അതേപോലുള്ള മൂന്നു പറമ്പുകളിലാണ് ആ കൃഷി ഉള്ളത്. മൂന്നോ നാലോ അടി മാത്രം ഉയരമേയുള്ളൂ ഓരോ പറമ്പുകളും തമ്മില്.
രണ്ടു പറമ്പുകളിലേയും ഓരോ മരവും പരിശോധിച്ച് കാട്ടുവള്ളികളെല്ലാം അറുത്തു മാറ്റി വൃത്തിയാക്കിക്കൊണ്ട് ഞങ്ങള് മൂന്നാമത്തെ പറമ്പിലേക്ക് കയറി.
“എന്ത് പറ്റി ഇന്നലെ..?”
ഏറെ നേരമായുള്ള മൌനം വെടിഞ്ഞുകൊണ്ട് മേമ ചോദിച്ചു.
അപ്രതീക്ഷിതമായതിനാല് ഞാന് ഒന്ന് വിളറി. കൊടി വൃത്തിയാക്കുന്ന തിരക്കില് മേമ എന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നതേയില്ല.
എന്നില് നിന്നും മറുപടിയൊന്നും കിട്ടാതായതോടെ അവരാ പ്രവൃത്തി നിര്ത്തി എന്നെ നോക്കി.
“എന്തേ…ചെവി കേള്ക്കില്ലേ..?”
മേമയുടെ മുഖത്തൊരു നിര്വ്വികാരത പടര്ന്നു.
“…അത്രേം നേരം ഒരു കുഴപ്പോമില്ലാതെ കളിതമാശകള് പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്ന ആള് പെട്ടെന്ന് ഭക്ഷണം പോലും വേണ്ടെന്നു വച്ച് എണീറ്റ് പോയ കാര്യമാ ചോദിച്ചത്..!”
അവര് എനിക്ക് നേരെ നിന്ന് എളിയില് കൈകുത്തിക്കൊണ്ട് തറപ്പിച്ചു നോക്കി. അതിനപ്പുറം ആ മുഖത്തു ദേഷ്യമൊന്നും കാണാത്തത് എനിക്ക് വലിയ ആശ്വാസമായി. എന്തെങ്കിലുമൊരു തട്ടുമുട്ട് മറുപടിയില് ചിലപ്പോ വിഷയം തീര്ന്നേക്കും.
“എനിക്ക് വിശപ്പില്ലായിരുന്നു മേമേ..അതാ..!”
സന്ദര്ഭം ഒന്ന് ലഘൂകരിക്കാനായി ഞാനൊരു ചിരിയോടെയാണ് മറുപടി പറഞ്ഞത്.
“അതിന്റെ കാരണമാ ഞാന് ചോദിച്ചത്..ഇളിക്കാതെ അത് പറ..!”
അവര് കളിയായെന്നവണ്ണം എന്റെ കൈവണ്ണയില് ഒന്ന് തല്ലി.
ഞാന് പെട്ടെന്ന് വേദനിച്ചിട്ടെന്ന വണ്ണം മുഖത്തൊരു ശോകഭാവം വരുത്തി. ഒരു മറുപടി ആലോചിക്കാന് ഒരല്പം സമയം കിട്ടാനായിരുന്നു ആ പ്രകടനം. എന്നാല് മേമ അത് ഒട്ടും കാര്യമാക്കിയതേയില്ല.
കാര്യമറിയാതെ പിന്മാറില്ല എന്നൊരു ഭാവമായിരുന്നു അവരുടെ മുഖത്ത്.
ഞാനാകെ പെട്ടു..ചുമ്മാ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാ അവര് വിശ്വസിക്കില്ല. തക്കതായ ഒരു കള്ളം കാരണമായി പറയണം. എന്ത് പറയും..
പെട്ടെന്ന് തലയില് ബള്ബ് മിന്നി. പ്രശ്നം സോള്വാകുമെന്ന് മാത്രമല്ല വേറെയും ഗുണങ്ങള് ഉണ്ടായേക്കാവുന്ന ഒരു ആശയം മനസ്സിലുദിച്ചു.
“ആലോചിച്ച് കള്ളത്തരം പറയാനാണേല്..അറിയാല്ലോ മേമയെ..?!”
ചെറിയൊരു ചിരിയോടെ അവരെനിക്ക് വാണിംഗ് തന്നു.
“അത് ..പിന്നെ..!”
പ്ലാനിന്റെ ഭാഗമായി ഞാനൊരു പരുങ്ങല് അഭിനയിച്ചു.
“…ഞാന് പറയാം ..പക്ഷെ മേമ തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്..!”
മേമയുടെ മുഖത്ത് പെട്ടെന്നൊരു താല്പര്യം വന്നു. തെറ്റിദ്ധരിക്കാനും മാത്രം എന്താണാവോ പറയാന് പോകുന്നതെന്ന ഒരു ജിജ്ഞാസ പ്രകടമായി.
“നീ കാര്യം പറയ്..!”
അവര് അക്ഷമ കാണിച്ചു.
“അത്..പിന്നെ..ഇന്നലെ മേമ എനിക്ക് ഒരു സാധനം തന്നില്ലല്ലോ..അതാ..!”
ഞാന് ഒരു പരുങ്ങലോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ നോട്ടം മാറ്റി.
എനിക്കറിയാമായിരുന്നു…അവര്ക്ക് ഏറ്റവും വിശ്വസനീയമായ ഒരു കാര്യമാണ് ഞാന് അവതരിപ്പിക്കുന്നത്. വിഷയം ദിശ തിരിച്ചു വിടാന് ഇതിലും നല്ല ഐഡിയ സ്വപ്നങ്ങളില് മാത്രം.
പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ പെട്ടെന്നൊരു ചിരി കേട്ടു. നോട്ടം ആ മുഖത്തേക്ക് മാറ്റിയപ്പോള് അവര് പെട്ടെന്ന് ചുണ്ടുകള് കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് ചിരി ഒതുക്കിക്കളഞ്ഞു.
“അതെന്തു സാധനം…വറുത്ത മീനാണോ..!”
ആ കുസൃതി നിറഞ്ഞ സംശയത്തോടെ അവര് എന്നെ നോക്കി.
“ഒന്ന് പോയെ…മനസ്സിലാവാത്തപോലെ..!”
ഞാന് കെറുവ് കാണിച്ചു കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.
“മനസ്സിലാവാഞ്ഞിട്ടല്ലേ ചോദിക്കുന്നെ…നീ പറ..എന്താന്നു വച്ചാ..!”
“ഉരുളല്ലേ…ഉമ്മയുടെ കാര്യമാണ് പറയുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാവാഞ്ഞിട്ടൊന്നുമല്ലല്ലോ..!!”
ധൈര്യം സംഭരിച്ച് ഞാനങ്ങു കാച്ചി.
പ്രതീക്ഷിച്ചതാണെങ്കിലും എന്റെ വായില് നിന്നും ഉമ്മയെന്നു കേട്ടപ്പോള് അവര് ചെറുതായൊന്നു പതറി. എന്നാല് വളരെ വേഗം തന്നെ സമചിത്തത കൈവരിച്ചുകൊണ്ട് ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.
“ഉമ്മയോ…അയ്യേ…ഈ ഒരൊറ്റ ചിന്തയേയുള്ളൂ നിനക്ക്..?!!”
മനോഹരമായ ചിരിയ്ക്കിടയിലും പരിഹാസശരമെയ്തുകൊണ്ട് അവര് മുഖം ചുളിച്ചു വച്ചു.
“..എന്നാലും എന്റെ ദൈവങ്ങളേ..ഒരു ഉമ്മ കിട്ടാത്ത കാരണം അന്തിപ്പട്ടിണി കിടക്കുന്ന ആള്ക്കാരുമുണ്ടോ ഈ ലോകത്ത്..!”
അമര്ത്തിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവര് തിരിഞ്ഞ് ചെയ്തു വന്ന പണിയിലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു.
അവര്ക്ക് കളിയാക്കി മതിവരുന്നില്ലെന്നു തോന്നുന്നു. പക്ഷെ ഉദ്ദേശം നടന്ന സന്തോഷം കാരണം എനിക്കതൊന്നും ഏശിതേയില്ല. എന്നാലും അതും കേട്ടു വെറുതെയിരിക്കാനും ഞാന് തയ്യാറല്ലായിരുന്നു. നനഞ്ഞ സ്ഥിതിയ്ക്ക് ഒന്ന് കുളിച്ചു കയറാന് പറ്റുമോ എന്ന് നോക്കാം.
പെട്ടെന്ന് മേമ എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.
“അല്ലാ…നമ്മള് തമ്മില് ആകെ ഒരു മിനിറ്റല്ലേ ആ സമയത്ത് കണ്ടുള്ളൂ… അപ്പൊ ഞാന് വന്നു കയറിയപാടെ തന്നെ തരണമായിരുന്നോ..?!”
ഒരു വലിയ തമാശ ഓര്ത്തപോലെ ഉച്ചത്തില് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും അവര് ജോലിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“മേമയ്ക്കറിയാഞ്ഞിട്ടാണ്…ഒരു ഉമ്മ കൊണ്ട് ഒരാളുടെ ജീവന് വരെ രക്ഷിക്കാന് പറ്റും..!”
“പക്ഷെ പട്ടിണി കിടന്നാ ജീവന് പോകേം ചെയ്യും..!!”
ആ ചിരി വീണ്ടും ഉയരുകയാണ്.
“എന്റെ മേമേ..മേമയ്ക്ക് ഉമ്മയുടെ സൈന്റിഫിക്ക് സൈഡ് അറിയാഞ്ഞിട്ടാ..!!”
കൊടിയില് ചുറ്റിക്കയറിയ വള്ളി ശ്രദ്ധയോടെ പറിച്ചെടുക്കാനൊരുങ്ങുകയായിരുന്ന മേമ ആ പണി നിര്ത്തി വീണ്ടും എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു.
“ആണോ…എന്നാപ്പറ എന്താ ആ സൈന്റിഫിക്ക് സൈഡ്…കേക്കട്ടെ..!!”
മുഖത്തൊരു കപട ഗൗരവം ഒട്ടിച്ചുവച്ച് എനിക്ക് ചെവി തരുന്ന ഭാവത്തില് അവര് കൈകെട്ടി നിന്നു.
ഒരു നിമിഷം എന്നിലൊരു കോരിത്തരിപ്പുണര്ന്നു. കെട്ടിവച്ച കൈകള്ക്കുള്ളില് ആ മുലകള് മുഴച്ചുന്തി നില്ക്കുകയാണ്. അതുങ്ങളെ താങ്ങി നില്ക്കുന്നതുപോലെയാണ് അവരാ കൈകള് കെട്ടിവച്ചിരിക്കുന്നത്. ചുവന്ന നൈറ്റി വലിഞ്ഞു നില്ക്കുന്നതിനാല് അതിന്റെ ഉരുണ്ട മനം മയക്കുന്ന ഷേപ്പ് വല്ലാത്തൊരു കാഴ്ച്ച തന്നെയായിരുന്നു.
സെക്കന്റിന്റെ പത്തിലൊരംശം മാത്രമേ നോട്ടം അതില് തറഞ്ഞു നിന്നുള്ളൂവെങ്കിലും ആ കാഴ്ച്ച എന്നെ തളര്ത്തിക്കളഞ്ഞു.
“ഹലോ…പണി കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല…ആ സൈന്റിഫിക്ക് സൈഡൊന്നു പറഞ്ഞു തന്നിരുന്നെങ്കില്..!!!”
നേര്ത്ത ഒരു ചിരിയോടെ വിനയം നടിച്ചുകൊണ്ട് താണ ശബ്ദത്തില് അവര് ആവശ്യപ്പെട്ടു.
ഞാന് പെട്ടെന്ന് സമനില വീണ്ടെടുത്തു. മുലകളുടെ കണ്ണഞ്ചിക്കുന്ന കാഴ്ചയില് മതിമറന്നുപോയത് അവര് അറിയരുതല്ലോ. ഒരു വലിയ ഇന്ഫര്മേഷന് പാസ് ചെയ്യുന്ന ഗൌരവത്തോടെ ഞാനവരെ നോക്കി.
“മേമേ…ഒരു മിനിറ്റ് ദൈര്ഘ്യമുള്ള ഒരു ഉമ്മയ്ക്ക് ഒരു മനുഷ്യന്റെ ശരീരത്തില് നിന്ന് 6.4 കലോറി ബേണ് ചെയ്തു കളയാനുള്ള ശക്തിയുണ്ട്..അതറിയ്വോ..! പക്ഷെ…അത്..!”