മാലതി :ടീച്ചർ കരുതി അതെന്റെ ഭർത്താവ് ആയിരിക്കും എന്ന് അല്ലെ.
അഞ്ജലി :അയ്യോ സോറി ടീച്ചർ അപ്പോൾ എന്റെ വായിൽ നിന്ന് അറിയാണ്ട് വന്നു പോയതാ.
മാലതി :(ചിരിച്ചു )അതിനു സോറി ഒന്നും പറയണ്ട. ടീച്ചർ പറഞ്ഞത് ഏറെ കുറെ ശരി തന്നെയാണ്.
അഞ്ജലി :മനസിലായില്ല എന്താ ടീച്ചർ?
മാലതി :ടീച്ചർ അത് അവൻ എന്റെ ഹസ്ബൻഡ് എന്ന പേര് ഇല്ലന്നേ ഉള്ളൂ. ശരീരം കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഭാര്യ ഭർത്താക്കന്മാർ പോലെ ആണ്.
അഞ്ജലി :ടീച്ചർ എന്തൊക്കെയാണ് ഈ പറയുന്നത്.
മാലതി :അതേ ടീച്ചർ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ശാരീരികമായി എല്ലാം ചെയ്യാറുണ്ട്.
അഞ്ജലി :ശീഈ… (അഞ്ജലി മുഖം ചുളിച്ചു പറഞ്ഞു.
മാലതി :അതിൽ എനിക്ക് ഒരു തെറ്റും തോന്നിയിട്ടില്ല. പിന്നെ അവൻ എനിക്ക് ആവശ്യം ഉള്ളപ്പോൾ എല്ലാം പൈസയൊക്കെ തന്നു സഹായിക്കും.
അഞ്ജലി :ടീച്ചർ എങ്ങനെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിക്കുന്നു. ടീച്ചറിന് ഒരു കുടുംബം ഇല്ലേ. ഭർത്താവില്ലെ രണ്ടു കുട്ടികൾ ഇല്ലേ
മാലതി :അതിനു ആരാ ഒന്ന് മാറ്റി ചിന്തിക്കാത്തത്. എപ്പോഴും ഒരു ടേസ്റ്റ് മതിയോ ടീച്ചർ പിന്നെ ലൈഫ് ആകുമ്പോൾ എൻജോയ് ചെയ്യണം അതിന്റെ ഓരോ അണുവും. ഇതൊക്കെ വീണു കിട്ടുന്ന ഭാഗ്യം അല്ലെ.
അഞ്ജലി :അപ്പോൾ ടീച്ചറുടെ ഹസ്ബൻഡ്.
മാലതി :അറിയാം പക്ഷേ എന്നോട് എതിർത്ത് ഒന്നും പറയില്ല. കാരണം എന്നെ പണ്ണുന്നത് അമർ ആണ് അവനോടു എതിർക്കാൻ അങ്ങേർക്കു ധൈര്യം ഇല്ല. അപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിൽ ആയല്ലോ അമർ ഒരു ഉശിരുള്ള ആൺകുട്ടി ആണെന്ന്. അവൻ കാൽ അകത്തി കൊടുത്തെന്നും വെച്ച് ഇവിടെ ഒന്നും സംഭവിക്കാൻ പോണില്ല.
അഞ്ജലി :പക്ഷേ ടീച്ചർ ഇത് വളരെ മോശം തന്നെ ആണ്. ടീച്ചറെ ഞാൻ ഇങ്ങനെ ഒന്നും അല്ല കണ്ടത്.
മാലതി :ടീച്ചർ എന്നെ എങ്ങനൊ കണ്ടോ അത് എനിക്ക് ഒരു പ്രശ്നം അല്ല. ടീച്ചറിനോട് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ ആണ് ഞാൻ വെയിറ്റ് ചെയ്തത്.
അഞ്ജലി :എന്ത്?
മാലതി :അമർ എന്നോട് ഒരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞു. അവനു ടീച്ചറെ ചെയ്യാൻ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന്.
അഞ്ജലി :(അഞ്ജലിയ്ക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി )ടീച്ചർ എന്താ കരുതിയത് ഞാൻ വെറും ഒരു വേശ്യ ആണെന്നോ. നിങ്ങളെ ഞാൻ അങ്ങനെ അല്ല കണ്ടത് അത് കൊണ്ട് ഒന്നും പറയുന്നില്ല.
മാലതി :ടീച്ചർ ഭയന്നിട്ടാണോ സേഫ് പ്ലേസ് ഉണ്ട് ടീച്ചർ ഒന്ന് യെസ് പറഞ്ഞാൽ.
അഞ്ജലി :നിർത്തു പ്ലീസ്
(അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോയി. അഞ്ജലി പിന്നെ മാലതിയോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാൻ പോയില്ല. ഇത് തന്റെ ഭർത്താവിനോട് പറഞ്ഞാൽ വന്നപാടെ അതൊരു വഴക്കിൽ തുടങ്ങും അത് കൊണ്ട് തല്കാലം മറച്ചു വെക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. സ്കൂൾ വിട്ട് കഴിഞ്ഞ് ദിവ്യ ടീച്ചർ അഞ്ജലിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു )
ദിവ്യ :എന്തു പറ്റി ടീച്ചർ?
അഞ്ജലി :ഹേയ് ഒന്നുമില്ല ടീച്ചർ.
ദിവ്യ :ബസിൽ അല്ലെ പോകുന്നത് അതോ ഹസ്ബൻഡ് വരുമോ കൊണ്ടുപോകാൻ.
അഞ്ജലി :ബസിൽ ആണ് പോകുന്നത് .
(മാലതി ടീച്ചർ തന്നോട് ചോദിച്ചത് ഒന്നും തല്കാലം ദിവ്യ ടീച്ചർ അറിയണ്ട എന്ന് കരുതി അഞ്ജലി അങ്ങോട്ട് കടന്നില്ല. )
ദിവ്യ :ടീച്ചറിന് വിരോധം ഇല്ലങ്കിൽ എന്റെ വീട് വരെ വരുന്നോ.
അഞ്ജലി :അയ്യോ ടീച്ചർ ബസ് പോകും.
ദിവ്യ :ടീച്ചർ ബസ് വേറെയും വരുമല്ലോ. പിന്നെ ഇവിടുന്ന് ഒരു വളവ് കഴിഞ്ഞാൽ വീട്ടിൽ എത്തി.
അഞ്ജലി :പിന്നൊരിക്കൽ ആകാം
ദിവ്യ :ഓഹ് നമ്മടെ വീട് ഒന്നും പിടിക്കില്ലയിരിക്കും ഇല്ലേ.
അഞ്ജലി :എന്റെ ടീച്ചറെ അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ല. ഞങ്ങൾ വരെ വാടക വീട്ടിൽ അല്ലെ. ടീച്ചർ വിഷമിക്കണ്ട ഞാൻ വരാം പോരെ.
ദിവ്യ :എന്നാൽ വാ, സത്യം പറഞ്ഞാൽ അവിടെ വരെ നടക്കുമ്പോൾ സംസാരിക്കാൻ ഒരാൾ ആയല്ലോ.
അഞ്ജലി :ഓഹ് ഹോ അതിനു ആണോ എന്നെ വിളിച്ചത്.
ദിവ്യ :ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതാ എന്റെ പൊന്നു ടീച്ചറെ.
അഞ്ജലി :ആയിക്കോട്ടെ.
(അവർ ദിവ്യ ടീച്ചറുടെ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. വീടിന്റെ മുൻപിൽ എത്തിയ അഞ്ജലി കണ്ണ് തള്ളി പോയി. മാളിക പോലൊരു വീട് )
അഞ്ജലി :അപ്പൊ ടീച്ചർ എന്നെ ഒന്ന് ആകിയതാണ് അല്ലെ. ഇത്രയും വലിയ വീട് വെച്ചിട്ട്.
ദിവ്യ :അല്ലങ്കിൽ ടീച്ചർ വരില്ലല്ലോ.
അഞ്ജലി :ഉം നല്ല ബുദ്ധി ആയിപ്പോയി.
(ദിവ്യ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചെന്ന് കതക് തുറന്നു. പിന്നെ ചായ കുടിച്ചിട്ട് സൊറ പറഞ്ഞു കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു അത് കഴിഞ്ഞ്. അഞ്ജലി ഇറങ്ങാൻ ഒരുങ്ങി )
അഞ്ജലി :ടീച്ചർ ഹസ്ബൻഡ് ഇവിടെ ഇല്ലേ.
ദിവ്യ :ഇല്ല ടീച്ചർ, ഖത്തറിൽ ആണ്.
അഞ്ജലി :കുട്ടികൾ ഒന്നും ആയില്ല അല്ലെ.
ദിവ്യ :ഇല്ല ഇപ്പോഴേ വേണ്ടാന്നു വെച്ചു സമയം ഉണ്ടല്ലോ ഇനിയും.
അഞ്ജലി :ടീച്ചറിനു ഇപ്പൊ പരിഭവം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞല്ലോ ഇനി എനിക്ക് പോകാമല്ലോ.
ദിവ്യ :(ഒന്ന് ചിരിച്ചു )ടീച്ചർ നാളെ വരുമ്പോൾ ഇവിടെ ഇറങ്ങി എന്നെയും വിളിക്കാമെങ്കിൽ ഞാനും വരാം
അഞ്ജലി :മരക്കണ്ടിരുന്നാൽ വിളിക്കാം ടീച്ചർ.
ദിവ്യ :ടീച്ചറിന് ഇത്രയും മറവിയോ.
അഞ്ജലി :പിന്നെ രാവിലെ ഒരു കൂട്ടം പണി ഉണ്ട്. അതെല്ലാം ഒതുക്കി വേണ്ടേ ടീച്ചർ ജോലിക്ക് വരാൻ.
ദിവ്യ :അയ്യോ ഇവിടെ വേറെ ആരും ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ അത് ഓർത്തില്ല.
അഞ്ജലി :സമയം ഇല്ല ടീച്ചർ മോൾ എത്തും മുൻപേ എത്തണം. വീടിന്റെ കീ എന്റെ കൈയിൽ ആണ്.
ദിവ്യ :എങ്കിൽ അങ്ങനെ ആവട്ടെ. ഞാൻ കൊണ്ട് വിടണോ കാർ കിടപ്പുണ്ട്. സ്കൂൾ അടുത്ത് ആയത് കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഇത് എടുത്ത് കൊണ്ട് വരാത്തത്. പിന്നെ നടക്കുന്നതിന്റെ സുഖം ഒന്നും വേറെ അല്ലെ.
അഞ്ജലി :വേണ്ട ടീച്ചർ, ബസ് സ്റ്റോപ്പ്‌ അടുത്തല്ലേ ഞാൻ ബസിൽ പൊയ്ക്കോള്ളം
ദിവ്യ :എന്നാൽ ശരി.
അഞ്ജലി :ഒക്കെ ബൈ (അഞ്ജലി പുറത്തേക്കു ഇറങ്ങി ഗേറ്റ് കഴിഞ്ഞു നടന്നു പോയി. )
അന്ന് രാത്രി അഞ്ജലി ആകെ അസ്വസ്ഥത ആയിരുന്നു. അവളുടെ മനസ്സ് മുഴുവൻ മാലതി തന്നോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ആയിരുന്നു. വൈശാഖൻ അങ്ങോട്ട് കയറി വന്നു.
വൈശാഖൻ :മോൾ എവിടെ?
അഞ്ജലി :അവൾ കഴിച്ചിട്ട് കിടന്നു.
വൈശാഖൻ :ഇത്ര നേരത്തെയോ?
അഞ്ജലി :ഹലോ സമയം 11 ആയി.
വൈശാഖൻ :ഓഹ് അത്രേം ആയോ.
അഞ്ജലി :എന്ത് പറ്റി ഇവിടെ എങ്ങും അല്ലെ.
വൈശാഖൻ :എടി ഇതൊരു കുഴപ്പം പിടിച്ച സ്ഥലം ആണ്. ഇന്ന് 3 കൊലപാതകം ആണ് നടന്നത് ചെയ്തത് അമർ എന്ന് പേരുള്ള ഒരു ക്രിമിനലിന്റെ വലം കൈ ഉമ്മർ.
(അമർ എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ അഞ്ജലി ഒന്ന് ഞെട്ടി താൻ ഇന്ന് രാവിലെ ആണ് അയാളെ പരിചയ പെട്ടത്. പിന്നെ അയാൾക്ക്‌ തന്നെ ലൈഗികവേഴ്ച നടത്താൻ താല്പര്യം ഉള്ള കാര്യം ടീച്ചർ പറഞ്ഞതും ഓർത്തപ്പോൾ അവളുടെ
കൈകൾ വിറയൽ ബാധിച്ചു. )
അഞ്ജലി :ഞാനും കേട്ടു അവനെ കുറിച്ച് ടീച്ചർ മാരെല്ലാം അവനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരുന്നു. അവൻ വളരെ മോശമായ ഒരാൾ ആണെന്ന് പറഞ്ഞു.
വൈശാഖൻ :നാളത്തെ ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ട് അവനെ പൂട്ടാൻ ഉള്ള പരുപാടി ന്റെ കൈയിൽ ഉണ്ട്.
അഞ്ജലി :എന്തായാലും ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കണം.
