” അയ്യോ… രണ്ടുമണി കഴിഞ്ഞോ… തന്നോട് സംസാരിച്ചിരുന്ന് സമയം പോയത് അറിഞ്ഞൂടിയില്ല. അമ്മ ചോറ് പൊതിഞ്ഞു തന്നിട്ടുണ്ട് അത് കഴിക്കാം. ”
ഞാൻ വേഗം ബാഗിൽനിന്ന് അമ്മ വാഴയിലവാട്ടി പൊതിഞ്ഞു തന്നിരുന്ന ചോറ് പുറത്തെടുത്തു.
” ഇതേട്ടന് കഴിക്കാനുള്ളതല്ലേയുണ്ടാവു… ഞാനെന്തേലും വാങ്ങിച്ചോളാ… ഏട്ടൻ കഴിച്ചോ… ”
അമ്മു എന്റെ മുഖത്തേക്കും പൊതിച്ചോറിലേക്കും മാറി മാറി നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
” ഇതൊരുപാട് ഉണ്ടെടി… ഞാനിത്രയൊന്നും കഴിക്കില്ല. അമ്മയുടെ എപ്പോഴും ഉള്ള സ്വാഭാവം ആണ് എനിക്ക് ചോറ് പൊതിഞ്ഞുതരുമ്പോ ഒരുപാട് ചോറ് വിളമ്പും. അതിന്റെ പകുതിപോലും ഞാനിന്നേവരെ കഴിച്ചുകാണില്ല. അവസാനം ബാക്കിവരുന്നതൊക്കെ കളയേണ്ടിവരും. ഇതിന്റെ പേരും പറഞ്ഞ് ഞാനും അമ്മയും കുറേ വഴക്കിട്ടിട്ടുണ്ട് എങ്കിലും അമ്മയ്ക്ക് യാതൊരു മാറ്റോം വന്നിട്ടില്ല. ഇന്നേതായാലും അത് ഉപകാരമായി. ”
ഞാനൊരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ അമ്മുവിനോടായി പറഞ്ഞു.
അവളും ചിരിച്ചു.
ഞങ്ങൾ ചെന്ന് കയ്യൊക്കെ കഴുകി വന്നു.
അങ്ങനെ കുറച്ച് മണിക്കൂറുകളുടെ മാത്രം പരിചയമുള്ള ഒരാളോടൊപ്പം ഒരു ഇലയിൽ ഞാൻ ചോറുണ്ടു.
ഇന്നെവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരാളോട് എത്ര പെട്ടന്നാണ് ഞാൻ അടുത്തത്. ആ ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ടുതന്നെ അമ്മു എന്റെ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് എന്ന സ്ഥാനം നേടിയെടുത്തിരുന്നു.
അമ്മു എന്നെ ഓരോ നിമിഷവും അത്ഭുതപ്പെടുത്തുകയായിരുന്നു.
സംസാരിക്കാൻ മടികാണിച്ചിരുന്ന എന്നെ അവൾ മാറ്റിയെടുത്തു.
ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചിരുന്ന് അമ്മു ഉറക്കമ്പിടിച്ചു. അവളെന്റെ തോളിൽ ചാരിയിരുന്ന് ഉറങ്ങാൻ തുടങ്ങി.
ട്രെയിൻ അധിവേഗം മുന്നോട്ട് കുതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അതിനിടക്ക് അല്ലിയെ ഒരുപാട് പ്രാവിശ്യം വിളിച്ചുവെങ്കിലും അവൾ ഫോണെടുത്തില്ല. അതെന്നെ ഒരുപാട് സങ്കടപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഓരോന്നൊക്കെ ചിന്തിച്ച് ഉറക്കന്തൂങ്ങിയപ്പോളായിരുന്നു എന്റെ ഫോൺ ശബ്ദിച്ചത്.
അമ്മയായിരുന്നു. ഞാൻ അമ്മുവിനെയൊന്ന് നോക്കി. ആള് നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്. അവളെ പയ്യെ എന്റെ തോളിൽനിന്നടർത്തിമാറ്റി ഞാൻ ഡോറിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്നു.
” ഹലോ അമ്മേ… ” കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞു
” എവിടെയെത്തിയെടാ…. നീ ചോറ് കഴിച്ചോ. ”
എന്നായിരുന്നു അമ്മയെന്നോട് ചോദിച്ചത്.
” ആഹ് കഴിച്ചമ്മേ… കാസർഗോഡ് കഴിഞ്ഞു. മംഗലാപുരത്ത് ക്രോസിങ് ഉണ്ടാവാൻ ചാൻസ് ഉണ്ടെന്ന് കേട്ടു. അങ്ങനാണേൽ അങ്ങെത്താൻ ലേറ്റ് ആവും. അല്ലിയെന്തെ അമ്മേ… അവള് മുന്നെവിളിച്ചിട്ട് കരഞ്ഞോണ്ടാ ഫോണ് കട്ടാക്കിയെ… പിന്നെ വിളിച്ചിട്ടോട്ട് എടുത്തുമില്ല. ”
അല്ലിയെപ്പറ്റിയോർക്കുമ്പോ എനിക്ക് വല്ലാണ്ട് സങ്കടം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു
.
എപ്പോഴും ഞാനുമായിട്ട് അടിയാണെങ്കിലും അവൾക്ക് ഞാനെന്നാൽ ജീവനാണ്. ഞങ്ങൾ വഴക്കിടുന്നതിനിടെ അമ്മയൊ അച്ഛനോ കേറി വരില്ല… വന്നാൽ അവൾ അവർക്ക് നേരെയാവും തിരിയുക എന്ന് അവർക്ക് നല്ലപോലെ അറിയാമായിരുന്നു.
” അവള് മുറിയില് തന്നെയാടാ… ഇന്നുച്ചയ്ക്കൊന്നും കഴിച്ചൂടെയില്ല… ഞാൻ ചെന്ന് വിളിച്ചിട്ടോട്ട് മൈൻഡ് ആക്കീട്ടൂടെയില്ല. നീതന്യാ അവളെയിങ്ങനെ കൊഞ്ചിച്ചു വഷളാക്കിയേ… ”
” അവളൊന്നും കഴിച്ചില്ലേ… അമ്മയൊന്നവൾക്ക് ഫോൺ കൊടുത്തേ…”
ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ഹ്മ്മ്…”
പിന്നെ കുറേ നേരത്തേക്ക് അപ്പുറത്ത് അനക്കമൊന്നുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
” ഹലോ… ”
അല്ലിയുടെ ശബ്ദം ഫോണിലൂടെ കേട്ടു.
” അല്ലീ… നീയൊന്നും കഴിച്ചില്ലേ…. ”
സൗമ്യമായിട്ടായിരുന്നു ഞാൻ ചോദിച്ചത്.
എന്നാൽ അപ്പുറത്ത് നിശബ്ദത മാത്രമായിരുന്നു.
” നീയൊന്നും കഴിച്ചില്ലേന്ന്… ”
ഇത്തവണ എന്റെ ശബ്ദം അല്പം കടുത്തിരുന്നു.
“മ്മ്ച്ചും…. ”
” അതെന്താ കഴിക്കാഞ്ഞേ ”
സൗമ്യമായിത്തന്നെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
” നിയ്ക്ക് വേണ്ടാഞ്ഞിട്ടായേട്ടാ… വിശപ്പ് തോന്നീല… “
അല്ലി പതിയെ ആണത് പറഞ്ഞത്. ഒരുപക്ഷെ ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെടും എന്നോർത്തിട്ടാവും.
“അല്ലി നീയിങ്ങനെ കൊച്ചുപിള്ളാരെപ്പോലെയാവല്ലെട്ടോ… ഇങ്ങനെയൊന്നും കഴിക്കാണ്ട് വല്ല അസുഖോം വരുത്തിവെക്കണ്ട… ഇനിയും ഇങ്ങനാണേ ഞാമ്പിന്നെയൊരിക്കലും നിന്നോട് മിണ്ടില്ല… ആദ്യായിട്ട് കിട്ടിയ ജോലിയല്ലേടാ… അത് എങ്ങനെയാ കളയുന്നെ… കുറച്ചൂസം നോക്കട്ടെ… പറ്റുന്നില്ലേ ഞാൻ തിരിച്ചുവരൂട്ടോ… ”
എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.അവളെക്കൊണ്ട് ചോറ് കഴിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. കുറേ നേരം ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. അമ്മുവിനെപ്പറ്റിയൊക്കെ ഞാനവളോട് പറഞ്ഞു.
പിന്നെ വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞ് അവസാനം ഞാൻ ഫോൺ വച്ചു.
സമയം സന്ത്യയോടടുക്കുന്നു. സൂര്യന്റെ സ്വർണകിരണങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തിന് വേറിട്ടൊരു ഭംഗി നൽകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങ് ദൂരെ പക്ഷികളുടെ കൂട്ടം കൂടാണയാനായി പറന്നുപോകുന്നതുമൊക്കെ നോക്കി കുറച്ചുനേരം ഞാനാ വാതിലിന് സമീപം നിന്നു.
കുറച്ചുനേരമവിടെ ചിലവഴിച്ച് ഞാൻ വീണ്ടും എന്റെ സീറ്റിലേക്ക് ചെന്നു.
അമ്മു ഇപ്പോഴും നല്ല ഉറക്കമാണ്. ജനാലവഴി കടന്നുവരുന്ന സ്വർണരശ്മികൾ അവളുടെ മുഖത്തിന്റെ കാന്തി വർധിപ്പിച്ചു. കഴുത്തിന് അല്പം താഴെയായി വെട്ടിയൊതുക്കിയ മുടിയിഴകൾ കാറ്റിൽ പറന്ന് അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
വല്ലാത്തൊരു സൗന്ദര്യം.
നിഷ്കളങ്കമായി ഉറങ്ങുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ ചുണ്ടിലൊരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.
മംഗലാപുരമെത്താൻ ഇനിയും ഒരുമണിക്കൂറിലേറെ സമയമെടുക്കും. ഞാൻ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽനിന്നും ഫോണെടുത്ത് ഇയർഫോൺ കുത്തി പാട്ട് വച്ചു. പഴയ മെലഡി പാട്ടൊക്കെ കേട്ട് പയ്യെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു.
” അതേയ്…. എന്തൊരുറക്കായിത്… എണീറ്റെ… ”
അമ്മു തട്ടിവിളിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഉറക്കമുണരുന്നത്. ട്രെയിൻ ഏതോ
സ്റ്റേഷനിൽ നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുകയാണ്.
ഞാനൊന്ന് നിവർന്നിരുന്ന് കണ്ണൊക്കെ തിരുമ്മി.
” എവിടെയാ ഇത്. ”
ഞാൻ അമ്മുവിനോട് ചോദിച്ചു.
” മംഗലാപുരം ആണ്. ക്രോസിങ്ന് പിടിച്ചിട്ടതാ… അരമണിക്കൂറിനടുത്തായി ഇവിടെ നിർത്തിയിട്ട്… എനിക്കാണേ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന് ബോറടിച്ചു… അതാ ഞാമ്മിളിച്ചേ… ”
അമ്മു പറഞ്ഞു.
ഞാനതിന് ഒന്ന് മൂളിയതെ ഉള്ളു. കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ തൊട്ടടുത്ത ട്രാക്കിലൂടെ ഒരു ട്രെയിൻ നല്ല വേഗതയിൽ കടന്നുപോയി. അത് കടന്നുപോകാൻ വേണ്ടിയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന ട്രെയിൻ പിടിച്ചിട്ടത്. ഒരു പത്തുമിനുട്ട് കഴിഞ്ഞ് ട്രെയിൻ വീണ്ടും നീങ്ങിതുടങ്ങി.
ഉറക്കം പൂർണമായി വിട്ടുമാറിയിട്ടില്ല. ഞങ്ങൾ വീണ്ടും ഉറക്കമായി.
പുലർച്ചെ 3 മണിയോടെയാണ് പിന്നീട് ഉറക്കമുണരുന്നത്. ബാംഗ്ലൂർ എത്താറായിട്ടുണ്ട്. അമ്മു ഇപ്പോഴും ഉറക്കം തന്നെയാണ്. ഞാൻ അവളെ തട്ടിവിളിച്ചു.
