❤️സഖി ❤️ – 10
Sakhi Part 10 | Author : Sathan
[ Previous Part ] [ www.kambi.pw ]
നീണ്ട ഇടവേളക്ക് ശേഷം വീണ്ടും എത്തിയിട്ടുണ്ട് കേട്ടോ 😌 വെറുപ്പിക്കലിന്റെ 9ആം ഭാഗത്തിലേക്ക് സ്വാഗതം 😌ബാക്കി കഥയിൽ
❤️സഖി❤️9 by സാത്താൻ😈
ഏകദേശം നേരം വെളുക്കാറായപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഹോട്ടലിൽ എത്തി ചേർന്നിരുന്നു. എല്ലാവരും അവരവർക്ക് അനുവദിച്ചിട്ടുള്ള മുറികളിലേക്കും പോയി. ഞാനും ആഷിക്കും ഹബീബും പിന്നെ ജിബിനും ആയിരുന്നു ഒരു മുറിയിൽ. അതുപോലെ തന്നെ എല്ലാ മുറികളിലും നാലുപേർ വീതം തന്നെയായിരുന്നു സ്റ്റേ അറേൻജ് ചെയ്തിരുന്നത്.
ഇത്രയും ദൂരം ബസിൽ യാത്രചെയ്ത ക്ഷീണം കൊണ്ടാവാം ആഷിക്കും ഹബീബും റൂമിൽ എത്തിയപാടെ തന്നെ കിടന്ന് പോത്തുപോലെ ഉറങ്ങുവാനും തുടങ്ങി.
കുറച്ചു നേരം എന്തോക്കെയോ സംസാരിച്ചിരുന്ന ശേഷം ഞാനും ജിബിനും കൂടി ഉറങ്ങുവാനായി കിടന്നു. അപ്പോൾ സമയം ഏതാണ്ട് വെളുപ്പിനെ 5 മണിയോട് അടുത്തിരുന്നു.
കിടന്ന് ഒന്ന് മയങ്ങി വന്നപ്പോൾ ആണ് എന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ എഴുന്നേറ്റത്. ഉറക്കം നഷ്ടമായതിന്റെ ഒരു ഇഷ്ടക്കുറവ് ഉണ്ടെങ്കിലും മടിച്ചുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി.
ജൂലി ആയിരുന്നു വിളിച്ചത്.
ഇവളെന്തിനാ ഈ സമയത്ത് വിളിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി എങ്കിലും ഞാൻ call ആൻസർ ചെയ്തു.
ഞാൻ : ഹലോ ജൂലി നീ എന്താ ഈ നേരത്ത്?
ജൂലി : വിച്ചു… വിച്ചു നീ എവിടാ
അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ എന്തോ ഒരു പന്തികേട് തോന്നിയതുകൊണ്ട് ഞാൻ അവളോടായി ചോദിച്ചു.
ഞാൻ : ഞാൻ ഹോട്ടലിൽ… എന്താടി എന്തേലും പ്രശ്നമുണ്ടോ?
ജൂലി :അതൊക്കെ ഞാൻ നേരിട്ട് പറയാം ഇപ്പോൾ എത്രയും പെട്ടന്ന് നീ ഞാൻ അയക്കുന്ന ലക്കേഷനിൽ എത്തണം. ഇവിടെ… ഇവിടെ എന്തൊക്കെയോ പന്തികേട് ഉള്ളതുപോലെ എനിക്കൊരു തോന്നൽ. ആരൊക്കെയോ ഞങ്ങളെ വളഞ്ഞിട്ടുള്ളതുപോലെ.
നീ വേഗം വ….
അവൾ പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാവും മുൻപ് തന്നെ ഫോൺ കട്ട്‌ ആയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ സംസാരത്തിൽ എന്തോ ഒരു ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് ഞാൻ വല്ലാതെ ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു.
അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും എന്തേലും അപകടം സംഭവിച്ചിരിക്കുവോ എന്ന് ഞാൻ വല്ലാതെ ഭയപ്പെടുവാനും തുടങ്ങി.
പെട്ടന്ന് തന്നെ ഞാൻ അച്ഛന്റെ ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചു, പക്ഷെ അത് സ്വിച്ച് ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു അമ്മയുടെയും ഔസപ്പ് അച്ഛന്റെയും ഫോണുകളിൽ കൂടി വിളിച്ചുനോക്കി എങ്കിലും അവർ മൂന്നുപേരുടെയും ഫോൺ ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു ജൂലിയുടേത് ഓൺ ആണെങ്കിലും ആൻസർ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇതിൽ നിന്നെല്ലാം സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ ഒരു കാര്യം നടന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് അല്പം പ്രയാസത്തോടെ ആണെങ്കിലും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.
എങ്ങനെ എങ്കിലും എത്രയും വേഗം അവർക്കരികിൽ എത്തണം എന്നത് മാത്രമായിരുന്നു അപ്പോഴത്തെ എന്റെ ഏക ചിന്ത.
എന്താ ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അറിയാതെ മുറിയിലൂടെ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുന്ന എന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ടാവണം ഉറങ്ങാൻ കിടന്ന ജിബിൻ എന്നോടായി ചോദിച്ചത്.
“ഡാ എന്താ ഇങ്ങനെ നടക്കുന്നത് നിനക്ക് ഉറക്കമൊന്നുമില്ലേ?”
അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി എന്നവണ്ണം എന്താണ് എന്റെ അപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥക്ക് കാരണം എന്ന് ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു.
“അപ്പോൾ നിനക്ക് എങ്ങനെ എങ്കിലും അവർക്കരികിലേക്ക് പോണം അല്ലെ? ”
എന്റെ അപ്പോഴത്തെ മാനസികാവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കിയത് പോലെ അവനെന്നോട് ചോദിച്ചു.
“എനിക്ക് പോണം പക്ഷെ എങ്ങനെ എന്നാണ് അറിയില്ലാത്തത്. എന്തേലും ഒരു വഴി ഉണ്ടായിരുന്നേൽ……”
“വഴിയുണ്ട് ഇങ്ങനെ ഒരവസ്ഥയിൽ ഉറപ്പായും നീ അവർക്കരികിൽ എത്തണം. ഇവിടെ അടുത്ത് എന്റെ ഒരു ഡിസ്റ്റന്റ് റിലേറ്റീവിന്റെ ഒരു ഹോം സ്റ്റേ ഉണ്ട് ഞാൻ ഒന്ന് സംസാരിച്ചു നോക്കട്ടെ അയാളുടെ വണ്ടി കിട്ടുവോ എന്ന്.”
ജിബിനിൽ നിന്നും അത് കേൾക്കുമ്പോൾ എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസം എന്നിൽ നിറയുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. അപ്പോഴേക്കും ഫോണിൽ ജൂലിയുടെ നമ്പറിൽ നിന്നും ഒരു ലൊക്കേഷനും ഒരു വോയിസ്‌ മെസ്സേജും വന്നിരുന്നു.
“വിഷ്ണു കം ഫാസ്റ്റ്…… ഹിയർ is സം problems പ്ലീസ് കം ഫാസ്റ്റ് ”
അതായിരുന്നു ആ വോയ്‌സിൽ ഉള്ളത്.
ഭയന്ന് വിറച്ചുള്ള ജൂലിയുടെ ശബ്ദം കൂടിയായപ്പോൾ എനിക്ക് വല്ലാതെ ഭയം നിറയുവാൻ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്നോ എങ്ങനെ അവിടെ എത്രയും വേഗം എത്തുമെന്നോ മനസിലാവാതെ ഞാൻ ഭ്രാന്തു പിടിച്ചതുപോലെ ആ മുറിക്കകത്തുകൂടി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുവാൻ തുടങ്ങി.
അപ്പോഴേക്കും സുഹൃത്തിനെ വിളിക്കാൻ ആയി പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ ജിബിൻ തിരിച്ചെത്തി കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
അവനെ കണ്ട ഉടനെ തന്നെ ഞാൻ അവനരികിലേക്ക് നടനനടുത്തു.
“ജിബി എന്തായി എനിക്ക് എത്രയും വേഗം തന്നെ അവിടെ എത്തണം ”
വെപ്രാളത്തോടെയുള്ള എന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കിയത് കൊണ്ടാവാം എന്നെ ചേർത്തു പിടിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഏയ് വിഷ്ണു താൻ ടെൻഷൻ ആവണ്ട വണ്ടി ഇപ്പോൾ കൊണ്ടുവരും. താൻ പോയേച്ചും വാ കേട്ടോ.
പേടിക്കണ്ടടോ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല ”
അവന്റെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും എനിക്ക് കുറച്ചു ആശ്വാസം കിട്ടിയിരുന്നു എങ്കിലും സംഭവിക്കാൻ പാടില്ലാത്ത എന്തോ ഒന്ന് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് ഉള്ളിൽ നിന്നും ആരോ പറയുന്നത് പോലെ.
പത്തു മിനിറ്റിനകം ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ കാറുമായി ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്ന ഹോട്ടലിൽ എത്തി. അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ജിബിൻ ചാവി വാങ്ങി എനിക്ക് തന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ദാ നീ പോയിട്ട് വാ 😊. തിരക്കൊന്നും കൂട്ടണ്ട ഒരു പ്രേശ്നവും ഉണ്ടാവില്ല കേട്ടോ.സമയം വൈകിക്കേണ്ട നീ ഇറങ്ങിക്കോ ”
അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ചാവിയും വാങ്ങി ആഷികിനോടും ഹബീബിനോടും കൂടെ പറഞ്ഞിട്ട് ഇറങ്ങാം എന്ന് കരുതി ഞാൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
“നീ ഇതെങ്ങോട്ടേക്ക് ആണ് പോവുന്നെ?”
ഞാൻ തിരികെ നടക്കുന്നത് കണ്ട് ജിബിൻ എന്നോട് ചോദിച്ചു.
“അല്ല അവരോടു കൂടെ പറഞ്ഞിട്ട് പോവാം എന്ന് കരുതി ”
“വിഷ്ണു ഇപ്പോൾ നീ ആദ്യം പോവാൻ നോക്ക് അവന്മാരോട് കാര്യങ്ങളെല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം നീ പൊയ്ക്കോളൂ വെറുതെ സമയം കളയണ്ട ”
ഞാൻ പറഞ്ഞ മറുപടി എന്തോ അവന് ഇഷ്ടപെടാത്തത് പോലെ അവൻ അത് എന്നോടുപറഞ്ഞപ്പോൾ ചിലപ്പോൾ സമയം പോവുന്നത് കൊണ്ടാവാം അങ്ങനെ പറഞ്ഞതെന്ന് കരുതി ഞാൻ തിരിച്ചു നടന്നു. വണ്ടിയുമെടുത്തു പോവുന്ന എന്നെ നോക്കി ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല എന്ന് കൂടി പറഞ്ഞ ശേഷമാണ് അവൻ അകത്തേക്ക് പോയത്.
