എന്‍റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ… ഇത്രേം സ്നേഹള്ള കുട്ട്യോള് ഇപ്പഴും
ഉണ്ടോ…ഭഗവാനേ… മോന്‍ എന്തായാലും അടുത്തു തവണ ലീവില്‍ വരുമ്പോള്‍ വരണം ട്ടോ..
ശരിയമ്മായി…. പിന്നെ ഒരു കാര്യം കൂടെ ചോദിച്ചോട്ടെ….
ചോദിച്ചോ കുട്ട്യേ… പ്രതീക്ഷിതമായി കിട്ടിയ ഒരു പവന്‍റെ സന്തോഷത്തില്‍ അമ്മായി പറഞ്ഞു.
നിങ്ങളെ ഒക്കെ ഓര്‍മ്മിക്കാനായി നിങ്ങളുടെ ഒരു ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോ എടുത്തോട്ടെ…
അതിനെന്താ കുട്ടാ… ഞങ്ങള്‍ക്കും അതൊരു സന്തോഷമല്ലേ… വാസന്തീ…. രമ്യേ… കേറി വാ ഒരു ഫോട്ടോ എടുക്കണംന്നു്….
അവിടേയും അമ്മായി പുറത്തുമാറിയ ബിന്ദുവിനെ ഒഴിവാക്കി. താമസിയാതെ ചേച്ചിയും രമ്യയും മുകളിലെത്തി. ചേച്ചി ഇതിനകം കസവുമുണ്ടും നേര്യതുമെല്ലാം മാറ്റി മേക്സി അണിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കുട്ടി ഡ്രസ്സ് വൃത്തി കേടാക്കേണ്ട എന്നു കരുതിയാകാം. 3 പേരേയും നിരത്തി നിര്‍ത്തി ഞാനെന്‍റെ മൊബൈലില്‍ ഒരു ക്ലിയര്‍ സ്നേപ്പെടുത്തു. പ്രിവ്യു സ്ക്രീനില്‍ അത് രമ്യയ്ക്ക് കാട്ടി കൊടുത്തപ്പോള്‍ അവള്‍ക്കാശ്ചര്യം…. അവര്‍ ആദ്യമായാണു മൊബൈല്‍ ക്യാമറ കാണുന്നതെന്നു തോന്നുന്നു. ചേച്ചിയും ഓടിയെത്തി അതു കാണാന്‍.
അയ്യോ മോശായീ ഇതറഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ സാരിമാറി വരായിരുന്നു…
പിന്നെ ഫോട്ടോ എടുക്കാനല്ലേ ഞാന്‍ വിളിച്ചത്…. അമ്മായി ചോദിച്ചു.
അത് പിന്നെ ഞാന്‍ വിചാരിച്ചു…. ഒന്നൂല്ല്യ… ചേച്ചി പെട്ടന്നു് നിര്‍ത്തിക്കളഞ്ഞു.
എന്താ ചേച്ചീ… ഞാന്‍ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.
ഹേയ് ഒന്നൂല്യാന്നു്…
അല്ലാ എന്തോ ഉണ്ട്…. പറ ചേച്ചീ പ്ലീസ്…
ഓ അവളു വിചാരിച്ചു കാണും, മധൂന്‍റെ പോലെ തുണീല്ലാത്ത ഫോട്ടോ
എടുക്കാനാകും ന്ന്…. അമ്മായി തുറന്നടിച്ചു.
അങ്ങിനെ ഈ അന്യന്‍റെ മുമ്പില്‍ നിങ്ങളെനിയ്ക്ക് നിന്നു തരുമെന്നു കരുതാന്‍ മാത്രം വിഢിയൊന്നുമല്ലല്ലോ ഞാന്‍ അമ്മായീ…
മോന്‍ അന്യന്‍ എന്നു മാത്രം പറയരുത്, ഞങ്ങള്‍ക്കു് കുട്ടി മധൂനെ പോലെ
തന്ന്യാ… മോനങ്ങിനെ ഒരു ആശയുണ്ടെങ്കില്‍ എടുത്തോളൂ കുട്ട്യേ…
അമ്മായി പറഞ്ഞതു കേട്ട് എനിയ്ക്കെന്‍റെ കാതുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല… കളങ്കമറ്റ ഗ്രാമീണ ഹൃദയങ്ങള്‍.
സമ്മതമാണെങ്കില്‍ അതെനിയ്ക്കു നിങ്ങള്‍ തരുന്ന ഒരിക്കലും മറക്കാനാവാത്ത വിലയേറിയ സമ്മാനമായിരിയ്ക്കും അമ്മായീ…
കേട്ടില്യോടീ ഉടുപ്പൊക്കെ ഊരി കളഞ്ഞേയ്ക്ക്… നാണിയ്ക്കൊന്നും വേണ്ട അവന്‍ കാണാത്തതൊന്നുമല്ലല്ലോ..
അമ്മായിയും ചേച്ചിയും തുണികളുരിയാന്‍ തുടങ്ങി. രമ്യ മാത്രം നാണിച്ചു
നില്‍ക്കുന്നു.
വേഗം ഊരിക്കോടീ രമ്യേ അങ്കിളിനു് അളവൊക്കെ ശരിയ്ക്ക് മനസ്സിലായിക്കോട്ടെ… അടുത്ത തവണ വരുമ്പോള്‍ മാമന്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും വേണ്ട തുണിത്തരങ്ങള്‍ കൊണ്ടു വരും… വാസന്തിചേച്ചി മോള്‍ക്കു് ധൈര്യം കൊടുത്തു.
ഞാനും കൂടെ സഹായിച്ച് രമ്യയേയും പൂര്‍ണ്ണ നഗ്നയാക്കി, 3 പേരേയും
വരിയായി നിര്‍ത്തി. വ്യൂ സ്ക്രീനില്‍ കണ്ട ഫ്രെയിം… ആഹാ…എനിക്കെന്‍റെ
കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാനായില്ല. മൂന്നു് തലമുറകള്‍ പരിപൂര്‍ണ്ണ നഗ്നരായി…. മൂന്നുപേരും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കാണിക്കാന്‍ ഞാന്‍ അവരോട് ഓരോ കൈ അടുത്തുള്ള ആളുടെ തോളില്‍ വെച്ചു നില്‍ക്കാന്‍ പറഞ്ഞു..
ഹാ ഇപ്പോള്‍ അത്യുഗ്രന്‍…. അമ്മായി തന്‍റെ വലതു കൈ ചേച്ചിയുടെ
തോളിലേയ്ക്കിട്ടു, ചേച്ചിയും തന്‍റെ മകളുടെ തോളില്‍ കയ്യിട്ട് 3 സുഹൃത്തുക്കളെ പോലെ ക്യാമറയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു…
3 തലമുറകളിലെ മുലകളുടെ ഇടിച്ചലും തെറിപ്പും, പിന്നെ അരക്കെട്ടിലെ
മായാജാലം 3 തുടുത്ത പൂറുകള്‍. ജെനറേഷന്‍ ഗേപ്പ ് ശരിയ്ക്ക് താരതമ്യ പഠനം നടത്താന്‍ പറ്റിയ പത്മിനി ഇനത്തില്‍ പെട്ട മൂന്നു് വെണ്ണപ്പൂറുകള്‍. ആര്‍ക്കും ഒറ്റനോട്ടത്തില്‍ തന്നെ സ്കലനം സംഭവിയ്ക്കുന്ന മലയാളി മങ്കകളുടെ മദനപ്പൂറുകള്‍… ആനന്ദലബ്ധിക്കിനി മറ്റെന്തുവേണം… കിട്ടിയ അവസരം പാഴാക്കാതെ ഞാന്‍ ചട പടാന്നു് ക്ലിക്ക് ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി. മാറുകളുടെ ക്ലോസപ്പ്…. പൂറുകളുടെ ക്ലോസപ്പ്… ഇന്‍ഡിവിജ്വല്‍… ഗ്രൂപ്… അങ്ങിനെ മെമ്മറി ഫുള്‍ ഇന്‍ഡിക്കേഷന്‍ വന്നപ്പോഴാണു എനിയ്ക്ക് സ്ഥലകാല ബോധമുണ്ടായത്..
അവസാനം ഞാന്‍ ക്യാമറ അടച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ വേര്‍പ്പെട്ട് തുണികളെടുക്കാന്‍
തുനിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു…
വരട്ടെ ഒന്നുകൂടെ ബാക്കിയുണ്ട്
മൂന്നുപേരും ചോദ്യഭാവത്തില്‍ എന്നെ നോക്കി. ഞാന്‍ പേഴ്സെടുത്തു
നോക്കിയപ്പോള്‍ എല്ലാം ആയിരങ്ങളുടെ നോട്ടുകളാണ്. പോട്ടെ മുവായിരം പോയാലെന്താ അതിലും വിലപ്പെട്ടതാണല്ലോ അവരെനിയ്ക്ക് സമ്മാനിച്ചത്. 3 ആയിരങ്ങള്‍ കയ്യില്‍ വെച്ച് ഞാന്‍ അമ്മായിയുടെ മുന്നില്‍ മുട്ടുകുത്തി അവരുടെ ഐശ്വര്യമുള്ള വിടര്‍ന്ന പൂറില്‍ ഒരു മുത്തം കൊടുത്തു, എന്നിട്ട് ഒരായിരത്തിന്‍റെ നോട്ട് മടക്കി യോനീചുണ്ടുകള്‍ക്കിടയിലേയ്ക്ക് തിരുകി കൊടുത്തു. ചേച്ചിയ്ക്കും രമ്യയ്ക്കും അതേ മുത്തവും സമ്മാനവും കൊടുത്ത് ഞാന്‍ എണീറ്റപ്പോള്‍
അമ്മായി പന്തം കണ്ട പെരുച്ചാഴിയെ പോലെ ആയിരത്തിന്‍റെ നോട്ട് കയ്യില്‍ പിടിച്ച് കണ്ണുമിഴിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു…
ഈശ്വരാ…. ആയിരത്തിന്‍റെ നോട്ടോ… ഇതിവിടെ മാറിക്കിട്ടോ ആവോ…ചേച്ചിയ്ക്ക് സംശയം..
അമ്മായി വന്നു് എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മുഖം ഉമ്മകള്‍ കൊണ്ട് മൂടി…
ഞാനാദ്യായിട്ടാ കുട്ടാ ഈ ആയിരത്തിന്‍റെ നോട്ട് കാണുന്നത്. എനിയ്ക്ക്
വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിയിണില്ല്യാട്ടോ…
പവന്‍ കിട്ടിയതിലും സന്തോഷമായിരുന്നു ആ മുഖങ്ങളില്‍ അപ്പോള്‍. മൂന്നു പേരേയും ചേര്‍ത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവരുടെ ചുണ്ടുകളില്‍ മാറി മാറി ചുംബിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ വേര്‍പ്പെട്ടു. ഇനിയും തൊട്ടു തലോടി നിന്നാല്‍ അന്നും എന്‍റെ യാത്ര മുടങ്ങുമെന്നു് ഉറപ്പായതിനാല്‍ ഞാന്‍ വിട വാങ്ങി…
അടുത്ത തവണ തീര്‍ച്ചയായും വരണം ട്ടോ… അമ്മായി ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്താന്‍
മറന്നില്ല.
അമ്മായി മധുവിനു് കൊടുക്കാന്‍ തന്ന പലഹാരപൊതികള്‍ കാറില്‍ കയറ്റി സ്റ്റാര്‍ട്ട് ചെയ്യുമ്പോള്‍ 24 മണിക്കൂര്‍ എന്നെ ആനന്ദ സാഗരത്തിലാറാടിച്ച ആ വീട്ടിലേയ്ക്ക് ഞാനൊന്നുകൂടി നോക്കി. 3 പേര്‍ ഉമ്മറത്തു തന്നെ നിന്നു് കൈവീശി യാത്രാമംഗളം നേരുന്നു… സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ അകത്ത് ജനാല കര്‍ട്ടനു പിന്നില്‍ 2 കരിനീല മിഴികള്‍…. ബിന്ദുവെന്ന പൂര്‍ത്തീകരിക്കാനാവാഞ്ഞ സമസ്യ…
–ശുഭം–
