രൂക്ഷമായ ഒരു നോട്ടമായിരുന്നു മറുപടി. പിന്നെ ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. വിധിയെ ശപിച്ചുകൊണ്ട് സഞ്ചിയുമായി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന് ഉടുപ്പ് ധരിച്ചിട്ട് ഞാന് പുറത്തിറങ്ങി.
സൈക്കിളില് ചേച്ചിയുടെ വീടിന്റെ മുമ്പിലൂടെ പോകുമ്പോള് പുള്ളിക്കാരി അവിടെങ്ങാനും ഉണ്ടോന്ന് ഞാന് നോക്കി; പക്ഷെ കണ്ടില്ല. എങ്ങനെയും വേഗം തിരികെ എത്തണമെന്ന ചിന്തയോടെ ഞാന് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. കുഞ്ഞമ്മയുടെ വീട് ഏതാണ്ട് നാല് കിലോമീറ്റര് ദൂരെയാണ്.
പ്രധാന റോഡില് നിന്നും ഇടവഴിയിലേക്ക് എന്റെ സൈക്കിള് കയറി. പൂഴി മണ്ണ് നിറഞ്ഞ ആ ഇടുങ്ങിയ വഴിയിലൂടെ സൈക്കിള് ചവിട്ടല് ലേശം പ്രയാസമായിരുന്നു. വഴിയുടെ ഒടുവിലാണ് കുഞ്ഞമ്മയുടെ വീട്. അഞ്ചാറു മാസങ്ങള്ക്ക് ശേഷമായിരുന്നു ഞാന് അങ്ങോട്ട് പോകുന്നത്. സാധാരണ അവിടെ പോകുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള കാര്യമാണ്. കാരണം കുഞ്ഞമ്മ വല്ലതുമൊക്കെ തിന്നാന് തരും.
പക്ഷെ, അന്ന് വിധി എനിക്ക് കരുതിവച്ചത് മറ്റൊന്നായിരുന്നു എന്ന് ഞാന് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ?
ആ ഇടറോഡ് അവസാനിക്കുന്നിടത്തെ ഏറ്റവും ഒടുവിലത്തെ വീടാണ് കുഞ്ഞമ്മയുടേത്. അവിടുത്തെ അന്തേവാസികള് കുഞ്ഞമ്മയും കൊച്ചപ്പനും മകള് മായയുമാണ്. കൊച്ചപ്പന് ഒരു തടിമില്ലില് ജോലി ചെയ്യുന്നു. കുഞ്ഞമ്മയ്ക്ക് വീട്ടിലുണ്ടാക്കുന്ന സാധനങ്ങളുടെ കച്ചവടമുണ്ട്. അടുത്തുള്ള ഒരു ചന്തയില് അതുമായി രാവിലെ പോയി ഉച്ചയോടെ തിരിച്ചെത്തും. അവരുടെ മൂത്ത മകന് മധു കുറെ നാള് മുമ്പ് ഗള്ഫില് പോയി. മായ പത്തില് തോറ്റ് പഠനം നിര്ത്തി ഇപ്പോള് വീട്ടില്ത്തന്നെയാണ്. എന്നെക്കാള് രണ്ടുവയസ്സ് മൂപ്പുള്ള അവള്ക്ക് വിവാഹാലോചനകള് നോക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് ഞാന് അമ്മയില് നിന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നു. മായയും ഞാനും ഏറെക്കുറെ കൂട്ടുകാരെപ്പോലെയാണ്. പെങ്ങന്മാര് ഇല്ലാത്ത ഞാന് അവളെ സ്വന്തം സഹോദരിയെപ്പോലെ തന്നെ കണ്ടുംപോന്നു.
പക്ഷെ തലേന്ന് സ്ത്രീശരീരത്തിന്റെ രുചിയും സുഖവും അറിഞ്ഞതോടെ പെണ്ണ് ഒരു ലഹരിയായി എന്റെ ഞരമ്പുകളെ ബാധിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അതിലുപരി ഞാന് അറിയാതെ തന്നെ സ്ത്രീകളെപ്പറ്റി എന്റെ മനസ്സിലെ ധാരണകള്ക്കും ഗണ്യമായ മാറ്റവും സംഭവിച്ചിരുന്നു. ഉഷേച്ചിയെപ്പറ്റി എന്റെ ധാരണ, പതിവ്രതയും നല്ലവളുമായ ഒരു സ്ത്രീ എന്നുതന്നെയായിരുന്നു. അമ്മ അങ്ങനെ ചേച്ചിയെക്കുറിച്ച് പറയുന്നത് ഞാന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ അടുത്തറിഞ്ഞപ്പോഴല്ലേ ശരിക്കുള്ള ഉഷേച്ചിയെ ഞാന് മനസ്സിലാക്കിയത്. യാതൊരു മടിയുമില്ലാതെ ഭര്ത്താവു ജോലിക്ക് പോയ നേരത്ത് എന്നെ വിളിച്ച് അത്രയുമൊക്കെ ചെയ്യിച്ച ചേച്ചി, സകല സ്ത്രീകളുടെയും ഒരു പ്രതിനിധി തന്നെയാണ് എന്നെന്റെ അപക്വമായ മനസ്സ് ധരിച്ചു. അനുഭവമാണല്ലോ ഏറ്റവും വലിയ ഗുരുനാഥന്.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇപ്പോള്, മായയുടെ കാര്യം ഓര്ത്തപ്പോള് എന്റെ മനസ്സിലേക്ക് ഓടിയെത്തിയത് അവളുടെ അംഗപുഷ്ടി തന്നെയാണ്. മായ സുന്ദരി ആയിരുന്നില്ല. എങ്കിലും കാണാന് കൊള്ളാം. പക്ഷെ അവളുടെ ശരീരം ഒരു സംഭവം തന്നെയായിരുന്നു. പെങ്ങള് എന്ന നിലയ്ക്കാണ് അവളെ മുമ്പ് കണ്ടിട്ടുള്ളത് എങ്കിലും ആ ശരീരക്കൊഴുപ്പ് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്. അതെപ്പറ്റി ഓര്ത്തപ്പോള് എന്റെ ലിംഗം മൂത്തു.
അവരുടെ മുറ്റത്തെത്തി ഞാന് ഇറങ്ങി സൈക്കിള് സ്റ്റാന്റില് വച്ചു. മുട്ട പൊട്ടാതിരിക്കാന് കൈയില് തൂക്കിപ്പിടിച്ചിരുന്ന സഞ്ചി വീടിന്റെ ഭിത്തിയോട് ചാരി വച്ച ശേഷം ഞാന് വാതിലില് മുട്ടി.
ഉള്ളില് ചില ചെറുശബ്ദങ്ങളും അടക്കിപ്പിടിച്ച സംസാരവും! ജനലഴികളുടെ ഉള്ളിലൂടെ ആരോ എന്നെ നോക്കിയിട്ട് പോയപോലെ!
എനിക്ക് എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി. എന്തിനെന്നറിയാതെ ഞാന് അവരുടെ അടുക്കളയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് വേഗം ചെന്നു. ആരോ ഒരാള് മിന്നായംപോലെ അതുവഴി ഇറങ്ങി ഓടുന്നത് ഞാന് കണ്ടു. പിന്നാലെ ഓടാന് ഞാനൊരു ശ്രമം നടത്തിയെങ്കിലും അവന്റെ പൊടിപോലും എനിക്ക് കണ്ടെത്താനായില്ല. അത്രയ്ക്ക് വേഗത്തിലാണ് അവന് ഓടിമറഞ്ഞത്. തുറന്നു കിടന്നിരുന്ന അടുക്കള വാതിലിലൂടെ ഞാന് ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ ആരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അതുവഴി അകത്ത് കയറിയ ഞാന് സ്വീകരണമുറിയില് എത്തിയപ്പോള് പുറത്തേക്കുള്ള വാതില് തുറന്നുകിടക്കുന്നു.
മായ മുടികെട്ടിക്കൊണ്ട് പുറത്ത് നില്പ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവള് ചുറ്റിലും നോക്കുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
ഞാന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയപ്പോള് അവള് തിരിഞ്ഞു നോക്കി എന്നെ കണ്ടു. കാമം കടല്പോലെ ഇരമ്പിയിരുന്ന അവളുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്ത പരിഭ്രാന്തിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. കരി എഴുതി പടര്ന്ന ആ കണ്ണുകള് തന്നെ എന്നെ ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിച്ചു.
“നീയാരുന്നോ? കതകിനു മുട്ടിയിട്ടു നീ എങ്ങോട്ടാ പോയത്?” തീര്ത്തും സാധാരണ മട്ടില് അവള് ചോദിച്ചു.
അവള് ധരിച്ചിരുന്നത് മുട്ടറ്റം ഇറക്കമുള്ള ഒരു പാവാടയും ഇറുകിയ ഷര്ട്ടും ആയിരുന്നു. ഷര്ട്ടിന്റെ താഴത്തെ ബട്ടണുകള് ഇടാഞ്ഞതിനാല് കൊഴുത്ത്, ലേശം ചാടിയ അവളുടെ വയര് ഏതാണ്ട് മുക്കാലും നഗ്നമായിരുന്നു. പൊക്കിളിനു വളരെ താഴെ കെട്ടിനിര്ത്തിയിരുന്ന അവളുടെ പാവടയ്ക്ക് മീതെ പൂര് രോമങ്ങളുടെ മേല്ഭാഗം ഞാന് കണ്ടു. ഒരു വിറയല് പാദം മുതല് മേലോട്ട് എന്നെ ബാധിച്ചു. ചങ്കിടിപ്പ് ഒറ്റയടിക്ക് രണ്ടിരട്ടിയില് ഏറെ കൂടി. തെറിച്ചു തുളുമ്പുന്ന അവളുടെ മുലകളിലേക്കും വിയര്ത്ത കക്ഷങ്ങളിലേക്കും മതിമറന്നു ഞാന് നോക്കി.
“എന്താടാ മ്രിങ്ങസ്യാന്നു നോക്കുന്നെ? ഞാന് ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ” മായ എന്നെ ഉണര്ത്തി. അവള് ആദ്യമുണ്ടായ പരിഭ്രാന്തിയെ മറികടന്നിരുന്നു.
“ആരാ അതിലൂടെ ഓടിയത്?” മനസ്സിനെ വരുതിയിലാക്കിയിട്ട് ഞാന് ചോദിച്ചു.
“ഓടിയോ? ആര്? എതിലേ?” ഒന്നുമറിയാത്ത ഭാവത്തോടെ അവളെന്നെ നോക്കി.
“അടുക്കള വാതിലിലൂടെ. ഞാന് കണ്ടതാ. ആരാരുന്നു അത്?”
അവളുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു പരിഭ്രമം മിന്നിമറഞ്ഞെങ്കിലും വേഗം തന്നെ സാധാരണ ഭാവത്തിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി അവളിങ്ങനെ മറുപടി നല്കി:
“നീ കതകിനു മുട്ടിയപ്പം ഞാന് കെടക്കുവാരുന്നു. അതിനിടെ അറിയാതെ ഒന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി. പെട്ടെന്ന് എഴുന്നേറ്റ് വന്നു കതക് തുറന്നപ്പം ആരേം കാണാനില്ല. പിന്നെ ആരോടിയ കാര്യമാ നീ പറേന്നത്”
എനിക്ക് ആശയക്കുഴപ്പമുണ്ടായി. ഇവള് കിടക്കുകയായിരുന്നെങ്കില് പിന്നെ ഓടിയത് ആരാണ്?
“അടുക്കള വാതില് തുറന്നു കിടക്കുവാരുന്നോ നീ കിടക്കാന് നേരം?”
“ആരുന്നിരിക്കും. ഓര്മ്മയില്ല”
“എന്നാ ആരോ അതിലേകൂടി കേറി. ചെലപ്പോ വല്ല കള്ളന്മാരും ആയിരിക്കും. ഞാന് വന്നോണ്ട് അവന് ഓടിക്കളഞ്ഞതാ”