അമ്മേ ഒന്നെണീറ്റ് മാറ്… ഞാന്‍ ചതഞ്ഞരഞ്ഞു….
ഞാന്‍ ചേച്ചിയേയും കൊ് ഒര വശത്തേയ്ക്ക് മറഞ്ഞു, ഒപ്പം അമ്മായിയും.
എന്നിട്ടും ഞങ്ങളുടെ ഗഹ്യഭാഗങ്ങള്‍ ഒട്ടിപ്പിടിച്ചു തന്നെയായിരുന്നു.
ചേച്ചിയ്ക്ക് ശരിയ്ക്കും സുഖിച്ചോ…? ഞാനവരുടെ അമ്മിഞ്ഞകളില്‍ ഞെക്കിപ്പിഴിഞ്ഞ് ചെവിയില്‍ ചോദിച്ചു.
നിനക്കെങ്ങിനെയുണ്ടായിരുന്നെടാ… രണ്ടാം തവണ ആയിട്ടും ഒരു പറ
പാലുകൊണ്ടാ നീ എനിമ തന്നത്… ഒന്നെണീയ്ക്ക്….. അവര്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഞങ്ങള്‍ 3 പേരും വിട്ടു മാറി. അമ്മായിയും മോളും തൊട്ടണ്ടുായിരുന്ന ഓവ് മുറി തുറന്നപ്പോഴാണു അങ്ങിനെ ഒന്നു് അവിടെയുള്ള കാര്യം ഞാന്‍ അറിഞ്ഞത്. അത്യാവശ്യം നമ്പര്‍ വണ്ണിനു് വേണ്ടി പണിതതാന്നു് തോന്നുന്നു. ഒരു ചെറിയ വെള്ള തൊട്ടിയും കിണ്ടിയും ഉണ്ട്. അവര്‍ രണ്ടാളും അതിനകത്ത് കയറി. എന്നെ വീണ്ടും മോഹിപ്പിക്കാനെന്നോണം കതകടക്കാതെ എനിയ്ക്ക് നേരെയിരുന്നു് മുള്ളുന്നു. ചേച്ചി ഇടയ്ക്കിടെ വിടുന്ന വളികളില്‍ നിന്നു് എന്‍റെ ശുക്ലനിക്ഷേപം അവര്‍ മുക്കി പുറത്തു കളയുകയാണെന്നു് മനസ്സിലായി. ആ രണ്ട് എരുമ പൂറുകളില്‍ നിന്നു് കറാച്ചി എരുമകള്‍ പെടുക്കുന്ന പോലെ മൂത്രം ചീറിപ്പായുന്നത് കാണാന്‍ ബഹുരസം. എന്നെ വീണ്ടും ഹരം കയറ്റാനെന്നോണം രണ്ടുപേരും എന്നെ നോക്കി ഒരു തേവ്ടിശ്ശി ചിരി… അമ്മായിയുടെ വേഗം കഴിഞ്ഞു, അവര്‍
കിണ്ടിയില്‍ നിന്നു് വെള്ളമൊഴിച്ച് കഴുകുന്നു. ചേച്ചി അപ്പോഴും ഇടക്കിടെ
വളികള്‍ വിടുന്നുണ്ട്. അമ്മായി ചേച്ചിയിരിയ്ക്കുന്നിടത്ത് തറയിലേയ്ക്ക് നോക്കി ചേച്ചിയോട് എന്തോ പറഞ്ഞു. രണ്ടു പേരും എന്നെ നോക്കി വല്ലാതെ ചിരിയ്ക്കുന്നു. തറയില്‍ ചേച്ചിയുടെ ഗുദത്തില്‍ നിന്നു് പുറന്തള്ളുന്ന ശുക്ലത്തിന്‍റെ ഒഴുക്കു് കണ്ടിട്ടാകും. അമ്മായി പിന്നീട് കിണ്ടി മുരല്‍ ചേച്ചിയുടെ കവക്കിടയിലേയ്ക്ക് ചരിച്ച് വെള്ളമൊഴിച്ചു കൊണ്ട് പുറകിലൂടെ ചേച്ചിയുടെ ചന്തിക്കള്‍ക്കടിയില്‍ കൈ കടത്തി കഴുകി കൊടുക്കുന്നു. ബാക്കിയുള്ള ശുക്ലം മകളുടെ ആസനത്തില്‍ നിന്നു് വിരലിട്ട് വടിച്ചെടുക്കുകയാകും. അമ്മായി വീണ്ടും എണീറ്റ് തൊട്ടിയില്‍ നിന്നു് കിണ്ടി നിറച്ച് അവിടെ വെച്ചിരുന്ന സോപ്പെടുത്ത് തന്‍റെ സാമാനത്തിലും കൊതച്ചാലിലും നന്നായി തേച്ച് സോപ്പ് കഷണം മോള്‍ക്കു് കൊടുത്തു. ചേച്ചിയും അവരുടെ ഗുഹ്യഭാഗങ്ങളില്‍ സോപ്പ് പുരട്ടി കൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നതിനിടയില്‍ അമ്മായി കുത്തിയിരുന്നു് കഴുകി
അവസാനിപ്പിച്ചിരുന്നു. വീണ്ടും കിണ്ടി നിറച്ച് മകളുടെ പിന്നില്‍ പോയി
ചന്തയിലേയ്ക്ക് വെള്ളമൊഴിച്ചു കൊടുത്തു. ചേച്ചിയുടെ പൂറ് കഴുകല്‍ ഞാന്‍ ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി കാണുന്നത് രണ്ടു പേര്‍ക്കും രസിച്ചു. അവരെന്നെ നോക്കി വശ്യമായി ചിരിയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവര്‍ പുറത്ത് വന്നു് വസ്ത്രങ്ങള്‍ അണിയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞാനും കയറി കഴുകി പുറത്തു വന്നു.
എന്നാല്‍ ഞങ്ങളിനി താഴോട്ട് ചെല്ലട്ടെ…. അമ്മായി പറഞ്ഞു.
ഞാന്‍ തലകുലുക്കി മൗനാനുവാദം കൊടുത്തു, മനസ്സ് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ലെങ്കിലും…… കോണിയില്‍ നിന്നു് രണ്ടാളും എന്തോ
കുശുകുശുക്കുന്ന കേട്ടു. പിന്നെ ചേച്ചി തരിച്ചു വന്നു് എടുത്തു വെച്ചിരുന്ന
പവനെടുത്ത് പോകാന്‍ തുടങ്ങിയെങ്കിലും വാതിലില്‍ എത്തി മടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു.
എന്താ ചേച്ചീ….?
അത് പിന്നെ …. അവര്‍ക്കു് പറയാന്‍ ഒരു നാണം
പറയൂ…
രമ്യ പറയുന്നു… മാമന്‍ അവള്‍ക്കു് വിഷുക്കൈ നീട്ടം ഒന്നും കൊടുത്തില്ലാന്നു്…
ങ്ഹാ… അവളും വിഷുക്കൈ നീട്ടം വാങ്ങാറായോ…??
ചേച്ചി അല്പം ജ്യാളതയോടെ… ‘എനിയ്ക്കറിയില്ല… നീ ഇന്നലെ തപ്പി നോക്കണ കണ്ടല്ലോ…’
ഒരു പവനെടുക്കാനൊക്കെ അവള്‍ക്കു് പറ്റും അതീ കൂടുതലൊക്കെ നടക്കോ ചേച്ചീ…?
അവര്‍ വേഗം എന്‍റെ അടുത്ത് വന്നു് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് ചെവിയില്‍ പറഞ്ഞു… ‘നിനക്കു് കുട്ടിക്കുറുമ്പാടില്‍ പിടിക്കാനും തൊടാനും ഒക്കെ ഇഷ്ടാന്നു് എനിയ്ക്ക് തോന്നി. അതീക്കൂടുതലൊന്നും പറ്റില്ലാട്ടോ…. വയസ്സറീച്ചിട്ടില്ല…’
അതൊക്കെ മതി, പിന്നെ ഒന്നു് വണ്ടി കെട്ടണംന്നു് ആഗ്രഹമുണ്ട്…
ഓ അതിനെന്താ തൊടേടെ എടേല് വെക്കാനല്ലേ….
അതിനൊക്കെ അവള് സമ്മതിക്കോ ചേച്ചീ…?
ഓ ഒരു ഇള്ളക്കുട്ടി ഇന്നലെ നീ കാട്ടണതൊക്കെ ഞാന്‍ കണ്ടൂട്ടൊ… ഞാന്‍
പോയി അവളെ വിളിച്ചോണ്ട് വരാം…
അപ്പൊ ചേച്ചീ ഇനി ബിന്ദൂന് ഒന്നും കൊടുത്തില്ലാന്നു് പറയോ…
അത് നടക്കില്ല മോനേ…. അവള്‍ക്കു് അങ്ങിനെ കൈനീട്ടം കിട്ടിയാലൊന്നും സമ്മതിക്കില്ല… മധൂന്‍റെ മൊറപ്പെണ്ണാ…
കൈനീട്ടമൊക്കെ നമുക്കു് വേണ്ട പോലെ ആക്കാമായിരുന്നു…. പക്ഷെ വേമധുവിനെ ഞാന്‍ വഞ്ചിയ്ക്കുന്നില്ല…
ഓ അങ്ങിനെയൊന്നുമില്ലെടാ… അവനവളെ കെട്ടോന്നു് എനിയ്ക്ക് തോന്നണില്ല…. ഞാന്‍ അമ്മയോട് പറയാം…
വേണ്ട ചേച്ചീ, തല്‍ക്കാലം രമ്യക്കു് കൊടുക്കാം, വെറുതെ ആഗ്രഹമില്ലാത്തവരെ നിര്‍ബ്ബന്ധിക്കണ്ട…
ചേച്ചി പോയപ്പോള്‍ രമ്യക്കുട്ടിയ്ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ ഒരു പവനെടുത്ത്
തലയിണക്കടിയില്‍ വെച്ചു. അപ്പോള്‍ താഴെ നിന്നു ചേച്ചി വിളിയ്ക്കുന്നു…
ദാ കാറ് ശരിയാക്കിയെന്നു്…
വേഗം താഴെ പോയി, കാറെല്ലാം ശരിയായിട്ടുണ്ട്, മെക്കാനിക്ക് പറഞ്ഞ കാശ് കൊടുത്ത് വന്നു. ആശ്വാസമായി… ആ പട്ടിക്കാട്ടില്‍ നിന്നു് എങ്ങനെ
കാറെടുപ്പിക്കാമെന്നു് ചിന്തിച്ചിരിയ്ക്കയായിരുന്നു.
ഊണിപ്പൊ കാലാവുംട്ടോ…. എന്നിട്ട് മതി പോക്കൊക്കെ. അമ്മായി പറഞ്ഞു.
കിന്നാരം പറയാന്‍ രമ്യ അടുത്തു കൂടി. ബിന്ദുവിനെ അടുത്തൊന്നും കണ്ടില്ല, അടുക്കളയിലാകും അതോ അവളെന്‍റെ മുന്നില്‍ പെടാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറുകയാണോ. വേണ്ട കാത്തു സൂക്ഷിക്കുന്ന ചാരിത്ര്യമൊന്നും
കവര്‍ന്നെടുക്കുന്നതില്‍ എനിയ്ക്ക് താല്‍പ്പര്യമില്ല. രമ്യയ്ക്ക് ഇപ്പോള്‍ കൂടുതല്‍ സ്വതന്ത്ര്യം കിട്ടിയ പോലെ. അവളെന്‍റെ മടിയില്‍ കയറി ഇരിയ്ക്കാനും മറ്റും കൂടുതല്‍ ഉത്സാഹം. രണ്ട് ആനപ്പൂറുകളില്‍ കളി കഴിഞ്ഞ് തളര്‍ന്ന എനിയ്ക്ക് ഒരു ഇളം കുറുമ്പാടിന്‍റെ സാമീപ്യം കൂടുതല്‍ ഉന്മേഷം പകര്‍ന്നു. തൊട്ടും തലോടിയുമിരുന്നപ്പോള്‍ ഗുലാന്‍ കമ്പിയായി.
അപ്പോഴേയ്ക്കും അമ്മായി ചേറുണ്ണാന്‍ വിളിച്ചു. വിഭവസമൃദ്ധമായ സദ്യ…
അവിടേയും ബിന്ദുവിന്‍റെ അസാന്നിദ്ധ്യം എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചു. ഊണു കഴിഞ്ഞ് കൈകഴുകി വന്നപ്പോള്‍ അമ്മായി പറഞ്ഞു…
മോന്‍ പോയൊന്നു് കിടന്നോളൂ… അപ്പോഴേയ്ക്കും ഞാന്‍ കുറച്ചു പലഹാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കാം മധുവിനു് കൊണ്ടു പോകാന്‍…
ശരി അമ്മായി…. (((അതിനിടയില്‍ ഞാന്‍ രമ്യയ്ക്ക് കൈനീട്ടം കൊടുത്തോളാം…))) ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു. മുകളിലേയ്ക്ക് കയറുമ്പോള്‍ ചേച്ചി കണ്ണും കലാശവും കാണിയ്ക്കുന്ന കണ്ട പ്പോള്‍ ഊഹിച്ചു രമ്യയെ എത്തിക്കാമെന്ന സിഗ്നലാണെന്നു്.
