തേൻ കുടം പോലെചേട്ടത്തിയമ്മ – 2അടിപൊളി  

വൈകുന്നേരത്തോട് കൂടി ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി…..’” എത്തിയപാടെ

അച്ഛൻ ഓടി വന്നു എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു…അച്ഛാ ഇങ്ങനെ കരയല്ലേ ഡോക്ടർ എന്താ പറഞ്ഞെ ഏട്ടന് ഇപ്പോൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട്…..

കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലല്ലോ ഏട്ടനു. എന്നൊട് സത്യം പറാ …””….

മോനെ ഏട്ടനും വേണ്ടി ഇനി നമുക്കു പ്രാത്ഥിക്കാൻ മാത്രമേ പറ്റൊള്ളു…. അതുകേട്ടു ഞാൻ നിലത്തേക്കു തളർന്നിരുന്നു… . ഞാൻ നോക്കുമ്പോൾ തൊട്ടടുത്ത ചെയറിൽ ചേട്ടത്തിയും അമ്മയും കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു ദൈവമേ എന്തൊക്കെയാണ്   എന്റെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിക്കുന്നത്….. ഏട്ടനു ഒന്നും സംഭവിക്കല്ലേ….. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഒരു നേഴ്സ് വന്നു വിളിച്ചു ഡോക്ടർ വിളിക്കുന്നുണ്ട്…

ഞാനും അച്ചനും കൂടി ഡോക്ടറെറുടെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു……..

ഞാൻ : ഡോക്ടർ ചേട്ടന് കാര്യമായിട്ട് പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ  …?

ഡോക്ടർ:  ..   തലക്കു കാര്യമായ പരിക് പറ്റിയതിനാൽ    ഇവിടെ   കൊണ്ട് വരുമ്പോഴേക്കും അവസ്ഥ വളരെ മോഷമായിരുന്നു.. ഞങ്ങൾ പരമാവധി ശ്രമിച്ചു നോക്കി……വെരി സോറി ഞങ്ങൾക്കു രക്ഷിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…..

ഞാൻ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അച്ഛനെ കെട്ടിപിടിച്ചു…. അച്ഛാ  : ചേച്ചിയോടും അമ്മയോടും എങ്ങനെ പറയും    ….അവർ   ഇതെങ്ങനെ  സഹിക്കും…. എനിക്കുവയ്യ ഞാൻ പൊട്ടി കരഞ്ഞു…. ”

കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഞാനും അച്ഛനും ഡോക്ടറുടെ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി

ഞങളുടെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളും മുഖവും കണ്ടു  എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി… ചേട്ടത്തിയും അമ്മയും അടുത്തേക്കു ഓടിവന്നു…ചോദിച്ചു

എന്താ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്…. എനിക്കു ഒന്നും പറയാൻ പറ്റാതെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തലയാട്ടി…. അതിൽ നിന്നു അവർക്കു കാര്യം മനസ്സിലായി…

ഒരു തളർച്ചയോടെ അവൾ നിലത്തിരുന്നു….

നിലവിളിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി അവളുടെ കരച്ചിലിനൊപ്പം  ഉണ്ണിയുടെ കരച്ചിലും ഉയർന്നു…….എന്റെ ഏട്ടാ എന്നുപറഞ്ഞു പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു

ദൈവമേ എന്നോടെന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് . ഞാനാർക്കും ഒരു ദ്രോഹം ചെയ്തില്ലല്ലോ…….ഞാൻ എങ്ങനെ സഹിക്കും….എന്റെ ദൈവമേ എന്ന് പറഞ്ഞു ചേട്ടത്തി പൊട്ടി കരഞ്ഞു….അമ്മയുടെ അവസ്ഥയുംമറിച്ചായിരുന്നില്ല……

വിവരമറിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും  ബന്ധുക്കളും നാട്ടുകാരും ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിഇരുന്നു….””പോസ്റ്റ്മോർട്ടം കഴിഞ്ഞു

ചേട്ടന്റെ ബോഡിയുമായി  ആംബുലൻസ് വീട്ടിലെക്കു  വിട്ടു… പിന്നെ ചടങ്ങുകൾ എല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു….. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു വീട് ഒരു ശുന്യ മായി മാറി

അങ്ങനെ ഒരു ആഴ്ച കഴിഞ്ഞു….

അമ്മ :   മോളെ…. നീ രണ്ടു ദിവസമായി എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ട്…വാ ഈ കഞ്ഞിയൊന്നു    കഴിക്ക്…… എനിക്കു വേണ്ട അമ്മേ വിശപ്പില്ല….. നീ ഒന്നും കഴിക്കാതിരുന്നാൽ കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യം ആരു നോക്കും…  ഇങ്ങനെ ഇരുന്നാൽ  എന്തെങ്കിലും അസുഖം വരും മോളെ

അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിച്ചു  ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ സമ്മതിപ്പിച്ചു….എല്ലാവരും കൂടി ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അവളെ  ശ്രദ്ധിച്ചില്ല…ഇന്നേക്കു ഒന്നര വർഷം കഴിഞ്ഞുകാണും ചേട്ടത്തിയെ വിളിച്ചിട്ടും സംസാരിച്ചിട്ടും പ്രസവം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ണിയെ പോലും കാണാൻ വന്നിട്ടില്ല…… അതെല്ലാം എന്റെ മനസ്സിൽ വല്ലാതെ അലട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു…….

അങ്ങനെ മാസങ്ങൾ പോയ്‌ കൊണ്ടിരുന്നു . എല്ലാവരും ചേട്ടൻ മരിച്ചതിന്റെ ഷോക്കിൽ നിന്നും കുറച്ചു മാറിക്കൊണ്ടരുന്നു… അപ്പോഴും ഞാനും ചേട്ടത്തിയുടെ അടുത്ത് സംസാരിച്ചില്ലായിരുന്നു….. പക്ഷെ ഉണ്ണിയെ അമ്മ  അപ്പോഴും എന്റെ അടുത്തു കൊണ്ട് തരുമായിരുന്നു…. അവൻ കരയുമ്പോൾ മാത്രമേ പാല് കുടിക്കാൻ ചേട്ടത്തിയുടെ അടുത്ത്കൊണ്ടു പോയ്‌ കൊടുക്കു…..

ഒരു ദിവസം ഉണ്ണി നിർത്താതെ കരഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അമ്മയെ വിളിച്ചു വിളി കേൾകാതെ ആയപ്പോൾ ഞാൻ ചേട്ടത്തിയുടെ റൂമിലേക്കു കൊണ്ടു പോയ്‌    അന്നത്തെ സംഭവത്തിനുശേഷം ഇന്നാണ് ഞാൻ ചേട്ടത്തിയുടെ റൂമിലേക്ക് പോകുന്നത്…..

മനസിൽ   ചെട്ടത്തിയെ എങ്ങനെ ഫേസ് ചെയ്യുമെന്ന് ഒരു വിഷമം

എനിക്കുണ്ടായിരുന്നു…..ഞാൻ ഡോർ തുറന്നു ഉണ്ണിയെ കൊണ്ട് റൂമിലേക്കു കയറി .. ചേട്ടത്തി അപ്പോ റൂമിൽ ഉണങ്ങിയ ഡ്രസ്സ് അടുക്കി വെക്കുകയായിരുന്നു …. ഞാൻ ചേട്ടത്തിയെ വിളിച്ചു…കൊറേ നേരമായി ഇവൻ കരയുന്നു എന്നിട്ട് ഉണ്ണിയെ ബെഡിൽ കിടത്തി….എന്നിട്ട് പോകാനൊരുങ്ങുബോൾ

പെട്ടന്ന്   ഓടി വന്ന് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു….. അതുകണ്ടതും എനിക്കു  സങ്കടം സഹിക്കാൻ പറ്റാതെയായി  ഞാൻ ചേർത്തു പിടിച്ചു …..””ഇങ്ങനെ കരയാതെ ചേട്ടത്തി സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലാത്തതൊക്കെ

സംഭവിച്ചു എങ്ങനെ അശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നു എനിക്കറിയില്ല… ഇനി അതോർത്തു വിഷമിച്ചിരിക്കല്ലേ ,.

ദേ… ഇവൻ കുറേ നേരമായി കരയുന്നു  പാല് .. കുടിക്കാനാണെന്നു തോന്നുന്നു..അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ എന്നിൽ നിന്നും മാറ്റി   ആ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണ് തുടച്ചു

നീ ഇത്ര ദിവസം എന്താ എന്റെ അടുത്ത് വരാതിരുന്നേ നീ   അടുത്തിരുന്നു ഒന്ന് അശ്വസിപ്പിച്ചിരുന്നെകിൽ  എന്നു ഞാൻ എത്ര എത്ര ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു എന്നറിയോ

ഇനി നീയും കൂടി എന്നെ തനിചാ ക്കാണോ…ചേട്ടത്തിയുടെ ആ വാക്കുകൾ ആയിരം ചോദ്യങ്ങൾ എന്നിൽ ഉയർത്തിയെങ്കിലും സന്ദർഭം ഇതായത് കൊണ്ട്…..ഞാൻ ഇത്രമാത്രം പറഞ്ഞു……

ഞാൻ ഇവിടുന്ന് പോയതിന് ശേഷം

എല്ലാ മാസവും നിന്നെ ഞാൻ ആയിരം വട്ടമെങ്കിലും വിളിച്ചിട്ടുണ്ടാവും, ഒരു സോറി പറയാൻ അപ്പോഴൊക്കെ നി ഫോൺ എടുത്തത് പോലുമില്ല …എടാ.. നിന്റെ മനസ്സിൽ അപ്പോഴും എന്നോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം ഉണ്ടാവുമെന്ന് വിചാരിച്ചു….

അതാ ഞാൻ കോൾ എടുക്കാതിരുന്നേ അല്ലാതെ നിന്നോട് എനിക്ക് ദേഷ്യമോ വെറുപ്പോ ഒന്നും ഇല്ലാ….

ചേട്ടത്തിക്കു എപ്പോഴും ഒന്നും അറിയില്ല ഇ ആദിയുടെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു പെണ്ണിനെ സ്നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടങ്കിൽ അതു നിന്നെ മാത്രമാണ് അതൊരു സുപ്രഭാതത്തിൽ മാഞ്ഞു പോകുന്നതല്ല എന്റെ മരണം വരെ ഇ നെഞ്ചിൽ ആ സ്നേഹം ഉണ്ടാകും….””

എനിക്കു നിന്നെ അങ്ങനെ കാണാൻ പറ്റില്ല ആദി പിന്നെ എന്തിനാ നീ എപ്പോഴും അതൊക്കെ മനസ്സിൽ വെക്കുന്നത്……..!!

അതുകേട്ട് എനിക്ക് ശെരിക്കും ദേഷ്യവും സങ്കടവും വന്നു. പക്ഷേ ഒരേ സമയത്ത്‌ രണ്ടുപേരും ദേഷ്യപ്പെട്ടാൽ കാര്യം വഷളാകുമെന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട് എന്റെ നാവിനെ അടക്കി. ………’”എനിക്കു അന്നും ഇന്നും ചേട്ടത്തിയോട് സ്നേഹം മാത്രമേ

ഒള്ളു….””എന്നിട്ടു കൂടുതലൊന്നും പറയാതെ ഞാൻ പുറത്തിറങ്ങി..”…      ((പിന്നെയും ദിവസങ്ങൾ പോയെകൊണ്ടിരുന്നു

ഒരു ദിവസം വർക്ക് കഴിഞ്ഞു നേരെത്തെ വീട്ടിലേക്കു വന്നു…ഉമ്മറത്തെ വാതിൽ പൂട്ടിയത് കൊണ്ട് വിടിൻറെ പിന്നാമ്പുറം വഴി ഞാൻ ചെന്നു  അപ്പോഴാതാ ചേട്ടത്തി ഡ്രസ്സ് അലക്കുകയായിരുന്നു കുനിഞ്ഞു നിന്ന് അലക്കുന്നത് കൊണ്ട്  ചേട്ടത്തിയുടെ വെളുത്ത തുടുത്ത മുലകള്‍ ഒരു കാല്‍ഭാഗത്തോളം പുറത്ത് ചാടി.  കറുത്ത ബ്രായില്‍ പൊതിഞ്ഞ കരിക്കിന്‍ മുലകള്‍ അ കാഴ്ച എന്റെ സകല വികാരങ്ങളുടെയും കെട്ടഴിച്ചു…എന്നിലെ പുരുഷൻ ഉണർന്നു

+10

-1