ലിജോ വർഗ്ഗീസ് ഫ്രം കോട്ടയം – 15

ആ കവിളുകൾ കുങ്കുമം പോലെ ചുവന്നു!
ഇരുശരീരങ്ങളും വിയർപ്പാൽ കുതിർന്നു!
ഒടുവിൽ ഇരുവരിൽ നിന്നും ശക്തമായ മൂളലുകൾ അതിവേഗം ഉയർന്ന്
പൊങ്ങി!
കലാശക്കൊട്ട് ഒരുമിച്ച് കഴിഞ്ഞു!

ഞാൻ സെലിന്റെ മീതേയ്ക് അമർന്ന് കിടന്ന് കിതച്ചു!

കുണ്ണ പൂറ്റിൽ നിന്ന് ഊരിയ ഞാൻ കട്ടിലിലേയ്ക് മറിഞ്ഞ് മലർന്ന് കിടന്ന് കിതച്ചു!

ചെമ്പരത്തിപ്പൂവ് പോലെ ചുവന്ന പൂറ്റിൽ നിന്നും കുണ്ണയൂരിയപ്പോൾ രക്തം കലർന്ന പാൽത്തുണ്ടുകൾ പൂറ്റിൽ നിന്നും കട്ടിലിലേയ്ക് അടർന്ന് വീണു….!

പെട്ടന്ന് ചാടിയെണീറ്റ സെലിൻ കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് എന്തോ കണ്ട് ഭയന്നത് പോലെ എന്നെ ശക്തമായി ഇട്ട് കുലുക്കി വിളിച്ചു!

പേടി കിട്ടിയത് പോലുള്ള ശബ്ദത്തിൽ അവൾ എന്നെ വല്ലാതങ്ങ് ഉലച്ചുകൊണ്ട് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു:

“ഇതെന്താ…?
എന്താ അച്ചാച്ചാ അച്ചാച്ചൻ എന്നെയീ ചെയ്തത്..?”

“എന്റെ പ്രാണനെപ്പോലെ വിശ്വസിച്ചു ചെയ്യരുതാത്തതെല്ലാം ചെയ്തിട്ടും ഒടുവിൽ….
ഒടുവിലെന്നെ നശിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ അച്ചാച്ചാ!”
ഞാനും അങ്ങ് വല്ലാണ്ടായി!

ഇത്രയധികം ഇവളെ ഈ ചെയ്തി വേദനിപ്പിയ്കും എന്നത് അറിഞ്ഞിരുന്നേൽ ഞാൻ സത്യമായും ഇതിന് മുതിരില്ലായിരുന്നു!

കാൽമുട്ടുകളിൽ കൈകൾ കെട്ടി കാലുകൾ അൽപ്പം നീട്ടി കുത്തിയിരുന്ന അവൾ കുറേ സമയം മിണ്ടാതെ ഇരുന്നതിന് ശേഷം കരയാതെ നിർവ്വികാരമായ ശബ്ദത്തിൽ കുനിഞ്ഞ് ഇരുന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞു:

“തെറ്റ് എന്റേതും കൂടിയാ!
എന്റെ കൺട്രോൾ പോയാലും അച്ചാച്ചൻ നിയന്ത്രിയ്കും എന്ന് ഞാൻ അമിതമായി വിശ്വസിച്ച് പോയി!
എന്നിട്ട്….
എന്നെ ബലമായി…..
സാരമില്ല… തെറ്റ് എന്റേതല്ലേ!”

സെലിൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും എണീറ്റു!
കാല് നിലത്ത് കുത്താൻ നല്ല പ്രയാസമുണ്ട്!

ശരീരത്തിൽ നഗ്നത മറയ്കാനായി ഒരു നൂലുബന്ധം പോലുമില്ലാതെ തന്നെ അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ് നിതംബം മറഞ്ഞ് പാറിപ്പറന്ന് കിടന്ന മുടിയുമായി ചെന്ന് അവൾ മുറിയുടെ ഒരു ഭാഗത്തെ കർട്ടൻ വലിച്ച് മാറ്റി…..

ഒരു മേശമേൽ മുഴുവനും തുറന്നു വച്ച റെഡീമെയ്ഡ് ഷർട്ടുകൾ പായ്ക്
ചെയ്തു വരുന്നത് പോലുള്ള കടലാസുപെട്ടികളിൽ നിറയെ ഭംഗിയായി കുത്തി നിർത്തി അടുക്കിവച്ച കുപ്പിവളകൾ!

മേശയുടെ മുകളിൽ കൃത്യം നടുവിലായി ഭിത്തിയരുകിൽ ഒരു പെട്ടിയുടെ വലുപ്പത്തിൽ ഉള്ള സ്ഥലത്തേ വളകൾ നിറഞ്ഞ പെട്ടി ഇല്ലാതെയുള്ളു ബാക്കി മുഴുവൻ സ്ഥലത്തും കുപ്പിവളകൾ!

കുപ്പിവളപ്പാത്രം ഇല്ലാത്ത ആ അൽപ്പം സ്ഥലത്ത് പളുങ്ക് നിർമ്മിതമായ മാതാവിന്റെ ഉണ്ണിയീശോയേയും എടുത്ത് കൊണ്ട് നിൽക്കുന്ന തിരുരൂപം!

കുപ്പിവള വിൽപ്പനക്കാരിയെ പോലെ നിരത്തി വച്ച വളകളുടെ നടുവിൽ മാതാവ്….!

പെരുന്നാളിനും മറ്റും വളക്കച്ചവടക്കാർ മൈതാനത്ത് കുപ്പിവളകൾ വരുന്ന കടലാസ് പെട്ടികൾ തുറന്ന് വച്ച് നടുവിൽ കച്ചവടത്തിനായി നിൽക്കുന്നത് പോലെ തന്നെ!

ഈ മാതാവിന്റെ തിരുരൂപം സെലിന്റെ സ്വന്തം ശരീരത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്..!

ചെറുപ്പം മുതൽ അവളുടെ ജീവശ്വാസം!

ഗൾഫിൽ നിന്ന് വന്നപ്പോൾ കൂടെ കൊണ്ടുവന്നതാണ്!

ഇനി കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയ്ക് പോകുമ്പോഴും അവിടെ നിന്ന് ഗൾഫിന് പറക്കുമ്പോഴും ഈ മാതാവും ഒപ്പം ഉണ്ടാവും!

കണ്ണുനീരോടെ അവൾ ആ അമ്മയ്ക് നേരേ കൈകൾ നീട്ടി…..
“തെറ്റുപറ്റിപ്പോയല്ലോ അമ്മേ…!
അമ്മേടെ സെലിൻ പിഴയ്കില്ല!”

മാതാവിന്റെ പാദങ്ങളിൽ ഇരുകൈകളും നീട്ടി തൊട്ട് കൊണ്ട് കാരിരുമ്പ് പോലെ ധൃഢതയുള്ള ശബ്ദം അവളിൽ നിന്ന് പുറത്ത് വന്നു….

“എന്റെ ജിവിതത്തിൽ ഈ അച്ചായനല്ലാതെ ഇനിയൊരു പുരുഷൻ കൂടി ഈ ശരീരം അനുഭവിയ്കില്ല എന്റെ മാതാവാണേ സത്യം!

സെലിൻ പിഴയ്കാനായി ഒന്നിൽ കൂടുതൽ പുരുഷന്മാരുടെ കൂടെ കിടക്ക പങ്കിട്ടില്ലല്ലോ അമ്മേ!”

ആ വാക്കുകൾ ഉരുക്കിയ ഈയം കോരി ഒഴിച്ചത് പോലെ എന്റെ ചെവികളെ പൊള്ളിച്ചു!

“മോളേ…..”

പതറിയ ശബ്ദത്തിൽ ഞാൻ വിളിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ ചേർത്ത് പിടിയ്കാനായി അടുത്തേയ്ക് ചെന്നു!

“വേണ്ട….!”

കൈ നീട്ടി ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ അവൾ എന്നെ തടഞ്ഞു!

ആ ശബ്ദത്തിന്റെ കാഠിന്യത്തിന് മുന്നിൽ അദൃശ്യമായ ഒരു ഭിത്തിയിൽ തട്ടിയത് പോലെ ഞാൻ തറഞ്ഞ് നിന്ന് പോയി!

എന്റെ ശബ്ദവും കടുത്തു!

“പറഞ്ഞല്ലോ!
നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടു!
തെറ്റ് സംഭവിച്ച് പോയി!
വന്നത് വന്നു!
ഇനി അതിന്റെ ബാക്കി!
നാളെത്തന്നെ പോയി രജിസ്റ്റർമാര്യേജ് നടത്താം!”

“അതിന് ഞാനച്ചാച്ചനെ സംശയമോ അച്ചാച്ചൻ എന്നെ ചതിക്കുമെന്നോ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ?”

അവൾ ഒരു തരം ഒരു പ്രത്യേക സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു. ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചിട്ട് വീണ്ടും പതിയെ:

“സാരമില്ല വന്നത് വന്നു അച്ചാച്ചനിപ്പ പോ….”

അവൾ മുടി വാരിക്കെട്ടി അയയിൽ കിടന്ന ഒരു ചുരിദാർ എടുത്ത് ഇട്ടപ്പോൾ ഞാനും പെട്ടന്ന് വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ചു!

ഞാൻ വീട്ടിൽ ചെന്ന് കിടന്നിട്ടും ആ പനംകുല പോലുള്ള അഴിഞ്ഞ മുടിയുമായി പരിപൂർണ്ണ നഗ്നയായി മാതാവിന്റെ കാൽക്കൽ തൊട്ട് നിൽക്കുന്ന ആ രൂപം മനസ്സിൽ നിന്ന് മായുന്നില്ല!

എനിക്ക് ആത്മാർത്ഥമായും തോന്നി……
അത് വേണ്ടായിരുന്നു….!!!!!!!

അടുത്ത രണ്ട് ദിവസങ്ങൾ സെലിനെ കോളജിൽ കണ്ടില്ല!

എനിയ്ക് ആകെ വെപ്രാളമായി!

രണ്ടാം ദിവസം വൈകുന്നേരം ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ ചെന്നു!

“മോളോ..? മോക്കുപനിയാടാ കൊച്ചേ! കെടപ്പോടുകെടപ്പ്!

ഇനി നീയൊന്നു വിളിച്ചുനോക്കിയേ ഒന്നെണീറ്റിരിക്കാമ്പറ…!”
പറഞ്ഞിട്ട് എനിക്ക് ചായയെടുക്കാനായി അമ്മച്ചി അകത്തേയ്ക് പോയി!

ഞാൻ മുറിയിൽ ചെന്നപ്പോൾ എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാകണം സെലിൻ എണീറ്റ് കട്ടിലിൽ ഇരിപ്പുണ്ട്!

അവളെ കണ്ട ഞാൻ ഞെട്ടി!

രണ്ട് ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് കവിളുകൾ ഒട്ടി കണ്ണുകൾ കുഴിഞ്ഞ് തിളക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട് ആകെ ഒരു പേക്കോലം…!

“എന്താടീ മോളേയിത്…?”

പരിഭ്രമത്തോടെ ചോദിച്ച് അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ച് അവളോട് ചേർന്ന് കട്ടിലിൽ ഇരിയ്കാനായി ചെന്ന ഞാൻ അവളുടെ സ്വരം കേട്ട് ഞെട്ടി!

തളർന്നതെങ്കിലും ആജ്ഞാശക്തി സ്പുരിയ്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ സെലിൻ മുറിയിൽ കിടന്ന കസേരയിലേയ്ക് കൈചൂണ്ടി!

“അച്ചാച്ചൻ ഇരിക്ക്….!”

മുഖമടച്ച് ഒരു അടി കിട്ടിയ പ്രതീതി ആയിപ്പോയി എനിയ്ക്!

എന്റെ അടുത്ത് സെലിന് ഔപചാരികത!

കസേരയിൽ ഇരുന്ന ഞാനും സ്വരം കടിപ്പിച്ചു!

“കെട്ടൊടനേ നടത്തണം! അതു രജിസ്റ്ററാഫീസിലായാലങ്ങനെ!
പറങ്ങോട്ടച്ചനോടു പറഞ്ഞു പള്ളീവച്ചായാലങ്ങനെ!”

സെലിൻ പുശ്ചസ്വരത്തിൽ ഒന്ന് ചിറി കോട്ടി ചിരിച്ചു:

“ഹും….. കെട്ട്…!
അപ്പ പതിനെട്ടും ഇരുവത്തിമൂന്നുങ്കഴിയുന്നവരെ വളത്തി വലുതാക്കിയ കൊറേപ്പേരോണ്ടല്ലോ അവരവരുടെ പാടുനോക്കട്ടല്ലേ?

പറങ്ങോട്ടു കുര്യച്ചനുമന്നമ്മേങ്കൂടെ എന്നെ കേരളത്തിലോട്ടു വിട്ടത് പ്രീഡിഗ്രി പഠിക്കാനാ അല്ലാണ്ടു കല്യാണങ്കഴിക്കാനല്ല!”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *