തിരിച്ച് ന്യൂസിലാൻഡിലെത്തിയ ഇന്ദു ആദിയുടെ ഉത്തമ ഭാര്യയെപ്പോലെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുകയാണ്. ഷെറിന്റെ കുട്ടികൾ കിൻഡർ ഗാർഡനിൽ പോകാൻ തുടങ്ങിയതോടെ ഇന്ദു പൂർണമായും വീട്ടമ്മയുടെ റോൾ ഏറ്റെടുത്തു. അതിനിടയിൽ ഇന്ദുവിന് വീടിനടുത്തുള്ള സ്ഥാപനത്തിൽ ക്ലർക്കായി ജോലിയും ശരിയാക്കിയെടുക്കാൻ ആദിയെകൊണ്ട് സാധിച്ചു. ജോലിയൊക്കെ കിട്ടി അത്യാവശ്യം പൈസയൊക്കെ സമ്പാദിക്കാൻ തുടങ്ങിയതോടെ ഇന്ദുവിന് രേണുവിനെ കല്യാണം നടത്തണമെന്ന ചിന്ത മനസ്സിൽ ഉടലെടുത്തു.
: ആദീ.. ഇനിയും വൈകിക്കണോ.. നമുക്ക് അതങ്ങ് നടത്തിക്കൂടേ. രേണുവിന് ഇഷ്ടക്കുറവൊന്നും ഇല്ലെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നത്
: അവളുടെ കോഴ്സ് തീരാൻ ഇനി കുറച്ചു മാസങ്ങളല്ലേ ഉള്ളു.. എന്നിട്ട് പോരേ
: അതുമതി.. എന്നാലും ഒരുക്കങ്ങളൊക്കെ ഇപ്പോഴേ തുടങ്ങണ്ടേ..
: ഞാൻ അമ്മയോട് ഇന്ദൂട്ടിയെ വിളിക്കാൻ പറയാം.. നൈസായിട്ട് ഒന്നുമറിയാത്തപോലെ സമ്മതിച്ചു കൊടുത്തേക്കണം കേട്ടോ
: അതൊക്കെ ഞാനേറ്റു… ഇനി അവളെ കിട്ടിക്കഴിയുമ്പോ ഈ കിളവിയെ വേണ്ടെന്നു വയ്ക്കുമോ
: എനിക്ക് അല്ലേലും ആന്റിമാരോടാ ഇഷ്ടം.. അതുകൊണ്ട് ഇന്ദു പേടിക്കണ്ട..
: അയ്യട… ഇതെങ്ങാനും അവളറിഞ്ഞാലുള്ള കാര്യമോർക്കുമ്പോത്തന്നെ എന്റെ മുട്ടിടിക്കുവാ
: അതൊന്നും അറിയില്ല.. ഇത്രയും നാൾ ആരുമറിയാതെ പോയില്ലേ
: അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ മരിക്കുന്നതാ നല്ലത്..
ആദി വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ച് ലളിതാമ്മയോട് കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചു. അപ്പൊത്തന്നെ ആരതി പറയുന്നുണ്ട്.. ഇത് രേണുവിനോടുള്ള കരുതലുമൊന്നുമല്ല ഇവർ രണ്ടുപേരും പണ്ടുമുതലേ ഇഷ്ടത്തിലാണെന്ന്. അപ്പൊ ലളിതാമ്മ മറുപടിയും കൊടുത്തു..
: ആണെങ്കിൽ നന്നായിപ്പോയി.. എന്റെ മോന് എന്താടി ഒരു കുറവ്. രേണുവാണെങ്കിൽ നല്ല പളുങ്കുപോലത്തെ മോളും. ഇന്ദുവിന്റെ സൗന്ദര്യമാ രേണുവിന് കിട്ടിയത്.. ഇനി ഇന്ദു സമ്മതിക്കുമോടാ….
: അമ്മയെന്തായാലും വിളിച്ചു സംസാരിക്ക്. സമ്മതിച്ചില്ലെങ്കിൽ അപ്പൊ നോക്കാം
: അവളിപ്പോ നീ താമസിക്കുന്നതിന്റെ അടുത്താണെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്. എന്ന നിനക്കൊന്ന് പോയി സംസാരിച്ചൂടായിരുന്നോ..
: അമ്മ ആദ്യം പറയാതെ ഞാനെങ്ങനാ പോകുന്നത്… അമ്മ ഇപ്പൊത്തന്നെ വിളിക്ക്.. എങ്കിൽ ഞാൻ നാളെ അതുവരെ പോവാം
ഇതെല്ലം കേട്ടുകൊണ്ട് ഇന്ദു മൂക്കത്ത് വിരൽ വച്ചു. എന്നാലും എന്റെ ആദീ.. ഇങ്ങനെയുണ്ടോ ഒരു അഭിനയം. പഠിച്ച കള്ളൻ തന്നെ. ആദി സംസാരിച്ചു തീരുന്നതുവരെ ഇന്ദു അവനെ നോക്കിയിരുന്നു. അൽപനേരം കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഇന്ദുവിന്റെ ഫോണിലേക്ക് ആരതിയുടെ കോൾ വന്നു. ലളിതാമ്മ വളച്ചുകെട്ടാതെ ഇന്ദുവിനോട് കാര്യം പറഞ്ഞു. ഇന്ദുവാണെങ്കിൽ ആദ്യമായിട്ട് ഇങ്ങനൊരു സംഭവം കേൾക്കുന്ന മട്ടിൽ ഭയങ്കര സന്തോഷത്തോടെ സമ്മതം മൂളുകയും ചെയ്തു. ബാക്കി കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഇന്ദുവിന്റെ വീട്ടുകാരോടുകൂടി സംസാരിച്ചശേഷം നടത്താമെന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ ഫോൺ വച്ചു.
: ആദീ… അവളുടെ അച്ഛനെ അറിയിക്കണ്ടേ
: വേണം.. പക്ഷേ എവിടാണെന്നുവച്ചാ….ഒരു നമ്പർ പോലുമില്ലല്ലോ
: ഉം…രേണുവിന് ഭയങ്കര സങ്കടമാവും.. അവൾക്ക് അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ലേ
: ഇനി കണ്ടെത്തിയാൽത്തന്നെ മാമൻ വരുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.. നാട്ടുകാരെക്കൊണ്ട് പറയിപ്പിക്കാനുള്ള ഒരവസരവും ഞാനായിട്ട് ഉണ്ടാക്കില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ പോയത്..
: ഉം.. ഇനി എന്റെ വീട്ടിൽ വിളിച്ച് സംസാരിക്കട്ടെ… നീ ശബ്ദമൊന്നും ഉണ്ടാക്കല്ലേ
: ഇനി അവർക്ക് വല്ല എതിർപ്പും ഉണ്ടാവുമോ..
: അതിന് അവരുടെ സമ്മതം ചോദിക്കാനല്ലല്ലോ ഞാൻ വിളിക്കുന്നത്… എന്റെ തീരുമാനം പറയാനല്ലേ.. ഇന്ദു സമ്പാദിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴല്ലേ ആങ്ങളയ്ക്ക് പെങ്ങളോട് സ്നേഹം തോന്നിത്തുടങ്ങിയത്..
: ഇന്ദൂട്ടി അവരോട് വഴക്കിനൊന്നും പോവണ്ട.. സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിച്ചാൽ മതി..
: എല്ലാം എന്റെ ആദി പറയുംപോലെ…
ഇന്ദു ഫോണെടുത്ത് വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു. അവർക്കാർക്കും വലിയ എതിർപ്പൊന്നുമുണ്ടായില്ല. എങ്കിലും കൃഷ്ണന്റെ കുടുംബത്തിൽ നിന്നുതന്നെ വേണമോ എന്ന ചോദ്യം ആങ്ങള ഉന്നയിച്ചപ്പോൾ ഇന്ദുവിന്റെ മുഖം മാറി.
: ഏട്ടാ… കൃഷ്ണന് എന്തായിരുന്നു കുഴപ്പം. ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞത് എന്തിനാണെന്ന് ഏട്ടനറിയോ.. അതിന് അതിന്റേതായ കാരണമുണ്ട്. ഇനി അയാൾ എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽത്തന്നെ ആ കുടുംബം എന്ത് പിഴച്ചു. എനിക്കറിയാം ആദിയെ. എന്റെ മോളെ വിശ്വസിച്ച് ഏൽപ്പിക്കാൻ പറ്റിയ ആളാ അവൻ.. ഏട്ടൻ വെറുതേ ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ച് ഉള്ള സന്തോഷം കളയണ്ട
: അല്ലെടി ഞാൻ എതിർപ്പ് പറഞ്ഞതല്ല….നിനക്ക് ഉറപ്പുണ്ടെങ്കിൽ പിന്നെ എനിക്കെന്താ.. നീ അവരുമായി എല്ലാം തീരുമാനിച്ച് ഉറപ്പിക്ക്. ഇവിടുന്ന് എന്ത് സഹായത്തിനും ഞാനുണ്ടാകും
: എന്ന ശരി ഏട്ടാ..നമുക്ക് വേണ്ടപോലെ ചെയ്യാം
കാര്യങ്ങളൊക്കെ വിചാരിച്ചതുപോലെ ഭംഗിയായി പോകുന്നു. ചെറുക്കനും പെണ്ണിന്റെ അമ്മയും നാട്ടിൽ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഉറപ്പിക്കൽ ചടങ്ങൊന്നും വലിയരീതിയിൽ നടന്നില്ല. കല്യാണത്തിന് ഒരു മാസം മുൻപ് ഇന്ദു നാട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. വീണ്ടും രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞാണ് ആദി നാട്ടിലെത്തുന്നത്. കല്യാണത്തിനുള്ള ഒരുക്കങ്ങളൊക്കെ ഭംഗിയായി നടക്കുന്നു. രേണുവിനായി കൃഷ്ണൻ കരുതിവച്ച വീട്ടിലൊരുക്കിയ കതിർമണ്ഡപത്തിൽ നാളെയവൾ ആദിയുടെ ജീവിതസഖിയായി മാറും. നാട്ടുകാരും കുടുംബക്കാരുമൊക്കെ സന്തോഷത്തോടെ മംഗളകർമത്തിൽ പങ്കുചേരുമ്പോൾ രേണുവിന്റെ മനസ് അച്ഛനെയോർത്ത് വിങ്ങി. തലേ ദിവസം രാത്രി ആളുകളൊക്കെ പിരിഞ്ഞു പോയ ശേഷം എല്ലാവരും ഉറക്കത്തിലേക്ക് നീങ്ങിയ സമയത്താണ് ആദി രേണുവിനെ വിളിച്ച് വീടിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ പറയുന്നത്. അവൾ ഉടനെ ആരെയും ഉണർത്താതെ പതുക്കെ കതക് തുറന്ന് വീടിന് വെളിയിലെത്തി.
: എന്താ മോനെ ആദീ.. കിടന്നിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നില്ലേ…
: അതല്ലേ ആരും കാണാതെ ഈ സമയത്ത് വന്നത്…
: എന്തൊരാക്രാന്തം… ഒന്ന് ക്ഷമിക്ക് മാഷേ…ഈ രാത്രികൂടിയല്ലേ നമുക്കിടയിലുള്ളൂ.. നാളെമുതൽ നമ്മളൊന്നല്ലേ…
: അതൊന്നും പറ്റില്ല…ഇപ്പൊ കിട്ടാൻപോകുന്നതിന്റെ സുഖമൊന്ന് വേറെതന്നെയാണ് മോളേ.. നീ വാ..
ആദി രേണുവിന്റെ കൈപിടിച്ച് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.. കുറച്ചകലെ ഇരുട്ടിൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വണ്ടി ലക്ഷ്യമാക്കി അവർ നടന്നു. രേണുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ചുറ്റുപാടും പരതി.. ആരുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തിയെങ്കിലും അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി…
(തുടരും)
© wanderlust
