നാദിയ 🙍

“മോളെ ഇന്ന് ഏഴ് അല്ലെ….??

എന്തോ ആലോചനയിൽ ആയിരുന്ന ഞാൻ ഉമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഞെട്ടി എണീറ്റു…

“എന്താ…. ??

“ഇന്നല്ലേ കുളിക്കുന്നത് മോള്….??

“ആഹ്..”

“ഉപ്പ പള്ളിയിലേക്ക് പോകുമ്പോ നാളെ നിങ്ങൾ വരുമെന്ന് പറയണം ഉസ്താദിനോട് അതിനാ…. നാളെ അല്ലെ ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്…??

“ആഹ്…”

“എന്ന പോയി ഉപ്പാട് ഇപ്പൊ തന്നെ പറയട്ടെ…. ആ.. പിന്നെ മോള് വിഷമിക്കണ്ട എല്ലാം ശരിയാകുമെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു…”

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഉമ്മ എന്നോട് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാനാകെ ഞെട്ടി തരിച്ചു നിന്നു… എത്ര കാലമായി എന്നോട് നല്ലപോലെ സംസാരിച്ചിട്ട്.. മോളെ എന്നൊക്കെ വിളിച്ച കാലം മറന്നു… ഇനി ഉസ്താദ് പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു കുഞ്ഞും അറിയതിരുന്നാൽ എനിക്കെന്നും ഈ സന്തോഷം കിട്ടില്ലേ….
ഈ നിമിഷം വരെ ഉസ്താദ് പറഞ്ഞ കാര്യത്തിനോട് യോജിക്കില്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ച എന്റെ മനസ്സും ആടി ഉലഞ്ഞു… പുലർച്ച മൂന്ന് മണിവരെ ഞാനതും ആലോചിച്ച് ഉറങ്ങാതിരുന്നു…

ഉറങ്ങാൻ വൈകിയ കാരണം സാധരണ ആറു മണിക്ക് എണീറ്റിരുന്ന ഞാനിന്ന് എണീക്കാൻ എട്ട് മണി ആയി … വേഗം എണീറ്റ്‌ മുഖം കഴുകി അടുക്കളയിലേക്ക്

ഓടുകയായിരുന്നു ഞാൻ .. ഇന്നലെ മോളെ എന്ന് വിളിച്ച നാവ് കൊണ്ടിന്ന് പച്ചതെറി കേൾക്കേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്നായിരുന്നു മനസ്സ് മുഴുവൻ… രാവിലെ അടുക്കള ഭാഗത്തേക്ക് പോലും വരാത്ത ഉമ്മ ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കുന്നത് കണ്ട് എന്റെ കാലുകൾ നിശ്ചലമായി…. എന്നെ കണ്ടതും ഇന്നലെ കണ്ട അതേ പുഞ്ചിരി ഉമ്മാടെ മുഖത്ത്…

“മോള് എണീക്കാൻ വൈകിയോ…??

ഒന്ന് ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി ഞാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു… അപ്പോഴേക്കും പണി എല്ലാം ഉമ്മ തീർത്തിരുന്നു… ഒന്നും മിണ്ടാനാവാതെ ഞാൻ അവിടെ ചുറ്റി പറ്റി നടന്നു…

സമയം അടുക്കും തോറും എന്റെ ഉള്ളിലാകെ ഭയം നിറയാൻ തുടങ്ങി … എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഇരിക്കുന്ന സമയത്താണ് ഉപ്പ നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞു വന്നത്…

“നിങ്ങളോടൊരു ഒൻപത് മണിക്ക് എത്താൻ പറഞ്ഞു
ഉസ്താദ്…. ഉസ്താദ് ഇന്നലെ നാട്ടിൽ പോയതാ. നമ്മുടെ കാര്യം ആയത്കൊണ്ട വൈകുന്നേരം വരുന്നത് തന്നെ….”

അതും കൂടി കേട്ടതും ഞാനാകെ വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി….

“അല്ലങ്കിലും നമ്മളോരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ അയാൾക്ക് തട്ടി കളയാൻ ആവുമോ… പെരുന്നാളും നോമ്പും വന്ന മറ്റുള്ളവർ കൊടുക്കന്നതിനെക്കാൾ ഇരട്ടിയല്ലേ ഇവിടുന്ന് കൊടുക്കുന്നത്…”

ഉമ്മാടെ വക പ്രശംസ.. അത് പറയുമ്പോ ഉമ്മാടെ സന്തോഷം ഒന്ന് കാണണം… എന്താണ് ചികിത്സ എന്നും എങ്ങനെയാണ് മന്ത്രിക്കുക എന്നും ഇവർക്ക് അറിയില്ലല്ലോ… അവരെ നോക്കി ഒരു ചിരി പാസാക്കി ഞാൻ അകത്തേക്ക് ചെന്നു…മുറിയിലെ അലമാരയുടെ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ ചെന്ന് നിന്ന് ഞാൻ എന്നെ തന്നെ നോക്കി… ഒരിക്കലും ചിന്തിക്കുക പോലും ചെയ്യാത്ത കാര്യമാണ് ഇന്ന് നടക്കാൻ പോകുന്നത്.. അതും വീട്ടുകാരുടെ ഒറ്റ നിർബദ്ധത്തിൽ… ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ എനിക്കൊരു വഴിയും ഇല്ല … സത്യം അവരോട് പറഞ്ഞാലോ… പറഞ്ഞാൽ നാലഞ്ചു ദിവസമായി എനിക്ക് കിട്ടി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ സ്നേഹമെല്ലാം പോകും പിന്നെ പഴയ പോലെ എന്നും തെറി വിളി…അയാൾ പറഞ്ഞത് പോലെ ഒരു പതിനഞ്ചു മിനുട്ടല്ലേ ആ സമയം കൊണ്ട് ഒരു ജീവിതം
മുഴുവൻ സന്തോഷം തനിക്ക് ലഭിക്കുമെങ്കിൽ എന്താ തെറ്റ്…. ഞാൻ തന്നെ എന്റെ മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…

“മോളെ കുളിച്ച് റെഡിയവാൻ നോക്ക്… സമയം എട്ട് കഴിഞ്ഞു….”

ഉമ്മാടെ ശബ്ദം കേട്ടതും ഞാൻ എണീറ്റ്‌ ഉമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി… എന്റെ മുഖത്തെ ദയനീയത കണ്ടാവണം ഉമ്മ പറഞ്ഞു…

“മോള് വിഷമിക്കണ്ട ഇതിൽ എല്ലാം ശരിയാവും … മോളിങ്ങനെ തളർന്നിരിക്കല്ലേ….”

ഉമ്മയുടെ തേനൂറും വാക്കുകൾ മോളെ മോളെ എന്നുള്ള വിളി ഞാനെല്ലാം മറന്നു… ഉള്ളിലെവിടെയോ ഒരു ധൈര്യമൊക്കെ തോന്നി… ഉമ്മയെ നോക്കി തലയാട്ടി കൊണ്ട് ഞാൻ കുളിക്കാനായി കയറി… സാധരണ മെൻസസ് ആയ പിറ്റേന്ന് ഷേവ് എല്ലാം ചെയ്ത് സുന്ദരിയാക്കിയിരുന്ന എന്റെ കളിത്തടം ഇന്നലെ വൃത്തിയാക്കിയിരുന്നില്ല നോക്കുമ്പോ കുറ്റി മുടിയെ ഉള്ളു അതും കളഞ്ഞേക്കാം എന്ന് കരുതി ഹയർ റിമൂവേർ എടുത്ത് അതെല്ലാം ക്ളീൻ ചെയ്തു കളഞ്ഞു…

കുളിയും കഴിഞ്ഞ് ഏത് ഡ്രസ്സ് ഇടണം എന്നായി എന്റെ സംശയം … കഴിഞ്ഞ തവണ പോകുമ്പോ പർദ്ദയാണ് അണിഞ്ഞത് അത് നോക്കുമ്പോ കഴുകി ഇട്ടിരിക്കുകയ .. ചുവന്ന ബ്രായും അതിന് യോചിച്ച പാന്റിയും എടുത്തിട്ട്
എന്ത് ഡ്രെസ്സ് ധരിക്കുമെന്ന് ഓർത്തിരിക്കുമ്പോഴാണ് വാതിലിൽ ഉമ്മ മുട്ടിയത്…. വേഗം മാക്സി എടുത്തിട്ട് വാതിൽ തുറന്ന എന്നോട്…

“കഴിഞ്ഞില്ലേ ഇത് വരെ….??

“അത്… പർദ്ദ കഴുകി ഇട്ടിരിക്കയ…. ”

“എന്റേത് ചെറുപ്പമാവും നിനക്ക്… അതിന് മോളെ ഉസ്താദ് അങ്ങനെ ഡ്രസ്സിന്റെ കാര്യത്തിൽ കടുംപിടുത്തം ഉള്ള ആളൊന്നുമല്ല….നീ ഇത് ഇട്ടോ….”

അലമാരയിൽ നിന്നും എടുത്തു തന്ന എന്റെ പാവാടയും ടോപ്പും ഉമ്മ എന്റെ കയ്യിൽ വെച്ചു തന്നു… പടച്ചോനെ ഇതോ ടോപ്പ് ആണങ്കിൽ നല്ല ടൈറ്റ് ആണ് ഒന്ന് കൈ പൊക്കിയാൽ വയറു വരെ കാണാം… എന്തായാലും ഉമ്മ തന്നതല്ലേ ഞാൻ കറുപ്പ് പാവാടയും ചുവന്ന ടോപ്പും അണിഞ്ഞിട്ട് വലിയൊരു ഷാളും എടുത്ത് മൊത്തത്തിൽ ഒന്ന് പൊതിഞ്ഞു… എട്ടര കഴിഞ്ഞ പാടെ ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.. അങ്ങോട്ട് എത്തും തോറും പെരുമ്പാറ കൊട്ടും കണക്കെ എന്റെ നെഞ്ചു ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി…. എപ്പോഴും ആളും തിരക്കും ആയിരുന്ന ഉസ്താദിന്റെ വീടിന്ന് കാലി ആണ്… അതും കൂടി കണ്ടപ്പോ എന്റെ കൈ കാലുകൾ തളർന്നു പോകുന്നത് പോലെ തോന്നി….ഇക്കാ ബെല്ലടിച്ചതും ഉള്ളിൽ നിന്നും ഉസ്താദ് ഇറങ്ങി വന്നു…

“നിങ്ങൾ
വന്നോ… വാ കയറി ഇരിക്ക്….”

ഉസ്താദ് സലിക്കാക്ക് കൈ കൊടുത്ത് എന്നെയൊന്ന് അടിമുടി നോക്കി… തല താഴ്ത്തി നിന്ന ഞാൻ അവരുടെ പിറകെ അകത്തെ മുറിയിലേക്ക് കയറി…. സലിക്കയും ഉസ്താതും കുറച്ചു നേരം എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…

“സലി നമ്മളിങ്ങനെ കത്തി വെച്ച് സമയം കളയണ്ട… മോൾക്ക് കൊടുക്കാൻ ഒരു മരുന്ന് ഉണ്ടാക്കണം… ”

“ആയിക്കോട്ടെ… ഞാനിന്നാ പള്ളിയിൽ പോയി വരാം…”

“ശരി… ഒരു പതിനഞ്ച് ഇരുപത് മിനുട്ട് അതിനുള്ളിൽ കഴിയും…”

“സാരല്ല… ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം…”

ഇക്കാ പോകുന്നത് ദയനീയമായി നോക്കി ഇരിക്കാനെ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു… ഉസ്താദ് ഇക്കാ പോകുന്നതും നോക്കി വെള്ള താടിയും തടവി ഇരുന്നു.. ഇക്കാ ഇറങ്ങിയതിന് ശേഷം അയാൾ ചെന്ന് വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു…

“നാദിയ ഇവിടെ വന്നത് ഞാൻ പറഞ്ഞതിനോട് പൂർണ്ണമായും യോചിച്ചല്ലേ…?

ഞാനൊന്ന് തലയാട്ടി….

“എന്താന്ന് വെച്ച നാളെ ഞാൻ പീഡിപ്പിച്ചു എന്നും പറഞ്ഞു കേസ് കൊടുക്കാതിരിക്കാൻ ആണ്….”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *