കാമഭ്രാന്ത്

Kaamabranth | Author : Vikram Veda

“അഭീ.. നീ വരുന്നില്ലാന്ന് തീർച്ചയാണോ? ഞങ്ങളെന്തായാലും നാളെ തറവാട്ടിലേയ്ക്കു പോകുവാ… തിരിച്ച് രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരുള്ളൂ… നീ വരുന്നുണ്ടെങ്കിൽ വാ… ”

രാവിലെ ജിമ്മിൽ പോയിവന്നിട്ട് വേഷം മാറുമ്പോഴാണ് അമ്മ വാതിൽക്കൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതും ഇങ്ങനെ പറയുന്നതും. എന്നാലതിന് കൂടുതലൊന്നും ആലോചിയ്ക്കാതെ തന്നെ മറുപടി കൊടുത്തു:

“ഞാനെങ്ങോട്ടും വരുന്നില്ല… എനിയ്ക്കവിടം ശെരിയാവില്ലാന്ന് നിങ്ങക്കറിയില്ലേ? അവരുടെയൊക്കെ തൊലിഞ്ഞ വർത്തമാനം കേൾക്കുമ്പോഴേ പൊളിഞ്ഞുവരും!”

“എന്നാപ്പിന്നെ നീ വരണ്ട! രണ്ടു ദിവസത്തേയ്ക്ക് ഭക്ഷണം പുറത്തൂന്നായിയ്ക്കോ…”

കുടുംബക്കാരെ പറഞ്ഞത് അത്ര സുഖിയ്ക്കാത്തതു കൊണ്ട് താല്പര്യമില്ലാത്ത മട്ടിൽ മറുപടിയുംപറഞ്ഞ് അമ്മ തിരിഞ്ഞുനടന്നു.

“എവിടെന്ന്.. ഹോട്ടലീന്നോ? പിന്നേ… കണ്ട ജങ്ക് ഫുഡ്ഡൊക്കെ വലിച്ചുകേറ്റിയിട്ട് വേണം ഫാറ്റ് കേറാൻ… അതൊന്നും നടക്കില്ല…”

എന്റെ സിക്സ്പാക്ക് ബോഡിയിൽ ഉഴിഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് ഞാനതുപറഞ്ഞത്.

“അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ രണ്ടു ദിവസത്തേയ്ക്കുള്ളത് ഉണ്ടാക്കി ഫ്രിഡ്ജിൽ വെയ്ക്കട്ടേ? നീ ചൂടാക്കി കഴിച്ചോളോ?”

“പിന്നേ… ദിവസവും ഞാനെടുത്ത് ചൂടാക്കി കഴിയ്ക്കുവാൻ നിൽക്കുവല്ലേ? പൊക്കോണം…”

പറഞ്ഞതിനൊപ്പം കുളിയ്ക്കാനായി ടവലും കയ്യിലെടുത്ത് ഞാൻ ബാത്ത്റൂമിലേയ്ക്കു നടന്നു.

“ഓഹ്! നിന്നെക്കൊണ്ടിതൊരു ശല്യമായല്ലോ ചെക്കാ… ഒന്നിനും സമ്മതിച്ചു തരരുത് കേട്ടോ… ഇനിയിപ്പോ ഞാൻ തനൂനെ വിളിച്ച് രണ്ടുദിവസം നിർത്താം… അതേ നടക്കൂ…”

അവസാനത്തെ പോംവഴിയെന്നപോലെ അമ്മപറഞ്ഞതും ഞാൻ ശെരിയ്ക്കൊന്നു ഞെട്ടി.

“അവളെയോ? വേണ്ട! അവളെയൊന്നും വിളിയ്ക്കണ്ട… അതൊന്നും ശെരിയാവില്ല… ഞാൻ പുറത്തുനിന്ന് കഴിച്ചോളാം… കുറച്ചു ഫാറ്റ് കേറിയാലും സാരമില്ല, മനുഷ്യന് സമാധാനം കിട്ടും!”

ബാത്ത്റൂമിൽ കേറിയ ഞാൻ അതുപറയാനായി തിരിച്ചിറങ്ങി വന്നു. എന്നാലത്രയും നേരം ഓരോന്നുപറഞ്ഞു നെഗറ്റീവടിച്ചത് എനിയ്കുതന്നെ പാരയായി മാറുകയായിരുന്നു.

“വേണ്ട… ഞാനവളെ വിളിച്ചുനിർത്താം… നീയല്ലേൽ ഞങ്ങള് തിരിച്ചുവരുന്നതു വരെ പട്ടിണികിടക്കും..”

അത്രയുംപറഞ്ഞ് എന്റെ വാക്കുകൾക്കു ചെവിതരാതെ അമ്മ പുറത്തേയ്ക്കു പോയി. ഞാൻ പിന്നാലേ നടന്ന് അവളെ വിളിയ്ക്കണ്ടാന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു നോക്കിയെങ്കിലും ആരു കേൾക്കാൻ?

എന്റെ മുന്നിൽനിന്ന് തന്നെ അമ്മയവളെ വിളിയ്ക്കുകയും അവള് വരാമെന്ന് സമ്മതിയ്ക്കുകയും ചെയ്തതോടെഎന്റെ സകല സമാധാനവും പോയിക്കിട്ടി.

പിന്നെയൊന്നും മിണ്ടാതെ റൂമിലേയ്ക്കു തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ ഉള്ളു നീറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഓരോ തവണയും അവളെ കാണാൻ മനസ്സ് കൊതിയ്ക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും തമ്മിൽക്കാണുന്ന ഓരോ അവസരങ്ങളിലും ഞങ്ങൾ കൂടുതൽ കൂടുതൽ അകലുകയാണ് ചെയ്യാറുള്ളത്.

ഇത്രയേറെ വെറുക്കാൻ മാത്രം എന്തു തെറ്റാണ് ഞാനവളോട് ചെയ്തത്? അറിവില്ലാത്ത പ്രായത്തിൽ ചെയ്തുപോയൊരു കൈയബദ്ധമോ? അതോ സ്വന്തം പെങ്ങളെ അത്രയേറെ സ്നേഹിച്ചു പോയതോ?

സ്വയം ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ബാത്ത്റൂമിലേയ്ക്കു കേറുമ്പോഴും നെഞ്ചിലെ ചൂട് തണുത്ത വെള്ളത്തിൽ ശമിപ്പിയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുയ്മ്പോഴും മനസ്സിലൂടെ പഴമയുടെ മണമുള്ള ആ ദൃശ്യങ്ങളാണ് നിറഞ്ഞൊഴുകിയത്.

ഞാനും തനുജയെന്ന എന്റെ ചേച്ചിയും തമ്മിൽ മിണ്ടിയിട്ട് ഇപ്പോൾ ഏകദേശം ആറുവർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു!

കേൾക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് ഇതൊരു നുണയായി തോന്നാം. പക്ഷെ അതാണ് സത്യം! ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹം തന്നെന്നെ ഉണർത്തിയിരുന്ന… ഉറക്കിയിരുന്ന… മറ്റാരേക്കാളും കൂടുതൽ എന്നെയറിഞ്ഞിരുന്ന… എന്റെ ചേച്ചി… എന്റെ തനുച്ചേച്ചി എന്നിൽനിന്നും അകന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ  ആറുവർഷം കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു…

ഓർമയുണ്ട്.. ഇപ്പോഴും നല്ല ഓർമയുണ്ട്. അന്നു ഞാൻ ഒൻപതാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിയ്ക്കുന്ന സമയം.. എന്നെക്കാൾ അഞ്ചുവയസ്സ് മൂപ്പുള്ള അവൾ ഡിഗ്രി സെക്കന്റ് ഇയറും.

അവളുടെ കയ്യിൽതൂങ്ങിമാത്രം സ്കൂളിലേയ്ക്കു പോയിരുന്ന.. വെറുമൊരു നാണംകുണുങ്ങിയായ എന്നിൽനിന്നും അവളകലാൻ തുടങ്ങിയത് അവളെ ഡിഗ്രിയ്ക്ക് ചേർത്തതു മുതലായിരുന്നു. എന്നോടൊപ്പം നടന്നുവന്നിരുന്ന അവൾ നേരേ എതിർ ദിശയിലുള്ള കോളേജിൽ പഠിയ്ക്കാൻ ചേർന്നതോടെ അറ്റുപോയത് ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സ്നേഹംകൂടിയായിരുന്നു.

സ്‌കൂളിൽ പോകുമ്പോഴും തിരിച്ചുവന്നാലും എന്നോടൊട്ടി നടന്നിരുന്നവൾ.. എന്റെഎല്ലാ വിശേഷങ്ങളും ക്ഷമയോടെ കേട്ടിരുന്നവൾ.. മഴക്കാലത്തു തണുത്തുവിറച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ എന്നോട് പറ്റിച്ചേർന്ന് എനിയ്ക്കു ചൂടുപകർന്നു കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്നവൾ..

അവളെന്നോട് മിണ്ടാതായതും മുറിമാറി കിടക്കാൻ തുടങ്ങിതുമെല്ലാം പെട്ടെന്നായിരുന്നു. ഒന്നോ രണ്ടോ മാസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അവളും ഞാനും വേറെ ആരൊക്കെയോ ആയിമാറി. ആദ്യമൊന്നും എനിയ്ക്കത് സഹിയ്ക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

അവൾ മിണ്ടാത്തതിനും കൂട്ടുകിടക്കാൻ വരാത്തതിനും അവളുടെ മുറിയിൽപോയി കിടക്കാൻ സമ്മതിക്കാത്തതിനുമൊക്കെ ഞാൻ വീട്ടിൽ നിരന്തരം വഴക്കുകൂടി. എന്നാൽ

“അവള് വല്യപെണ്ണായില്ലേ… ഇനിയെങ്ങനെയാ മോന്റെകൂടെ കിടക്കുന്നേ?”

എന്നുള്ള അമ്മയുടെ സമാധാനിപ്പിയ്ക്കലിൽ അതെല്ലാം മുങ്ങിപ്പോയി. എന്നാലും എന്താണ് അവരീ പറയുന്ന വളർച്ചയെന്നു മാത്രം എനിയ്ക്കാ സമയത്ത് അറിവുണ്ടായിരുന്നില്ല.

എന്നാൽ പോകെപ്പോകെ വേറൊന്നു ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവളിലെന്തോ മാറ്റങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങിയിരിയ്ക്കുന്നു. എന്നെ കാണുമ്പോൾ അടച്ചു വെയ്ക്കുന്ന ബുക്കുകളിൽനിന്ന് അവളെന്തോ വായിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. അത് വായിയ്ക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് വല്ലാത്തൊരു ചിരിയും നാണവുമൊക്കെ കാണാനുമുണ്ട്.  എന്നാൽ അവളുടെ കണ്ണുവെട്ടിച്ച് പലവട്ടം അരിച്ചുപെറുക്കിയിട്ടും ആ ബുക്കുകളിൽ ഞാനൊന്നും കണ്ടുമില്ല.

അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം രാത്രിയിൽ വെള്ളം കുടിയ്ക്കാനായി അടുക്കളയിലേയ്ക്ക് പോകുമ്പോഴാണ് അവളുടെ മുറിയിലെ ചെറിയ സീറോബൾബ് കിടക്കുന്നത് ഞാൻ ശ്രെദ്ധിച്ചത്. അകത്താണേൽ തേങ്ങൽ മാതിരിയുള്ളൊരു ഒച്ചയും കേൾക്കാമായിരുന്നു. വാതിൽപഴുതിലൂടെ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച…

ബെഡ്ഡിൽ തുണിയില്ലാതെ മലർന്നു കിടന്ന തനുച്ചേച്ചിയുടെ മേലെ ഇരുവശത്തുമായി കൈകുത്തിനിന്ന് അരക്കെട്ടനക്കുന്ന ഒരുത്തൻ. ചേച്ചിയുടെ കാലുകൾ അവന്റെ കഴുത്തിനിരുവശത്തുമായി പൊങ്ങി നിൽക്കുകയാണ്.

അവന്റെ വലതുകൈ ചേച്ചിയുടെ കഴുത്തിലമർന്നിട്ടുമുണ്ട്. അവൾ കരയുന്ന ശബ്ദമായിരുന്നു ഞാൻ കേട്ടത്. ഞാൻ ശെരിയ്ക്കും പേടിച്ചുപോയി. തലേന്നുകണ്ട സിനിമയിൽ വില്ലൻ നായികയെ ചെയ്തതുപോലെ ആരോ ഒരുത്തൻ എന്റെചേച്ചിയെ ഉപദ്രവിക്കുകയാണെന്ന് കരുതി ഞാനവിടെനിന്ന് ഉച്ചത്തിൽ നിലവിളിച്ചു.