അപ്പോഴാണ് ശ്രീലേഖ ഇളയമ്മ ആ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്. കുറച്ച് നേരത്തെ എഴുന്നേറ്റിട്ടുണ്ടാകണം കുളിച്ച് വൃത്തിയായിട്ടുണ്ട്. മുറിയിലേക്ക് കയറിയതും ഞാൻ കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ഇളയമ്മ മുറിയുടെ വാതിൽ ചാരി. എനിക്കാണെങ്കിൽ തിരക്കായി, ഇന്നലത്തെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു എന്നാലും എനിക്ക് കിട്ടുമോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടി മനസ്സ് വെമ്പി.
ശ്രീലേഖ : എന്താടാ നീ ഈ മുറിയിൽ തന്നെയായോ കിടപ്പ്‌ ?
ഞാൻ : ഞാനിപ്പോ വന്നുള്ളൂ, ചെറിയമ്മ കുളിക്കുവാ… പിന്നെ എന്തായി കാര്യങ്ങൾ.
ശ്രീലേഖ : അതൊക്കെ ഇന്നലെ നിങ്ങൾ കണ്ടില്ലേ ?
ഞാൻ : അതൊക്കെ കണ്ടു. ഇന്ന് രാവിലെ എഴുന്നേറ്റിട്ട് എന്ത് പറഞ്ഞു സീത ചെറിയമ്മ.
ശ്രീലേഖ : എന്തായാലും നീ തന്ന മരുന്ന് ഉഗ്രനാണ്. സീത ഇന്നലെ മരിച്ചില്ല എന്നുള്ളു. രാത്രി 3 മൂന്ന് മണിവരെ ഞങ്ങൾ കളിച്ചു. പിന്നെ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി.
ഞാൻ : അതൊക്കെ നിക്കട്ടെ, കാര്യത്തിലേക്കു കടക്ക്… എന്തായി. ?
ഞാൻ : ഒന്ന് ക്ഷമിക്കട… അവള് ഒന്ന് കുളികഴിഞ്ഞു വന്നോട്ടെ. ഒരുമിച്ച് കേട്ടോ…
ഞാൻ ബാത്റൂമിന്റെ വാതിലിലേക്ക് നോക്കി. ദേവകി ചെറിയമ്മ ഒന്ന് വേഗം ഇറങ്ങി വന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു.
