എന്റെ ചുണ്ട് പതിയെ നളിനിയുടെ ചുണ്ടിൽ അമർന്ന് മുത്തി. നളിനിയിൽ നിന്നു എതിർപ്പുകൾ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല. എന്റെ ചുണ്ടുകൾ നളിനിയുടെ ഇരുചുണ്ടുകളെയും വിടർത്തി. ഞാനാദ്യം നളിനിയുടെ കീഴ്ച്ചുണ്ടിനെ ഇരു ചുണ്ടുകള്കൊണ്ടും നുണഞ്ഞു. നളിനിയുടെ വായിൽ നിന്നും നാരങ്ങാമിട്ടായിയുടെ പുളിയും മധുരവും എനിക്കും കിട്ടിത്തുടങ്ങി.
നളിനിയുടെ കൈ എന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു എന്റെ തലയുടെ പിറകിൽ വിശ്രമിച്ചു. ഞാൻ നളിനിയുടെ വായിലേക്ക് നാവുകയറ്റി നളിനിയുടെ പല്ലിനെയും നാവിനെയും തൊട്ടു. നാരങ്ങ മിട്ടായിയുടെ കൂടുതൽ സ്വാദ് ഞാനറിഞ്ഞു. ഞങ്ങൾ പരസ്പരം ഒരു ദീർഘ ചുംബനത്തിലേക്കു വീണു. ഈ ലോകം മറന്നു, പരിസരം മറന്നു ഞങ്ങൾ മറ്റേതോ ലോകത്തിലേക്കുള്ള യാത്രപോലെ അങ്ങനെ നിന്നു ചുംബിച്ചു..
പെട്ടന്നാണ് ആരുടെയൊക്കെയോ ശബ്ദങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ കാതിലേക്കു വീണത്. ശബ്ദം കേട്ടതും ഞങ്ങൾ അടർന്നുമാറി. എന്താണിവിടെ സംഭവിച്ചതെന്നറിയാതെ ഞങ്ങൾ അന്ധാളിച്ചു നിന്നു. ഞാൻ വീണ്ടും കാതോർത്തു, അതെ ആരൊക്കെയോ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ട് സീത, മാലതി, ദേവകി, അനിത, കുട്ടികൾ എല്ലാരുടെയും ശബ്ദം കേൾക്കാം.
എല്ലാരും ഇങ്ങോട്ടാണ് വരുന്നതെന്ന് തോന്നുന്നു. ഞങ്ങൾ നന്നായി പേടിച്ചു.
ഞാൻ : നിങ്ങളിവിടെ ഇരിക്ക്.. ഒന്നും പേടിക്കണ്ട… അവരെല്ലാം ഇങ്ങോട്ടാണെന്നു തോന്നുന്നു…. ഞാനും ഇവിടെയിരിക്കാം… അവര് വരുമ്പോൾ ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെയിരുന്നാൽ മതി… പേടിക്കണ്ട…
നളിനി തലയാട്ടി. ഞാൻ നളിനിയെ അവിടെ കുളപ്പടവിൽ പിടിച്ചിരുത്തി. ഞാനും ഒരു പടവിൽ ഇരുന്നു. ശബ്ദം അടുത്തടുത്ത് വന്നു. ആരൊക്കെയോ കുളക്കരയിലേക്കു വാതിൽ കടന്നു കയറി എന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. ആദ്യം കടന്നു വന്നത് അച്ഛനായിരുന്നു. പിന്നാലെ ചെറിയമ്മമാർ ഓരോരുത്തരായി ഇറങ്ങി വന്നു കൂടെപിള്ളേരും.
അച്ഛൻ : അല്ല… നിങ്ങളിവിടെയുണ്ടായിരുന്നോ???
ഞാൻ : എന്താ എല്ലാരും കൂടെ…
ഞാൻ എന്റെ പരിഭ്രമമെല്ലാം ഉള്ളിലൊതുക്കി ചോദിച്ചു.
ദേവകി : ഞങ്ങളെല്ലാം ഇന്ന് കുളത്തിൽ കുളിക്കാൻ വേണ്ടി വന്നതാണ്… പിള്ളേര് ഒരു സ്വര്യം തരുന്നില്ല.. നീ ഇപ്പ്രാവശ്യം അവരെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ടില്ലെന്നാ പറയുന്നേ…
അച്ഛൻ : ഇതൊക്കെ കേട്ടപ്പോ ഞാനാ അവരോടെല്ലാം ഇറങ്ങിക്കൊള്ളാൻ പറഞ്ഞത്… ഇന്ന് എല്ലാരേം കുളത്തിൽ കുളിപ്പിചിട്ടെന്നെ കാര്യം… പട്ടണത്തിൽ കുട്ട്യോൾക്ക് ഇതൊന്നും കിട്ടില്ലല്ലോ…
ഞാൻ : എന്നാ ആയിക്കോട്ടെ… ചെറിയമ്മാരും ഇറങ്ങുന്നുണ്ടോ??
മാലതി : ഇല്ലാതെ.. ഞങ്ങൾ അടുക്കളയിൽ പണിയൊക്കെ നിറുത്തിവെച്ചിട്ടാ വന്നത്…
ഞാൻ : അല്ലാ.. നിങ്ങൾക്കൊക്കെ നീന്തൽ അറിയാമോ???… ഇനി ഞാൻ ഇറങ്ങി മുങ്ങി തപ്പേണ്ടി വരുമോ???
ശ്രീലേഖ : എടാ… നിന്നെക്കാൾ മുൻപ് ഞങ്ങൾ ഈ കുളം കാണാൻ തുടങ്ങിയതാ… ഞങ്ങളെ നീന്താൻ പഠിപ്പിക്കുന്നോ…
ചെറിയമ്മമാരും പിള്ളേരും എല്ലാം അതീവ സന്തോഷത്തിലാണ്. അല്ലെങ്കിൽ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങി കളിക്കുമ്പോൾ എല്ലാവർക്കും പ്രായം കുറയും. ശ്രീലേഖ ഇളയമ്മേടെ മോൾ ശരണ്യ വന്നെന്നോട് ചോദിച്ചു.
ശരണ്യ : അജിയേട്ടാ… എനിക്ക് നീന്താൻ അറിയില്ല… എനിക്ക് നീന്തൽ പഠിപ്പിച്ചു തരണം.
ദീപിക : എനിക്കും…
വിദ്യ : എന്നാ എനിക്കും…
ഞാൻ ഓരോരുത്തരെയായി നോക്കി.
ഞാൻ : നിങ്ങളുടെ അമ്മമാർക്ക് നന്നായി നീന്തൽ അറിയാം… അവര് പഠിപ്പിച്ചു തരും… ഇനി അവരെക്കൊണ്ടു പറ്റുന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം…
അപ്പോഴേക്കും ഒരു ഭാഗത്തുനിന്നും ചെറിയമ്മമാർ വെള്ളത്തിൽ ഇറങ്ങിയിരുന്നു. ബ്ലൗസും പാവാടയും ഊരാതെ. ബ്ലൗസിന് മുകളിലൂടെ നെഞ്ചിനു മുകളിൽ വെച്ചു മുണ്ട് മുറുക്കി വെച്ചു നഗ്നതയൊന്നും ആരെയും കാണിക്കാതെയാണ് എല്ലാവരും ഇറങ്ങിയത് അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാനും അച്ഛനും ഒന്നും അവിടുന്നു മാറിയില്ല. എല്ലാവരും ഇറങ്ങിയപ്പോളും നളിനി ചെറിയമ്മ ഇറങ്ങാതെ നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പെൺകുട്ടികൾ ഓരോരുത്തരും ചുരിദാർ ടോപ്പും പാന്റ്സ് ധരിച്ചുകൊണ്ട് വെള്ളത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
അച്ഛൻ : നളിനി… എന്താടി നീ മാറി നിൽക്കുന്നത്???
നളിനി : ഒന്നുമില്ലേട്ടാ…
അച്ഛൻ : എന്നാ ഇറങ്ങു… വല്ലപ്പോഴൊക്കെയല്ലേ ഇതുള്ളൂ….
ഞാൻ : നീന്തൽ അറിയാത്തവരുടെ ശ്രദ്ധാക്കി ശ്രദ്ധക്ക്… 6 സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങിയാൽ മതി പിന്നെ ഇറങ്ങിയാൽ മുങ്ങിപോകും…
ഞാൻ പിന്നെയും നോക്കുമ്പോളും നളിനി ചെറിയമ്മ ഇറങ്ങാൻ മടി കാണിച്ചു നിൽക്കുന്നു. ഞാൻ നളിനി ചെറിയമ്മേടെ പിന്നിൽ പോയി ഒരൊറ്റ തള്ള് തള്ളി.” ഒരു നാണക്കാരത്തി വന്നിരിക്കുന്നു ” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട്… നളിനി ചെറിയമ്മ ദാ കിടക്കുന്നു കുളത്തിൽ. നല്ല നീന്തൽ വശമുള്ളതുകൊണ്ടു നീന്തി കരയ്ക്കു അടുത്തു. ഞാൻ ചെയ്തത് കണ്ട് എല്ലാവരും ഉച്ചത്തിൽ ചിരിച്ചു.
ഞാൻ കുളപ്പുരയിൽ നിന്നു രണ്ടുമൂന്ന്‌ ട്യൂബ് എടുത്ത് വെള്ളത്തിലേക്കിട്ടു, നീന്തൽ അറിയാത്തവർക്ക് ഒരു തുണയാകും. ചെറിയമ്മമാർ എല്ലാവരും മത്സ്യകന്യകമാരെ പോലെ നീന്തി തുടിക്കുകയായിരുന്നു കുളത്തിൽ.
ദേവകി : ഡാ അജീ… നീ ഇറങ്ങുന്നില്ലേ??
വെള്ളത്തിൽ നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
ഞാൻ : ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നു നിങ്ങളെയെല്ലാം നോക്കിക്കൊള്ളാം….
അച്ഛൻ : നീ കൂടെയിറങ്ങടാ… ആ കുട്ടികളെയൊക്കെ ഒന്ന് നോക്കണ്ടേ…
ഞാൻ : ഞാനിവിടെയില്ലേ അച്ഛാ… ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം…
അശ്വതി : ഏട്ടൻ വാ…
ഞാൻ : ഞാനിവിടെയുണ്ടെടി… പേടിക്കണ്ട നിങ്ങൾ കുളിച്ചോ… ആരെങ്കിലും മുങ്ങുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ ചാടി പിടിച്ചോളാം..
അശ്വതി : എനിക്കറിയാതോണ്ടല്ലേ… ഞാൻ ഏട്ടനെ വിളിക്കുന്നത്‌…
ഞാൻ : അനിതക്കു നന്നായി നീന്താൻ അറിയാം… അവള് നിനക്ക് പറഞ്ഞു തരും..
ഞാൻ വെള്ളത്തിലിറങ്ങാൻ മടി കാണിച്ചു. വെള്ളത്തിലിറങ്ങിയാൽ നല്ല കോളാണ് പക്ഷെ അച്ഛനുണ്ട്, മാത്രമല്ല ആരുടേങ്കിലുമൊക്കെ കണ്ണ് എപ്പോഴെങ്കിലും എന്റെ മേലുണ്ടാവും. എല്ലാവരും കൂടി കുളം കലക്കി മറിച്ചു. സീതാലക്ഷ്മിയും നളിനിയും എന്നെ കാണുമ്പോൾ സന്തോഷമടക്കി നിന്നു. സീത ചെറിയമ്മ ശ്രീലേഖയുടെ കൂടെ വളരെ സന്തോഷവതിയാണ്. അനിത അശ്വതിയെ കൈയിലെടുത്തു നീന്തൽ പറഞ്ഞുകൊടുത്തുകൊണ്ടിരുന്നു പക്ഷെ ഒന്നും ശെരിയാകുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
അങ്ങനെ അന്ന് തറവാട്ടിലെ എല്ലാവരും കുളത്തിൽ കിടന്നു കുത്തിമറിഞ്ഞു. കുറെ നേരത്തിനു ശേഷം നളിനി ചെറിയമ്മ ആദ്യം കേറി പിന്നാലെ അനിതയും. നളിനി മാറിയുടുക്കാൻ ഒന്നും കൊണ്ടു വരാത്തകാരണം ഈറനോടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങി ഒപ്പം അനിതയും കൂടി. ഞാൻ അച്ഛനോട് പറഞ്ഞ് അവർക്ക് കൂട്ടെന്നപോലെ അവരുടെ പിന്നാലെ പോയി .
