💘💘ഗോപികാവസന്തം💘💘 – 3അടിപൊളി  

ഗോപിക :തമാശ പറയാതെ ഒന്ന് പോയെ…

അരുൺ :തമാശ അല്ല സീരിയസ് ആയി പറഞ്ഞത് ആണ്…

ഗോപിക :ഞാൻ ഇല്ല തത്കാലം…

അരുൺ :ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നീ വരില്ലേ…

ഗോപിക :മണ്ടത്തരം കാണിക്കാൻ ഞാൻ ഇല്ല. ജീവിതത്തെ പോസിറ്റീവ് ആയി കാണാൻ ആണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടം…

അരുൺ :നീ വരുമോ ഇല്ലയോ അതാണ് എന്റെ ചോദ്യം..

ഗോപിക :പറഞ്ഞല്ലോ വരില്ല അരുണേട്ടന് വേണമെങ്കിൽ പോകാം….

അരുൺ :ആഹ് ഹ അത്രയ്ക്ക് ആയോ വേണ്ട വേണ്ടെന്ന് വെക്കുമ്പോൾ തലയിൽ കേറി നിരങ്ങും അല്ലെ നീ..

അരുൺ ഗോപികയുടെ കരണതു ഊങ്ങി അടിച്ചു. ഗോപിക അടികൊണ്ടു അമ്മേ എന്ന് പറഞ്ഞു നിലത്ത് വീണു… അവളെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു വീണ്ടും ഒന്ന് കൊടുത്തു മറു കരണത്തു.. അപ്പോഴേക്കും ഗോപിക നിലത്ത് കിടന്നു പുളഞ്ഞു പോയി. അരുണിന്റെ കൈയുടെ ചൂട് അവൾ നന്നായി അറിഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും അവന്റെ കാലിൽ പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി..

ഗോപിക :അയ്യോ അരുണേട്ടാ മതി മതി പ്ലീസ്..

അരുൺ :നിന്നെ ഒന്ന് കയർ ഊരി വിട്ടപ്പോൾ ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കില്ല അല്ലേ..

ഗോപിക :അയ്യോ അരുണേട്ടാ വേണ്ട വേണ്ട അടിക്കല്ലേ…

മുകളിൽ അടിപൊട്ടുന്നത് താഴെ നിന്ന് ഗ്ലോറിയും ജോണും കേട്ടു.. അവർ പെട്ടന്ന് ഓടി മുകളിലത്തെ റൂമിലേക്ക് പോയി. ഡോർ തട്ടാൻ തുടങ്ങി പക്ഷേ അരുൺ കതക് തുറന്നില്ല. ഒടുവിൽ അരുണിനെ പിടിച്ചു തെള്ളി ഗോപിക വേഗം പോയി ഡോർ തുറന്നു. അപ്പോഴേക്കും ഗ്ലോറിയും ജോണും ഉള്ളിൽ വന്നു. അരുൺ ചാടി വന്നപ്പോളേക്കും ജോൺ അരുണിന്റെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു.

ജോൺ :എന്താ അരുൺ ഇത്.. ഗോപിക തന്റെ ഭാര്യ അല്ലെ ഇങ്ങനെ ആണോ കാണിക്കുന്നത്…

അരുൺ :അത് എന്റെ ഭാര്യ ഞാൻ പറയുന്നത് അവൾക്ക് കേൾക്കാൻ വയ്യെങ്കിൽ ഞാൻ അവളെ തല്ലും അത് ചോദിക്കാൻ നീ ആരാ..

ജോൺ :ഇത് എന്റെ വീട് ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ നീ ഇവിടെ നിന്നില്ല എങ്കിൽ ഇവിടെ നിന്ന് ഇപ്പോൾ പൊക്കോണം…

ജോൺ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അരുണിന്റെ ദേഷ്യം പെട്ടെന്ന് നിന്നു. തന്റെ ഭാര്യ ഉൾപ്പടെ ഗ്ലോറിയും നോക്കി നിൽക്കെ ജോൺ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് മുൻപിൽ താൻ ഒന്നും അല്ലാത്തവൻ ആയി എന്ന് തോന്നി. ഒരു നിമിഷം അങ്ങനെ നിന്ന ശേഷം അരുൺ മെല്ലെ തന്റെ ബാഗ് എടുത്തു അതിലേക്ക് പുറത്ത് വെച്ചിരുന്ന ഡ്രസ്സ്‌കൾ എടുത്തു വെച്ചു. എന്നിട്ട് ഗോപികയോട് പറഞ്ഞു.

അരുൺ :വാ പോകാം…

ഗോപിക ജോണിനെയും ഗ്ലോരിയെയും മാറി മാറി നോക്കി…

അരുൺ :നീ ആരെയും നോക്കണ്ട ഞാൻ പറഞ്ഞു നീ പോരുന്നു അത്ര തന്നെ.. വാ പോകാം..

അരുൺ അവളുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു..

ജോൺ :അരുൺ ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇത് എന്റെ വീടാണ് ഇതിനുള്ളിൽ നിന്ന് ആരെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നതിനും എന്റെ അനുവാദം വേണം..

അരുൺ :ഇല്ലെങ്കിൽ…

ജോൺ :ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ നിന്ന് കൊണ്ട് പോകില്ല..

അരുൺ :ഇത് ഞാൻ താലി കെട്ടിയ എന്റെ ഭാര്യ അവളെ ഞാൻ കൊണ്ട് പോകും.

ജോൺ :അത് അവൾ കൂടി പറയട്ടെ… എന്നിട്ട് നമുക്ക് തീരുമാനിക്കാം..

അത് അരുണിന്റെ മുൻപിൽ ഒരു ചലഞ്ചു പോലെ ആയിരുന്നു.. അരുൺ ഗോപികയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..

അരുൺ :വാ പോകാം…

ഗോപിക ജോണിന്റെയും ഗ്ലോറിയുടെയും മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.. അവർ പോകേണ്ട എന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.. അപ്പോൾ അരുണിനെ നോക്കി ഗോപിക കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തല മെല്ലെ വരില്ല എന്ന രീതിയിൽ കുലുക്കി കാണിച്ചു.. അരുണിന്റെ നെഞ്ചിൽ എന്തോ ഒരു മിന്നൽ അടിച്ചത് പോലെ തോന്നി..

അരുൺ :ഗോപിക ഞാൻ ആണ് പറയുന്നത് നിന്റെ അരുണേട്ടൻ നിന്റെ ഭർത്താവ്…

ഗോപിക :ഏ ഏ ഏട്ടൻ എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം..!ഞാൻ വരില്ല…

അരുൺ പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കൈയിൽ നിന്ന് വിട്ടു ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കേട്ട ആ വാക്കുകൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ വല്ലാതെ കുത്തി നോവിച്ചു.

അരുൺ :ഹേയ് നീ ചുമ്മാ പറയുവാ ഞാൻ ഇല്ലാതെ നിനക്ക് പറ്റുമോ ഇവിടെ നിൽക്കാൻ..

ആ നിഷ്കളങ്കൻ ആയ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി. അവന്റെ കൈ വീണ്ടും അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിത്തം ഇട്ടു..

അരുൺ :വാ പോകാം..

എന്തോ മാനസിക നില തെറ്റിയപോലെ അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ജോൺ അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു. എന്നിട്ട് അരുണിന്റെ കൈ ബലമായി പിടിച്ചു മാറ്റിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും അരുണിന്റെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ണീർ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി..

അവൻ നിറ കണ്ണുകളാൽ ഗോപികയെ നോക്കി ആ പഴയ അരുണേട്ടനെ ആ മുഖത്ത് അവൾ കണ്ടു. ആ നോട്ടത്തിന്റെ അർഥം ഇത്രയും തന്നെ നാണം കെടുത്തിയിട്ടും പ്രതികരിക്കാതെ നിൽക്കുന്ന തന്റെ മനസ്സ് ഉറപ്പിനെ ആയിരുന്നു. ഗോപികയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു അവൾക്ക് ആ പഴയ ഓർമ്മകൾ പെട്ടെന്ന് മനസ്സിലേക്ക് കയറി വന്നു.

ഗോപികയുടെ കണ്ണീർ കണ്ടപ്പോൾ അരുൺ ജോണിന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി. എന്നിട്ട് ജോണിനെ പിടിച്ചു തെള്ളി അയാൾ ഡോറിൽ പോയി വീണു. ഗ്ലോറി അപ്പോഴേക്കും ജോണിനെ താങ്ങി എടുത്തു. ജോണിന് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കയറി എഴുന്നേറ്റു വന്നു. കാല് പൊക്കി അരുണിന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. അരുൺ തെറിച്ചു പോയി ഭിത്തിയിൽ ഇടിച്ചു.

തന്റെ ഭർത്താവിനെ പട്ടിയെ പോലെ തല്ലുന്നത് കണ്ടിട്ടും അവൾ പ്രതികരിച്ചില്ല. തനിക്കു കിട്ടിയ തല്ലിനേക്കാൾ വേദനിച്ചത് ഗോപികയുടെ നിശ്ചലാവസ്ഥയിൽ ഉള്ള നിൽപ്പ് ആണ്. അപ്പോഴേക്കും ജോൺ അരുണിനെ കോളറയിൽ പിടിച്ചു പൊക്കി എടുത്തു വലിച്ചു പിടിച്ചു കൊണ്ട് റൂമിന്റെ വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. ഗ്ലോറി അരുണിന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് വീണ ബാഗും എടുത്തു കൊണ്ട് പിറകെ ചെന്നു.

ജോൺ അരുണിനെ വീടിന്റെ നടയിലേക്ക് വലിച്ചു തെള്ളി.ഒന്നും കഴിയാൻ പറ്റാത്ത വിധം മനസ്സും ശരീരവും തളർന്ന ആ മനുഷ്യൻ വീടിന്റെ പടിയിലേക്ക് വീണു. എന്നാൽ ഗോപിക മുറി വിട്ട് പുറത്തേക് ഇറങ്ങുക പോലും ചെയ്തില്ല. പെട്ടെന്ന് മുകളിലത്തെ മുറിയിൽ വാതിൽ ശക്തമായി കൊട്ടി അടയ്ക്കുന്നത് ഗ്ലോറി കേട്ടു.

ഗ്ലോറി പെട്ടെന്ന് ബാഗ് ജോണിന്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തു കൊണ്ട് വീണ്ടും മുകളിലേക്ക് കയറി. ജോൺ അരുണിന്റെ ബാഗ് നിലത്ത് കിടക്കുന്ന അരുണിന്റെ മുഖത്തേക്ക് വലിച്ചു എറിഞ്ഞു..

ജോൺ :പോടാ പട്ടി ഇറങ്ങി, അവൾക്ക് ഇനി നിന്നെ വേണ്ട.. അവള് പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ..

അരുൺ :അവൾ എന്റെ പെണ്ണ് ആണ് എന്റെ അടുത്ത് തന്നെ അവൾ തിരിച്ചു വരും…

ജോണിന് അവനെ നന്നായി ചൊടിപ്പിക്കാൻ തോന്നി അപ്പോൾ. അവൻ കൈ എടുത്തു ബെർമുഡയുടെ മുൻപിലത്തെ മുഴയിൽ തടവിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ജോൺ :നീ പേടിക്കണ്ട നീ ഇല്ലാത്ത കുറവുകൾ അവൾക്ക് ഇവിടെ ഉണ്ടാവുക ഇല്ല. ഞാൻ അവളെ നല്ല പോലെ നോക്കി കൊള്ളാം..

+16

0