Related Posts
സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നും എന്നപോലെ അടുത്തദിവസം ദിവസം രാവിലെ ഞാൻ ഉറക്കം ഉണർന്നു. ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ ഉറക്കത്തിൽ എന്തെകിലും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു കാണുമോ എന്ന ചിന്ത എന്നെ വല്ലാതെ അലട്ടി. ലക്ഷ്മി എന്നെ ഉണർത്തിയ ശേഷം എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഞൻ അപ്പോൾ എന്തെക്കെയാണ് ചിന്തിച്ചു കൂട്ടിയത്. ദൈവമേ, ഞാൻ അത് ചെയ്തായിരുന്നു. എന്റെ മോളെ ഓർത്തു. തുറന്നു അംഗീകരിക്കാം മനസ് അനുവദിക്കുന്നില്ല. എന്നാലും ഞാൻ അത് ചെയ്തു. നന്ദുട്ടിയെ ഓർത്തു, എന്റെ മകളെ ഓർത്തു ഞാൻ സ്വയംഭോഗം ചെയ്തു. മുണ്ടിലും, തുടയിലുമായി ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്ന ശുക്ലം അതിനു തെളിവാണ്.നന്ദുട്ടിയെ ഓർത്തു.അങ്ങനെ പറയുന്നതിനേക്കാൾ നല്ലതു, സ്വയംഭോഗം ചെയ്തപ്പോൾ മോൾടെ മുഖം ആണ് മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞത് എന്നാകും. രണ്ടായാലും ഞാൻ ചെയ്തത് വലിയ തെറ്റാണ്. പക്ഷെ ആ തെറ്റ് ഞാൻ ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നുവോ?. ആലോചിക്കുമ്പോൾ എപ്പോളും ഒരുവിരയാൽ അന്ന്. ആ വിറയലിനൊടുവിൽ എന്റെ ലിംഗത്തിൽ ചെറിയ ഒരു ഉണർവ് ഞാൻ അനുഭവപെട്ടു. ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാൻ സമയം ആയിവരുന്നു. ഞാൻ ചിന്തകൾക്ക് ഇടവേള നൽകി കുളിയും മറ്റു ഒരുക്കങ്ങളിലും മുഴുകി.
ഞാൻ താഴെ എത്തിയപ്പോൾ നന്ദുട്ടി ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടതും അവൾ ചിരിച്ചു. ഞാനും ചിരിച്ചു. ലക്ഷ്മി എനിക്ക് ഭക്ഷണം വിളമ്പി. ഞാൻ പരമാവധി നന്ദുട്ടിയെ നോക്കുന്നത് ഒഴിവാക്കി. അതവൾക്കു മനസിലായി കാണണം. സാധരണ രാവിലെ ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ നല്ലപോലെ സംസാരിക്കുന്നതാണ്. ഇന്ന് ഞാൻ അവളുമായി ഉള്ള നോട്ടം പരമാവധി ഒഴിവാക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു.
“പപ്പാ എന്ന് എന്നെ കോളേജിൽ വിടണേ. നേരത്തെ ചെല്ലണം എനിക്ക്” നന്ദുട്ടി എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“മോളെ, എനിക്ക് നേരത്തെ പോകണം. നിന്നെ കൊണ്ടുപോയാൽ ഞാൻ വൈകും”. ഞാൻ അവളെ ഒഴിവാക്കാൻ നോക്കി.
“ഇല്ല പപ്പ ഞാൻ റെഡി അന്ന്. വൈകില്ല.” അവൾ എന്നെ വിടുന്ന മട്ടില്ല.
ഞാൻ ഇറങ്ങാറായപ്പോൾ അവളും കാറിൽ കേറി. ലക്ഷ്മിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു ഞാൻ മെല്ലെ കാറു ഡ്രൈവ്ചെയ്തു വീടിന്റെ പുറത്തേക്കു റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ട്രാഫിക് അധികം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല, എന്നാലും ഞാൻ പതിയെയാണ് പോയത്. ഞാനോ നന്ദുട്ടിയോ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ആ നിശബ്‌ദത എന്നെ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥനാക്കി. എന്നാൽക്കൂടി എനിക്കൊന്നും നന്ദുട്ടിയോടു മിണ്ടാൻ തോന്നിയില്ല. പാക്കുകൾ പുറത്തു വന്നില്ല.
“പപ്പാ, എന്തേലും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടോ പപ്പ?”. ഒടുവിൽ ആ നിശബ്ദതതക് ഭംഗം വരുത്തി നന്ദുട്ടി ചോദിച്ചു. “ഇന്നലെ മുതൽ ഞാൻ ശ്രെദ്ദിക്കുവാ. പാപ്പക് ഒരു വല്ലയിലപോലെ.”
“യേ.. ഒന്നും ഇല്ല, മോൾക്ക് തോന്നുന്നതാ.” ഞാൻ നന്ദുട്ടിയെ നോക്കാതെ മറുപടി പറഞ്ഞു. അവൾ അപ്പോളും എന്നെ ചോദ്യരൂപേനെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാം ആയിരുന്നു. ഞാൻ പറഞ്ഞത് അത്ര വിശ്വസം വരാത്തതാണ് പോലെ അവൾക്കു. ഒടുവിൽ കോളേജ് എത്തുവാനത്തു വരെ രണ്ടാളും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“പപ്പ, പാപ്പക് എന്ത് പ്രോബ്ലം എന്നോട് പറയാം, ഓക്കേ. ഐ വില്ല് ബി യുവർ ഗുഡ് ഫ്രണ്ട്.” എന്ന് പറഞ്ഞു എന്റെ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മയും തന്നു നന്ദുട്ടി കാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി കോളജിലേക്ക് നടന്നു.
ഞാൻ മോളെ എന്ന് വിളിച്ചു. അവൾ തിരിഞ്ഞു എന്താ എന്ന രൂപെണ്ണേ എന്നെ നോക്കി. ഞാൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു എന്നിട്ട്. കൈകൊണ്ടു ബൈ എന്ന് കാണിച്ചു അവൾ വീടും നടന്നു നീങ്ങി. ഞാൻ അവൾപോകുന്നത് നോക്കി കുറച്ചു നേരം കാറിൽ തന്നെ ഇരുന്നു. അവൾ അങ്ങെനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തോ എനിക്കൊരു ആശ്വാസം പോലെ തോന്നി.
ഞാൻ അറിയാതെ എപ്പോൾ എന്റെ നോട്ടം തലതമാഗതമായി ചലിക്കുന്ന നന്ദുട്ടിയുടെ നിതംബത്തിൽ പതിഞ്ഞു. എന്റെ ലിംഗത്തിൽ ചെറിയ ഉണർവ് എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു. ഞാൻ എന്റെ നോട്ടം പെട്ടന്നു മാറ്റി. വീണ്ടും വീണ്ടും അവിടേക്കു നോക്കാൻ എന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തോ ഒന്ന് പ്രലോഭിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒടുവിൽ ഞാൻ അതിനു വഴങ്ങി അവിടേയ്ക്കുയ നോക്കി. അപ്പോളേക്കും നന്ദുട്ടി കോളേജിൽ ഉള്ളിൽ കേറിയിരുന്നു. ആശ്വാസമാണോ നിരാശയാണോ അപ്പോൾ എനിയ്ക്കു തോന്നിയതെന്ന് ഉറപ്പില്ലായിരുന്നു.ഞാൻ കാർ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഡ്രൈവ് ചെയ്തു.
രോഗികളെ കാണുന്ന ഇടവേളകളിൽ എല്ലാം എന്റെ മനസ്സിൽ എന്റെ നന്ദുട്ടി നിറഞ്ഞു നിന്നു. ഇടക്കെപ്പോഴോ ഞാൻ മൊബൈൽ എടുത്തു നന്ദുട്ടി എന്ന് സേവ് ചെയ്തു വെച്ച കോണ്ടാക്ടിൽ ചെന്ന്. ഞാൻ യാന്ത്രികമായി അതിൽ പ്രസ് ചെയ്തു. രണ്ടുമൂന് റിങ്ടോൺ ശേഷം നന്ദുട്ടിയുടെ ശബ്ദം എനിക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു
” ഹലോ. പപ്പാ, ഹലോ. ……..പപ്പാ.”
എനിക്ക് തിരിച്ചു ഒന്നും മിണ്ടാൻ പറ്റിയുള്ള. തൊണ്ട വരളുന്ന പോലെ അനുഭവപെട്ടു. നന്ദുട്ടിയും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഒടുവില അവൾ ചോദിച്ചു “പപ്പാ ആർ യു ഡെയർ?”
പെട്ടാണ് നേഴ്സ് വാതിക്കൽ മുട്ടി അടുത്ത പെഷിയെന്റെ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു. ഞാൻ പെട്ടാണ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.
എന്റെ ചിന്തകളും പ്രവർത്തികളും ഞാൻ അറിയാതെ തന്നെ ഏതൊക്കെയോ തലങ്ങളിൽ മാറി മറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.
വൈകുന്നേരം അകാൻ ഞാൻ കാത്തിരുന്ന്. ആദ്യമായി സ്കൂളിൽ പോയ കുട്ടി വീട്ടിൽ വരൻ കാത്തിരിക്കുന്നപോലെ ഞാൻ സമയം എന്ന് കാത്തിരുന്ന്. ഒടുവിൽ രോഗികളെ എല്ലാം കണ്ടു റൗണ്ടസ് പോയി ഞാൻ വീട്ടിലേക്കു പുറപ്പെടാൻ തിടുക്കം കൂട്ടി. സാധരണ ഡ്യൂട്ടി എക്കെ കഴിഞ്ഞു ഒരൽപ്പം സമയം സഹപ്രവർത്തകരായ ഡോക്ടർസ് കൂടെ ചിലവഴിച്ചിട്ടേ വീട്ടിലേക്കു പോകാറുള്ളൂ. എന്ന് എന്തോ അതിനൊന്നും തോന്നിയില്ല. അതോ എന്നെ വീട്ടിലേക്കു എന്തോ ഒന്ന് ആകർഷിക്കുന്നുണ്ടോ. എന്റെ ഉൾമനസിൽ അതെന്താണ് ഏന് എനിക്ക് വ്യക്തമായി അറിയാം. എന്നാലും അത് ഞാൻ സമ്മതിക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല.
ഒടുവിൽ ഞാൻ വീട്ടിൽ എത്തിയ നിമിഷം എന്റെ കണ്ണുകൾ ആർകോ വേണ്ടി പരതുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“ഇന്ന് നേരത്തെ എത്തിയോ?” ലക്ഷ്മിയാണ് ചോദിച്ചത്.
ഒന്ന് മൂളി ഞാൻ റൂമിൽ പോയി വസ്ത്രങ്ങൾ മാറി ഫ്രഷ് ആയി താഴേക്ക് വന്നു. അപ്പോൾ ലക്ഷ്മി ചായയുമായി വന്നു.
മോളെന്തിയെ എന്ന് ചോദിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയതും, നന്ദുട്ടി അവിടേക്കു വന്നു. എന്നെകണ്ടതു അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്ത് സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു.
“എനിക്ക് കൂടി ചായയെടുക്കു മമ്മി” അവൾ ലെക്ഷ്മിയോട് ചോദിച്ചു.
“പോയി എടുത്തു കുടിക്കെടി”
ഞാൻ എന്റെ കൈയിലെ ചായ നന്ദിട്ടു കൊടുത്തു. അതുകണ്ടു ലക്ഷ്മി അരിശം കേറി.
“മോളെ കൊഞ്ചിച്ചു വഷളാക്കിക്കൊ. നാളെ ഒരിടത്തു കേറിചെല്ലേണ്ട കൊച്ച”.
