വളഞ്ഞ വഴികൾ 35
Valanja Vazhikal Part 35 | Author : Trollan | Previous Part
ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേക് ഓടി എങ്കിലും…
ശക്തമായ ഒരു അടി എന്റെ കഴുത്തിന്റെ ചെവിയുടെ ഇടയിൽ കിട്ടിയതോടെ ഞാൻ തളർന്നു വീണു എന്റെ ബോധം നഷ്ടമായി.
കുറച്ച് പേരുടെ ശബ്ദം കേട്ട് കൊണ്ടു ആണ് ഞാൻ എഴുന്നേക്കുന്നെ…
എന്റെ തല ഉയർത്താൻ നോക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ പിൻ കഴുത്തിനു വേദന വരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നു.
അവന്റെ ഒപ്പം വന്ന ഗുണ്ടകളുടെ അട്ടഹാസവും കളിയാക്കലും ആയ്യിരുന്നു അവിടെ മുഴുവനും കേട്ട് കൊണ്ടു ഇരുന്നേ
എലിയയെ അവർ ശല്യം ചെയുന്നും ഉണ്ട്.
അവൾ എന്നെക്കാൾ പറ്റൂല്ല എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി… കാരണം അവളുടെ മുക്കിൽ നിന്നും ചുണ്ടിൽ നിന്നും എല്ലാം ചോര ഒലിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു എനിക്ക് മനസിലായി.
ആരോ അവളുടെ തലമുടിയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു.
നീ രണ്ട് ആണുങ്ങളുടെ സുഖം അല്ലെ അറിഞ്ഞിട്ട് ഉള്ളു ഞങ്ങളും ഒന്ന് സുഖിക്കട്ടെടി എന്ന്….
അതിന്റെ മറുപടി അവൾ അവന്റെ കൈയിൽ കിട്ടിയ ഭാഗം കടിച് പറിക്കക്കുക ആയിരുന്നു ചെയ്തേ..
അവളുടെ കൈകൾ ഇപ്പോഴും ചെയറിൽ ബന്ധിച്ചിരിക്കുക ആയിരുന്നു…..
അതിന്റെ ദേഷ്യം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് തുര തുര എന്ന് അടി ആയിരുന്നു…
ഞാൻ കാണു തുറന്നു എന്ന് മനസിലാക്കിയ ഒരുതവൻ ആരെയോ വിളിക്കുന്നത് കേട്ട്….
ഒരു അമ്പത് വയസ്സ് പ്രായം ഒക്കെ തോന്നിക്കുന്ന ഒരാൾ എന്റെ മുന്നിൽ കസേര കൊണ്ടു വന്നു ഇട്ടേച് ഇരുന്നിട്ട് പറയാൻ തുടങ്ങി.
“അർജുൻ….
അച്ഛൻ അമ്മ ചേട്ടൻ… ഇവർ എല്ലാവരും ഒരു വാഹന അപകടത്തിൽ മരണ പെട്ടു… സോറി കൊല്ലപ്പെട്ടു.
കിട്ടിയതും വിറ്റു പറച്ചു ഈ നാട്ടിലേക്കു കുടിയേറ്റം.
പിന്നീട് ദേ എലിസബത്തിന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ഒറ്റ ചെങ്ങായി ആയി കൂടി.. ഒരു മെച്ച പെട്ട ജീവിതം ഉണ്ടാക്കി എടുത്തു…
പിന്നീട് അയാളുടെ മരണത്തിന് ശേഷം…. അയാളുടെ മകളെയും…
പിന്നെ കൊന്നാലും നിന്റെ ഒരു അക്ഷരം പോലും പറയാത്ത ദേ ഇവളെയും…
പക്ഷേ എന്ത് ചെയ്യാൻ എല്ലാം ഈ ഫോൺ എനിക്ക് മനസിലാക്കി തന്നു.
വാട്സ്ആപ്പ് ഒന്നും യൂസ് ചെയ്യാത്ത ഏലിയായ നിന്റെ കൂടെ ഫോണിൽ ബന്ധപ്പെടുന്നത് ഒരു മണിക്കൂർ കൂടുതൽ… മൈ സ്വീറ്റ് ഹാർട് അജു.
ശോ….
ഞാൻ എന്തിനാ വന്നേ എന്ന് പറഞ്ഞില്ലാലോ.
ഒറ്റ ഇതിൽ അങ്ങ് പറഞ്ഞേക്കം.
നിന്നെ കൊല്ലൻ.
ഞങ്ങളുടെ ഒരാളെ തൊടുമ്പോൾ ഒന്ന് ഓർക്കേണ്ടേ .. ഇതിന്റെ പുറകിലെത്തെ സാമ്രാജ്യങ്ങളെ കുറിച്ച്.
ഞങ്ങൾ അടിച്ചു മാറ്റിയ കാശ് അടിച്ചു മാറ്റിയവനെ ഞങ്ങൾ എന്തെങ്കിലും അവാർഡ് കൊടുക്കേണ്ടേ.”
ഞാൻ പയ്യെ തല പൊക്കി അവന്റെ നേരെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അങ്ങ് കൊന്നു കളഞ്ഞേരെ… വെച്ചോണ്ട് ഇരിക്കും ന്തോരും ഞാൻ അപകടകാരി ആയി കൊണ്ടേ ഇരിക്കും.”
അവിടെ മൊത്തം എന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ചിരിയോ ചിരി ആയിരുന്നു.
“ഉഗ്രൻ ബോഡി അല്ലെ…
ഏതു പെണും കൊതിക്കും..
ഞാൻ ആരെണെന്ന് അറിയുമോ…
നിന്റെ ഫാമിലിയെ തന്നെ തുടച് നിക്കിയതിന്റെ അസൂത്രണ കാരൻ.
പക്ഷെ എന്റെ പ്ലാൻ ഒന്ന് പാളി പോയി… നിനക്ക് പകരം മൂന്നു പേരും കൂടെ അങ്ങ് പോയിലെ ആ അപകടത്തിൽ.
അതൊക്കെ പോട്ടെ ഗായത്രി…
അവൾ ആണ് ആദ്യം ഞങ്ങളെ തേടി വന്നത്… പക്ഷേ ഭയം.. എല്ലാം ഞങ്ങളുടെ കൈയിൽ ആണെന്ന് ഉള്ള ഭയം അവളെ പേടിച്ചു നിശബ്ധം ആക്കി കഴിഞ്ഞിരിന്നു.
അങ്ങോട്ടേക്ക് ആയിരുന്നു നിന്റെ വരവും പിന്നീട് അവളെയും കൂട്ടി നിന്റെ വീട്ടിലേക്.”
ഞാൻ വീണ്ടും അവനെ നോക്കി. എന്റെ ചെവിയുടെ പിന്നിൽ നിന്ന് ബ്ലഡ് വന്നു എന്റെ ഷർട്ട് ആകെ ചോര ആക്കി ഇരുന്നു.
“നീ ആണോ എന്റെ ഫാമിലിയെ??”
“ഞാൻ ഇപ്പൊ എന്താണ് പറയണ്ടേ…
ചിലത് ചിയുമ്പോൾ ആണ് വേറെ ഒന്നിന് വളം ആകുന്നത്.”
അപ്പോഴേക്കും അയാളുടെ ഫോൺ അടിച്ചു… അയാൾ മാറി പോയി എന്തോ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടു.
പിന്നെ വന്നു ഞങ്ങളെ കാറിലേക് കയറ്റാൻ അവിടെ ഉള്ള ഗുണ്ടകളോട് പറഞ്ഞു..
അവർ ഞങ്ങളെ രണ്ടിന്റെയും കൈ നന്നായി കെട്ടി വെച്ച ശേഷം..
പുറത്ത് കിടന്ന ഇന്നോവ ക്രിസ്റ്റ യിലേക്ക് കയറ്റി.
എലിയ ആണേൽ എന്റെ ഷോൾടറിലേക് ചെരിഞ്ഞു..
അവൾക് തീരെ വയ്യാതെ ആയിരിക്കുന്നു എന്ന് മനസിലായി.
ഇടക്ക് തുമ്മി.. ചോര വായിൽ നിന്ന് അവൾ തുപ്പി കളഞ്ഞിരുന്നു. മൃദുലമായ അവളുടെ കവിളിൽ നിന്ന് ചോരയി ചത്തു കിടക്കുന്നത് കണ്ടു.
നെറ്റി പൊട്ടി ചോര ഒലിച്ചു ഉണങ്ങിയതും കാണാം.
അവൾ എന്റെ ഷോൾഡറിൽ ചാരി കിടന്നു.
ഞങ്ങളുടെ ഇരു വശത്തും പിന്നിലും അയാളുടെ നല്ല മുഴുത്ത ഇനം ഗുണ്ടകൾ കയറി ഇരുന്നു. അയാൾ ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലും.
വണ്ടി എടുക്കാൻ പറഞ്ഞു വണ്ടി റോഡിൽ കയറി എങ്ങോട്ടേക് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ കൊച്ചി ലക്ഷ്യം വെച്ചായിരുന്നു ആ വണ്ടിയുടെ യാത്ര എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി..
തൊട്ട് പുറകിൽ അവർ കൊണ്ടു വന്ന വണ്ടിയിലെ ഗുണ്ടകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എസ്ക്കോർട് വണ്ടിയെ പോലെ.
“ഡാ..
നിന്നെ അവിടെ കുഴിച്ചു മുടണം എന്നായിരുന്നു കരുതിയെ..
പക്ഷേ.
നിന്നെയും ഇവളെയും കൊന്ന് കൊച്ചിയിലെ വെസ്റ്റ് ബാസ്കറ്റ് ഇടാൻ ആണ് മുകളിൽ നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞേക്കുന്നെ.”
ഞാൻ ചിരിച്ചിട്ട് വണ്ടിയുടെ ഫ്രണ്ടിലേക് നോക്കിട്ട് പറഞ്ഞു.
“മൂന്നു വർഷം മുന്നേ നിനക്ക് എന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്മായിരുന്നേൽ ചെയാം ആയിരുന്നു…
പക്ഷേ ഒന്ന് നീ മറന്നു പോയി… ‘പ്രേസേന്റ് സിറ്റുവേഷൻ ഓഫ് മി.’
ഒരു മൾട്ടി നക്ഷണൽ ഹോസ്പിറ്റൽ പണിതു ഒപ്പിച്ചു എങ്കിൽ അതും ഇത്രയും പൊളിറ്റിക്സ് നടക്കുന്ന ഈ സമയത്തു.
നീ അല്ല സാക്ഷാൽ യമൻ വന്നാൽ പോലും എന്നെ നിനക്ക് കൊല്ലാൻ പറ്റില്ല…
നിനക്ക് തന്ന ചാൻസ് അത് എലിയയുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി റോഡിൽ കയറിയപ്പോഴേക്കും തീർന്നു.
ഇനി എന്റെ ഊഴം ആണ്.”
എംസി റോഡിൽ കൂടെ ഞങ്ങൾ ഇരുന്ന വണ്ടി ചിറി പഞ്ഞു കൊണ്ടു ഇരുന്നു.
അവന്റെ മുഖത്തെ ചിരി പതുകെ മായുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.
ഞങ്ങളുടെ ഒപ്പം ഇരുന്ന ഗുണ്ടകൾക് എല്ലാം എന്തോ വശപിശക്ക് പോലെ പരസ്പരം അങ്ങോടും ഇങ്ങോട്ടും നോക്കി പയ്യെ അവരിൽ ഭയം ഉണ്ടാകാൻ തുടങ്ങി ഇരിക്കുന്നു..
മുന്നിൽ ഇരുന്ന അവൻ ഫോൺ എടുത്തു പിന്നിൽ വരുന്ന എസ്കോഡ് വണ്ടിയിൽ ഉള്ളവരെ വിളിച്ചു..
“ഡാ നിങ്ങൾ എവിടെയാ…”
ഫോണിൽ ഉള്ളവൻ :ഞങ്ങൾ തൊട്ട് പുറകിൽ തന്നെ ഉണ്ട്.ഇടക്ക് ഒരു മാരണം ടോർസ് ടിപ്പേർ കയറിന്നേ.. ഓവർ ടേക്ക് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്നില്ല.മുന്നിലും ഉണ്ട് പിന്നിലും ഉണ്ട്. നമ്മുടെ പുറകിൽ വരുന്നവരും ഈ മാരണങ്ങളെ കിടന്ന് എത്തണ്ടേ.
അയാൾ ഫോൺ വെച്ച് മുന്നിലേക്ക് നോക്കി..
മുന്നിലും ടോർസ് ടിപ്പേർ പിന്നിലും.
അയാൾ എന്നെ നോക്കി.
“ഞാൻ കിട്ടിയ ചാൻസ് കളയില്ല…”
എലിയയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു.
“നീ ഒക്കെ തേടി വരാം എന്ന് ഇവൾ മൂന്നു മാസമേ മുന്നേ പറഞ്ഞിരുന്നു..