” അല്ല, അങ്ങനെ വന്നു നോക്കാനും നിന്നെ ശുശ്രൂഷിക്കാനും അവൾ നിൻറെ ആരാ?? “, ഒരു ശബ്ദം… ഇതാരപ്പ ഇവിടെ മൂന്നാമതൊരാൾ…അതും ഒരു ആൺ ശബ്ദം..
ഓ…ഈ മൈരൻ ആയിരുന്നോ..
മനഃസാക്ഷി !!
അല്ലേലും ആവശ്യം ഇല്ലാത്ത സമയത്തു മാത്രമേ എന്റെ മനഃസാക്ഷി എന്നോട് സംസാരിക്കൂ… എന്നെ ഡെസ്പ് ആക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം പടച്ചോൻ എന്റെ കൂടെ അയച്ച ഒരു ഐറ്റം ആണ് ഇത്.
ബാക്കി എല്ലാവരുടേം മനഃസാക്ഷി അവർക്ക് മോട്ടിവേഷനും പ്രോത്സാഹനവും ഒക്കെ കൊടുക്കുമ്പോ ഇവിടെ എന്നെ തളർത്തി ഉള്ള കോൺഫിഡൻസ് കൂടെ കളയാൻ മാത്രേ ഇവനെ കൊണ്ട് പറ്റിയിട്ടുള്ളൂ…
ഞാൻ മൈൻഡ് ആക്കിയില്ല, ഉത്തരം പറഞ്ഞതും ഇല്ല… സിനിമയുടെ വോളിയം ഒന്നൂടെ കൂട്ടി സിനിമയിലേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു.
‘റ്യൂം… യുവർ ബാറ്ററി ഈസ് ലോ. പ്ളീസ് പ്ളഗ്-ഇൻ യുവർ ലാപ്ടോപ് ‘ സ്‌ക്രീനിൽ മെസ്സേജ് തെളിഞ്ഞു…
ഞാൻ വലത്തേ കാൽവിരൽ കൊണ്ട് ചാർജർ എടുത്ത് ലാപിൽ കുത്തി.. ഇല്ലല്ലോ…ഇതെന്താ ചാർജിങ് എന്ന് കാണിക്കാത്തത്???
ഓ… സ്വിച്ച് ഓൺ ആക്കിയിട്ടില്ല. ഭിത്തിയിലെ സ്വിച്ച് ഓൺ ആക്കണമെങ്കിൽ എണീക്കണം.. അതിനു ഇത്തിരി മെനക്കെടണം. വയ്യ… ഫോൺ ഉണ്ടല്ലോ.. അത് നോക്കാം… ബെഡിൽ തപ്പി ഫോൺ എടുത്തപ്പോഴേക്കും ഹാളിൽ നിന്ന് നാപ്റ്റോളിന്റെ പരസ്യം ഇടിമുഴക്കത്തോടെ കേട്ടു.. ഏതോ 4 സിം ഉള്ള ഫോണിന്റെ പരസ്യം ആണ്.
ആ പിശാച് വെച്ചതാവും ടിവി. ഇവൾക്കേതാണ്ട് എക്സാം ആണെന്നു പറഞ്ഞിട്ട് ഈ ശവത്തിനു പഠിക്കണ്ടേ??
വേണേൽ പഠിച്ചോട്ടെ… എനിക്കെന്താ…??
ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തു ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു..
”അല്ല… നിനക്കെന്താ ആ പിശാചിനോട് ഇത്ര ദേഷ്യം..?? അവൾ എന്ത് ചെയ്തു നിന്നെ ??’
മനസ്സാക്ഷി ആണോ?? ആഹ്.. അല്ലാതാരാ…
“അത്… റോഡിൽ വെച്ച് എങ്ങാനും കണ്ടാ അവൾ എന്നോടൊന്നു ചിരിക്കാറു കൂടി ഇല്ല..”
“അതിനു അന്നൊരു ദിവസം അവൾ നിന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചപ്പോ നീ അവളെ കലിപ്പിച്ചു നോക്കി എന്തോ തെറി പറഞ്ഞില്ലേ…???”
“ഏയ്… ഞാൻ തെറി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.. അത് പിന്നെ അങ്ങനത്തെ ചിരി അല്ലായിരുന്നു.. ഒരുമാതിരി ആക്കിയ ചിരി അല്ലായിരുന്നോ??”
സംഭവം ശെരി ആണ്.. അവൾ ജീവിതത്തിൽ എന്നോട് ഒരു പ്രാവശ്യമേ.ചിരിച്ചിട്ടുള്ളൂ… അതാണേൽ ഒരു മാതിരി ആക്കിയ ചിരിയും. ഞാൻ രാവിലെ ഓഫീസിൽ പോവാൻ ആയിട്ട് ബൈക്കും കൊണ്ടിറങ്ങുന്ന ടൈമിൽ ആണ് ഇവളും വേറെ കുറെ പെമ്പിള്ളേരും ഒക്കെ സ്കൂളിലും കോളേജിലും ഒക്കെ പോവാൻ ബസ് കാത്തു നിക്കുക.. മെയിൻ റോഡിൽ നിന്നും താഴേക്ക് ഒരു ചെറിയ റോഡ് ഇറങ്ങുന്നുണ്ട്.. അതിന്റെ സൈഡിൽ ആയിട്ടാണ് ഞങ്ങളുടെ വീടുകൾ. അധികം ദൂരം ഇല്ല… ആ റോഡ് ഇറങ്ങിയാൽ രണ്ടാമത്തെ വീട് എന്റേത്.. മൂന്നാമത്തെ അവളുടെ. ആ റോഡ് മെയിൻ റോഡിൽ മുട്ടുന്ന അവിടെ ആണ് ബസ് സ്റ്റോപ്പ്. അവിടെ ആണ് ഇവരൊക്കെ ബസ് കത്ത് നിൽക്കുക.
അന്നും പതിവ് പോലെ ഞാൻ ബൈക്കും കൊണ്ടിറങ്ങി. ഞാൻ ജോലി എടുത്ത് ആണ് ആ ബൈക്ക് വാങ്ങിയത്. ഡ്യൂക്ക് ആണ്.. അതിൽ അമ്മക്ക് കേറാൻ ഒക്കെ ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്നും പറഞ്ഞു ആ വണ്ടി വാങ്ങി ഒരു 4-5 മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോ അച്ഛൻ ഒരു സ്കൂട്ടറും വാങ്ങി.. പക്ഷെ കോമഡി എന്താന്നു വെച്ചാൽ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും വണ്ടി ഓടിക്കാൻ അറിയില്ല.. പഠിക്കാൻ ഒക്കെ പോയി.. പക്ഷെ നടന്നില്ല.. അച്ഛൻ എങ്ങനെയോ കഷ്ടപ്പെട്ട് എച് ഒക്കെ എടുത്ത് ലൈസെൻസ് എടുത്തു.. എന്നാലും ഓടിക്കാൻ പേടി ആണ്..
ഞാൻ എന്റെ കുടുംബത്തെ പറ്റി പറഞ്ഞില്ലല്ലേ.. അച്ഛൻ പോലീസിൽ ആയിരുന്നു. ഡി.വൈ.എസ്.പി.ആയിട്ട് റിട്ടയർ ചെയ്തു. പക്ഷെ അത് കൊണ്ട് വലിയ കാര്യം ഒന്നും ഇല്ല. പുള്ളി ഇന്റലിജൻസ് ബ്യുറോയിൽ ആയിരുന്നു. ഇപ്പൊ റിട്ടയറും ആയി.. കൂടാതെ ഒടുക്കത്തെ എത്തിക്‌സും.. ഒരു 5 പൈസ ഇന്നേ വരെ കൈക്കൂലി ആയിട്ട് .വാങ്ങിയിട്ടില്ല.. അങ്ങനെ വാങ്ങേണ്ട എന്ന് വിചാരിച്ചാണ് ഡെപ്പ്യൂട്ടേഷൻ എടുത്ത് ഐ.ബിയിൽ പോയത്. അമ്മ സ്കൂൾ ടീച്ചർ ആണ്.. വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു മണിക്കൂർ യാത്ര ഉണ്ട്.. എന്നും ബസിനാണ് പോവുന്നത്. ഞാൻ ഒറ്റ മോനാണ്. എന്ന് വെച്ച് ഒരു കൊഞ്ചലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല.. അത്യാവശ്യം അടിച്ചു ഒക്കെ തന്നെ ആണ് എന്നെ വളർത്തിയത്.
ആ..അപ്പൊ പറഞ്ഞു വന്നത്,അങ്ങനെ ഞാൻ ബൈക്ക് എടുത്ത് മെയിൻ റോഡിലേക്ക് കേറുന്ന അവിടെ എത്തി. കഷ്ടകാലത്തിനു വാട്ടർ അതോറിറ്റിക്കാർ അവിടെ കുഴിച്ചു കുറച്ചു മെറ്റൽ ഒക്കെ ഇട്ടിരുന്നു. ഞാൻ കറക്ട് ആയിട്ട് അതിന്റെ മുകളിൽ പോയി ബ്രേക് പിടിച്ചു.. പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ.. വണ്ടി ചെറുതായിട്ട് ഒന്ന് സ്കിഡ് ആയി.. പക്ഷെ കാലുകുത്തി ബാലൻസ് ചെയ്തു. ഭാഗ്യം വീണില്ല… നോക്കുമ്പോ അവിടെ ഉള്ളവർ ഒക്കെ എന്നെ നല്ല ചിരി… ഒരു കിളവൻ അവിടെ കടത്തിണ്ണയിൽ ഇരുന്നു “മോനേ… വണ്ടി ഓടിക്കാൻ പടിക്കുന്നേ ഉള്ളോ ” എന്നും… എനിക്കാകെ കലിച്ചു കേറി.. വണ്ടി സ്കിഡ് ആയപ്പോ ആക്സിലറേറ്റർ കൂടി നല്ല സൗണ്ടും പൊടിയും ഒക്കെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്… അതാണ് എല്ലാരും കാണാൻ കാരണം.. ആകെ ശശി ആയി ബൈക്ക് എടുക്കാൻ നോക്കിയപ്പോ ഈ പിശാച് മാത്രം ഉണ്ട് അവിടെ നിന്ന് പിന്നേം ചിരിക്കുന്നു. ഞാൻ ഒന്നും നോക്കിയില്ല.. നേരെ ചെന്ന് വണ്ടി ഫ്രണ്ടിൽ കൊണ്ട് പോയി നിർത്തി കലിപ്പിച്ചു ഒരു നോട്ടം നോക്കി ആക്സിലറേറ്റർ കൊടുത്തു വണ്ടി പറപ്പിച്ചു പോയി..
ഇനി വേറേം ഒരു ഫ്ലാഷ്ബാക്ക് ഉണ്ട്… അവൾ മാത്രം ഇത്രേം ചിരിക്കാനെന്താ എന്നല്ലേ.. ഞങ്ങൾ ഇവിടെ താമസം ആയി 1-2 മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് ജോലി ആവശ്യത്തിന് ഒന്ന് എറണാകുളം വരെ പോവേണ്ടി വന്നു.. 200 കിലോമീറ്ററിന്റെ മുകളിൽ ഉണ്ട്, അതുകൊണ്ട് ബസിനു പോവാം എന്ന് വെച്ചു അതേ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ ബസ് കാത്തുനിന്നതായിരുന്നു.. ഇതേ സമയം.. അപ്പോഴാണ് ഈ പിശാച് അവിടെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടത്. ബസ് സമയം അറിയാത്തത് കൊണ്ട് അവളോട് ചോദിക്കാമെന്ന് വെച്ച് ഞാൻ അടുത്ത ചെന്നു.
ഞാൻ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുന്നത് പിശാച് കണ്ടതാണ്.. എന്നിട്ടും മൈൻഡ് ആക്കാതെ ഫോണിൽ കുത്തി നിൽക്കാണു. ചുരിദാർ ആണ് വേഷം.. വേറൊന്നും ഞാൻ നോക്കിയില്ല.
“ഇപ്പൊ ബസ് ഉണ്ടോ? “, ഞാൻ ചോദിച്ചു..
പിശാച് ഉണ്ടക്കണ്ണുരുട്ടി എന്നെ ഒന്ന് നോക്കി.. എന്നിട്ട് ഒരുമാതിരി പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു,
” ഉണ്ടായത് കൊണ്ടല്ലേ ഞങ്ങൾ ഒക്കെ ഇവിടെ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ കാത്ത് നിക്കുന്നത്”
ഞാനാകെ പ്ലിങ്ങിപ്പോയി.. എന്നാലും വിട്ടില്ല, പെട്ടെന്ന് വന്ന ദേഷ്യത്തിന്,
“ഓ… ഈ ഷോ കണ്ടപ്പോ വല്ല പ്ലെയിനും കാത്തു നിക്കാവും എന്ന് വിചാരിച്ചു” എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ അപ്പുറത്തെ കടയിലെ ചേട്ടനോട് ചോദിച്ചു… അങ്ങേരു പറഞ്ഞു, 5 മിനുട്ടിൽ വരുമെന്ന്.
അങ്ങനെ ഞാനും അവളും ഒക്കെ ആ ബസിൽ കേറി പോവുകേം ചെയ്തു.
