ഇന്ന് ആ സ്ഥലം ശൂന്യം… അവളുടെ വിശേഷം പറച്ചിലും,, കൊച്ചു കൊച്ചു സങ്കടം പറച്ചിലും എല്ലാം വല്ലാതെ മിസ്സ്‌ ചെയ്യുന്നു.
ചുമ്മാ ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കി… പക്ഷെ, അവൾ ഫോൺ എടുക്കുന്നില്ല. സൈലന്റ് ആക്കി വച്ചതാവാം…. വേണ്ട… അവളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ സിറ്റുവേഷൻ എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയില്ലല്ലോ… ഇനി അതിന്റെ പേരിൽ ആ വീട്ടിൽ വച്ച് അവൾക്ക് ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും വേണ്ട.
എന്നാലും അവളെ പറ്റി ആലോചിക്കും തോറും ചില ഉത്തരം കിട്ടാത്ത സമസ്സ്യകൾ ഇന്നും ബാക്കി നിൽക്കുകയാണ്…
അവളുടെ ഭാവി പരിപാടികൾ എന്താണെന്നൊന്നും അവൾ ഇന്നും വ്യക്തമാക്കീട്ടില്ല.
കുവൈറ്റിലേക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു പോകണമെന്ന് ജോലി തുടരണമെന്നും ഒക്കെ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അത് പൂർണ്ണ മനസ്സോടെയല്ല പറയുന്നതെന്ന് വ്യക്തമാണ്.
അവളുടെ എല്ലാ കാര്യത്തിലും ഞാൻ കേറി ഇടപെടുന്നത് ന്യായവും യോഗ്യവുമല്ല.
♦️♦️
നിരാലംഭയായ അവളുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു പൂർണ്ണ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കാൻ ഞാനും ആശക്തനാണ്
പുള്ളിക്കാരൻ അവളെയും ഉപേക്ഷിച്ച് മറ്റൊരുത്തിയുടെ കൂടെ ജീവിതം തുടങ്ങിയെങ്കിലും ഭർതൃവീട്ടിൽ അത് ആരും അറിഞ്ഞിട്ടുമില്ല, അവളായിട്ട് അറീയിച്ചിട്ടുമില്ല.
സുരേഷിന്റെ പ്രായമായ അച്ഛനും അമ്മയും മാത്രമേ അവിടെയുള്ളുവെങ്കിലും, പ്രിയ ഇടയ്ക്കിടെ അവരെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിക്കാറുണ്ട്.
ശരിക്കും ചിന്തിച്ചാൽ, അവളുടെ സ്ഥാനത്ത് വേറൊരു പെണ്ണായിരുന്നെങ്കിൽ എന്തുമാത്രം തോന്ന്യാസ ജീവിതം നയിച്ചേനെ…..
ഭർത്താവിന് അങ്ങിനെയാവാമെങ്കിൽ തനിക്കും എന്ത് കൊണ്ട് അങ്ങനെ ആയിക്കൂടാ, എന്ന ചോദ്യം അവൾ അവളുടെ ഭർത്താവിന്റെ മാതാപിതാക്കളോടും, ബന്ധുക്കളോടും നേർക്ക് നിന്ന് ചോദിച്ചേനെ.
മാത്രവുമല്ല വേണെങ്കിൽ പരസ്യമായി മറ്റൊരുത്തന്റെ കൂടെ ജീവിതം തുടങ്ങിയേനെ. അങ്ങനെ ഇഷ്ടത്തിന് ജീവിതം ചിലവഴിക്കുന്ന എത്ര പെണ്ണുങ്ങൾ ഈ നാട്ടിലുണ്ട്.
സ്വകാര്യമായി അവൾ തന്നെ സമീപിച്ചു എന്ന സത്യം നാം രണ്ടുമല്ലാതെ ദൈവത്തിന് മാത്രമേ അറിയൂ.
അതിനും അവൾക്ക് വ്യക്തമായ കാരണം ഉണ്ട്. ഇനി അതുമല്ല ഞാൻ ഒന്ന് മനസ്സ് വച്ചാൽ, അല്ലങ്കിൽ ഒന്ന് വ്യക്തമായി എന്റെ ജീവിതത്തിലോട്ട് ക്ഷണിച്ചാൽ അവൾ എന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി വരുമെന്ന കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് 100% ഉറപ്പാണ്.
പക്ഷെ, ചുറ്റോട് ചുറ്റും പ്രതിബന്ധങ്ങൾ നമ്മെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കിയിരിക്കുന്നു എന്ന സത്യം നമ്മൾക്ക് മാത്രമേ അറിയാവൂ.
കുടുംബപരമായി പറഞ്ഞാൽ ഫാമിലി സുഹൃത്തുക്കൾ, ഒരു കുടുംബത്തിലെ അംഗങ്ങൾ, ഒരു പായയിൽ കിടന്നുറങ്ങിയവർ ഒരു ഇലയിൽ വിളമ്പി തിന്നവർ എന്നൊക്കെ നമ്മുടെ പിതാമഹാന്മാർ എല്ലാവരും കേൾക്കേ വിളിച്ചു പറയുമെങ്കിലും, കാര്യത്തോടെടുക്കുമ്പോൾ, ഇവരുടെ തനി നിറം പുറത്തോട്ട് വരും…
അപ്പോഴേക്കും, അവരുടെ ഇടയിൽ ജാതി പിശാശ് ഉരഞ്ഞു തുള്ളും,… അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന ലോഹ്യവും, സൗഹർദ്ധവും, സാഹോദര്യവും ആ നിമിഷം അസ്‌തമിക്കും.
ശരീരത്തിനെയും മനസ്സിനെയും ഒരുപോലെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിവുള്ള മനുഷ്യർ ഈ ഭൂലോകത്ത് എത്ര പേരുണ്ടാകും ചാരിത്ര്യശുദ്ധിയുള്ള, അഥവാ ഭർത്തൃമതികളായ എത്ര സ്ത്രീകൾ ഉണ്ട് നമ്മുടെ ഇടയിൽ…..
♦️♦️
ഒരു വിധത്തിൽ അല്ലങ്കിൽ മറ്റൊരു വിധത്തിൽ ഭർത്താവിനെ പച്ചക്ക് വഞ്ചിച്ചും, ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കുന്ന എത്രയോ ചെറുപ്പക്കാരികളും, മധ്യവയസ്ക്കാരുമായ പെണ്ണുങ്ങളെ നമുക്ക് കാണാൻ സാധിക്കും ഈ സമൂഹത്തിൽ.
അത് വച്ച് നോക്കുമ്പോൾ പ്രിയ എന്ന യുവതി എത്രയോ ക്ളീൻ ആൻഡ് നീറ്റ് എന്ന് വേണം പറയാൻ.
വളരെ സ്വകാര്യമായി, അവൾ എന്നോട് ഉന്നയിച്ചത് അവളുടെ ഞായമായ ഒരു ആവശ്യം അല്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ തെറ്റ് പറയാനൊക്കുമോ…
ഒരു കണക്കിന് പറഞ്ഞാൽ ഈ ചെറുപ്പകാലത്ത് തന്നെ ഒരു വിധവയുടെ ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കേണ്ടി വരുന്ന ഒരു പെണ്ണിന്റെ മാനസികാവസ്ഥ എന്തായിരിക്കും എന്ന് ഊഹിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയും.
-*****-*****-*****-*****-*****-*****-*****-
കോൺഫ്രൻസിൽ പങ്കെടുക്കാനുള്ള ക്ഷണകത്ത് നേരെത്തെ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിലും ട്രാവലിംഗ് പ്രോഗാമിങ് ഒന്നും കമ്പനി പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നു. ഫ്‌ളൈറ്റിനാണോ, ഇന്റുവിജ്വൽ വെഹിക്കിൾ ആണോ, ഇനി വോൾവോ സ്ലീപ്പർ ആണോന്ന്…
കൂടെ ഉള്ളവരൊക്കെ ആഗ്രഹിച്ചതും അത് തന്നെയായിരുന്നു ഒരു ബസ്സ് ബുക്ക് ചെയ്തിട്ട്, ആടി, പാടി, വെള്ളമടി പാർട്ടിയുമായി ആഘോഷിച്ചു തിമിർത്തിട്ട് പോകാം എന്നത്… അക്ഷരം പ്രതി അത് തന്നെ സംഭവിച്ചു.
അന്ന് ഉച്ച തിരിഞ്ഞ് ബസ്സ് പുറപ്പെടുന്നതിനു മുൻപും, പിന്നീടും ഒക്കെ ഞാൻ അവളെ കോൺടാക്ട് ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ അപ്പോഴൊക്കെ അവളുടെ ഫോൺ സ്വിച്ച്ഓഫ്‌ എന്നാണ് കാണിക്കുന്നത്.
ഞാൻ ഒരുപാട് തവണ അവളെ വിളിച്ചിട്ടു കിട്ടിയതുമില്ല…. പിന്നീട് ആകെ തിരക്കായിരുന്നു. ബസ്സിൽ കയറിയ ഉടൻ കൂടെ ഉള്ള സുഹൃത്തുക്കൾ എല്ലാരും ചേർന്നുള്ള കോലാഹലവും, കുപ്പി പൊട്ടിക്കലും വെള്ളമടിയും, പാട്ടും, ഗുസ്തിയുമായി സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല.
പുലർച്ചെ ബാംഗ്ലൂർക്ക് എത്തിയെങ്കിലും ഉറക്കച്ചടവിൽ ഹോട്ടൽ റൂമിൽ പോയി കിടന്നുറങ്ങി.
കാലത്ത് ഒൻപത് മണിയോടെ രജിസ്ട്രേഷന്റെയും അതോടൊപ്പം മീറ്റിങ്ങിന്റെയും തിരക്കിൽ വീട്ടിലേക്കോ, പ്രിയയെയോ വിളിക്കാൻ സമയം കിട്ടിയില്ല. മറന്നു.
അത്കൊണ്ട് പിറ്റേന്ന് കോൺഫ്രൻസിന്റെ തിരക്ക് കഴിഞ്ഞ ശേഷമാണ് ഒരു ഒഴിവ് കിട്ടിയത്. വിളിച്ചാൽ ഇനി പരിഭവം കേൾക്കേണ്ടി വരുമെന്ന് ഉറപ്പാണ് എങ്കിലും വിളിക്കാതിരിക്കാൻ വയ്യല്ലോ…!!
♦️♦️
കുറച്ചു വൈകിയെങ്കിലും രാത്രി പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞാണ് ഞാൻ അവളെ ഫോൺ വിളിച്ചത്.
ഞാൻ : ഹലോ… ഹലോ….
അവൾ ഫോൺ റിസിവ് ചെയ്ത് ഉടനെ കട്ട് ചെയ്തു.
പത്തു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു
ഞാൻ : പ്രിയ… ഞാൻ കുറെ മുൻപ് വിളിച്ചിരുന്നു… എന്താ ഫോൺ എടുത്തിട്ട് കട്ട് ചെയ്തത്…??
പ്രിയ : അയ്യോ.. ഏട്ടാ ഇപ്പൊ വിളിക്കല്ലേ… കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വാട്സാപ്പ് മെസ്സേജിൽ കോൺടാക്ട് ചെയ്താ മതി…. Ok …?!! അവൾ ശബ്ദം വളരെ താഴ്ത്തി സംസാരിച്ചു.
ഞാൻ : ന്നാ ശരി….
ഒരു പത്തു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റിനു ശേഷം ഞാൻ വാട്സാപ്പിൽ മെസ്സേജ് ഇട്ടു
ഹലോ…
ഹലോ….
ഞാൻ : എന്ത് പറ്റി മാഡം.
പ്രിയ : അത് ഞാൻ അങ്ങോട്ടല്ലേ ചോദിക്കേണ്ടത്.?? ഇവിടന്ന് പോയിട്ട് മൂന്ന് ദിവസം കഴിഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ഇപ്പോഴാണോ വിളിക്കാൻ തോന്നിയത്..???
ഞാൻ : അയ്യോടീ… വന്ന് ബാംഗ്ലൂർ ഇറങ്ങിയ നിമിഷം മുതൽ നിന്ന് തിരിയാൻ സമയം കിട്ടിയില്ല മോളേ…
ബസ്സ് കയറുന്നതിനു മുന്നേ ഞാൻ നിന്നെ കോൺടാക്ട് ചെയ്തിരുന്നു… നിന്റെ ഫോൺ സ്വിച്ച്ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു.
