ആ കാലത്ത് അടുത്തുള്ള വീട്ടിൽ നിന്നും VCR ഒരാഴ്ച്ചത്തേയ്ക്കൊക്കെ എടുത്തുകൊണ്ടുവരും. കാസറ്റ് കൊണ്ടുവരുന്നവന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും 6-8 കാസറ്റ് ആണ് ഒന്നിച്ച് വാടയ്ക് എടുക്കുന്നത്. 2 വീട്ടിലും ഈ കാസറ്റുകൾ മുഴുവൻ കാണും.
സിനിമയോട് സിനിമ! തീറ്റയും കുടിയും എല്ലാം ഇതിന്റെ മുന്നിലാണ്.
രാത്രിയിൽ കട്ടിലിൽ വിലങ്ങനെ 4-5 പേർ ഇരുന്നാണ് സിനിമ കാണൽ.
ആര്യചേച്ചിയുടെ അടുത്തേ ഞാൻ ഇരിക്കൂ. ആദ്യകാലത്ത് അർച്ചനയായിരുന്നു എന്റെ മറുവശത്ത് അടുത്തിരുന്നിരുന്നത്.
ചേച്ചി പിടിച്ചു കഴിഞ്ഞ് അർച്ചന നിലത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ആശ എന്റെ അടുത്ത് പിണക്കം കാരണം ഇരിക്കില്ല.
ഞങ്ങളുടെ എല്ലാം മടിയിൽ തലയിണയും, പുതപ്പും എല്ലാം ഉണ്ട്. അമ്പിളി അവിടെ കിടക്കുന്ന ദിവസങ്ങളിൽ അമ്പിളിയും കാണും – അല്ല അങ്ങിനെയല്ല പറയേണ്ടത്, സിനിമ ഉള്ള ദിവസങ്ങളിൽ അമ്പിളി അവിടെ കിടക്കും. ആര്യചേച്ചിയുടേയും, അമ്പിളിയുടേയും മധ്യത്തിലായി എന്റെ ഇരിപ്പ്. പക്ഷേ ആശയ്ക്കും, അർച്ചനയ്ക്കും, ആര്യചേച്ചിക്കും എല്ലാം അറിയാം എന്നതിനാൽ അമ്പിളിയെ ടച്ചിങ്ങൊന്നും അത്ര എളുപ്പമല്ലായിരുന്നു.
തമാശുള്ള സീൻ വരുമ്പോൾ കമന്റുകളും, അടികളും ഒക്കെയുണ്ടാകും.
ചില കാസറ്റുകളുടെ ട്രാക്ക് ശരിയാക്കാൻ VCR ന്റെ അടിഭാഗത്ത് ഒരു നോബുള്ളത് തിരിക്കാൻ ഞാനായിരുന്നു എഴുന്നേറ്റിരുന്നത്. തിരിച്ച് വന്നിരിക്കുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ അമ്പിളിയെ തട്ടാനും മുട്ടാനും അവസരം കിട്ടിയിരുന്നു. അപ്പോളാണ് സ്പർശനങ്ങൾ ഉണ്ടായാലും അമ്പിളി ശരീരം അത്ര മാറ്റുന്നില്ലാ എന്ന്‌ എനിക്ക് മനസിലായത്.
അന്ന്‌ ഇൻവെർട്ടർ ഒന്നുമില്ല. കറണ്ട് പോയാൽ “ഛോ” എന്നും പറഞ്ഞ് എല്ലാവരും ഇരിക്കും.
അപ്പോഴും അമ്പിളിയുടെ ഇരിപ്പ് എന്നോട് മുട്ടിയുരുമിയാണ്.
തുടർന്ന്‌ ഞാൻ കൈ കെട്ടി ഇരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ഇടതുവശത്തിരിക്കുന്ന അമ്പിളിയുടെ ഉരത്തിലായിരുന്നു പലപ്പോഴും എന്റെ വലത് കൈപ്പത്തിയുടെ പുറം ഭാഗം മുട്ടിയിരുന്നത്. പിന്നെ അമ്പിളി ഉരം മാറ്റി മുല കൈയ്യിൽ മുട്ടുന്നതു പോലെ ഇരുന്നു തരുവാൻ തുടങ്ങി.
ഞാൻ മുലയിൽ പിടിക്കുന്ന പോലെ കൈ വിടർത്തി വച്ചും തുടങ്ങി.
എങ്കിലും അമർത്താൻ ഒരു ഭയം.!!
ആ മുലകളുടെ സ്പർശനം പലതവണ ആയപ്പോൾ അറിഞ്ഞുകൊണ്ടാണെന്ന്‌ മനസിലാക്കിയ ഞാൻ പതിയെ അമർത്തി നോക്കി.
അമ്പിളി അത് ശ്രദ്ധിക്കുന്നതായേ ഭാവിക്കുന്നില്ല.!! സിനിമയും, സംസാരവും ആണ് കൂടുതലും വിഷയങ്ങൾ. ഇങ്ങിനൊരു സംഭവമേ പുള്ളിക്കാരി അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അതിൽ കൂടുതൽ ഒന്നും അവിടെ നടക്കുകയും ഇല്ല.
ആര്യചേച്ചിയും, അമ്പിളിയും വാചകവുമടിച്ച് പറമ്പിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ചെന്നുകഴിഞ്ഞാൽ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പറഞ്ഞ് ആര്യചേച്ചി പതിയെ സ്ഥലം കാലിയാക്കി തുടങ്ങി. പോകേണ്ട എന്നു പറഞ്ഞാലും ആര്യചേച്ചി പോയിരുന്നു.
“സിനിമ കാണുമ്പോൾ അടങ്ങിയിരിക്കാൻ വയ്യ അല്ലേ?”
അത്രമാത്രമേ അമ്പിളി ചോദിച്ചുള്ളൂ.
അപ്പോൾ അത് പറഞ്ഞത് പോസിറ്റീവായാണോ, നെഗറ്റീവ് ആയാണോ എന്ന്‌ എനിക്ക് മനസിലായില്ല.
സംഭവം കിട്ടും എന്ന്‌ മനസിലായി.
പക്ഷേ എങ്ങിനെ?
ഒരു ദിവസം ആര്യചേച്ചിയോട് അയൽവക്കത്തുള്ള തള്ള വന്നിരുന്ന്‌ കഥകൾ പറയുന്നു.
ഞാനും അമ്പിളിയും ഉള്ളിലെ മുറിയിലിരിക്കുകയാണ്.
ആ തള്ളയുടെ സംസാരം..
“എല്ലാവരും പഞ്ചായത്ത് കടവിൽ അലക്കാൻ പോയി …..”
“അവരെല്ലാം അലക്കും കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് പോയി….”
“എന്റെ മകനും അലക്കാൻ പോയി…”
“അവൻ മാത്രം അലക്കും കഴിഞ്ഞ് ആ കല്ലും ചുമന്ന്‌ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോന്നു….”
അമ്പിളി ഇരുന്ന്‌ കുലുങ്ങി ചിരിക്കുന്നു.
എനിക്ക് മനസിലായില്ല എന്തിനാണ് ചിരിക്കുന്നത് എന്ന്‌.
“എന്താ ചേച്ചി?”
“നീ കേട്ടില്ലേ അവർ പറഞ്ഞത്?”
“കേട്ടു, അതിനെന്താ ഇത്ര ചിരിക്കാൻ?”
“പൊട്ടൻ”
എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. വെറുതെ ഒരു കാര്യവുമില്ലാതെ പൊട്ടൻ എന്ന്‌ വിളിക്കുകയാണ്.
ഞാൻ മിണ്ടാതെ ഇറങ്ങി എന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് പോയി.
കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഫോൺ.
“എടാ നീ പിണങ്ങി പോയതാ?”
“അല്ല”
“എന്നാ ബാ”
“എന്തിന് എന്നെ പൊട്ടൻ എന്നെല്ലാം വിളിക്കാൻ അല്ലേ?”
“അത് സത്യമാണല്ലോ?” അമ്പിളി കിടന്ന്‌ ചിരിക്കുന്നു.
എനിക്ക് പിന്നേയും അരിശം വന്നു.
“ഇത്ര ചിരിക്കാൻ എന്തിരിക്കുന്നു? അവർ പറഞ്ഞതിൽ ചിരിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ഉള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നിയില്ല”
ഞാൻ ഫോൺ കട്ടു ചെയ്തു.
പിറ്റേന്ന്‌ ആര്യ ചേച്ചിയോട് ഞാൻ വിഷയം പറഞ്ഞു.
“എടാ മണ്ടൻ കൊണാപ്പാ ആ തള്ള അതിന്റെ മകൻ അവിടുള്ള ഒരു പോക്ക് കേസിനെ കെട്ടി വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്നതാണ് പറഞ്ഞത്. നിനക്ക് മനസിലായോ? അതുകൊണ്ടാണ് അമ്പിളി കിടന്ന്‌ ചിരിച്ചത്. എങ്ങിനെ ചിരിക്കാതിരിക്കും?”
അമ്പിളി ആള് കൊള്ളാമല്ലോ!!? ഞാൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. എനിക്ക് അത് മനസിലായിരുന്നില്ല.
അടുത്ത ദിവസം അമ്പിളിയെ കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ ഊറി ചിരിച്ചു.
“ഉം എന്താ? പിണക്കം മാറിയോ?”
“കാര്യം എന്താണെന്ന്‌ ആര്യ ചേച്ചി പറഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് എനിക്ക് മനസിലായത്, എന്നാലും എന്നെ പൊട്ടൻ എന്നൊന്നും വിളിക്കേണ്ട കെട്ടോ”
“ഇല്ലേ .. ഇനി പിണങ്ങേണ്ട ഇതു പോലുള്ള കാര്യങ്ങൾക്ക്. അറിയില്ലാത്തത് ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം പോരെ”
“ഉം”
മഴക്കാലം..
അമ്പിളിയുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും ബസിറങ്ങി വരുമ്പോൾ ആര്യചേച്ചിയുടെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് വരുവാൻ എളുപ്പമാർഗ്ഗം ഒന്നുകിൽ എന്റെ വീടിന്റെ പിന്നിലൂടുള്ള വഴിയെ വരികയോ, അല്ലെങ്കിൽ മുൻപ് അർച്ചനയും ഞാനുമായി സന്ധിച്ചിരുന്ന റബ്ബർ പുര ഉള്ള പറമ്പിലേയ്ക്ക് കുത്തുകല്ലുകൾ കയറി വരികയോ ചെയ്യുന്നതായിരുന്നു.
സാദാരണ മഴക്കാലത്ത് വെള്ളം ഉയർന്ന്‌ കഴിഞ്ഞാൽ മാത്രമാണ് ആ വഴിക്ക് ആരെങ്കിലും വന്നിരുന്നത്.
അമ്പിളി എന്നെ ഫോൺ ചെയ്തിരുന്നു. അധിക സമയമൊന്നും സംസാരിക്കാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. ഒന്നാമത് ഇന്നത്തെ കാലമല്ല. ഒരേ എക്സ്ചേഞ്ചിന്റെ കീഴിലാണെങ്കിൽ ലോക്കൽ വിളിക്കുന്നത് എത്ര സമയം ആയാലും ഒരു കോളിന്റെ കാശേ ആകുമായിരുന്നുള്ളൂ. പക്ഷേ അന്ന്‌ പെൺകുട്ടികളും ആൺകുട്ടികളും ദീർഘനേരം ഫോൺ ചെയ്യുന്നതൊന്നും ഒരു വീട്ടിലും അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല.
അതിനാൽ ആര്യയുടെ വിശേഷങ്ങളും, എന്റെ മറ്റ് ചെയ്തികളും അറിയാൻ അമ്പിളി വിളിക്കുന്നു എന്ന വ്യാജേന സ്വൽപ്പ സമയം ഫോൺ അറ്റെന്റു ചെയ്യാനേ എനിക്കാകുമായിരുന്നുള്ളൂ.
സംസാരമൊക്കെ പ്രേമപുരസരം ആയിരുന്നു.
“നീ ആര്യയെ ബസിറങ്ങി വരുമ്പോൾ കൂട്ടാൻ പോകാറുണ്ടായിരുന്നല്ലോ?, എന്നേയും കൂട്ടാൻ വരുമോ?” ഒരു ദിവസം അമ്പിളി ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ വരാം”
“ഇപ്പുറത്തെ വഴി മതി, ബാക്കി എല്ലായിടത്തും വെള്ളമാണ്” അമ്പിളി പറഞ്ഞു.
“ശരി ചേച്ചി”
“എന്നെ ചേച്ചി എന്ന്‌ വിളിക്കുന്നത് നിർത്താമോ?”
“പിന്നെ?”
“അമ്പിളി എന്ന്‌ വിളിക്ക്”
“അത് വേണോ?”
“ഉം”
“ആര്യചേച്ചി കേട്ടാൽ?”
“ഓ അവൾക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ല, ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം”
“ഇന്ന്‌ അമ്പിളി വരുന്നുണ്ടോ?”
“ഉം 11 : 15 “ചേറ്റുതോട്ടിലിന്” ”
ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലൂടെ പോകുന്ന ബസുകളിൽ ഒന്നായിരുന്നു “ചേറ്റുതോട്ടിൽ”.
“ഞാൻ 11.30 വരണം അല്ലേ?”
“10 മിനിറ്റേ എടുക്കൂ, നീ 11.20 കഴിഞ്ഞ് വന്നു നിൽക്ക് കെട്ടോ?”
“എന്നെ നീ എന്നാണോ അപ്പോൾ വിളിക്കുന്നത്?” ഞാൻ കളിയാക്കാൻ ചോദിച്ചു.
“ശ്യാം എന്ന്‌ വിളിക്കാം അല്ലേ?”
“എല്ലാം ചേച്ചിയുടെ – സോറി അമ്പിളിയുടെ ഇഷ്ടം”
11.20 ന് ഞാൻ വഴിയിൽ പോയി നിന്നു. പെരുമഴ. മുമ്പിലേയ്ക്ക് ഇരുവശത്തുനിന്നും വാലുപോലെ വെള്ളം വീഴിച്ചുകൊണ്ട് ബസ് വന്നു നിന്നു.
ഞങ്ങൾ ഇരുവരും വഴിവക്കിലൂടെ നടന്ന്‌ ആ പറമ്പിലേയ്ക്ക് കയറി. ആൾപാർപ്പില്ലാത്തതിനാൽ കാടുപിടിച്ചാണ് പറമ്പു മുഴുവൻ കിടക്കുന്നത്.
“എടാ പയ്യെ നടക്ക്”
“ആ കൂട് വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ പിടിക്കാം. ഇങ്ങ് താ”
ചേച്ചി കൂട് എന്റെ കൈയ്യിൽ തന്നു. ഇപ്പോൾ പാവാട ഒരു കൈകൊണ്ട് ഉയർത്തി പിടിക്കാം. ചെരുപ്പെല്ലാം നനഞ്ഞു. കാറ്റത്ത് കുട ഒരു വശത്തേയ്ക്ക് ചെരിഞ്ഞു പോകുന്നു.
റബ്ബർ പുരയെത്തിയതും ചേച്ചി പറഞ്ഞു.
“നമ്മുക്കിവിടെ കയറി നിൽക്കാം”
ചേച്ചി പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ഞാൻ അതു തന്നെ പറയാനിരിക്കുകയായിരുന്നു.
കുട മടക്കാതെ വയ്ക്കാൻ നോക്കുമ്പോൾ കാറ്റിൽ പറന്നു പോകുമെന്ന്‌ തോന്നി.
ചുറ്റോടുചുറ്റും തൈ റബ്ബറുകളും ആര്യചേച്ചിയുടെ പറമ്പിൽ കാപ്പി മരങ്ങളുമാണ്. പയറ് വളർന്നു കയറി നിലം കാണാനില്ല പലയിടത്തും.
ഇരിക്കാനായി ഞങ്ങൾ വെള്ളം അധികം വീഴാത്ത ഭാഗത്ത് ആര്യചേച്ചിയുടെ പാവാടകൊണ്ട് നനവൊപ്പി കുറച്ച് സ്ഥലം ഉണ്ടാക്കി.
പാവാടയുടെ സൈഡ് വിരിച്ച് എന്നോടും അവിടിരുന്നോളാൻ പറഞ്ഞു.
സംഗതികളുടെ പോക്ക് 440 വോൾട്ടിൽ ആണെന്ന്‌ പതിയെ മനസിലായതിനാൽ ചുപ്പാമണി പതിയെ തലപൊക്കി തുടങ്ങി.
ഞാനും അമ്പിളിയും മാത്രം ഇതു പോലെ ഒരു അവസരം ഇതിന് മുമ്പുണ്ടായിട്ടില്ല.!
“നല്ല തണുപ്പ് അല്ലേ?”
“ഉം”
“നിന്റെ സ്ക്കൂൾ എന്നാ തുറക്കുന്നേ?”
“ആ ആശയോട് ചോദിക്കണം”
എന്റെ അക്കാദമിക്കായ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ആശയോ, അർച്ചനയോ പറഞ്ഞാണ് ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നത്.
“പഴയ കുറ്റികളൊക്കെ കാണുമല്ലോ അല്ലേ?”
“കുറ്റി!! കുന്തം, വെറും മണക്കൂസുകളാ ചേച്ചി, മിണ്ടാൻ പോലും അതുങ്ങൾക്ക് പേടിയാ, ഇതിലും ഭേദം ഒന്നും ഇല്ലാത്തതാ”
“എന്നാ പിന്നെ നീ എന്നെ അങ്ങ് പ്രേമിച്ചോ” ചേച്ചി കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.
“ഉം ചേച്ചിക്കാകുമ്പോ കുറച്ച് ധൈര്യമൊക്കെയുണ്ട്, അല്ല ചേച്ചിക്ക് കോളേജിൽ ലൈനൊന്നും ഇല്ലേ?”
“എന്റെ പൊന്നോ അതിന് നിന്റെ ആര്യ സമ്മതിക്കേണ്ടെ?, അവൾ ഒരുത്തനേയും അടിപ്പിക്കില്ല, നീ പറഞ്ഞ പോലെ തന്നെയാ എന്റേയും കാര്യവും – കുറേ മണക്കൂസുകളാ”
“അപ്പോൾ ഞാനോ?”
“നീ കുഴപ്പമില്ല, ലൈൻ ആകട്ടെ എന്നിട്ട് പറയാം”
“അപ്പോൾ ഈ മണക്കൂസ് അല്ലാതാകാൻ എന്ത് ചെയ്യണം”
“കുറച്ച് ധൈര്യം ഒക്കെ വേണം”
“എനിക്കുണ്ടോ?”
“അറീല്ല, കാണുമായിരിക്കും”
“ചേച്ചിക്ക് അങ്ങിനെ തോന്നിയത് അർച്ചനയുടെ കാര്യം കേട്ടിട്ടായിരിക്കും അല്ലേ?”
“അത് സത്യം, എന്നാലും നീ കുടുംബത്തിനകത്ത് തന്നെ ഇങ്ങിനെ ചെയ്യുമെന്ന്‌ ഒട്ടും കരുതിയില്ല”
“ഒന്നുമില്ല ചേച്ചി വെറുതെ ഒരു കിസിങ്ങ് അത്രയേ ഉള്ളൂ”
അത്രയും ഞാൻ സമ്മതിച്ചത് അതിനൊക്കെ കഴിവുള്ള ഒരാളാണ് ഞാൻ എന്ന്‌ ചേച്ചി മനസിലാക്കിക്കോട്ടെ എന്നു കരുതിയായിരുന്നു. വെറും മണക്കൂസ് ആണെന്ന്‌ തോന്നരുതല്ലോ?!!
“പോടാ, പോടാ അതൊക്കെ നിന്റെ തട്ടിപ്പാ, ആര്യയ്ക്ക് അത് അത്ര മനസിലായിട്ടില്ല എന്നേയുള്ളൂ”
“എന്റെ പൊന്ന്‌ ചേച്ചി ആര്യചേച്ചിയോട് വേണ്ടത്തതൊന്നും പറഞ്ഞ് പിടിപ്പിക്കരുത്”
“ഇല്ല, പക്ഷേ എനിക്കെന്ത് തരും?”
“എന്തു വേണേ തരാം”
ചേച്ചി അർത്ഥഗർഭ്ഭമായി ഒന്ന്‌ ചിരിച്ചു.
