പ്രളയകാലത്ത്

“അമ്മേ” രഹസ്യം പോലെ വിളിച്ചു. മറുപടിയില്ല. ഉറക്കമാണ്. പാവം. കുറേ പേടിച്ചും ക്ഷീണിച്ചും പോയിട്ടുണ്ട്.

മഴ മാറിയെങ്കിൽ ഒന്ന് എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്കാമായിരുന്നു. ടാങ്കിന്റെ മൂടി മാറ്റാമായിരുന്നു. ഞാനോർത്തു. പക്ഷേ എഴുന്നേൽക്കാൻ തോന്നിയില്ല. കവിളിൽ മൃദുലത, ചൂട്. അത് ശ്വാസോച്ഛാസമനുസരിച്ച് പതിയെ ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്നു. അങ്ങനേ കിടന്നു. അമ്മയെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കൈ ആ ഇടുപ്പിലെ മടക്കിൽ വിശ്രമിക്കുന്നു. അമ്മയുടെ തൊലിക്ക് നല്ല മിനുസമാണെന്ന് അപ്പോഴാണ് ആദ്യമായി തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. വെറുതെ മൃദുവായി ആ മടക്കുകളിൽ വിരലോടിച്ചു കിടന്നു. തൊലിയിൽ വിരലുകൾ തെന്നുന്നു.

കണ്ണ് ഇരുളുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ട് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നതായിരിക്കാം, ഈ ഇരുളിലും അമ്മയുടെ വയറിന്റെ വെളുപ്പ് അറിയാനുണ്ട്. സാരി വയറിന്റെ അവിടെ മാറിയിട്ടുണ്ടെന്നു അതിൽനിന്ന് മനസ്സിലായി. വെളുപ്പിൽ കുറുകെ ഇരുൾ. അത് നടുക്ക് കട്ടിയാകുന്നു. വയറിലെ മടക്കും പൊക്കിൾച്ചുഴിയുമാണ്. അമ്മയുടെ പൊക്കിൾചുഴിക്ക് നല്ല വലിപ്പമുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞു. അത് നോക്കി പിന്നെയും കിടന്നു.

കവിളിൽ അമ്മയുടെ മടിത്തട്ടിന്റെ, നാഭിയുടെ ചൂട്. ഒന്നുകൂടി കവിളമർത്തിക്കിടന്നു. മൃദുലത. ഇരു കവിളിലും വിരൽത്തുമ്പിലും കണ്മുന്നിലും മൃദുലത. ഒരു കവിളിൽ അമ്മയുടെ മുല, മറുകവിളിൽ നാഭി, വിരൽത്തുമ്പിൽ ഇടുപ്പിലെ മടക്കുകൾ, കണ്മുന്നിൽ അമ്മയുടെ വെളുത്ത വയറിലെ ആഴമേറിയ പൊക്കിൾച്ചുഴി. ഒന്ന് നാവ് നീട്ടിയാൽ തൊടാം. എന്തിനാണങ്ങനെ തോന്നുന്നത്? അറിയില്ല. തോന്നി. മറ്റൊന്നും തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഞാൻ പോലുമറിയാതെ എന്റെ നാവ് തോന്ന്യവാസം കാണിച്ചു. ഉപ്പ്. ടാങ്കിനുള്ളിലെ ചൂടായിരിക്കാം. അമ്മ വിയർത്തിരിക്കുന്നു. അമ്മയുടെ പൊക്കിൾ ചുഴി വിയർത്തിരിക്കുന്നു. ഞാൻ അമ്മയുടെ വയറിലേയ്ക്ക് മുഖം ചേർത്ത് ആ വിയർപ്പ് മണത്തുകിടന്നു. നാവ് നീണ്ടുതന്നെ ഇരുന്നു. അത് അമ്മയുടെ പൊക്കിൾ ചുഴിയിൽ അമ്മയറിയാത്തവിധം രഹസ്യമായി തറഞ്ഞിരുന്നു. പൊക്കിളിനുള്ളിൽ ഏറ്റവുമാഴത്തിൽ ഒരു ബട്ടൻ പോലെ പൊക്കിൾക്കൊടിയുടെ ശേഷിപ്പ്. നാവ് അതിൽ അതിസൂക്ഷ്മമായ ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചു. ഇടയ്ക്കിടെ പാമ്പിന്റെ നാവ് പോലെ എന്റെ നാവ് അമ്മയുടെ പൊക്കിളിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ വട്ടത്തിൽ ചലിച്ചു. അപ്പോഴൊക്കെയും അത് കൂടുതൽ ഉപ്പും നനവും ശേഖരിച്ചു. ഇടയ്ക്ക് മുഖം മുകളിലേയ്ക്ക് തിരിച്ചു. മുകളിൽ അമ്മമുല. പണ്ട് ഞാൻ കുടിച്ച അമ്മിഞ്ഞ. അത് അമ്മയുടെ ഉറക്കത്തിന്റെ താളത്തിൽ ഉയരുകയും താഴുകയും. ചെയ്യുന്നു. താഴുന്നത് എന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കാണ്. അരുതെന്ന് മനസ്സ് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ എന്റെ നാവും ചുണ്ടും അത് കേട്ടില്ല. ഞാൻ അമ്മയുടെ മുലകളുടെ അടിയിൽ മൃദുവായി ചുംബിച്ചു. ബ്ലൗസിന്റെ തുണിയുടെ അരം ചുണ്ടിലുരസ്സി.

ബ്ലൗസ് മുലയുടെ വീർപ്പിൽ ബലൂൺ പോലെ വീർത്തിരുന്നു. ആ വീർപ്പിൽ നാവ് നീട്ടി തൊട്ടു. അമ്മയുടെ മുലമുഴുപ്പിന്റെ അടിയിൽ നാവുഴിഞ്ഞു. അതെന്റെ ഉമിനീരിൽ നനഞ്ഞു തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. അരക്കെട്ടിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന എന്റെ കൈ അതീവരഹസ്യമായി അമ്മയുടെ മുതുകിലും ഇടുപ്പിലും മുലയുടെ അരികിലും സഞ്ചരിച്ചു. അമ്മയുടെ ഇടുപ്പ് കൊഴുത്തതാണെന്നു ഞാനറിഞ്ഞു. കൈ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കൈയ്യിൽ വിയർപ്പിന്റെ നനവും അമ്മയുടെ മാംസത്തിന്റെ മൃദുലതയും. വിരലുകൾ അമ്മയുടെ മുതുകിൽ സാരി വലിഞ്ഞു ചുറ്റിക്കിടക്കുന്ന വരയിൽ സഞ്ചരിച്ചു. അമ്മയെ ഉണർത്താതിരിക്കാൻ ആത്മാർത്ഥമായി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട്, അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ ഒരു വിരൽ ആ മടക്കിലേയ്ക്ക് തിരുകി കയറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു. നടക്കുന്നില്ല. സാരിച്ചുറ്റിന് കടുത്ത മുറുക്കം. ശ്രമമുപേക്ഷിച്ച് വീണ്ടും കൈവിരലുകൾ അമ്മയുടെ ഇടുപ്പിലെ കൊഴുത്ത രഹസ്യങ്ങൾ തേടി ചെന്നു. മുഖം താഴേക്ക് തിരിച്ചു നാഭിയിൽ മൂക്കും ചുണ്ടുമമർത്തി. പുഴുങ്ങുന്ന ഗന്ധം. ആഞ്ഞ് ശ്വസിച്ചു. ഉമ്മവെച്ചു. നിക്കറിനുള്ളിൽ വീണ്ടും ഗോപുരമുയർന്ന് നിൽക്കുന്നത് ഞാനറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എത്രനേരം അങ്ങനെ പോയി എന്നോർമ്മയില്ല. വീണ്ടും മഴ ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു. മഴയുടെ താളത്തിൽ, ടാങ്കിന്റെ ഉള്ളിൽ , മടിയിൽ മകന്റെ തലയും വെച്ച് ചാരിയിരുന്നു ഉറങ്ങുന്ന എന്റെ സുന്ദരിയമ്മയുടെ വെണ്ണവയറിന്റേയും കൊഴുത്ത ഇടുപ്പിറച്ചിയുടെയും സുഖമറിഞ്ഞു ഞാനങ്ങനെ കിടന്നു വീണ്ടും മയക്കത്തിലേയ്ക്ക് വഴുതിപ്പോയി.

(തുടരും..)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *