നാഥന്റെ ദേവലോകം – 1

എനിക്ക് അറിയണം നാഥനെ പറ്റി എല്ലാം….

അപ്പോൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് കയറി വന്ന റോബർട്ട്‌

“അച്ഛൻ മലയാളത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി… മാസ്റ്റർ ഞങ്ങളെ ഏതാണ്ട് 16 ഓളം ഭാഷ പഠിപ്പിച്ചു തന്നിട്ടുണ്ട്….”

അത് കെട്ട എല്ലാവരും അതിശയം പൂണ്ടു…

നല്ല സ്ഫുട്തയോടെ മലയാളം സംസാരിക്കുന്ന ഒരു വിദേശി അതും ഒരു ഡോക്ടർ….

എന്നാൽ നമുക്ക് ഇനി എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചിട്ട് സംസാരിക്കാം….

അവർ പെട്ടെന്ന് ആഹാരം റെഡി ആക്കി അയാൾക്ക് കഴിക്കാൻ കൊടുത്തു….

എല്ലാവരും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഉമ്മറത്തേക്ക് എത്തി….

ഓരോരുത്തർ ആയി ചോദിച്ചു…നാഥന്റെ കാര്യം….

റോബർട്ട്‌ : അച്ഛാ… ഞാൻ സ്വിറ്റ്സർലൻഡിൽ നിന്നും ആണ്…. മാസ്റ്ററിനെ കാണുന്നതിന് മുൻപ് ഞാൻ ഒരു കൂലിപ്പണിക്കാരൻ ആയിരുന്നു….

അവർ : ഏഹ്…. കൂലിപ്പണിയോ!!! അപ്പൊ ആ ഡോക്ടർ വേഷം ഒക്കെ വെറുതെ ആണോ…?

റോബർട്ട്‌ : അല്ല..കാരണം, ഞാൻ ഇപ്പോൾ ഒരു ഡോക്ടർ ആണ് എന്നത് തന്നെ….

അവർ : അതെങ്ങനെ…. ഇതൊക്കെ വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല ഡോക്ടർ….

റോബർട്ട്‌ : “എല്ലാം മാസ്റ്റർ പഠിപ്പിച്ചു തന്നത് ആണ്…. ഇവിടെ സൂര്യ പ്രകാശം ഒന്ന് മങ്ങിയാൽ അല്ലെ ഇരുട്ട് വീഴൂ…. പക്ഷേ അവിടെ അങ്ങനെ അല്ല…

അവിടെ സൂര്യനും ചന്ദ്രനും മാസ്റ്റർ ആണ്…. മാസ്റ്റർ ഉണർന്നാൽ ഞങ്ങൾക്ക് ഉദയം…. അദ്ദേഹം ഉറങ്ങിയാൽ അസ്തമയം….

അദ്ദേഹം ഇല്ലാത്ത സമയം മുഴുവൻ അവിടെ ഇരുട്ടായിരിക്കും…..!!!

ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാം ആണ് മാസ്റ്റർ…. അദ്ദേഹത്തിനെ ആശ്രയിച്ചു ലക്ഷങ്ങൾ അവിടെ ജീവിക്കുന്നുണ്ട്….. ”

അത്ഭുതത്തോടെ അവർ ചോദിച്ചു

“എവിടെയാണ് നിങ്ങളുടെ മാസ്റ്റർ…. ഞങ്ങളുടെ നാഥൻ?”

റോബർട്ട്‌ : ക്ഷമിക്കണം…. അറിയില്ല അച്ഛാ!

തിരുമേനി : “ഓഹ്… അവൻ പറഞ്ഞു കാണും ആരോടും പറയരുത് എന്നൊക്കെ…. ഹാ എന്തായാലും എന്റെ കുഞ്ഞ് ജീവനോടെ ഉണ്ടെല്ലോ ഇല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ നീറി നീറി ഒടുങ്ങിയേനെ”

കാർത്തിക : “ഞങ്ങൾക്ക് അവിടേക്ക് എത്താൻ പറ്റുമോ ഡോക്ടർ?”

റോബർട്ട്‌ : ഇല്ല അമ്മേ…. മാസ്റ്ററിന് തോന്നുന്നത് പോലെ ആണ് എല്ലാം നടക്കുന്നത്…. ഞങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സേവകർ മാത്രം ആണ്”

വൈഷ്ണവി : “അപ്പോ ഡോക്ടറിനു പോകാൻ ആഗ്രഹം ഇല്ലേ അവിടേക്ക്”

റോബർട്ട്‌ : “മരണം വരെ അവിടെ ജീവിക്കാൻ ആണ് ആഗ്രഹം…. ഞങ്ങളുടെ മാസ്റ്ററിന്റെ ഒപ്പം…. പക്ഷേ ഇത് മാസ്റ്ററിന്റ ആഗ്രഹം ആണ് ഞാൻ ഇവിടെ നിക്കുക എന്നുള്ളത്…. അദ്ദേഹത്തിന് എതിരെ നിൽക്കാൻ ആർക്കും ആവില്ല”

വിഷ്ണു :”ഏട്ടൻ ഇനി എന്ന് വരും? ”

റോബർട്ട്‌ :അദ്ദേഹം ഇനി വരില്ല… പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തെ നിങ്ങൾക്ക് കാണാൻ ആവുന്ന വിധത്തിൽ സജ്ജീകരണം ചെയ്യാൻ ആണ് എന്നെ ഏല്പിച്ച ജോലി….

നമ്പൂതിരി :  അതെങ്ങനെ? നേരിട്ട് വരാതെ കാണാൻ പറ്റിയ മാർഗം….?

റോബർട്ട്‌ : അതൊന്നും പറഞ്ഞു തരാൻ എനിക്ക് അനുവാദം ഇല്ല….എനിക്ക്  നാല് ദിക്കിലും ഓരോ റൂം വേണം…. നാല് പേർക്കും ആവശ്യനുസരണം അദ്ദേഹത്തോട് ബന്ധപ്പെടാവുന്നതാണ്….

നമ്പൂതിരി : അങ്ങനെ ആകട്ടെ ഡോക്ടർ… ഹാ കാലത്തിന്റെ ഓരോ പോക്കേ…അച്ഛനും അമ്മയും അവരവരുടെ റൂമിൽ പോയി നോക്കി… ഒരു വലിയ കണ്ണാടി മാത്രം കാണാം….

അവർക്ക് ഒന്നും മനസിലായില്ല….

വെറും ഒരു കണ്ണാടിയിലൂടെ തന്റെ എവിടെയെന്നു അറിയാത്ത മകനെ കാണാനും മിണ്ടാനും എങ്ങനെ കഴിയും ? അവർ ഓർത്തു….

അവരെ അതിശയിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു പെട്ടെന്ന് അതിൽ നിന്നും ശബ്ദം ഉയർന്നു!!!

“എന്നെ കാണാനും എന്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുവാനും എങ്ങനെ പറ്റും എന്നാലോചിച്ചു വിഷമിക്കേണ്ട അച്ഛനും അമ്മയും….5 മിനുട്ട് എന്നോട് സംസാരിക്കാനും കാണാനും ഇതിൽ കൂടി കഴിയും…. തത്കാലം ഇതു കൊണ്ടു സമാധാനപ്പെടുക…. പിന്നെ എല്ലാ ദിവസവും വിളിക്കാതിരിക്കാൻ നോക്കുക വെള്ളി ശനി ഞായർ ദിവസങ്ങളിൽ മാത്രം മതിയാവും…. പോകട്ടെ ഞാൻ…”

അവരവരുടെ റൂമിലെ കണ്ണാടിയിൽ നിന്നും ശബ്ദം കെട്ട അവർ ഒന്ന് ഞെട്ടി….

ശബ്ദം നാഥന്റെത് തന്നെ… വല്ല ഭൂതമോ പ്രേതമോ ആവുമോ ഇനി….?

പെട്ടെന്ന് റോബർട്ട്‌ : ആരും പേടിക്കേണ്ട… ഇത് മാസ്റ്റർ തന്നെ നിർമിച്ച ഒരു യന്ത്രം ആണ് എന്താണ്? എങ്ങനെ ആണ്? എന്നൊന്നും ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ല…. ഒരു കണ്ണാടി മാത്രം ഞങ്ങൾക്കും ഉണ്ടെന്ന് അറിയൂ….

അവർ : എന്നാലും ഇതൊക്കെ കുറച്ചു കടന്ന് പോയില്ലേ മോനെ…. ഞങ്ങളോട് വരെ അവനു മിണ്ടാൻ സമയം ഇല്ലാതെ ആയി….

റോബർട്ട്‌ : അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും…. എന്തിന് വേറെ എപ്പോഴും കൂടെ ഉള്ള എനിക്ക് പോലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ രഹസ്യം അറിയില്ല…. അദ്ദേഹം തന്നെ അത് പറയും എന്നത് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്……

അവർ : ഹാ എല്ലാം അവന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ…

“വൈഷ്ണവീ…. മോളെ കഴിക്കാൻ എടുക്ക്…. ഡോക്ടറിനു വിശപ്പ് ആയി ക്കാണും ” അവർ പറഞ്ഞു….

റോബർട്ട്‌ : കുഴപ്പമില്ല… അമ്മേ… പതിയെ മതി….

അവർ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു…

എല്ലാരും റൂമിൽ പോയി

വിഷ്ണു കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിന്ന് പറഞ്ഞു… ഏട്ടാ ഉറങ്ങിയോ… കഴിച്ചോ…?

ഒരു പത്തു സെക്കന്റ്‌ കഴിഞ്ഞു മറുപടി…

ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾക്ക് ബന്ധപ്പെടേണ്ടത് ഇല്ല…. അത്യാവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രം വരുക കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ…. ഞാൻ പോകുന്നു….

ചെറിയ നിരാശയോടെ അവൻ കിടക്കാൻ പോയി….

വൈഷ്ണവിയുടെ റൂമിൽ:-

“എന്റെ ഏട്ടൻ തന്നെ ആണോ അത്…. മുഖം ഏതാണ്ട് ഒക്കെ അത് തന്നെ… പക്ഷേ… ആ അനുഭവപ്പെട്ട പ്രഭാവം…. അതെന്താവും….

കുട്ടിക്കാലം മുതൽ ഞാൻ കൂടുതൽ കളിച്ചുല്ലസിച്ചത് ന്റെ നാഥേട്ടന്റെ കൂടെ അല്ലെ….

എന്നിട്ടെന്തേ ഏട്ടൻ ഇട്ടിട്ട് പൊയ്ക്കളഞ്ഞത്…. എന്നെ ഇഷ്ടം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാവുമോ?

എന്ത് രസമാ ഏട്ടനെ കാണാൻ… ഞാൻ ഗന്ധർവ്വനിലേ ആ ഗന്ധർവ്വൻറെ അതെ സൗന്ദര്യമുണ്ട് ഇപ്പോൾ ഏട്ടനെ കണ്ടാൽ….

ഇവിടെ വന്നു നിന്നെങ്കിൽ…. കണ്ടു മതിയായില്ല എനിക്ക്….

ഒരു കണ്ണാടി കൊണ്ടു വെച്ചിട്ട് ആളെ പറ്റിക്കുന്ന കള്ള ഗന്ധർവ്വൻ…”

അവൾ ആ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ വന്നു നിന്നു….

എന്നിട്ടാലോചിച്ചു..

“ഇവിടെ നിന്നാൽ എങ്ങനെ ആളെക്കാണാൻ…. ഹാ എന്തായാലും എനിക്ക് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങാൻ ഒരു മിറർ ആക്കി തന്ന ഏട്ടനോട് അവൾ നന്ദി പറഞ്ഞു…. താങ്ക്സ് എന്റെ ഗന്ധർവ്വൻ എട്ടായി ”

അവൾ തന്റെ സാരി അഴിച്ചെടുത്തു….

ഒരു ബ്ലൗസും അടിപ്പാവാടയും അതിൽ പോലും ഞാൻ എത്ര സുന്ദരിയാ…. ഏട്ടനെ പോലെ തന്നെ മുഖ സാമ്യം എനിക്കും ഇല്ലേ…. ആ സൗന്ദര്യം എനിക്കും ഇല്ലേ…. അവൾക്ക് കുളിരു കോരി….

മെല്ലെ അവൾ പൂർണ നഗ്നയായി….

“ശ്ശോ…. എത്ര നാളായി എന്റെ ഈ അഴക് ഒന്ന് ആസ്വദിച്ചിട്ട്….അവൾ തന്റെ സംഗമ സ്ഥലത്തേക്ക് നോക്കി… തന്റെ അഴകിന്റെ…. പെണ്ണഴകിന്റ ഉറവിടം…!!!

അവൾക്ക് പ്രേത്യേക ഒരു സുഗന്ധം അവിടെ അനുഭവപ്പെട്ടു….

അവൾ തല ചെരിച്ചു ജനലിൽ ഒന്ന് നോക്കി…. വല്ല ഗന്ധർവ്വനും വന്നോ….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *