“ആര് വരുന്ന കാര്യാടാ പറഞ്ഞേ?”
അവൻ ചോദിച്ചു,
അവൻ ചോദിച്ചത് കേട്ടൊന്ന് പതുങ്ങിയെങ്കിലും ഉടനെ വായിൽ വന്നൊരു നുണ തട്ടിവിടാൻ ഞാൻ മറന്നില്ല..!
“അത്…അത് ഞാൻ ജ്യോതി..,ജ്യോതി വന്നില്ലല്ലോ,അപ്പോ അവളുടെ കാര്യമാ ഉദ്ദേശിച്ചേ..”
അവൻ എന്നെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കിയിട്ട് പറഞ്ഞു,
“അപ്പോ ആ ഇരിക്കുന്നത് ജ്യോതിയല്ലാതെ പിന്നെ നിൻ്റെ മറ്റവളാണോ?”
പെൺപിള്ളേരുടെ ഭാഗത്തേക്ക് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ ചോദിച്ചതും ഞാൻ അങ്ങടില്ല്യാണ്ടായി…!
നോക്കുമ്പോൾ ജ്യോതി അവിടെ തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്, ശ്ശെടാ ഇവളിതെപ്പോ വന്ന് കയറി? പിന്നെയും മൂഞ്ചിയല്ലോ എന്നാലോചിച്ച് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഇഷ്ടൻ ഗൗരവത്തിലാണ്..
“എടാ അത്.. അവൾ വന്ന് കയറിയത് ഞാൻ കണ്ടില്ലടാ അതാ പെട്ടന്ന്..”
ഞാൻ അത്രയും എങ്ങനെയൊക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ച് അവനെ നോക്കുമ്പോൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്നെ അവൻ എന്നെ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചിരിക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്…!
” അപ്പോ നമുക്ക് അടുത്ത അധ്യായത്തിലേക്ക് കടക്കാം”
ടീച്ചർ ക്ലാസെടുക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് സത്യം പറഞ്ഞാൽ അടുത്തിരിക്കുന്ന അരുണിനെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് തന്നെ, മുഖഭാവം കണ്ടാൽ അറിയാം ഇത്രയും നേരം ഇവിടെ നടന്നതെല്ലാം അവനും കേട്ടിരിക്കണൂ..!
ആ പിരിയഡ് പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാൻപോയില്ല, മിണ്ടിയാൽ ഒരു പക്ഷേ അവന്മാർ എന്നെ വിടാതെ പിടിക്കുമോ എന്ന് ചിന്തിച്ചത് കൊണ്ടാവാം..
സെക്കന്റ് പിരിയഡിനുള്ള ബെല്ലടിച്ചതും ബിജി ടീച്ചർ ക്ലാസ്സിൽ നിന്നും പോയി… ടീച്ചർ പോയതും ഞാൻ എയറിൽ കയറിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു..!
” മര്യാദയ്ക്ക് പറഞ്ഞാൽ നിനക്ക് നല്ലത്… ഞങ്ങളറിയാത്ത എന്ത് രഹസ്യാട നിനക്കൊള്ളത്?”
മുതുകിൽ ഗുണ്ട് പൊട്ടുന്ന ശബ്ദത്തിൽ രണ്ടെണ്ണം തന്നു കൊണ്ട് അരുണാണത് ചോദിച്ചത്..!
” കാര്യങ്ങൾടെ പോക്ക് എങ്ങോട്ടാണ് എന്ന് ഏകദേശം എനിക്ക് മനസ്സിലായിട്ട്ണ്ട്, ഇനി ആളാരാണെന്ന് മാത്രം പൊന്നു മോൻ പറഞ്ഞാ മതി..!”
അവന്മാർ രണ്ടും ഇടം വലം നിന്ന് പൂട്ടിയതും പറയാതെ വേറെ വഴിയില്ലെന്നായെനിക്ക്…!
“പൊന്നുമോനെ സിദ്ധൂ, നിന്നെ ഞങ്ങൾ കാണാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കൊല്ലം ആറേഴായി… അത്കൊണ്ട്
ഞങ്ങളെ പറ്റിക്കാന്ന് മോൻ വിചാരിക്കണ്ട…!”
” ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം മുതൽ ഞങ്ങൾ നിന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട് മൈരേ. ഇതുവരെയില്ലാത്തൊരു അണിഞ്ഞൊരുങ്ങലും, ധ്യതിയും പിന്നെ 11 C യിലേക്കൊരെത്തി നോട്ടവും..ബാക്കിയുള്ളവരൊക്കെ മണ്ടന്മാരാണെന്നാ അവന്റെ വിചാരം…!”
നികേഷ് എന്റെ നേരെ ചീറി…
ഇവരോടിനി ഒന്നും മറച്ചുവച്ചിട്ട് കാര്യമില്ല… അല്ലെങ്കിലും ഇവരു രണ്ടുപേരും എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയപോലെ വേറാരും എന്നെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടാവില്ല…! അതോർത്തപ്പോൾ ഞാനറിയിയാതെ തന്നെ ചിരിച്ചുപോയി…
“എന്തിനാട കോപ്പേ കിടന്ന് കിണിക്കുന്നേ?”
എന്നെ തുറിച്ച് നോക്കിക്കൊണ്ടരുൺ ചോദിച്ചു…
” ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും ഇവൻ നമുക്ക് മൈര് വിലയല്ല്യോട തരുന്നേ മൈര് വില…!”
അതുകൂടി കേട്ടതും എന്റെ ചിരി കൂടിയതല്ലാതെ ഒരു മാറ്റോം ഇണ്ടായില്ല…
ഇതിനിടയിൽ അവന്മാരെ നോക്കിയതും രണ്ടും എന്നെ കൊല്ലാനുള്ള കലിപ്പിൽ നിൽക്കാണ്…
ഇനിയും നിന്ന് ചിരിച്ചാൽ അതെന്റെ ആരോഗ്യത്തെ കാര്യമായി തന്നെ ബാധിക്കും എന്നോർത്തപ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ ചിരി നിർത്തി…
എന്നിട്ട് രണ്ടുപേരെയും പറഞ്ഞു…
” എടാ നിങ്ങൾ രണ്ടും അറിയാത്ത ഒന്നും എന്റെ ലൈഫിൽ ഇല്ലെന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തന്നെയറിയില്ലോ..,
നിങ്ങളോട് പറയാതിരുന്നതല്ല,അതിനുള്ള അവസരം വരട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചാണ്.പിന്നെ നിങ്ങൾ കരുതുംപോലെ അത്ര വലിയ സംഭവോന്നുവല്ല,എനിക്കൊരുത്തിയോട് ഒരു ഇത്…! ഏത്..”
അതുപറയുമ്പോൾ എനിക്ക് ചെറുതായി നാണം വന്നു…
“അത് ഞങ്ങൾക്ക് നിൻ്റെ ഇന്നലെ മുതലുള്ള കോപ്രായങ്ങൾ കണ്ടപ്പോ തന്നെ മനസ്സിലായി,നീ ആളാരാണെന്ന് പറയ്..”
എടുത്തടിച്ചപോലെ അവൻ ചോദിച്ചതും ഞാൻ വീണ്ടും കുഴഞ്ഞു…അത് കണ്ടിട്ടെന്നോണം നികേഷ് ചോദിച്ചു,
“എന്താടാ ഒരു കള്ളലക്ഷണം?”
“ഏയ് ഒന്നൂല്ലാട…അത്…”
എന്തു പറയണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ നിന്നതും,
ഈശ്വരാ ഇവൻമാരോട് ഞാനെങ്ങനെ പറയും എന്ന് മനസ്സിലാലോചിച്ചുപോയി..!
“എന്താടാ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്?ഇനി ഞങ്ങളോട് പറയാൻ വല്ല ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ?”എന്ന് നികേഷ് ചോദിച്ചതും,
“ഏയ് അങ്ങനൊന്നുല്ലട,പക്ഷെ ഞാൻ….”
നികേഷിനെ നോക്കി തുടർന്നതും എൻ്റെ കണ്ണുകൾ ഞാനറിയാതെ തന്നെ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് പോയി…
പറഞ്ഞു വന്നത് പൂർത്തികരിക്കാനാവാതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിന്ന എന്നെ ഒരുനിമിഷം നോക്കിയിട്ടവരും തിരിഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് നോക്കി…
പുറത്ത് ആർത്തലച്ച് പെയ്യുന്ന മഴയത്ത്,വലതു കയ്യിൽ കുടയും,ഇടത് തോളിൽ മാത്രമായി ബാഗുമിട്ട് മുകളിലേക്കുള്ള സ്റ്റെയറിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി വരുന്ന അവളെ കണ്ടതും ഞാനൊരു നിമിഷം അനങ്ങാതെ നിന്നുപോയി…! വെള്ളയും നീലയും നിറത്തിലുള്ള ചുരിദാർ മോഡൽ യൂണിഫോമിൽ അവൾ പതിവിലും സുന്ദരിയായിരുന്നു…മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയാൽ ആരും നോക്കിപോവുന്ന നുണകുഴികളും അതിലേറെ എന്നെയാകർഷിച്ച ആ കൺമഷിയെഴുതിയ കരിനീലക്കണ്ണുകളും നെറ്റിയിൽ തൊട്ടിട്ടുള്ള ചന്ദനക്കുറിയും അതിന് താഴെയുള്ള കറുത്ത കുഞ്ഞിപൊട്ടും പതിവ്പോലെ എൻ്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂട്ടി…!
ഇടതൂർന്ന മുടിയിഴകൾ ഇരുവശത്തേക്കുമായി പിന്നിയിട്ടിരിക്കുന്നു,മഴയത്ത് വന്നതിനാൽ അവിടിവിടെയായി അല്പം മഴത്തുള്ളികൾ അവളുടെ കയ്യിലും മുഖത്തുമൊക്കെ ഇരിക്കുന്നതല്ലാതെ സാധാരണയിൽ നിന്നും വേറെ വ്യത്യാസങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെയില്ല…
സത്യത്തിൽ ആ ഒരവസ്ഥയിലും പരിസരം മറന്ന് ഇമവെട്ടാതെ ഞാൻ അവളെത്തന്നെ നോക്കിനിന്നത് അവമാർ രണ്ടും കണ്ടുകാണുമോ എന്നുപോലും ഞാൻ ആലോചിച്ചില്ല..!
സ്റ്റെയർ കയറി മുകളിലേക്ക് വന്നതും കയ്യിലെ കുടയും ചുരുക്കി വലത്തോട്ട് തിരിയാനൊരുങ്ങവെ അവളെത്തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നയെന്നെയാണവൾ കണ്ടത്…!
ഒന്ന് നോക്കിയതല്ലാതെ വേറെ പ്രത്യേകിച്ച് ഭാവങ്ങളൊന്നും ഞാൻ കണ്ടില്ല.വലത്തോട്ട് തിരിഞ്ഞ് വരാന്തയിലൂടെ അവൾ നടന്നകലുമ്പോഴും അവളുടെ മേലുള്ളയാ നോട്ടമവസാനിപ്പിക്കാൻ ഞാൻ തയ്യാറായിരുന്നില്ല…!
അവൾ പോകുന്നതും നോക്കി നിന്നയെന്നെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട്, ക്ലാസിൻ്റെ മുന്നിലെത്തിയതും ബ്രേക്കിട്ടപോലെ അവളവിടെ നിന്നു…
ഒന്ന് കണ്ണുചിമ്മി തുറന്ന ഞാൻ കാണുന്നത്,പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞെന്നെ നോക്കിനിൽക്കുന്ന അവളെയാണ്…!
അറിയാതെ തന്നെ വീണ്ടും ഞാനവളെ നോക്കി നിന്നുപോയി…ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കിട്ടിയ സമ്മാനം പോലെയായിരുന്നു എനിക്കവൾടെയാ നോട്ടം…!
അതെന്നെ ചില്ലറയൊന്നുമല്ല സന്തോഷിപ്പിച്ചത്…