മണിമലയാർ 2
Manimalayaar Part 2 | Author : Lohithan
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
ആദ്യ പാർട്ടിനു കമന്റ് ചെയ്തവർക്കും ലൈക്ക് അടിച്ചവർക്കും ലോഹിതന്റെ നന്ദി…
ദിവകരൻ സാറേ ഒള്ളത് പറയാമല്ലോ.. മരിച്ചു പോയ എന്റെ ചേട്ടന്റെ കീപ്പായിരുന്നു അവൾ…
രണ്ടു പെണ്മക്കൾ ഉണ്ട്.. അവറ്റകൾക്ക് ചേട്ടന്റെ മുഖചായ പോലും ഇല്ല…
ചേട്ടൻ മരിച്ച നിലക്ക് നിയമപരമായ അവകാശികൾ ഞാനും ആന്റോയുമാ.. പിന്നെ ഒരു സ്ത്രീയെ രണ്ടു പെണ്മക്കളെയും കൂട്ടി റോഡിൽ ഇറക്കി വിടാൻ മനസാക്ഷി അനുവദിച്ചില്ല..അതുകൊണ്ട് ഞാൻ കണ്ണടച്ചു…
ഇപ്പോൾ ദാ അവൾ അവിടെ ബിസ്സിനസ്സ് തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു… ഇറക്കി വിടാമെന്ന് വെച്ചാൽ അവൾ കോടതിയിൽ നിന്നും സ്റ്റേ ഓർഡറും വാങ്ങി…
ഈ ഞാൻ തന്നെ ഇന്ന് നമുക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ട ഒരാൾ പറഞ്ഞാ അറിഞ്ഞത് അവിടെ ചിലര് വന്നു പോക്കുണ്ടന്ന് …
ഇത് ഇവിടെ പറ്റില്ല എന്ന് പറയാൻ ചെന്നതാണ് ഞാൻ.. അന്നേരം ഒരുത്തൻ പെരയ്ക്ക് അകത്തു നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നേക്കുന്നു… അവൻ എന്നെ തള്ളിയിട്ട് ചവിട്ടാൻ തുടങ്ങി…
ഹോ.. ഒരു വിധത്തിലാണ് രക്ഷ പെട്ടത്…
” അവൾക്ക് എന്നാ പ്രായം ഉണ്ട് ലുയിസെ ”
അതിപ്പം നാൽപതിൽ കൂടില്ല.. എന്നാലെന്താ ഇപ്പോഴും നല്ല ചെമ്പു തകിട് പോലാ ഇരിക്കുന്നത്.. ഭയങ്കര സുന്ദരി ആന്നെ.. ചേട്ടചാർ അതല്ലേ വീണുപോയത്….
” മോളോ..? ”
തള്ളയിൽ പാതി വരും.. ഒരു ഇരുപത്.. രണ്ടിനേം കണ്ടാൽ ചേച്ചിയും അനിയത്തിയും പോലാ… പിന്നെ ഇളയത്.. അത് ചെറുതാ…
“ഞാൻ ഇടപെടട്ടെ ലുയിസെ.. പുറകെ ആരേലും വരുമോ.. ”
എന്റെ സാറേ.. ഒരു പട്ടിയും വരില്ല… സാറ് അങ്ങ് ഇടപെട്ടോ.. ആദ്യം അവിടെ ഒരുത്തൻ ഉണ്ടന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ അവനെ പൊക്കി നാലെണ്ണം കൊടുത്താൽ ആ തൊല്ല ഒഴിഞ്ഞോളും…
പിന്നെ സാറിന്റെ സൗകര്യത്തിന് ഇടപെടാമല്ലോ.. രാത്രിയോ പകലോ..
പിന്നെ സാറേ.. ഒരു വിദേശി എന്റെ വണ്ടിയിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്.. ഫുള്ളാ…
” എടോ ഇത് സ്റ്റേഷനാ.. താൻ വൈകിട്ട് ഒരു ഏഴു മണിയാകുമ്പോൾ കോർട്ടേഴ്‌സിലേക്ക് വാ നമുക്ക് അവിടെ കൂടാം.. ”
അലമാരയിൽ പതിച്ച നിലക്കണ്ണടിയുടെ മുൻപിൽ നിന്ന് സോഫിയ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും നോക്കി.. താൻ ഇട്ടിരിക്കുന്ന പുതിയ പാവാടയുടെയും ലോങ്ങ്‌ ബ്ലൗസ്സിന്റെയും ഭംഗി ആസ്വദിക്കുകയാണ്…
വെറും പത്തു ദിവസം കൊണ്ട് എത്ര മാറിപ്പോയി തങ്ങളുടെ ജീവിതം… റോയിച്ചൻ വന്നില്ലായിരുന്നുയെങ്കിൽ എന്താകുമായിരുന്നു…
“അമ്മേ നമുക്ക് മൂന്നു പേർക്ക് കൂടി മരിക്കാം..” അമ്മയോട് ഇങ്ങനെ ചോദിക്കാൻ പല തവണ തോന്നിയതാണ്.. അവൾ ഓർത്തു
ഇരുപത് വർഷം മുൻപ് മൈക്കിളിനെ മയക്കികളഞ്ഞ ശോഭനയുടെ സൗന്ദര്യം അപ്പാടെ സോഫിയക്കും കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്…
ഇപ്പോൾ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന നിരാശ ഭാവം മാറി പ്രസരിപ്പും പ്രതീക്ഷയും അവിടെ കുടിയേറി…
സോഫിയയിൽ മാത്രമല്ല ശോഭനയിലും ലില്ലിക്കുട്ടിയിലും ഇത് പ്രകടമാണ്…
നന്നായി ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും നല്ല വസ്ത്രങ്ങളും ശോഭനയിൽ നഷ്ടപ്പെട്ടു പോയ വശ്യത തിരിച്ചു കൊണ്ടുവന്നു…
ലില്ലിയും പുതിയ ഉടുപ്പുകൾ ഒക്കെയിട്ട് പൂമ്പാറ്റയെപ്പോലെ അവിടെയൊക്കെ പറന്നു നടന്നു….
തങ്ങളുടെ ജീവിതം തിരിച്ചു പിടിച്ചു തന്നത് റോയിച്ചൻ ആണെന്ന് മൂന്നു പേർക്കും അറിയാം.. അതുകൊണ്ട് അവനെ അവർ ഹൃദയത്തിൽ തന്നെ പ്രതിഷ്ടിച്ചു…
എന്തിനും ഏതിനും റോയിയുടെ അനുവാദവും അഭിപ്രായവും തേടാൻ ശോഭന മറന്നില്ല…
തങ്ങളെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു കൊണ്ടുവന്നത് അവനാണ് എന്ന ചിന്ത എപ്പോഴും ശോഭന മനസ്സിൽ സൂക്ഷിച്ചു…
തോപ്പിൽ വീട്ടിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ഇവിടെ കണ്ട പരിതാപകരമായ അവസ്ഥയും ചുറ്റു പാടുകളും റോയിയെയും ബാധിച്ചിരുന്നു… അവനെ വിഷമിപ്പിച്ചിരുന്നു….
ഇപ്പോൾ അവനും അതിൽ നിന്നൊക്കെ മോചനം നേടിയിരിക്കുന്നു..
ശോഭന തന്നോട് എങ്ങിനെ പെരുമാറും എന്ന ആകുലത മനസ്സിൽ ഇട്ടുകൊണ്ട് വന്ന അവനെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ സന്തോഷവാനാക്കി…
പ്രായം തികഞ്ഞ പെണ്ണുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു തന്നെ ഇവിടെ നിന്നും പറഞ്ഞു വീട്ട ആന്റി ഇപ്പോൾ സോഫിയ എത്ര മണിക്കൂർ തന്റെ ഒപ്പം ഇരുന്നാലും ശ്രദ്ധിക്കുന്നു പോലും ഇല്ലന്ന് അവൻ മനസിലാക്കി….
അയലത്തുള്ള സ്ത്രീകളുടെ ഓർമ്മയിൽ മൈക്കിളിന്റെ വീട്ടിലെ ഒരു വേലക്കാരൻ ചെറുക്കൻ മാത്രമായിരുന്നു റോയി..
ഇത്രയും മാറ്റത്തോടെയുള്ള അവന്റെ തിരിച്ചു വരവ് അവരെയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തി… ശോഭനയിൽ വന്ന മാറ്റം അവരെ അസൂയപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു….
ലീവ് തീർന്ന് റോയി ജോലിക്ക് ജോയിൻ ചെയ്യുന്നതിന്റെ തലേദിവസം സന്ധ്യ മയങ്ങിയ നേരം..റോയി മണിമലയാറ്റിലെ കടവിൽ കുളിക്കാൻ ഇറങ്ങി.. അപ്പോഴാണ് എസ് ഐ ദിവാകകാരനും മൂന്നു പൊലീസ്കാരും കയറിയ ജീപ്പ് തോപ്പിൽ വീടിന്റെ മുറ്റത്തേക്ക് ഇരച്ചു വന്നു നിന്നത്
അപ്പോൾ മുറ്റത്ത് നിന്നിരുന്ന ലില്ലി വീടിനുള്ളിലേക്ക് ഓടിക്കയറി…
” അമ്മേ.. ദേ പോലിസ് ” ലില്ലി പറഞ്ഞത് കേട്ട് ശോഭനയും സോഫിയയും വന്നപ്പോഴേക്കും ദിവാകരൻ അകത്തേക്കു കയറിയിരുന്നു..
വീടിനുള്ളിൽ പോലീസിനെ കണ്ട് അമ്മയും മക്കളും വിരണ്ട് നിന്നു…
ദിവാകരൻ ശോഭനയെയും സോഫിയെയും അടിമുടി നോക്കി…
മദാലസയായ മകളും മദകത്വം തുളുമ്പുന്ന മകളും..എങ്ങനെയൊക്കെ കൈകാര്യം ചെയ്യണം എന്നോർത്ത് അയാളുടെ ചിന്തകൾ വല്ലാതെ കാടുകയറി…
“എന്താടി നിന്റെ പേര്…?”
ശോഭന..
സോഫിയയുടെ നിറഞ്ഞ മാറിൽ നോക്കി കൊണ്ട്..
നിന്റെയോ..?”
സോഫിയ…
” ഇവിടെ ആരൊക്കെയാ ഉള്ളത് ? ”
” ഞാനും എന്റെ മക്കളും..
“നിനക്ക് എത്ര മക്കളാണ്..? ”
” ഇവർ രണ്ടുപേരുമാണ് എന്റെ മക്കൾ.. ”
“ഇവിടെ നിങ്ങൾ അല്ലാതെ വേറെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ..?”
ഉണ്ട്.. റോയിച്ചൻ.. ”
അവനാരാ.. വിളിക്ക് ഇങ്ങോട്ട് ഒളിച്ചിരിക്കുവാണോ.. ”
“അവൻ ആറ്റിലേക്ക് പോയതാ കുളിക്കാൻ..”
ങ്ങും.. നീ ശരിക്ക് കുളിപ്പിക്കും… ”
തന്റെയും മകളുടെയും ശരീരത്ത് നിന്നും കണ്ണു പറിക്കാതെയുള്ള അയാളുടെ നിൽപ്പും സംസാരവും ശോഭനയെ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുത്തി… ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായാണ് പോലീസുമായി സംസാരിക്കുന്നത്…
” നീ ഇങ്ങോട്ട് നിന്നേടി.. ശരിക്കൊന്നു കാണട്ടെ.. ”
ശോഭന ഭയം കൊണ്ട് വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.. സോഫിയുടെയും ലില്ലിയുടെയും അവസ്ഥയും അത് തന്നെ….
അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്ന ശോഭനയോട് അയാൾ ചോദിച്ചു…
” എത്ര കാലമായി നീ ഈ പണി തുടങ്ങിയിട്ട്.. ”
എന്തു പണിയ സാർ.. എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല.. “
അപ്പോൾ പുറത്തു നിന്ന പോലീകാരൻ പറഞ്ഞു.. “. സാറേ ഒരുത്തൻ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട്..”
” അവനെ പിടിച്ച് അവിടെ നിർത്ത് ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ഇങ്ങോട്ട് വിട്ടാൽ മതി.. ”
ഈ സമയം പോലീസ്കാരുടെ അടുത്തെത്തിയ റോയി ചോദിച്ചു..
എന്താ സാർ നിങ്ങൾ ഇവിടെ.. എന്താണ് പ്രശ്നം.. ”
