‘ചതുരംഗം’എന്ന നോവൽ വളരെ രസകരമായി തോന്നി. ഒരു മുറിയും മൂന്നു കഥാപാത്രങ്ങളും മാത്രമുള്ള കഥ. ഭർത്താവും കാമുകനുമുള്ള സ്ത്രീയുടെ ചീറ്റിങ്ങ് സ്റ്റോറി.
രണ്ടരയായപ്പോൾ കതകിൽ ആരോ മുട്ടി.
ഞാൻ ചെന്ന് കതകു തു തുറന്നു. എനിക്ക് എന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അത് ഷീജ ആയിരുന്നു. അവൾക്കെന്നോടുള്ള ദേഷ്യം അറിയിക്കാനാണെന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്. അതിനുള്ള മറുപടിയും ഞാൻ കരുതിയിരുന്നു.
“ഫാൻ കറങ്ങുന്നില്ല, ഒന്ന് നോക്കാമോ?”
ഞാൻ എന്തെങ്കിലും പറയും മുൻപേ അവൾ പറഞ്ഞു.
ഇലക്ട്രീഷ്യൻ അല്ലെങ്കിലും കുറെ ലൊട്ടു ലൊടുക്ക് വിദ്യകളൊക്കെ എനിക്കും അറിയാമായിരുന്നു.
അല്ലെങ്കിലും ആണും പെണ്ണുമൊക്കെ വീട്ടിലെ അല്പസ്വല്പം പണികളൊക്കെ പഠിച്ചിരിക്കണം. ഒരു വാട്ടർ ടാപ് ഫിറ്റ് ചെയ്യാനും, കതകിൽ വ്യപിരി കേടായാൽ അത് മാറ്റിയിടാനും എല്ലാം. ഫ്യൂസ് കത്തി പോയാൽ ഇലക്ട്രീഷ്യനെ തേടുന്നവരെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. ഒരു സ്ക്രൂഡ്രൈവർ കൈകൊണ്ടു തൊടാത്ത കുറെ കിഴങ്ങന്മാരും നമുക്കിടയിലുണ്ട്. ഇവന്മാർ വാണം കത്തിക്കാൻ മിടുക്കന്മാരായിരിക്കും.
ഷീജയെ പോലൊരു പെണ്ണ്, അതും ആണിനെ കാണുമ്പോൾ ദേഷ്യപ്പെടുന്ന പെണ്ണ് എന്റെ റൂമിൽ ഞാനൊറ്റയ്ക്കുള്ളപ്പോൾ വരുക. സഹായം അഭ്യർത്ഥിക്കുക, എനിക്ക് ആശ്ചര്യവും അഭിമാനവും തോന്നി.
“ഫാൻ കറങ്ങുന്നില്ലേ? എന്താ എന്ത് പറ്റി?” ഞാൻ അൽപ്പം പരിഹാസത്തോടെയാണ് ചോദിച്ചത്. പിന്നെ അത് വേണ്ടായിരുന്നെന്നു തോന്നി.
എന്നാൽ അവൾ എതിർത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“അതെന്നേ ആകെ ഒരു ഫാൻ മാത്രമേ ഒള്ളൂ. കൂളർ വയ്ക്കാൻ ഇടവുമില്ല. ഒന്ന് നോക്കൂ പ്ലീസ്”
ഇത്ര തലക്കനത്തോടെ നടന്ന ഷീജ തന്നെയാണോ ഇതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിപ്പോയി.
“എവിടെ ഞാനൊന്നു നോക്കട്ടെ”
ഞാൻ അവൾക്കൊപ്പം അവളുടെ മുറിയിലേയ്ക്കു ചെന്നു. ഒരു കോണിൽ ഭിത്തിയിൽ അഴിച്ചു പെറുക്കിയിട്ടപോലെ ഒരു സ്വിച്ച് ബോർഡ്.
കണ്ടപ്പോഴേ അമ്പരപ്പ് തോന്നി. ശരിയാക്കിയില്ലെങ്കിൽ നാണക്കേടാണ്. ഇത് കണ്ടിട്ട് വെളിയിൽ നിന്ന് ഇലക്ട്രീഷ്യനെ കൊണ്ടുവരേണ്ടിവരുമെന്നാണ് തോന്നുന്നത്. എന്തായാലും ഒന്ന് ശ്രമിച്ചു നോക്കാം. ഞാൻ പോയി ടെസ്റ്റർ എടുത്തുകൊണ്ടു വന്നു.
“ഇതാകെ കച്ചി തുറു പോലെയുണ്ടല്ലോ”
ഞാനവളുടെ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി. ആതമാശ അവൾ ആസ്വദിച്ച പോലെ അവളൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.
ആ ചിരിയിൽ അവളുടെ നുണക്കുഴികൾ ഞാൻ വ്യക്തമായി കണ്ടു. ആദ്യമായാണ് അവളുടെ ചിരി കാണുന്നത്. ഒരു പക്ഷെ ഞാൻ ആയിരിക്കുമോ ഈ നഗരത്തിൽ അവളുടെ ചിരി ആദ്യം കണ്ടത്? എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി.
ഞാൻ ചെന്ന് ടെസ്റ്റർ കൊണ്ട് ബർഡിന്റെ അവിടെയൊക്കെ ചെക്ക് ചെയ്തു നോക്കി. ഏതായാലും കുറെയൊക്കെ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു വയർ വിട്ടു കിടക്കുന്നതു കണ്ടു. അത് നേരെ ആക്കി ഫാൻ ഓൺ ചെയ്തു. അത് കറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ മോഹങ്ങളും അതിനൊപ്പം കറങ്ങി. ഇതുപോലെ നല്ല ഒരവസരം ഇനി കിട്ടുമോ. വേണ്ടാ കാത്തിരിക്കാം.
“എവിടെ കൂട്ടുകാരികളൊക്കെ?” ഞാൻ തിരക്കി.
രണ്ടാളും ഡ്യൂട്ടിയിലാ. ഒരാൾ രാത്രിയിലെ വരൂ മറ്റെയാൾ 6 മണിക്കും.
അത് വരെ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്നു ബോറടിക്കില്ലേ?
അവൾ അതിനു മറുപടി തന്നില്ല. അവൾക്കു ബോറടി തോന്നുന്നുണ്ടെന്നു ഞാൻ അനുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ ആയിരിക്കണമെന്ന് ഞാൻ ആശിച്ചു.
ഞാൻ തിരികെ പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു.
“ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോകാം”
ഞാനവളെ ഒന്ന് നോക്കി. അവൾ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ മറ്റെങ്ങോ നോക്കി നിൽക്കുന്നു, അൽപ്പം നാണത്തോടെ.
അവൾക്കറിയാം ഞാൻ അവളുടെ ശരീരഭംഗി ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്.
“വേണ്ടാ പിന്നൊരവസരത്തിലാകാം”
തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു: “വെറുതെ ഇരുന്നു ബോറടിക്കുകയാണെങ്കിൽ അപ്പുറത്തു വരാൻ മടിക്കേണ്ടാ. എന്നെ പേടിക്കേണ്ട കാര്യമില്ല.”
ഞാൻ റൂമിനു പുറത്തെത്തിയപ്പോൾ അവൾ പതുക്കെ വാതിലടച്ചു.
അവൾക്കെന്നോടുള്ള വിശ്വാസം കൂടിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അതൊരു ശുഭ ലക്ഷണമാണ്. ഒട്ടും അടുക്കാതെ വട്ടം ചുറ്റി നടന്ന കാട്ടുപോത്തും ഒരു മാൻപേട പോലെ മൃദുലമായോ? ആ ആർക്കറിയാം.
ഞാൻ റൂമിൽ വന്നു നോവലെടുത്തു നിർത്തിയ ഭാഗം മുതൽ വീണ്ടും വായിക്കുവാൻ തുടങ്ങി.
പിന്നീട് അവളെ കാണുമ്പോഴൊക്കെ അവൾ ചിരിക്കുമായിരുന്നു.
ചിരിക്കുമ്പോൾ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ കഥ പറയുവാൻ തുടങ്ങി. അവളുടെ ഫ്രണ്ട്സുകൾ എപ്പോഴും റൂമിലുള്ളതിനാൽ ഒറ്റയ്ക്കൊന്നു കാണുവാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. ഇന്നത്തെപോലെ മൊബൈൽ ഫോണും വാട്സ് ആപ്പും ഒന്നുമില്ലാതിരുന്ന ഒരു സുവർണ്ണകാലം.
അവൾക്കെന്നോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം കൂടിക്കൂടി വന്നു.
ഒരു ദിവസം സ്റ്റെപ്പിൽ വച്ച് കണ്ടപ്പോൾ മറ്റാരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, കൂടെ.
“നാളെ ഞാൻ അവധിയിലാ.”
പതുക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ മറുപടി കേൾക്കാതെ സ്റ്റെപ് കയറി മുകളിലേയ്ക്കു പോയി.
അവളുടെ ചന്തികൾ തുടുത്തു ആടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
അവൾ നാളെ പോകുന്നില്ല. ഞാനും പിറ്റേന്ന് പോയില്ല.
പിറ്റേന്ന് ഞാൻ കാത്തിരുന്നു,
പക്ഷെ ഏറെ നേരം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നു. അവളുടെ കൂട്ടുകാരികൾ പോയതിനു ശേഷമാണ് അവൾ വന്നത്.
അവളുടെ ചമ്മൽ മാറ്റുവാൻ അവൾ ചോദിച്ചു.
“ഈ ആഴ്ചയിലെ മനോരമ ഉണ്ടോ?” അവൾ വെളിയിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. ഞാൻ വിളിക്കാതെ അവൾ റൂമിൽ കേറില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.
അവൾ വിയർക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“ഇല്ലല്ലോ, അല്ലെങ്കിലും ഞാനിതൊന്നും വായിക്കാറില്ല. വേണമെങ്കിൽ ഒരു നോവൽ തരാം, ദാ, ചതുരംഗം. വെറും മൂന്നു കഥാപാത്രങ്ങൾ മാത്രമുള്ള നോവൽ. വളരെ രസകരമാണ്.” ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“താ എനിക്ക് പോണം” അവൾ ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയെപ്പോലെ ശാട്യം പിടിച്ചു.
“എന്താ ഇത്ര തിടുക്കം. ഇഷ്ടക്കുറവില്ലെങ്കിൽ അകത്തേയ്ക്കു വരുന്നതിൽ എനിക്കൊരു ബുദ്ധിമുട്ടുമില്ല.” ഞാൻ ധൈര്യമായി അവളോട് പറഞ്ഞു.
“ആശങ്കപ്പെടെണ്ടാ ധൈര്യമായി വന്നോളൂ, എന്നെ വിശ്വസിക്കാം..” പ്രതീക്ഷിച്ചതിലും ഉപരി അവൾ ചുറ്റുപാടൊക്കെ നോക്കിയിട്ടു അകത്തേയ്ക്കു വന്നു.
ഞാൻ കതകടച്ചു. കുറ്റിയിടുവാൻ മുകളിലേയ്ക്കു കൈ ഉയർത്തും മുൻപ് ഞാൻ അവളെ നോക്കി.
“കുറ്റിയിടുന്നതിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ”
അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
അല്ലെങ്കിലും ഈ നാട്ടിൽ ആരും വാതിൽ തുറന്നിടാറില്ല. പ്രത്യേകിച്ച് മലയാളികൾ. എപ്പോഴും വാതിലടച്ചു കുറ്റിയിടും.
അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആയിരിക്കും ഷീജ അത് അത്ര കാര്യമാക്കാഞ്ഞത്.
ഞാൻ കുറ്റിയിട്ടു തിരികെ വന്നു.
“ഇരിക്കൂ” ഞാൻ ഒരു കസേര അവൾക്കടുത്തേയ്ക്കു നീക്കിയിട്ടുകൊടുത്തു.
“അപ്പുറത്തു നിങ്ങളുടെ മുറിയിൽ നല്ല ചൂടാണല്ലേ”
ഞാൻ ചോദിച്ചു.
അവൾ കസേര നീക്കിയിട്ടു ഇരുന്നു. ഒപ്പം എന്തോ ആശ്വസിക്കും പോലെ ഒരു നെടുവീർപ്പും.
