അങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു കാൽ എൻെറ തുടയിൽ വച്ച ശേഷം അവളുടെ ഒലിക്കുന്ന പൂറ് എൻെറ മുഖത്തേക്ക് അമർത്തി.
“….. കുടിക്കെടാ കുട്ടാ ….”.
അവൾ പൂറ് മുഖത്തിട്ട് ഉരച്ചു. തളർന്ന ഞാൻ തളർന്ന നാവിനാൽ അവളുടെ ഒലിക്കുന്ന പൂറ്റിലേക്ക് നക്കാൻ തുടങ്ങി. സുഖം കിട്ടാൻ വേണ്ടി അവൾ സ്വയം അവളുടെ കന്തിൽ ആഞ്ഞ് ഞെരിച്ച് ഉരയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.
“…ആഹ്ഹഹ്ഹ ……ദേവകീടെ പൂർത്തേൻ വേണ്ടേ കുട്ടാ….”.
അവളുടെ പൂറ്റിൽ നിന്നും അൽപ്പം മൂത്രത്തുള്ളി മുഖത്തേക്ക് ചീറ്റി. അതിൻെറ ചവർപ്പ് വായയിലേക്ക് പടർന്നു. ഒപ്പം അവൾ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. ശരിക്കും വൈദ്യുതി പ്രവാഹം ശരീരത്തിലേക്ക് പടരുന്നത് പോലെ അവൾ തുള്ളി വിറച്ചു.
“….ഉഫ്ഫ്ഫ്ഫ്ഫ് ……കുട്ടാ …..”.
അവളുടെ പൂറ്റിൽ നിന്ന് കട്ടി കുറഞ്ഞ കഞ്ഞിവെള്ളം വായയിലേക്ക് പകർന്നു. അവൾ പൂറ് പൂർണ്ണമായും വായയിലേക്ക് കൊള്ളുന്നത് പോലെ വച്ചു.
“…..ചപ്പി വലിക്കേടാ …..ചപ്പി വലിക്കേടാ കുട്ടാ…..”.
ഞാൻ അവളുടെ പൂറിൻെറ ഉള്ളിനെ പൂർണ്ണമായും ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ച് കേറ്റി. പൂർ തേൻ വായയിലേക്ക് ശരവേഗത്തിൽ നിറയുന്ന അനുഭവം. എൻെറ ഉമിനീരിൽ അവളുടെ പൂർത്തേൻ അലിഞ്ഞു. സൂപ്പർ സ്വാദ്.
അൽപ്പ നേരം കൂടി അവളുടെ പൂറ് അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു.
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അരക്കെട്ട് എൻെറ മുഖത്ത് നിന്ന് മാറ്റി. എന്നിട്ടെന്നെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് ഷവറിന്റെ താഴെ നിർത്തി. സോപ്പെടുത്തത് പതപ്പിച്ച് എൻെറ ശരീരത്തിൽ തേയ്ച്ച് കുളിപ്പിച്ചു. കുണ്ണയെ നന്നായി തൊലിച്ച് സോപ്പെടുത്തത് നന്നായി കഴുകി തന്നു.
അവസാനം ഞാൻ വെള്ളത്തോടെ തന്നെ പുറത്തേക്ക് നടന്നു. കവറിൽ നിന്ന് തോർത്ത് എടുത്ത് ദേഹത്തെ മുഴുവൻ തുടച്ചു. വസ്ത്രം എടുത്ത് ധരിച്ച് ഞാൻ കിടക്കയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. അപ്പോഴും എൻെറ ഹൃദയമിടിപ്പ് താളം തെറ്റി തന്നെയായിരുന്നു. ഈസിയുടെ സുഖകരമായ തണുപ്പ് ശരീരത്തെ തഴുകി.
കുളുമുറിയിൽ നിന്ന് ദേവകിയുടെ ഏതോ നാടൻ ഗാനം കേഴ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. വളരെ സന്തോഷകരമായ നിമിഷങ്ങങ്ങളിലൂടെയാണ് അവൾ കടന്ന് പോകുന്നതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. അതിന് കാരണം ഞാൻ തന്നെയല്ലേ എന്നതിൽ അഭിമാനം എനിക്കേകി.
നേരത്താണ് പുറത്തെ വാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ടത്. ആരാണ് മുട്ടുന്നത് ???.
———————————————–
തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ പ്രായമുള്ള ഒരു നേഴ്‌സ് ആയിരുന്നു. ഐസിയു വാർഡിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ കുളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ദേവകിയോട് കാര്യം പറഞ്ഞ് മുടി ചാരിക്കൊണ്ട് അവിടേയ്ക്ക് നടന്നു.
ജീവൻ നില നിർത്തുന്നത് കാണിക്കുന്ന മിഷ്യൻ അതിൻെറ ഗ്രാഫ് ഉയർച്ച താഴ്ച്ചകൾ കാണിക്കുന്നു. അതിൻെറ അരികിൽ മുത്തച്ചൻ കിടക്കുന്നു. ഞാൻ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ എന്റെ കരം കവർന്ന് മുത്തച്ഛൻ എന്നെ നോക്കി.
ഏകദേശം മൂന്നാല് മിനിറ്റ് അങ്ങനെ കടന്ന് പോയി.
“… ശാന്തി … അവൾ വന്നില്ല അല്ലെ ….”.
മുത്തച്ഛന്റെ ചോദ്യത്തിന് എനിക്ക് എന്താണ് ഉത്തരമേകേണ്ടതെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. വാർധ്യക്യം മുത്തച്ഛന്റെ മുഖത്ത് വളരെ കൂടിയതായി വിളിച്ചോതുന്നു.
“… ഇന്ന് വരുമെന്ന് തോന്നുന്നു …..”.
“…ങ്ങും …വരട്ടെ ….വന്നാൽ ജീവനോടെ കാണാം …”.
“….മുത്തച്ഛന് അങ്ങനെ സീരിയസ്സായി ഒന്നും ഇല്ല…. വേഗം തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വീട്ടിലേക്ക് പോകാല്ല്യോ ….”.
ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും മുത്തച്ഛന്റെ മനസ്സ് മാറ്റിയില്ല. അമ്മയെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന നിർവികാരമായ നോട്ടത്താൽ വാതിലിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി കിടന്നു.
അൽപ നേരം ഞാൻ അവിടെ ചിലവഴിച്ച ശേഷം അവിടെ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി. കോറിഡോറിലൂടെ ദേവകി ചുരിദ്ദാർ ധരിച്ച് നടന്ന് വരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അവൾക്ക് നല്ല ചേർച്ചയുണ്ട് ചുരിദ്ദാർ. ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ അവളിൽ ജാള്യത മുഖത്ത് പടർന്നു.
“…..കാർന്നോരെ കണ്ടോ ?????”.
“…..കയറി കാണണോ ????”.
“…ഏയ് …വേണ്ടാ … അതും ഈ വേഷത്തിൽ ….”.
അവൾ അൽപ്പം ഭയത്തോടെ പറഞ്ഞു. സംഗതി ശരിയാണ്. വസ്ത്രങ്ങളിലെ മാറ്റം ചിലപ്പോൾ മുത്തച്ഛനിൽ ദ്വേഷ്യം ഉണ്ടാക്കിയേക്കാം. പഴഞ്ചൻ മനസ്സല്ലേ.
“…..ദേവൻ കുട്ടാ …. വീട്ടിലേക്ക് ഒന്ന് പോകണം ..”.
“…ഉം ….”.
“….മുത്തച്ഛന്റെ കുറച്ച് ഡ്രെസ്സൊക്കെ എടുക്കണ്ടേ .. പിന്നെ കുറച്ച് പാത്രങ്ങളും … ചായ വാങ്ങാനും ഭക്ഷണം കഴിക്കാനും ….”.
അവൾ പറഞ്ഞത് ശരിയായിരുന്നു. ഹോസ്പിറ്റലിലേക്കുള്ള വരാനുള്ള തിരക്കിൽ ഒന്നും കരുതിരുന്നില്ല. ഞാനും ദേവകിയും കൂടി കാറിൽ വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. ദേവകി കാറിന്റെ പുറകിലുള്ള സീറ്റിലാണ് ഇരുന്നിരുന്നത്. യാത്രയിൽ അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം ദേവകി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് എടുക്കേണ്ട സാധനങ്ങൾ എടുത്ത് വയ്ക്കാനുള്ള തിരക്കിലായിരുന്നു.
അന്ന് രാത്രി ഞങ്ങൾ ആ വീട്ടിൽ
തിരിച്ച് അവശ്യ സാധനങ്ങൾ എടുത്ത് കാറിൽ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു. ദേവകി നിശബ്ദത ഭേദിച്ചു.
“….ശാന്തി കൊച്ചമ്മ വിളിച്ചോ ?????”.
“….ഇല്ലാ മെസ്സേജ് കിട്ടിട്ടുണ്ട് …. തിരിച്ച് വിളിച്ചില്ല …”.
“….ഹമ് …”. ദേവകി ഒരു ദീർഘനിശ്വാസമെടുത്ത് ദൂരേയ്ക്ക് നോക്കി.
കാർ ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ വിശാലമായ പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് കടന്നു. ലഗേജെജെടുത്ത് നടക്കുന്നതിനടയിൽ ദേവകി എന്നെ നോക്കി.
“…ഹം…. ഞാനൊന്ന് വീട് വരെ പോയീട്ട് വരാന്നു വിചാരിക്യാ …”.
“…. എന്നാ പോകുന്നേ …”.
“…. നാളെ …”.
“…. ഞാൻ കൊണ്ടാക്കണോ ????”.
“….ഏയ് … കാർന്നോർ ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്കല്ല ….ഞാൻ ബസ്സ് പിടിച്ച് പൊയ്ക്കോളാമെന്നെ …”.
മുറിയിലെത്തിയ വശം പേഴ്‌സിൽ ബാക്കിയുള്ള എല്ലാ രണ്ടായിരത്തിൽ നോട്ടും എടുത്ത് അവൾക്ക് നീട്ടി. അവൾ അത് വാങ്ങി എണ്ണിയപ്പോൾ പന്ത്രണ്ടായിരമുണ്ടായിരുന്നു.
“…. എന്തിനാ ദേവാ എനിക്കിത്രയും കാശ് ….”.
“…. ഇരിക്കട്ടെന്ന്യേ .. സഹോദരിമാർക്ക് നല്ല ഡ്രെസ്സൊക്കെ വാങ്ങി കൊടുക്ക് .”.
“….. അങ്ങനെ വലിയ സഹോദരി സ്നേഹമൊന്നുമില്ലെന്ന്യേ … ചെറുപ്പം മുതൽ വീട്ട് വേലയെടുത്ത് രണ്ടെണ്ണത്തിനെ കെട്ടിച്ച് വിട്ടു….. ഇന്നിപ്പോൾ അവർക്ക് ഞാനിപ്പോ കുറച്ചിലാ ….. പിന്നെ അമ്മയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും വാങ്ങണം അത്രേ ഉള്ളൂ … അതിനിത്രയും കാശൊന്നും വേണ്ടാ ….”.
ദേവകി അതിലെ പാതി നോട്ടുകൾ തിരിച്ച് തരാൻ നോക്കി. ഞാൻ തടഞ്ഞു.
“… സ്നേഹംകൊണ്ട് തരുന്നതാണെന്ന് കരുതിയാൽ മതി ….”.
ദേവകി എൻെറ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ അൽപ്പ നേരം നോക്കി. ഞാനവളുടെ മൂർദ്ദാവിൽ തഴുകി.
“….കിടന്നുറങ്ങിക്കോ, നാളെ പോകേണ്ടതല്ലേ ….”.
ദേവകിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. ഞാനത് കാണാത്ത മാതിരി കിടക്കയിൽ കിടന്നു. വിസിറ്റേഴ്‌സ് ബെഡിൽ അവളും.
പരസ്‍പരം ഒന്നും ഉരിയാടാതെ കുറെ നേരം. ഏതോ യാമത്തിൽ അവളുടെ സുഖകരമായ ഉറക്കത്തിന്റെ നിശ്വാസങ്ങൾ. ചെറിയ ദയനീയ ഭാവത്തോടെ അവളുടെ ഉറക്കത്തെ ഞാൻ നോക്കി കിടന്നു. ഏതോ യാമത്തിൽ ഞാനും ഉറക്കത്തെ പുൽകി.
