങ്ങുകയും ചെയ്യുന്ന വയറിലേയ്ക്ക് അറിയാതെ നോക്കിയിരുന്നുപോയി,
പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ നോട്ടം മറച്ചുകൊണ്ട് ഒരു കറുത്ത കൈ ആ വെളുത്ത വയറിനെ പൂണ്ടടക്കം വട്ടം പിടിച്ചത്.!
ആ കൈ ബലമായി യാമിനി ചെറിയമ്മയുടെ വയറിനു മുകളിലൂടെ പിണഞ്ഞു.!
ചെറിയമ്മയ്ക്കു എന്തെങ്കിലും ഒച്ചയെടുക്കാൻ പറ്റുന്നതിനു മുന്നേ ആ കൈയുടെ ഇരട്ടസഹോദരൻ ചെറിയമ്മയുടെ വായ്ക്ക് ചുറ്റും വന്നു പൊതിഞ്ഞു.!
ആ ബലിഷ്ഠമായ കൈകൾകൊണ്ട് മാധവനച്ചൻ ചെറിയമ്മയെ തന്നിലേയ്ക്ക് അടുപ്പിച്ചു പിടിച്ചു.!
എനിയ്ക്കു പെട്ടെന്ന് എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഒരു രൂപവും കിട്ടിയില്ല,
ഓടിച്ചെന്നു ചെറിയമ്മയെ രക്ഷിച്ചാലോ.? പക്ഷെ വല്യച്ഛൻ.?
ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യാനാവാതെ അവിടെത്തന്നെ നിസ്സഹാനായി ഇരുന്നു..
ഇതിനിടയിൽ വല്യച്ഛന്റെ കൈകളിൽ കിടന്നു ചെറിയമ്മ ഞെരിപിരി കൊള്ളുകയായിരുന്നു,
ചെറിയമ്മയുടെ പിടച്ചിൽ കാരണം ഇടയ്ക്കു പിടിച്ചിരുന്ന വല്യച്ചന് അറിയാതെ കാൽ ഇടറി,
രണ്ടുപേരും അവിടെ കൂട്ടിയിട്ടിരുന്ന തേങ്ങകളുടെ മുകളിലേയ്ക്കു വീണു.!
വല്യച്ഛൻ അപ്പോഴും ആ ഉരുക്കു പിടി വിട്ടിരുന്നില്ല,
രണ്ടുപേരും ആ തേങ്ങാ കൂട്ടങ്ങളുടെ ഇടയിൽ കിടന്നായി മൽപ്പിടുത്തം,
ഇതിനിടയിൽ എപ്പോഴോ വല്യച്ഛൻ ചെറിയമ്മയുടെ മുകളിലായി വന്നു,
ഒരു കൈകൊണ്ടു ചെറിയമ്മയെ അമർത്തിപ്പിടിച്ചു മറ്റേ കൈകൊണ്ടു ചെറിയമ്മയുടെ വായയും പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.!
ചെറിയമ്മയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ഭയം നിഴലിച്ചിരിക്കുന്നതായി എനിയ്ക്കു തോന്നി,
” യാമിനി നിന്നെ ഉപദ്രവിക്കാനൊന്നുമല്ല എനിയ്ക്കു ഉദ്ദേശം,
നിന്നെ ഇങ്ങനെ ഒന്ന് ഒറ്റയ്ക്ക് കിട്ടാൻ വേണ്ടി മാത്രമാണ് ഞാൻ ഇത്ര പാടുപെട്ടതുതന്നെ,
നിന്നെ ഞാൻ അത്രയധികം സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്,
നിനക്കും അത് മനസ്സിലായിട്ടുണ്ട് എന്ന് എനിയ്ക്കു അറിയാം.,
ഞാൻ ഇപ്പോൾ കൈ എടുക്കാൻ പോവുകയാണ്, നീ കാറിക്കൂവി പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടാക്കരുത്..!”
