“ആമി..” വീണ്ടും പ്രത്യാശ വന്നപ്പോൽ അവൻ അവളുടെ കൈകൾ പിടിച്ച് അവളെ സ്നേഹത്തോടെ നോക്കി.
“തളരരുത് ഇക്കാ, തളരരുത്! ഞാനും മജീറിക്കയും തമ്മിൽ എന്തുതന്നെ കണ്ടാലും, എൻ്റെ ഇക്ക തളരരുത്..”
പെട്ടന്ന്,
“ടക്ക്.. ടക്ക്.. ഖൽബേ..” മജീർ വാതിൽ തട്ടി.
“ദാ..വരുന്നു ഇക്കാ..”
“ശരി, ഇക്ക പൊക്കൊ, നാലു ദിവസം കഴിഞ്ഞു കാണാം..”
അവൻ്റെ കൈയ്യിൽ ഒരു ഉമ്മ വെച്ചിട്ട് അവൾ വാതിൽ തുറക്കാൻ പോയി. പക്ഷെ അബു പോകാതെ അവിടെതന്നെ നിന്നു.
“ഹ..മൊഞ്ചത്തിയായിട്ടുണ്ടല്ലോ..” അയാൾ അകത്തുവന്നു.
“പോകാറായോ ഇക്കാ?”
“ഹേയ്യ്, ഉമ്മയും ശഹനയും പലഹാരം പൊതിയുവാ..” തിരിഞ്ഞ് അയാൾ വാതിൽ അടച്ചു.
“അള്ളാ, ഈ ബ്ലൗസ് ഇട്ടാണോ ഇജ്ജ് അവിടേക്ക് വരണേ?” ശരീരത്തിൽ ഇറുകി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ബ്ലൗസ് നോക്കി അയാൾ ചോദിച്ചു.
“എന്താ ഇക്കാ, പ്രശ്നം ഉണ്ടോ?”
“ഈയ്യ് ഇതിൻ്റെ ഇറുക്കം നോക്കിയില്ലേ?? ഇതെങ്ങാനും ഇട്ട് ഇജ്ജ് വന്നാ, എല്ലാരുടെയും കണ്ണ് അൻ്റെ ഈ മുലയിൽ ആയിരിക്കും.”
“അത്രക്കും ഇറുക്കം ഇല്ലല്ലോ ഇക്കാ.”
“എന്നാലും വേണ്ട, ഈയ്യ് മാറ്റിയേരെ.”
“ഇവിടെ വരുമ്പോ ഇതിന് ഇത്രക്കും ഇറുക്കം ഇല്ലായിരുന്നു! മട്ടൻ കഴിപ്പ് ഒന്ന് കുറക്കണം.” അവൾ ബ്ലൗസ് ഊരിയെടുത്തു.
“മട്ടൻ കഴിക്കുന്നത് കുറച്ചാൽ അന്നേ ഞമ്മള് കൊല്ലും.”
“ശൊ..ഇക്കാ, എൻ്റെ മുലയും ചന്തിയും എല്ലാം ഇനിയും കൊഴുക്കൂന്നെ! ഇപ്പൊതന്നെ കൂടുതലാ..”
“കൊഴുക്കട്ടെന്ന്! എല്ലാം ഞമ്മക്ക് ഉള്ളതല്ലേ.”
“കൊഴുത്ത് ഒരു പരുവം ആയി കഴിയുമ്പോ, വേറെ മൊഞ്ചത്തിയെ തേടി പോകരുത്..” അലമാര തുറന്ന് അവൾ ബ്ലൗസ് തിരഞ്ഞു.
“അന്നേക്കാൾ കൊഴുപ്പുള്ള ഒരു ഇറച്ചി, ഈ ദുനിയാവിൽ ഞമ്മക്ക് ഇനി തിന്നാൻ കിട്ടോ.. ഹേ? ഹ..ഹ..ഹ..” അയാൾ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.
“മ്..തിന്ന്-തിന്ന്, ഇക്കാൻ്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പ്രസവിക്കാനെങ്കിലും, എന്നെ കുറച്ച് ബാക്കിവെക്കണേ.”
ബ്രേസിയറും മുണ്ടുമായി നിന്ന് അലമാരയിൽ ബ്ലൗസ് തിരയുന്ന അവളെ അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി, അയാൾ അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നു.
“ഈ വെള്ള ബ്രേസിയറില് അന്നെ കൊള്ളാല്ലോ.”
“പുതിയതാ ഇക്കാ, ഇന്നലെ ഉമ്മ പോയപ്പോ, എനിക്കൂടെ വാങ്ങിയതാ.”
“ഓ..നന്നായിട്ടുണ്ട്.”
“ഈ ബ്ലൗസ് എങ്ങനിണ്ട് ഇക്കാ?” അലമാരേന്ന് ഒരു ഇളം ചെമപ്പ് ബ്ലൗസ് എടുത്ത് കാട്ടി അവൾ ചോദിക്കുമ്പോൾ.
“ബ്ലൗസ് ഒക്കെ നമുക്ക് പിന്നെ ഇടാം, ഈയ്യ് ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ് നിന്നേ.”
തിരിച്ചുനിർത്തി, അവളുടെ കക്ഷത്തിനിടയിലൂടെ കൈ കൊണ്ടു ചെന്ന്, ബ്രേസിയറിന് പുറത്തൂടെ അയാൾ അവളെ ഞെക്കിയുടക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ഇക്കാ..മ്മ്ഹ്..”
“ഹോ..വലിപ്പം വീണ്ടും കൂടിയോടി??”
“അതല്ലേ ഇക്കാ, എൻ്റെ മട്ടൻ കഴിപ്പ് ഒന്ന് കുറക്കണോന്ന് പറഞ്ഞെ.”
“അത് സാരില്ല, ഇനിയും കൊഴുക്കട്ടെ.”
“സ്സ്..പതുക്കെ ഇക്കാ..”
“ഇത്രയും പഞ്ഞിപോലുള്ള മുല എങ്ങനാടി പതുക്കെ പിടിക്കണെ?” അത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അയാൾ രണ്ടും പിടിച്ച് ഞെരടി.
“അ..ഇക്കാ ഒന്ന് പതുക്കെ.” ഒന്ന് ചാടി അവൾ, മുൻപിലുള്ള മേശപ്പുറത്ത് കൈകുത്തി. ആ നിൽപ്പിൽ, അയാൾ സാധനം പുറത്തെടുത്ത് അവളുടെ മുണ്ട് പൊക്കിയതും, കാലുകൾ ലേശം അകത്തി, അവൾ ഒന്ന് കുനിഞ്ഞ്, തയ്യാറായി.
“ആാാ ഇക്കാ” കൊഴുത്തുരുണ്ട ചന്തിക്കിടയിലൂടെ തട്ടി ഉരസി, അവളിൽ അത് കയറി.
വയറിനു രണ്ടു ഭാഗത്തും പിടിച്ച്, കൈകുത്തി നിർത്തി, അവളെ അയാൾ അടിച്ചു തുടങ്ങി, “ബ്ലക്.. ബ്ലക്.. ബ്ലക്.. ബ്ലക്..” അവൾ പതുക്കെ കണ്ണടച്ചു.
വേദനയോടെ അബു അവിടെനിന്ന് ഇറങ്ങിയെങ്കിലും, വിരുന്നിന് പോയി വരുന്നതുവരെ കാത്തിരിക്കാൻ, അവളുടെ ആശ്വാസ വാക്കുകൾ മാത്രം അവന് മതിയായിരുന്നു.
ആ നാലു ദിവസം അങ്ങനെ ശഡേന്ന് പോയി. അഞ്ചാം ദിവസം വൈകിട്ട് ജനാലക്കരുകിൽ എത്തുമ്പോൾ, അമിറ നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.
“ആമി.. ആമി.. ആമി ആമീ..” അവൾ ഉണർന്നു. ക്ഷീണം നിറഞ്ഞ കണ്ണും, ശരീരവുമായി, അവൾ വീണ്ടും ഏന്തി നടന്ന് മെല്ലെ ആ ജനാലക്കരികിൽ എത്തി.
“ഈ നേരത്ത് എന്ത് ഉറക്കാടി??”
“ഇപ്പൊ വന്നതേ ഉള്ളു ഇക്കാ, നല്ല ക്ഷീണം തോന്നിയപ്പോ..”
“വേദന ഇതുവരെ മാറിയില്ലല്ലേ??”
“ഉണങ്ങാൻ ഇക്ക സമ്മതിക്കുന്നില്ലന്നേ! സാരില്ല, രണ്ടു ദിവസം മജീറിക്ക തലശേരിക്ക് പോകാ, ആ സമയംകൊണ്ട് ഉണങ്ങിക്കോളും.”
“മ്..”
“ഇക്ക അങ്ങ് ക്ഷീണിച്ചുപോയല്ലോ, ഒന്നും കഴിക്കുന്നില്ലേ?” അബുവിൻ്റെ മുടിയിഴകളിലൂടെ വിരലുകൾ ഓടിച്ച് അവൾ ചോദിച്ചു.
“എന്നെക്കാൾ ക്ഷീണം നിൻ്റെ മുഖത്താ ആമി..”
“എന്ത് ചെയ്യാനാ ഇക്കാ, എനിക്ക് അവിടെയും ഒരു വിശ്രമവും കിട്ടിയില്ല! സർവ സമയവും മുറിക്കുള്ളിൽ എന്നെ..”
“മ്..പറയണ്ട ആമി, മനസിലായി..”
“പക്ഷെ ഉള്ളിൽ ഒഴിക്കാൻ ഞാൻ സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല ഇക്കാ. വയറ് നിറയുന്ന വരെ വിഴുങ്ങിയാലും, ഞാൻ അതിന് മാത്രം സമ്മതിക്കില്ല..”
“അറിയാം ആമി..” അവൻ അവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു.
“ഇക്കാ..”
“മ്..പറ ആമി..”
“ഭയങ്കര ക്ഷീണം, ഞാൻ ഒന്ന് ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ?”
“ഒ..അതിനെന്താ ആമി, ഉറങ്ങിക്കോ, ഞാൻ നാളെ വരാം.”
“നാളെ ഒരു ഉച്ച കഴിഞ്ഞിട്ട് വാ. ഇനിയുള്ള രണ്ടു ദിവസത്തേക്ക് നമുക്ക് ഒരുപാട് സംസാരിക്കണം.”
“ശരി ആമി, നീ വിശ്രമിക്ക്..” ശേഷം അവൻ ലോഡ്ജിലേക്ക് മടങ്ങി.
അടുത്ത ദിവസം, അവൾ പറഞ്ഞ സമയത്ത് എത്തിയെങ്കിലും, അവളെ മുറിയിൽ കണ്ടില്ല. പോയിട്ട് വൈകിട്ട് വന്നു, അപ്പോഴും കണ്ടില്ല. രാത്രിയും വന്നു, അന്നേരവും കണ്ടില്ല. പിറ്റേന്ന്, രാവിലെയും ഉച്ചക്കും ഇല്ല, ഒടുവിൽ വൈകിട്ടാണ് അവളെ ഒന്ന് കണ്ടത്.
“ആമി..”
“ഹ..ഇക്കാ..”
“എവിടാരുന്നു ആമി? ഞാൻ എത്ര തവണ ഇവിടെ കയറിയെന്നറിയൊ?? ആരും കാണാതെ ഈ മാവിൽ കയറുകയെന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ അത് അത്ര എളുപ്പുള്ള കാര്യല്ല.”
“അയ്യൊ ഇക്കാ, മുഫാസിൽ ഇക്ക ദുബായിലേക്ക് പോകുവല്ലെ? അപ്പൊ അലുവയും, പലഹാരങ്ങളും ഉണ്ടാക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു എല്ലാവരും, ഇപ്പോഴും തീർന്നിട്ടില്ല. ഞാൻ ഒന്ന് കുളിക്കാൻ വന്നതാ, താഴേക്ക് ഇനിയും പോണം.”
“ഓ.. എന്നാ ഞാൻ രാത്രി വരാം ആമി.”
“രാത്രി വേണ്ടിക്കാ.”
“രാത്രി എന്താ പ്രശ്നം??”
“അല്ല, രാത്രി മജീറിക്ക എത്തും, അപ്പോ..”
“അപ്പൊ??”
“അപ്പൊ, ഉറപ്പായിട്ടും മജീറിക്ക ഞാനും….അത് അബൂക്ക കാണണ്ടന്ന് വിചാരിച്ചിട്ടാ..”
“സാരില്ല ടി, ഞാൻ കഴിയുന്ന വരെ കാത്തിരിക്കാം. അത്യാവശ്യമായിട്ട് ഒരു കാര്യം സംസാരിക്കാനുണ്ട്, അതാ..”
“എന്ത് കാര്യം?”
“നമുക്ക് ഇവിടന്ന് പോകുന്ന കാര്യം ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ.”
“അതൊക്കെ നാളെ സംസാരിക്കാം, പക്ഷെ രാത്രി വേണ്ടിക്കാ.”
“കൊഴപ്പില്ല ടി, ഞാൻ കാത്തിരിക്കാന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ.”
“വേണ്ട ഇക്കാ.. വരരുത്.”
“ശരി, ഞാൻ വരുന്നില്ല.”
“എന്നാ സത്യം ചെയ്യ് വരില്ലെന്ന്?”
