മലയാളം കമ്പികഥ – അച്ഛനും അമ്മയും പിന്നെ മകളും – 5
ഇതിനു മുന്‍പിലത്തെ പാര്‍ട്ട്‌ കള്‍ വായിക്കാന്‍ ഇവിടെ ക്ലിക്ക് ചെയ്യുക
കഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തിന്റെ തുടര്‍ച്ച ……..
വായനക്കാരോട് ആദ്യമേ ……. ഒരു അഭ്യര്‍ത്ഥന ഞാന്‍ ഇവിടെ കഥ എഴുതിയിട്ട് നിങ്ങള്‍ വായിച്ചു പോകുന്നതല്ലാതെ ഒരു ഫീഡ്ബാക്ക് നല്ലതോ ചീത്തയോ എന്തായാലും ഒരു കമന്റിലൂടെ ഈ കഥ വായിക്കുന്നവര്‍ നല്‍കും എന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു അല്ല എങ്കില്‍ ഞാന്‍ ഇവിടേം കൊണ്ട് ഈ കഥ നിര്ത്തുന്നു ….ഒരു എഴുത്തുകാരന് വായനക്കാരുടെ മറുപടി കിട്ടണം എന്ന് ആഗ്രഹം ഇല്ലാതിരിക്കില്ലല്ലോ ദയവായി ഒരു വാക്ക് ……….
അങ്ങനെ അത്തവണത്തെ ലീവ് ആഘോഷമാക്കി ഞാന്‍ ഗള്‍ഫിലേക്ക് മടങ്ങി. മാമന്‍റെ ആശിര്‍വാദത്തോടെ ഞാന്‍ പ്രസീതയുമായി ഏതാനും തവണ കളിച്ചു. ഒരിക്കല്‍ ഞങ്ങള്‍ മൂന്നാളും കൂടി ഒന്നിച്ചും കളിച്ചു. അതൊക്കെ പിന്നെ പറയാം. ഇവിടെ പറയാനുള്ളത് എന്നേക്കാള്‍ പത്തൊമ്പത് വയസ്സിന് താഴെയുള്ള എന്‍റെ മുറപ്പെണ്ണ് അഞ്ജലിയെ കുറിച്ചാണ്. മാമനും അമ്മായിക്കും എന്നോടുള്ള എന്തോ ഒരു ഇത്, അത് അവള്‍ക്കുമുണ്ടായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് തന്നെ എന്നോട് അടുത്ത അവള്‍ പിന്നീട് ഒട്ടും വൈകാതെ തന്നെ ആ അടുപ്പം മറ്റൊരു തലത്തിലേക്ക് എത്തിച്ചു. എനിക്ക് അവളുടെ ഇളം മേനി പ്രദര്‍ശിപ്പിച്ച് അവള്‍ അവളുടെ മനോധര്‍മം അറിയിച്ചു. ആ ഇളം കരിക്ക് മൊത്തി കുടിക്കുവാന്‍ ഞാന്‍ വെമ്പല്‍ കൊണ്ടു. എന്നാല്‍ ഒരിക്കല്‍ പോലും അതിനൊരു അവസരം ഒത്ത് വന്നില്ല. എന്നാല്‍ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് അവിടിവിടെ പിടിയും മുത്തവുമായി ആ അവധി അങ്ങനെ കഴിഞ്ഞു.
ഗള്‍ഫില്‍ എത്തിയ ഞാന്‍ ആറു മാസം തള്ളി നീക്കാന്‍ വല്ലാതെ പാട് പെട്ടു. അത് കഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം അടുത്ത ലീവിന് പോകാന്‍. അവര്‍ക്ക് വാട്ട്‌സ്അപ് ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. ഉള്ളത് ഒരു സാധാരണ ഫോണ്‍ മാത്രം. അതില്‍ ഇടയ്ക്കിടെ വിളിക്കുമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അഞ്ജലിയുമായി പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നും സംസാരിക്കാന്‍ സാധിക്കുമായിരുന്നില്ല. പ്രസീതയും അധികം ഒന്നും വേണ്ടാത്തത് പറയാറില്ല. മാമന്‍ ആണ് പിന്നെയും എന്തെങ്കിലും കമ്പി പറയുന്നത്. ഞാനാകട്ടെ ഭാര്യയെ വിളിക്കുന്നത് ഏതാണ്ട് നിര്‍ത്തിയ മട്ടായിരുന്നു. അവള്‍ക്കും അത് തന്നെയായിരുന്നു ആശ്വാസം. വിധിയുടെ കളി എന്നല്ലാതെ എന്ത് പറയാന്‍. സ്വന്തം മക്കളില്‍ നിന്നു പോലും ഞാന്‍ അകന്നു.
അങ്ങനെ എന്‍റെ ഡ്യൂട്ടി ഏതാണ്ട് തീരാറായി. നാട്ടില്‍ പോകാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പില്‍ ഞാന്‍ ദിനങ്ങള്‍ എണ്ണിയെണ്ണി കഴിഞ്ഞു. “അഞ്ജലീ, ഞാന്‍ വരാറായി. നിനക്ക് എന്താ കൊണ്ട് വരേണ്ടേ?” എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ “ഒന്നും വേണ്ട, ചേട്ടന്‍ വേഗം വന്നാല്‍ മാത്രം മതി” എന്നായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി. എന്നാല്‍ ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ വരുന്ന കാര്യം എന്‍റെ ഭാര്യക്ക് പോലും അറിയുമായിരുന്നില്ല. വീട്ടില്‍ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും മാത്രമാണ് ഞാന്‍ അക്കാര്യം പറഞ്ഞത് തന്നെ. അതും അവര്‍ ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് പറഞ്ഞത്.
എന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ അഞ്ജലി വന്നു നിറഞ്ഞു. അവള്‍ കാരണം എന്‍റെ കിടക്ക പലപ്പോഴും വൃത്തിക്കേടായി. അങ്ങനെ കൊതിയൂറി കഴിയുമ്പോഴാണ് വിധി വൈപരീത്യമായി ആ അപകടം സംഭവിച്ചത്. എന്‍റെ സൈറ്റില്‍ ഒരു അപകടം. ക്രെയിന്‍ പൊട്ടി വീണതാണ്. സൈറ്റിലെ ജോലിക്കാരുടെ അശ്രദ്ധയാണ് കാരണം. രണ്ടു പേര്‍ മരിച്ചു. സൈറ്റ് ഇന്‍ ചാര്‍ജ് എന്ന നിലയില്‍ ഉത്തരവാദിത്തം എന്‍റെ തലയിലായി. ഞാനും സൈറ്റ് മാനേജരും അറസ്റ്റിലായി. പിന്നെ കേസും കോടതിയും ജയില്‍ വാസവും. വര്‍ഷങ്ങള്‍ രണ്ട് കടന്ന് പോയി. കമ്പനിക്ക് വലിയൊരു തുക പിഴയായി അടക്കേണ്ടി വന്നു. ഒടുവില്‍ ഞാനും മാനേജരും ഒരേ വണ്ടിയില്‍ തിരികെ എയര്‍പോര്‍ട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു. വഴിനീളെ ഞങ്ങള്‍ പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഞങ്ങളുടെ റൂമില്‍ അന്നുണ്ടായിരുന്ന സാധനങ്ങള്‍ കമ്പനിയിലെ റൂം ബോയ്സ് എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ എത്തിച്ചിരുന്നു. ആ സാധനങ്ങള്‍ ഏല്‍പ്പിച്ചതും ഒരു വാക്ക് പോലും മിണ്ടാതെ അവര്‍ പോയി. എന്‍റെ ലാപ്ടോപ് ബാഗ് ആണ് ഞാന്‍ തിരഞ്ഞത്. അത് അവിടെ തന്നെയുണ്ട്‌. എന്‍റെ ഹൃദയം പടപടാ മിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ഞാന്‍ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളോടെ അതിന്‍റെ പോക്കറ്റ്‌ തുറന്നു. അതിനുള്ളിലായിരുന്നു എന്‍റെ അഞ്ജലി കുട്ടിക്ക് നല്‍കാന്‍ ഞാന്‍ വാങ്ങി വച്ചിരുന്ന കൊച്ചു സ്വര്‍ണ മാല ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഇല്ല അത് അവിടെയില്ല. എന്‍റെ ഹൃദയം നുറുങ്ങി. ഞാന്‍ പിന്നെയും പിന്നെയും തിരഞ്ഞു. ബാഗിലെ സാധനങ്ങള്‍ ഞാന്‍ താഴെയിട്ടു. മൊത്തമായി പരിശോധിച്ചു. ഇല്ല അതവിടെയെങ്ങും ഇല്ലായിരുന്നു. ഞാന്‍ പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കാതെ അതെല്ലാം വാരി ബാഗില്‍ നിറച്ചു ട്രോളിയില്‍ വച്ചു അതും തള്ളി നടക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
“മിസ്റര്‍ ശ്രീ നാഥ്” പിറകില്‍ നിന്നും ആ പാവം മാനേജര്‍ വിളിച്ചു. ഞാന്‍ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. രണ്ടു കൈയും നീട്ടി അയാള്‍ എന്‍റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. അയാള്‍ എന്നെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.
“എല്ലാം പോയി, അല്ലേ ശ്രീ നാഥ്! എല്ലാം പോയി” എനിക്കും കരച്ചിലടക്കാനായില്ല. ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്‍ ഞങ്ങള്‍ അങ്ങനെ നിന്ന് കരഞ്ഞു. “ഇനി നമ്മള്‍ കാണുമോ ശ്രീ? ഇല്ല കാണില്ല. കാണാന്‍ ഞാന്‍ ഉണ്ടാകില്ല” എന്നും പറഞ്ഞ് അയാള്‍ പിന്നെയും പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. അയാള്‍ തന്‍റെ വിരലില്‍ കിടന്നിരുന്ന മോതിരം ഊരി എന്‍റെ കൈയ്യില്‍ തന്നു. “എന്തായിത് സാര്‍?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
“ശ്രീ, നിനക്ക് എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടു എന്ന് എനിക്കറിയാം. പക്ഷെ നിനക്ക് തരാന്‍ എന്‍റെ കൈയ്യില്‍ ഇതേയുള്ളൂ. ഇത് നീ എടുക്കണം. എനിക്ക് ഇനി ഇതിന്‍റെ ആവശ്യം ഇല്ല” അയാള്‍ നിര്‍ബന്ധിച്ച് ആ മോതിരം എന്‍റെ കൈയ്യില്‍ ഏല്‍പ്പിച്ചു. എന്നിട്ട് വേച്ച് വേച്ച് തന്‍റെ ട്രോളിയും തള്ളി അയാളുടെ ടെര്‍മിനലിലേക്ക് പോയി. ഞാന്‍ എന്‍റെ കൊച്ചി ഫ്ലൈറ്റ് നോക്കി മറുഭാഗത്തേക്കും നടന്നു. ബോര്‍ഡിംഗ് പാസ്‌ എടുത്ത് തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് അവിടത്തെ സെക്യൂരിറ്റിക്കാര്‍ ഓടുന്നതും എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചു പറയുന്നതും കേട്ടത്. ഏതാനും ദൂരെ നിന്നും ഒരു ആംബുലന്‍സ് വരുന്ന ശബ്ദം ഞാന്‍ കേട്ടു. ഞാന്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഏതാനും ജീവനക്കാര്‍ ഒരു സ്ട്രെക്ചര്‍ തള്ളി കൊണ്ട് വരുന്നത് കണ്ടു. നോക്കിയപ്പോള്‍ അതില്‍ അതാ എന്‍റെ മാനേജര്‍. “സാര്‍” എന്ന് വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഞാന്‍ അടുത്തേക്കോടി. “എന്താ എന്ത് പറ്റി?” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു. “മാറി നില്‍ക്ക്” എന്നും പറഞ്ഞ് സെക്യൂരിറ്റിക്കാരന്‍ എന്നെ തള്ളി. “സാര്‍ സാര്‍” എന്നും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ഞാന്‍ പിന്നാലെ ഓടി.
