പ്രിയം പ്രിയതരം 12
Priyam Priyatharam Part 12 | Freddy Nicholas
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
ഉച്ചയത്തേക്ക് ഓർഡർ ചെയ്ത ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് ഞാൻ പതുക്കെ സ്ഥലം വിട്ടു. കാരണം കാലത്തേ തുണിയും പൊക്കി പിടിച്ച് സർക്കീട്ടിന് ഇറങ്ങിയ, ശകുനിക്ക് പിറക്കാതെ പോയ രണ്ടു പെണ്മക്കൾ ഏത് സമയത്തും തിരിച്ചെത്താം എന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു.
വൈകീട്ട് മൂന്നരയായപ്പോ തന്നെ രണ്ടു താരങ്ങളും വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയെന്ന് പ്രിയ ഫോൺ വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.
ആയത് കൊണ്ട് പ്രിയക്ക് ഒരു മോഹം ഒന്ന് ബീച്ചിലും ടൗണിൽ ഒക്കെ പോയി ചുറ്റി കറങ്ങി വരണമെന്ന്.
മാളിൽ ഞായറാഴ്ച ആണെങ്കിലും എല്ലാം സജീവമായിരിക്കും.
ഒരു കണക്കിന് ശരിയാണ്, വീട്ടിൽ ഒരു രോഗി ഉണ്ടെങ്കിൽ രോഗിയെക്കാൾ അവരെ സുശ്രൂക്ഷിക്കുന്നവരുടെ, മനസ്സാണ് മുരടിക്കുന്നത്.
അവൾ ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചാൽ ഏത് വിധേനയും ഞാൻ അത് സാധിപ്പിച്ചു കൊടുക്കാറുണ്ട്.
പ്രിയ : ഏട്ടാ,.. ഞാൻ ഒരു അഞ്ചര മണിക്ക് റെഡിയായി നിൽക്കട്ടെ, എന്തെങ്കിലും ബുദ്ധിമുട്ട് ഉണ്ടോ…??
ഞാൻ : വൈകിക്കണ്ട, അഞ്ചുമണിക്ക് പുറപ്പെടാം, വൈകിയാൽ സൂര്യാസ്തമയം കാണാൻ കിട്ടില്ല.
പ്രിയ : ഓക്കേ, ഏട്ടാ…
വൈകുന്നേരം ഞാൻ കാറേടുത്തു വന്നു. മുറ്റത്ത് നിറുത്തി.
സർക്കീട്ട് കഴിഞ്ഞെത്തിയ കിളവികളിൽ ഒരാൾ അന്നത്തെ പത്രത്തിൽ കുമ്പിട്ടിരുന്ന് വാർത്തകൾ കോരി കുടിക്കുകയാണ്.
എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ ചെറിയ ഒരു ഊമ്പിയ ചിരിയുമായി കണ്ണട പിടിച്ചു നേരെയിട്ടു.
ഇളയമ്മ : മോനെങ്ങോട്ടാ പ്രിയകൊച്ചിനെയും കൂട്ടി…??
ഞാൻ : ഞാൻ, അമേരിക്കൻ പ്രസിഡണ്ട്‌ ജോ ബൈഡനെ കാണാൻ പോകുവാ… പിന്നെ, തിരിച്ചു വരുന്ന വഴിക്ക് എന്റെ ഭാര്യ വീട്ടിലും കൂടി ഒന്ന് കയറണം…
ഇളയമ്മ : ങേ… താൻ അതിനിടെ കല്യാണവും കഴിച്ചോ…?
ഞാൻ : ഉവ്വ്…. ദേ ഇന്നലെ കഴിച്ചതേയുള്ളു… നാത്തൂന്ന് എന്റെ കെട്ടിയോളെ കാണണമെന്ന്… അപ്പൊ പരിചയപ്പെടുത്താൻ കൊണ്ടുപോകുവാ…. എന്താ പോരുന്നോ..??
ഇവിടെ വെറുതെ ശാപ്പാടും അടിച്ച് ഇരിക്ക്യല്ലേ.. ഇന്ന് എന്റെ ഭാര്യ വീട്ടില് തങ്ങീട്ട് നാളെയെ ഞങ്ങള് വരുന്നുള്ളൂ… എന്താ പോരുന്നോ…??
ഇളയമ്മ : ഓ… ആക്കിയതാണല്ലേ… മനസ്സിലായി… ഞാൻ ചോദിച്ചൂന്നേയുള്ളൂ… കളിയാക്കലിത്തിരി കൂടുന്നുണ്ട്. അവർ പത്രത്തിലോട്ട് നോക്കിയിരുന്ന മുറുമുറുത്തു.
♦️♦️
അപ്പോഴേക്കും പ്രിയ കോലായി പടിക്കൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. എളേമ്മേ… ഞങ്ങൾ ഒന്ന് പുറത്തോട്ടിറങ്ങീട്ട് വരാം കേട്ടോ…
എളേമ്മ : ഓ.. കേട്ടു…
നല്ല, ഇളം നീല ജീൻസും, വൈറ്റ് ടോപ്പും ധരിച്ച് ഒപ്പം ഒരു കോലാപുരി ചപ്പലുമിട്ട് ധൃതിയിൽ പടികളിറങ്ങി വരുന്ന പ്രിയയെ ഒരു നിമിഷം ഞാൻ അന്തം വിട്ട് നോക്കിയിരുന്നു.
അത്തരം വേഷങ്ങളിൽ അപൂർവം മാത്രം കാണാൻ കിട്ടുന്ന ഒരു ക്യാരക്ടർ… അവൾ പറഞ്ഞത് വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ കുവൈറ്റിൽ വച്ച് അവൾ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത് പോലത്തെ ഒറ്റ ഡ്രെസ്സ് പോലും അവൾ ഇവിടെ ഉപയോഗിച്ചത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല.
പ്രിയ : പൂവാം ഏട്ടാ…??
ഞാൻ : മ്മ്മ്…
ഞാൻ വണ്ടി ഓടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ പ്രിയ ചോദിച്ചു.
പ്രിയ : എന്തേ..? തള്ളയുമായിട്ട് ഒടക്കിയോ..??
ഞാൻ : എയ്… ഒടക്കിയൊന്നുമില്ല, കാര്യം പറഞ്ഞതല്ലേ…
പ്രിയ : എന്താ ചോദിച്ചേ..??
ഞാൻ : നിന്നെയും കൂട്ടി ഞാൻ എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നെന്ന് അറിയണം തള്ളക്ക്… എന്റെ ഭാര്യ വീട്ടിലേക്കാണെന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ.
പ്രിയ : ഹ.. ഹ.. അത് കൊള്ളാം… ഏതായാലും തള്ളക്ക് ഇനി ഞാൻ വീട്ടിലെത്തുന്നത് വരെ ആകെ ഒരു സമാധാനക്കേടും പരവേശവുമായിരിക്കും.
ഞാൻ : ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം ഒരു അറ്റാക്ക് എങ്കിലും പ്രതീക്ഷിക്കാമോ…??
പ്രിയ : മ്മ്… അത് മാത്രം പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട, നമ്മൾ എല്ലാവരും ചത്ത്‌ കഴിഞ്ഞാലും അതൊക്ക അവിടെ തന്നെ കാണും.
അപ്പച്ചിയ്ക്ക് നമ്മളെ നല്ല സംശയമുണ്ട്… ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവരുടെ മുന വച്ചുള്ള സംസാരവും നോട്ടവും ഒക്കെ വളരെ അപകടം പിടിച്ചതാണ്.
ഞാൻ : അപ്പച്ചി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ…
പ്രിയ : ഓ.. എന്ത് പറയാൻ, എന്റെ കൈയ്യീന്ന് വല്ല നാല് മുക്കാല് കിട്ടാൻ വേണ്ടി സോപ്പടിച്ചു നില്കാനല്ലാതെ വേറെ എന്തെങ്കിലും കാര്യത്തിന് എന്നോട് ലോഹ്യം പറയാറുണ്ടോ.?
പ്രിയ : അഞ്ച് പൈസ ചിലവില്ലാതെ എല്ലാ സ്വാതന്ത്ര്യത്തോട് കൂടി ഇവിടെ കഴിഞ്ഞു പോകാമല്ലോ.
ഇവിടെ പിടിച്ച് തൂങ്ങി നിൽക്കുന്നത് തന്നെ അവരുടെ നിലനിൽപ്പിനു വേണ്ടി മാത്രമല്ലേ…!!
♦️♦️
പെറ്റു പോറ്റി വളർത്തിയ ഒരു മക്കളുടെയും വീട്ടീ പോയാ ഇവിടെ കിട്ടുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യവും സുഖവും കിട്ടില്ലെന്ന് അവർക്കറിയാം.
അങ്ങനെ, പലകാര്യങ്ങളും സംസാരിച്ച് നമ്മൾ ബീച്ച്ലെത്തി… ആ പഞ്ചാര മണലിൽ മന്തം മന്തം നടക്കുമ്പോൾ അവൾ എന്റെ വലതു കൈയ്യിൽ അവളുടെ ഇടതു കൈവിരലുകൾ കോർത്തു പിടിച്ച് കമിതാകളെ പോലെ നമ്മൾ നടന്നു.
ഇടയ്ക്ക് വച്ച് കപ്പലണ്ടിയും, ഐസ് ക്രീംമും ഒക്കെ ആസ്വദിച്ചു നടന്നു.
സത്യത്തിൽ ആ ഇളം നീല ജീൻസും വെള്ള ടോപ്പും ഇട്ടോണ്ട് അവളെ കാണാൻ ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗി തന്നെ.
അഴിച്ചിട്ട മുടിയിഴകൾ കാറ്റിൽ പാറികളിക്കുമ്പോൾ ഇടയ്ക്കിടെ അവയെ പിടിച്ചു കെട്ടുന്ന പ്രിയുടെ മാറിലെ നിധി കുംഭങ്ങളുടെ പോളിപ്പ് നിറവെളിച്ചത്തിൽ കാണുമ്പോൾ ഉള്ള എന്റെ മനസ്സിലെ സങ്കൽപ്പങ്ങൾക്ക് വ്യത്യസ്ത വർണ്ണങ്ങളായിരുന്നു.
ടൈറ്റ് സ്‌ട്രെച്ച് ജീൻസിൽ പൂർണ്ണമായും ഒതുങ്ങി നിൽക്കുന്ന ശരീരത്തിൽ പുറകിൽ വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന മാധകത്വം നിറഞ്ഞ പൃഷ്ട്ടകുടങ്ങൾ മാത്രം അനുസരണയില്ലാതെ തെന്നി തെറിച്ചു കളിക്കുന്നത് കാണാം.
തിരമാലകളില്ലാതെ, ചെറു ഓളം വെട്ടൽ മാത്രമാണെങ്കിലും, അതിലോട്ടു ഇറങ്ങാനുള്ള അവളുടെ മടി കാരണം ഞാനും അത് വേണ്ടെന്ന് വച്ചു.
അവിടെ നിന്നു വളരെ ദൂരമില്ലാത്ത മാളിലേക്കു പോയി സമയം ചിലവഴിച്ചു. പർചേസിലൊന്നും അവൾക്ക് താല്പര്യമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് അധികം വൈകാതെ ഞങ്ങൾ മടങ്ങി.
വീട്ടിൽ ചെന്നു കേറിയ പ്രിയയെ കാത്തിരുന്നത് അമ്മയുടെ നേരിയ അസ്വസ്ഥകൾ ആയിരുന്നു.
വേറൊന്നുമല്ല, കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് അവളെ അവിടെ അടുത്തെങ്ങും കണ്ടില്ല എന്നതിന്റെ ചെറിയ ആസ്വസ്ഥതകൾ തന്നെ.
അമ്മ : നീ എവിടേക്യാ മോളേ പോയത്.??
പ്രിയ : അമ്മ… ഞാൻ ഒന്ന് ചുമ്മാ പുറത്തോട്ടിറങ്ങിയതാ… കഷ്ട്ടി ഒരു രണ്ടു മണിക്കൂറായി കാണും ഇവിടുന്ന് പോയിട്ട്…
അമ്മ : ഉവ്വോ… ഒത്തിരി വൈകിയത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.
പ്രിയ : ഇല്ലമ്മ… ഒത്തിരി നാളായിട്ട് ഞാൻ എവിടെയും പോകാറില്ലല്ലോ.
അമ്മ : നീ നിന്റെ സുരേഷിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാറില്ലേ…??
പ്രിയ : ഇല്ലമ്മ… ഒത്തിരി നാളായി പോയിട്ട് വന്നതിനു ശേഷം ഒരു തവണ പോയി വന്നതാണ്.
