💓 ആരതി കല്യാണം 💓 – 8 32അടിപൊളി  

ന്നെല്ലാം ആരൊക്കെയോ പറയുന്നതെല്ലാം എനിക്ക് കേൾക്കാം… ശേഷം കൊറേ നേരത്തിന് നിശബ്ദത മാത്രമായിരുന്നു…

“” ആരതി പറയണതവൻ അവളെ പേടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി മനപ്പൂർവം സ്പീടീ പോയതാന്ന…! “” സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോലെ ഞാൻ കെട്ടായാ ശബ്ദം എനിക്കാരുടേതാന്നറിയില്ല…! പക്ഷെ അതിന് തൊട്ടുപ്പിന്നാലേ കാതിലെത്തിയ ശബ്ദങ്ങളെല്ലാം എനിക്ക് പരിചിതമായിരുന്നു…

“” എന്റിശ്വരാ, ഇങ്ങനൊരു ശാഭം പിടിച്ച ജന്മം…! മുടിപ്പിക്കാനായിട്ട്…! “” ന്നും പറഞ്ഞ് കരയുന്നത് എന്റമ്മയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ എനിക്കതികം സമയം വന്നില്ല…!

”” രെമേ…!! “”

——————————————————————————

വർത്തമാന കാലം…

വല്ലാത്തൊരു ഞെട്ടലോടെ ഞാൻ ചാടിയേണീച്ചു… വല്ലാത്ത ദാഹം… തൊണ്ട നനക്കാൻ കുറച്ച് വെള്ളം കിട്ടൊന്നറിയാൻ ഞാൻ ചുറ്റുമോന്ന് നോക്കി… ഇന്നലെ രാത്രി ബാൽക്കണിയിൽ വന്ന് സമാധിയായ കാര്യമൊക്കെ ഞാൻ മറന്നിരുന്നു…!

ചേച്ചിടെ കല്യാണദിവസം നടന്ന ആ ആക്‌സിഡന്റ് സത്യത്തിൽ ഞാനും ആരതിയും തമ്മിലുള്ള പ്രേശ്നങ്ങളുടെ ചൂട് കൂട്ടാനൊരു വലിയപങ്ക് തന്നെ വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്… അതിന് ശേഷം കോളേജിൽ വച്ച് ഞാൻ ചെയ്യാത്ത കുറ്റത്തിന് അനുഭവിച്ച നാണെകേടൊന്നും ഇപ്പോയെനിക്ക് ഓർക്കാൻ വയ്യ…

പാതിബോധത്തിലായിരുന്നെങ്കിലും അമ്മയന്ന് സ്വന്തം മോനായ എന്നെപ്പറ്റി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളെല്ലാം കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് നല്ല ദേഷ്യോം സങ്കടോംമൊക്കെ തോന്നിയിരുന്നു…! ഈ കാരണംകൊണ്ട് കൊറേ കാലത്തിന് ഞാനമ്മയോട് ശെരിക്കൊന്ന് മിണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല…!

ഞാൻ ഫോണെടുത്ത് സമയംനോക്കി… രാവിലെ ആറര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു… പെട്ടന്നാണ് ഞാനാരതിടെ വീട്ടിലാന്നുള്ള ബോധമെനിക്കുണ്ടാവുന്നത്… കോപ്പ്…!! ഇന്നലെ രണ്ടുങ്കല്പിച്ച് അവളെ കേട്ടമ്പറ്റില്ലാന്ന് പറഞ്ഞാമതിയായിരുന്നു…! ഇനിയിവടെ നിന്ന ശെരിയാവില്ല, ഇന്ന് തന്നെ തിരിച്ച് എറണാകുളം പോണം…! ന്നും മനസ്സിൽ വിചാരിച്ച് ഞാൻ മൂടും തട്ടിയെണീറ്റു… അകത്തേക്കുള്ള വാതില് തുറന്ന് ഞാൻ ആരതിടെ മുറിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…! ഒന്ന് കുളിക്കണം, അത് കഴിഞ്ഞ് എന്തെലൊക്കെ പറഞ്ഞ് രാവിലെ തന്നെ എസ്‌കേപ്പ് ആവനാണ് പ്ലാൻ…!

മുറിയുടെ വാതിൽ തുറക്കാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അകത്തുനിന്ന് കുറ്റിയിട്ടതിനാൽ പറ്റിയില്ല… പന്നീടെ മോള്… ചവിട്ടി പോളിച്ചാലോ…? അല്ലെങ്കി വേണ്ട…! അതോടെ കുളിക്കാനുള്ള എന്റെ ശ്രേമം ഞാൻ പാതിവഴിയിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു…! പിന്നെ അതികം അവിടെ നിന്ന് താളം ചുറ്റാതെ നേരെ താഴോട്ട് ചെന്നു… നേരത്തെ ആയോണ്ട് അധികമാരും എണീറ്റുകാണില്ലാന്ന് വിചാരിചരിച്ചേനിക്ക് തെറ്റി,

അത്യാവിശ്യം സ്ത്രീ ജനങ്ങളൊക്കെ രാവിലെ തന്നെ എന്നീറ്റു നടക്കുന്നുണ്ട്… ഇവർക്കൊക്കെ കൊറച്ച് കഴിഞ്ഞേണീറ്റ പോരെ…? കോണിപടിയിലെ കൈപിടിയിൽ താങ്ങിനിന്ന് ഹാളുമൊത്തം നിരീക്ഷിച്ചു നിന്ന എന്നെ സോഫയിലിരുന്ന് പച്ചക്കറിയെന്തോ അരിഞ്ഞോണ്ടിരുന്ന സ്ത്രീകളിലൊരുത്തി കണ്ടതും അടിമുടിയൊന്ന് നോക്കി, ശേഷം,

“” ആ ഇതാര്…! എന്താ ഇത്രേ നേരത്തെ…? ക്ഷീണൊക്കെ കാണില്ലേ മോനെ…! കൊറച്ചുകൂടി ഒറങ്ങാർന്നില്ലേ…! “” പച്ചക്കറി അരിയുന്നത് നിർത്തി അവരത് പറഞ്ഞതും അടുത്തിരുന്നവരത് കേട്ട് എന്നെ നോക്കി ഒരാക്കിയ ചിരി ചിരിച്ചു… കോപ്പ്…! ബാൽക്കണിന്ന് നേരെ എടുത്ത് ചാടിയാമതിയാർന്നു…! രാവിലെ തന്നെ നന്നായൊന്ന് ചീഞ്ഞ ഞാൻ അവരെ നോക്കിയൊന്ന് ഇളിച്ച് അടുക്കള ലക്ഷ്യം വച്ച് നടന്നു… എങ്ങനേലും അവൾടമ്മെ കണ്ട് കാര്യം പറഞ്ഞ് എസ്‌കേപ്പ് ആവണം…

“” ലക്ഷ്മിയമ്മ എവടെ…? “” അടുക്കളയിൽ അവരുണ്ടാവൊന്ന് ഒറപ്പില്ലാത്ത കാരണം ഞാൻ സോഫെലിരുന്നിരുന്ന ചേച്ചിയോടായി ചോദിച്ചുതും അവര് അടുക്കള നോക്കി ലക്ഷ്മി ന്നൊരു നീട്ടിവിളിയായിരുന്നു…! അതിന് തൊട്ടു പിന്നാലെ ലക്ഷ്മിയമ്മ കൈ സാരിതലപ്പിൽ തൊടച്ചോണ്ട് അവിടേക്ക് വന്നു… അതോടെ ഞാൻ അവരെ വിളിച്ച് ഉമ്മറത്തേക്ക് നടന്നു…!

“” എന്താ മോനെ…? “” ആരേലും കാണുന്നുണ്ടോ ഇടക്കിടക്ക് പിന്നിലേക്ക് നോക്കുന്ന എന്നെ കണ്ട് ലക്ഷ്മിയമ്മ ചോദിച്ചു…

“” ഓഫീസിന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു, എനിക്ക് ഇന്ന് തന്നെ അവടെ എത്തണം…! “” വേറെയാരും കാണുന്നില്ലാന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി അതിക്കാം വളച്ചുകെട്ടില്ലാതെ ഞാൻ അവരോട് കാര്യം പറഞ്ഞു…

“” മോനെ അഭി, അത്…! കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് പിറ്റേന്ന് തന്നെ…! “” ഞാൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ഒരാശങ്കയോടെ അവരെന്നെ നോക്കി… പക്ഷെ എന്ത് വന്നാലും പോണമെന്ന് തീരുമാനിച്ചതോണ്ട് ഞാനത് കാര്യമാക്കിയില്ല…

“” പോയേപറ്റു ലക്ഷ്മിയമ്മേ…! ഞാനവടെ ലീവൊന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ…! പോരാത്തേന് ഈ കല്യാണൊക്കെ പെട്ടന്ന്ണ്ടായതല്ലേ…! ഒരുപാട് വർക്ക്‌ പെൻഡിങ്ങിലായോണ്ട് ലീവ് ചോദിച്ച കിട്ടൂല്ല്യ…! “” ലീവ് ചോദിച്ചൂടെന്നുള്ളൊരു ചോദ്യം മുന്നിൽ കണ്ട ഞാൻ ഒരു പ്രികൊഷെനിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതോടെ അവരൊന്നയഞ്ഞു…! എന്നാലും അവസാന ശ്രേമമെന്നോണം അവർ,

“” ഒന്നൂടി അലോയിച്ചിട്ട് പോരെ മോനെ…! “”

“” എനിക്കും സങ്കടണ്ട് ലക്ഷ്മിയമ്മേ, പക്ഷെ പോയെ പറ്റു…! ജോലിയായി പോയില്ലേ…! “” എന്നെക്കൊണ്ടാവുന്നവിതം സങ്കടമാഭിനയിച്ച് ഞാനവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു…!

“” സമയല്ല്യ…! ഇപ്പോ എറങ്ങിയാലേ ഉച്ചയാവുമ്പക്കും അവടെത്താമ്പറ്റു…! തത്കാലം ഏതേലൊരു വണ്ടികിട്ടോ…! വീട്ടിപോവാനാണെ, ഡ്രെസ്സൊക്കെ എടുത്തിട്ട് വേണം തിരിച്ച് പോവാൻ…! “” ഇനിയും ലഗാക്കിയ അവരെന്തേലൊക്കെ പറയൂന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാനവരെ ഉന്തിത്തള്ളി അകത്തേക്കയച്ചു…! പെട്ടന്ന് തന്നെ അവരോരു കാറിന്റെ ചാവിയുമായി വന്ന് എനിക്ക് തന്നു…! പിന്നെയൊന്നും നോക്കീല, ചാവിക്കിട്ടിയതും ഞാൻ നേരെ പുറത്തോട്ടിറങ്ങി… അവൾടെച്ഛന്റെ കാർ ആണ്… അതുമെടുത്ത് അവരെ തിരിഞ്ഞുപോലും നോക്കാതെ ഞാൻ വേഗം വണ്ടിവിട്ടു…!

വീട്ടിലെത്തിയതും ഉമ്മറത്തൊന്നും ആരേം കണ്ടില്ല… വണ്ടി മുറ്റത്ത് തന്നെ ഇട്ട് ഞാൻ അകത്തേക്ക് കേറി… ഉമ്മറത്താളില്ലേലും അകത്താളുണ്ടായിരുന്നു… അതും ഹാളിൽ തന്നെ…!

“” നീയെന്താ ഇവടെ…! “” ഹാളിലൊരു ചൂലുമായി നിന്നിരുന്ന ചേച്ചിയെന്നെ കണ്ടതും അത്ഭുതമോ ഞെട്ടാലോന്നൊന്നും മനസ്സില്ലാവാത്ത പോലെ ചോദിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ എന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി…! അവൾടെയൊരു ചോദ്യം…! മനിഷ്യനെ കുണ്ടില് ചാടിച്ചതും പോര…! ഇവളെ കെട്ടിച്ച് വിട്ടതല്ലേ…? പിന്നെന്തിനാ എടക്കെടക്ക് ഇങ്ങോട്ട് കെട്ടിയേടകണതാവോ…!