നീ എന്നും വാവ

ഇന്നെന്റെ എൻജിനിയറിങ്ങ് പഠനത്തിനും ഹോസ്റ്റൽ ജീവിതത്തിനും അവസാനമാണ്. വീട്ടിൽ നിന്നും മാറി നാട്ടിൽ നിന്ന് അകലെ ചെന്നൈയിലാലാണ് ഞാൻ പഠിക്കുന്നത്. എന്റെ ഇഷ്ട വിഷയം കിട്ടിയപ്പോൾ അത്‌ നാട്ടിൽ നിന്ന് അകലെ ഇവിടെയാണ് കിട്ടിയത്. ആദ്യമൊക്കെ അതിൽ എനിക്ക് വിഷമം തോന്നിയെങ്കിലും പതിയെ പതിയെ ഞാൻ അത്‌ ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങി.

എല്ലാവർക്കും പിരിഞ്ഞ് പോവുന്നതിൽ വിഷമം ഉണ്ടെങ്കിലും നാട്ടിലേക്ക് തിരികെ പോവുന്നതിന്റെ സന്തോഷം ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് നേരേ തിരിച്ചാണ്.

എനിക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോവാൻ ഒരു ഇഷ്ടക്കേടുണ്ട്.എന്റെ വീട്ടിൽ ഞാനും അമ്മയും മാത്രമേ ഉള്ളൂ. എനിക്ക് ഒരു വയസ്സോ മറ്റോ ഉള്ളപ്പോളാണ് എന്റെ അച്ഛൻ ആക്‌സിഡന്റിൽ പെട്ട് മരിക്കുന്നത്. അച്ഛനോടൊപ്പം തന്നെ എന്റെ മാമ്മനും ഉണ്ടായിരുന്നതിനാൽ മാമ്മനും അച്ഛനൊപ്പം മരിച്ചു. പിന്നിട് എന്റെ അമ്മയാണ് എന്നെ വളർത്തിയത്. അമ്മ സ്കൂൾ ടീച്ചറാണ്. ഇപ്പോൾ അതേ സ്കൂളിലെ എച് എമ്മും.

അമ്മ ടീച്ചർ ആയതിന്റെ എല്ലാ കർക്കശവും ഉണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക് അമ്മയെ പേടി ആയിരുന്നു. എന്തെങ്കിലും കുരുത്ത കേട് കാട്ടിയാൽ അമ്മ എന്നെ നല്ല തല്ല് തലുമായിരുന്നു. ചന്തിക്ക് ചൂരലിനാണ് അമ്മ തല്ലാറ്.എന്നിരുന്നാലും അമ്മക്ക് എന്നോട് ഭയങ്കര സ്നേഹമാണ്. എന്നെ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെ പോലെയാണ് എപ്പോളും കാണുന്നത്. കുട്ടിത്തം ഇത്തിരി കൂടി പോയോ എന്ന് മാത്രം സംശയം. അമ്മ എന്നെ തുണി ഉടുപ്പിക്കാതെയാണ് വീട്ടിൽ നടത്തിപ്പിക്കുന്നത്. എനിക്കും അത്‌ ഇഷ്ടമായിരുന്നു.

വീട്ടിൽ നിന്ന് മാറി ഹോസ്റ്റൽ ജീവിതം തുടങ്ങിയപ്പോൾ എന്റെ ജീവിതം ആകെ മാറി. പണ്ട് സ്കൂൾ വിട്ടാൽ വീട് വീട് വീട്ടാൽ സ്കൂൾ എന്ന രീതിയിൽ ആയിരുന്നു അമ്മ എന്നെ വളർത്തിയത്. അത്‌ കൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് കൂട്ടുക്കാരൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.ഞാൻ ഒരു നിഷ്കു പയ്യൻ ആയിരുന്നു. അമ്മയുടെ മുന്നിൽ തുണി ഇല്ലാതെ നടക്കാൻ എനിക്ക് യാതൊരു മടിയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
എനിക്ക് അതിൽ യാതൊരു അപാകതയും തോന്നിയിരുന്നില്ല. അമ്മ എന്നെ കുളിപ്പിക്കുകയും മുല കുടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. കോളേജിൽ ചേരുന്നത് വരെ ഞാൻ അങ്ങനെ ആയിരുന്നു.

ഹോസ്റ്റലിൽ ചേർന്ന എനിക്ക് പുതിയ കൂട്ട് കേട്ടുകളുണ്ടായി. അവരിൽ നിന്നുമാണ് ഞാൻ ലൈംഗികമായ അറിവ് നേടുന്നത്. തുണ്ട് കാണലും വാണമടിയും എല്ലാം തുടങ്ങിയത്. വാണമടിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിന് ശേഷമാണ് എന്റെ മുട്ട മണി കുണ്ണയായി മാറിയത്. ഇടക്ക് നാട്ടിൽ വരുമ്പോൾ എല്ലാം എനിക്ക് അമ്മയുടെ മുന്നിൽ തുണിയില്ലാതെ കുണ്ണയും തൂക്കി നടക്കാൻ ചമ്മലായിരുന്നു.കുണ്ണ കമ്പിയക്കാതെ എങ്ങനെയൊക്കെയോ അവിടെ ദിവസങ്ങൾ കഴിച്ചു കൂട്ടി പോരുകയായിരുന്നു ഞാൻ. പിന്നീട് അങ്ങനെ നടക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നിയ ഞാൻ അവസാന വർഷം ഓരോ ഓരോ ഒഴിവ് കിഴിവ് പറഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് പോയില്ല. ഇപ്പോൾ ഇനി വീട്ടിലേക്ക് പോവാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ഞാൻ ചെന്നൈയിനോട് വിട പറഞ്ഞിറങ്ങി. ട്രെയിൻ കേറി വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്ന് ഒരു ഓട്ടോ പിടിച്ച് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോന്നു. വീട്ടുമുറ്റത്ത് ഓട്ടോ വന്നു നിന്നു. ഓട്ടോയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് അമ്മ പുറത്തേക്ക് ഓടി വന്നു. ഞാൻ ഓട്ടോക്ക് പൈസ കൊടുത്ത് വീട്ടിലേക്ക് കയറി.

“കണ്ണാ…..”

അമ്മ ഓടി വന്ന് എന്നെ കെട്ടിപിടിച്ചു.അമ്മ എന്നെ വിളിക്കുന്ന പേരാണ് കണ്ണൻ.യഥാർത്ഥ പേര് നവീൻ എന്നാണ്. അമ്മ എന്നെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ കെട്ടിപിടിച്ചു. ഞാനും അമ്മയെ തിരിച്ച് കെട്ടിപിടിച്ചു. എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് അമ്മയെ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അമ്മക്ക് തിരിച്ചും. അമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ സന്തോഷത്താൽ നിറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒപ്പം എന്റെയും. അമ്മയെ പിരിഞ്ഞ് ഇരുന്നതിന്റെ കുറ്റ ബോധം എന്നിൽ നിറയാൻ തുടങ്ങി.

“വലിയ ചെക്കനായി എന്റെ കണ്ണൻ. അമ്മേടെ അടുത്തേക്ക് തിരികെ വന്നല്ലോ കണ്ണൻ. ഇനി അമ്മ ഒരിടത്തേക്കും പറഞ്ഞു വിടില്ല. ഇവിടെ തന്നെ നിർത്തും”
അമ്മ എന്റെ മുടികളിലും കവിളിലും തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു.

“പോയി കുളിച്ച് ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വാ….”

അമ്മ എന്റെ ചന്തിക്ക് മെല്ലെ ഒരു അടി തന്ന് റൂമിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടു.നേരം ഇരുട്ടിയിരുന്നു അപ്പോൾ. ഞാൻ മുകളിൽ എന്റെ മുറിയിൽ പോയി ബാഗ് എടുത്ത് വെച്ച് വസ്ത്രങ്ങളൂരി കുളിക്കാൻ പോയി. ഞാൻ ഷവർ ഓണാക്കി അതിനു ചുവട്ടിൽ നിന്നു.ദേഹത്ത് തണുത്ത വെള്ളം വീണപ്പോൾ തന്നെ ഒരു ആശ്വാസം.ഞാൻ വേഗം കുളിച്ചിറങ്ങി.

കുളി കഴിഞ്ഞ് വസ്ത്രങ്ങൾ ഇടണോ എന്ന് എനിക്ക് ആശങ്കയായി. തുണി ഉടുത്താൽ അമ്മ ചീത്ത പറയും. തുണി ഉടുത്തില്ലെങ്കിൽ നാണ കേടാവും. എന്തായാലും ഒരു ട്രൗസർ മാത്രം ഇട്ടുകൊണ്ട് പോവാം. അമ്മ എന്താ പറയുക എന്ന് അറിയാമല്ലോ.

ഞാൻ ഒരു ട്രൗസർ മാത്രം ഇട്ട് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നു. എന്നെ കാത്ത് അമ്മ മേശയിൽ ഭക്ഷണങ്ങൾ വിളമ്പി വെച്ചിരുന്നു. ഞാൻ വരുന്നത് കണ്ട് അമ്മയുടെ മുഖം ചുവക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ അമ്മയുടെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു.

“എന്താടാ ഇത്….”

അമ്മ ഞാൻ വസ്ത്രം ധരിച്ചത് ഇഷ്ടപ്പെടാതെ പറഞ്ഞു.

“എന്ത്…?”

ഞാൻ അറിയാത്ത ഭാവത്തിൽ ചോദിച്ചു.

“നിനക്ക് അറിയില്ലല്ലേ.ഇത് എന്താടാ…..”

അമ്മ എന്റെ ട്രൗസേറിന്റ ഇലാസ്റ്റിക്കിലുടെ വിരൽ ഉളിലേക്ക് ഇട്ട് പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

അമ്മയുടെ മുഖ ഭാവം കണ്ട് എനിക്ക് പേടി ആവാൻ തുടങ്ങി.

“അത്‌… അത്‌… ട്രൗസർ…”
ഞാൻ പേടിച്ച് വിക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“നിന്നോട് ഞാൻ വീട്ടിൽ തുണി എടുക്കണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ ”

“ഉം…”

“പിന്നെ നീ എന്തിനാ തുണി എടുത്തേക്കുന്നെ ”

“അത്‌ അമ്മേ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വലിയ ചെക്കനായില്ലേ. ഇനി ഞാൻ തുണി എടുത്ത് നടന്നോട്ടെ ”

“ഹാ…. ഹാ….”

അമ്മ പൊട്ടി ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്തോ വലിയ തമാശ കേട്ടപ്പോലെ. ഞാൻ ഇത് ഇപ്പോൾ അമ്മ എന്തിനാ ചിരിച്ചത് എന്ന് ചിന്തിച്ചു. അമ്മ അപ്പോഴും എന്റെ ട്രൗസേറിൻ മേലുള്ള പിടി വിട്ടില്ല.

“എന്താ കണ്ണാ…. നിനക്ക് അമ്മയുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കാൻ തുണിയില്ലാതെ നിൽക്കാൻ നാണം ആവുന്നുണ്ടോ. ഞാൻ നിന്റെ അമ്മ അല്ലേടാ. എന്റെ മുന്നിൽ എന്തിനാ നീ നാണിക്കുന്നത്.”

പെട്ടന്ന് അമ്മയുടെ ഭാവം തന്നെ മാറി. ചെറുതായി കരയുവാൻ തുടങ്ങി. എനിക്ക് കണ്ടപ്പോൾ വിഷമമായി.

“അമ്മ കരയല്ലേ…. കരയല്ലേ…. ഞാൻ വീട്ടിൽ തുണി എടുക്കുന്നില്ല അത്‌ പോരേ ”

അമ്മ ആദ്യമയാണ് എന്റെ മുന്നിൽ കരയുന്നത് ഞാൻ കാണുന്നത്. എനിക്ക് അതിൽ സങ്കടം തോന്നി. ഒപ്പം ഞാൻ കാരണമാണല്ലോ അമ്മ കരഞ്ഞത് എന്ന കുറ്റ ബോധവും.സ്കൂൾ മുഴുവൻ വിറപ്പിക്കുന്ന അമ്മ ഞാൻ എതിർത്ത് പറഞ്ഞപ്പോൾ കരയുന്നു.ഞാൻ ട്രൗസർ ഊരി അമ്മയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു.
ഒന്നുമില്ലാതെ നിൽക്കാൻ എനിക്ക് ഒരു ചമ്മൽ തോന്നി.

+138

-17