അപ്പൊ ഞങ്ങളുടെ നാഥൻ അവരിൽ ഒരാൾ ആണോ അതോ… നാഥനെ അവർ പിടിച്ചു കൊണ്ടു പോയതാവുമോ…. ഞങ്ങളെ അപായപ്പെടുത്താൻ അവർ വരുമോ? ഇനി വരാൻ പോകുന്ന ആൾ ആരാവും…. എന്താവും
ശെരിക്കും വെണ്മണി ഇല്ലത്തെ സമാധാനം നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് പറയാം….
കുടുംബ ക്ഷേത്രത്തിൽ വിളക്ക് മുടങ്ങി ആരും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാതായി….
അടുത്ത ദിനം അതിരാവിലെ അവർ കേട്ടത് വൈഷ്ണവിയുടെ കൂടെ പഠിച്ച ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ മിസ്സിംഗ്‌ വാർത്ത ആണ്…. ഇന്നലെ രാത്രി മുതൽ കാണാൻ ഇല്ലത്രെ….
ചെമ്പ്ര കരയിൽ എന്തൊക്കെയോ അരുതായ്മ ഉണ്ടാവാൻ പോണു എന്നൊരു കര കമ്പി അലയടിച്ചു….
ചെമ്പ്ര നദി ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അരയാൾ പൊക്കത്തിൽ ജലം വറ്റി….
അത്യുഷ്ണം അനുഭവപ്പെട്ടു…. പ്രകൃതി അങ്ങോട്ട്‌ ഭൂമിക്ക് ഒപ്പം നിൽക്കുന്നില്ല എന്നൊരു തോന്നൽ…. അന്ന് തന്നെ ചെമ്പ്ര പോലീസ്അധികാരിയുടെ മകനെയും മകളെയും കാണാതെ ആയി….!!!
ആകെ മൊത്തത്തിൽ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന അന്തരീക്ഷം രൂപം കൊണ്ടു…
രണ്ടാം നാൾ ചെമ്പ്ര നദിയിൽ മീനുകൾ ചത്തു പൊങ്ങി….
മൂന്നാം നാൾ അവരെ ഞെട്ടിച്ച വാർത്തകേശവൻ നമ്പൂതിരിക്ക് ആക്‌സിഡന്റ് ഉണ്ടായി എന്നതായിരുന്നു!!!
കാർത്തിക കുഴഞ്ഞു വീണു….!
വിഷ്ണൂ…. മോനെ വേഗം കാറെടുക്ക്… മഹേശൻ…. നിലവിളിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…. വൈഷ്ണവിയും വിഷ്ണുവും കാറെടുക്കാൻ ഗാരേജിൽ ഓടിയെത്തി….
കാറ് കാണാൻ ഇല്ല….
അവർ വേഗം അച്ഛൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അടുത്ത് എത്തി വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു…
അച്ഛാ… കാറ്….. അവിടെ കാറ് കാണുന്നില്ല….
മഹേശൻ : ചതിച്ചോ ഭഗവതീ….എന്തൊക്കെയാ ഈ സംഭവിക്കണേ….
ഈ അടിയൻ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ആരോടെങ്കിലും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ പൊറുക്കണേ ദേവീ….
കാർത്തികയ്ക്ക് ബോധം വന്നില്ല…. അയാൾ കരഞ്ഞു നിലവിളിച്ചു….
പെട്ടെന്ന് ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി!!!
അതിശക്തമായ കാറ്റും!! പൊടിപടലം ആഞ്ഞടിച്ചു….
സൂര്യ പ്രഭ നന്നേ കുറഞ്ഞു ആകാശം ഏതാണ്ട് ഇരുണ്ട് നിന്നു….
തെക്കേ പറമ്പിലെ മൂവാണ്ടൻ മാവ് നിലം പൊത്തുന്നതിനോടൊപ്പം ഗേറ്റിനു മുന്നിൽ ഒരു കാറിന്റെ ഹോൺ മുഴങ്ങി….!!!
ആ കൊള്ളിയാനെക്കാൾ ശബ്ദം അതിനുണ്ടായിരുന്നു!!!!
വിഷ്ണു…. രണ്ടും കല്പിച്ചു മുറ്റത്തേക്ക് ഓടി ഇറങ്ങി…. ഗേറ്റ് തുറന്നു…. ഇല്ലത്തിന്റെ നടുമുറ്റത്തേക്ക് ഒരു പഴയ മോഡൽ ബെൻസ് പാഞ്ഞു കയറി….!!!!
ആദ്യം അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയത് കോട്ടും സ്റ്റെതസ്കോപ്പും അണിഞ്ഞ ഒരു സുമുഖൻ….അതെ അയാൾ ഒരു ഡോക്ടർ ആയിരുന്നു…. ഒരു വിദേശി….
അവർ അത്ഭുതം പൂണ്ടു നിൽക്കെ അയാൾ അകത്തളത്തേക്ക് കയറി…. കാർത്തികയുടെ നാഡി മിടിപ്പ് ഒന്ന് നോക്കി….
പിന്നെ ഒന്ന് മുകളിലേക്ക് നോക്കി ചിരിച്ചു…. പിന്നെ ആ കാറിനുള്ളിലേക്കും….
പെട്ടെന്ന് അയാൾ കാറിനടുത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു…. പിന്സീറ്റിലെ ഗ്ലാസ്സ് താഴ്ന്നു….
അയാൾ ബഹുമാനത്തോടെ പറഞ്ഞു
“Master, she is fine”
അപ്പോൾ ഉള്ളിൽ നിന്നും ഘന ഗംഭീര്യത്തോടെ ഒരാൾ പറഞ്ഞു….
“Thank you, dear robert”
അയാൾ പിന്നിലേക്ക് മാറി….
കാറിൽ ഇരുന്നയാൾ വെളിയിലേക്ക് കാൽപാദം വെച്ചു….
നിമിഷനേരം കൊണ്ടു അവിടെ പ്രകൃതി കലി അടക്കി…. സൂര്യ ഭഗവാൻ വെളിച്ചം പരത്തി….
റോബർട്ട്‌ :”പ്ലീസ് കം മാസ്റ്റർ… വീ ഡോണ്ട് ഹാവ് മച്ച് ടൈം ടു സ്റ്റേ ഹിയർ”
“Hmm”
എന്ന് ശബ്ദം മുഴക്കി കൊണ്ടു അയാൾ… അകത്തേക്ക് വന്നു…
കാർത്തിക മയങ്ങുകയായിരുന്നു….
അയാൾ വിളിച്ചു
“അമ്മേ”…. ഇത് നാഥൻ ആണ്…. വിശ്വനാഥൻ…..!!!
മഹേശനും വിഷ്ണുവും വൈഷ്ണവിയും…. പെട്ടെന്ന് ഉള്ള അയാളുടെ വരവിൽ ഞെട്ടി നിന്നു പോയി…. ആർക്കും ഒന്നും മിണ്ടാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ഇല്ലാതെ ആയി….
പഴയ നാഥന്റെ രൂപം ഒക്കെ മാറി…
ആരോഗ്യദൃഡ ഗാത്രം, നീട്ടി വളർത്തിയ മുടി, വെള്ള കുർത്തയും വെള്ള പൈജാമയും വേഷം…. നെറ്റിയിൽ നീളത്തിൽ ഒരു ചുവന്ന കുറി…. കയ്യിൽ രുദ്രാക്ഷം….!!!!കണ്ടാൽ ആരും നോക്കിപോകുന്ന ദൈവീക ഭാവം….!
മറ്റാരോടും മിണ്ടാതെ അയാൾ അമ്മയെ താങ്ങി എടുത്തു അകത്തു കൊണ്ടു കിടത്തി….
അവർ ഉണർന്നു….
മുന്നിൽ സൂര്യ തേജസ്സോടെ തന്റെ മകനെ കണ്ട അവരുടെ ഉള്ളു നിറഞ്ഞു….
ആ മുറിയിലേക്ക് കടക്കുവാൻ മറ്റുള്ളവരെ എന്തോ തടയുന്നത് പോലെ എല്ലാവർക്കും ഫീൽ ചെയ്തു…..
ഉള്ളിലേക്ക് ആരും പോകാൻ ശ്രമിച്ചത് പോലും ഇല്ല…. വാതില്പടിയിൽ നിന്ന് കൊണ്ടു അച്ഛൻ തിരുമേനി വിങ്ങി പൊട്ടി കൊണ്ടിരുന്നു….
മറ്റാരെയോ കണ്ട പോലെ വിഷ്ണു അതിശയം പൂണ്ടു നിന്ന് പോയി….
ഇതെന്റെ ഏട്ടൻ തന്നെയോ…. അതോ മറ്റെന്തെങ്കിലുമൊ?
നാഥൻ വാതില്പടിയിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി…. മൊത്തത്തിൽ എല്ലാവരെയും….
തന്നെ നോക്കി മിഴിച്ചു നിക്കുന്ന അച്ഛനെയും സഹോദരങ്ങളെയും നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു….
പിന്നെ അമ്മയോടായി പറഞ്ഞു…
“അമ്മേ എനിക്ക് പോകാൻ സമയം ആയി… ഞാൻ ഇല്ലെങ്കിൽ അവിടെ ഒന്നും ശെരിയാവില്ല….
റോബർട്ട്‌ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും…. നിങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാൻ…. ഞാൻ എല്ലാം അറിഞ്ഞോളാം….”
കാർത്തിക : “നീ എവിടെയാ… അമ്മേടെ പൊന്ന് മോനെ ജീവിക്കുന്നത്….? ഞങ്ങളെ ഇട്ടിട്ട് ഇനിയും പോവുകയാണോ നീ….?
നാഥൻ : ” അമ്മ പേടിക്കേണ്ട…. അമ്മയ്ക്ക് കാണേണ്ട സമയം ഞാൻ ഈ റൂമിൽ എത്തിയിരിക്കും…. ”
കാർത്തിക :”ഈ അമ്മയ്ക്ക് എന്നും എന്റെ മോനെ കാണണം…. ഇനി എത്ര കാലം ആണ് ഇവിടെ എന്നറിയില്ല…. അതുവരെ എങ്കിലും നിന്നെ കാണണം ഞങ്ങൾക്ക്”
നാഥൻ :”അമ്മേ സമയം ആയി…. ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു…. റോബർട്ട്‌ അയാൾക്ക് അറിയാവുന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞു തരും”
അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു നാഥൻ വെളിയിൽ ഇറങ്ങി…
മഹേശൻ :”മോനെ… ഈ അച്ചനോട് പൊറുക്കെടാ… നീ പോവല്ലെടാ മോനെ”
അയാൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു…
വിഷ്ണു : ഏട്ടാ എന്താണ് പറയേണ്ടത് എന്നറിയില്ല…. എന്നാലും ഏട്ടന് ഇവിടെ നിക്കാലോ….?
വൈഷ്ണവി : ഏട്ടാ…. (അത്രയും വിളിക്കാൻ മാത്രം അവൾക്ക് നാവ് പൊന്തിയുള്ളൂ…. അവളുടെ അമ്പരപ്പ് അപ്പോഴും മാറിയിരുന്നില്ല…. ആ പ്രഭയിലും അഴകിലും ശബ്ദത്തിലും അവൾ മയങ്ങി പോയിരുന്നു….)
അത് മനസ്സിലാക്കിയ നാഥൻ അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പറഞ്ഞു….
“ഇപ്പോൾ പോകണം…. വേറൊന്നും പറയാൻ നിർവാഹം ഇല്ല”
ഒരിക്കൽ കൂടി എല്ലാരും പ്രതീക്ഷയോടെ നാഥനെ നോക്കി….
ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടു നാഥൻ….. കാറിൽ കയറി….
ആ കാറ് അതിവേഗം പോയി….
പെട്ടെന്ന് ഫോൺ കാൾ വന്നു….
“കേശവൻ നമ്പൂതിരിയുടെ അളിയൻ അല്ലെ? ഇത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നാണ്…. ആളിന് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല…. കൈക്ക് ചെറിയ പൊട്ടൽ അത്രേ ഉള്ളൂ….”
മഹേശൻ : നന്ദി സർ…. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടു ഫോൺ വെച്ചു….
അയാൾ എല്ലാരോടും ആയി പറഞ്ഞു… കേശവൻ അളിയന് കുഴപ്പം ഒരുപാട് ഇല്ല കൈക്ക് ചെറിയ പൊട്ടൽ മാത്രം ഉള്ളൂ എന്ന്….
വിഷ്ണു, മോനെ ആ ഇംഗ്ലീഷ് ഡോക്ടർ എന്ത്യേ…. ആൾക്ക് ഞാൻ പറയുന്നത് എങ്ങനെ ആണ് മനസ്സിലാവുന്നത്….
