“എന്താടാ…’ സുനിൽ വീണ്ടും ചൊദിച്ചു. “ഒന്നുമില്ല. പരിചയം ഉള്ള ആരെയൊ കണ്ട പോലെ.’ ആൾകൂട്ടത്തിൽ വീണ്ടും പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“വാ പോകാം. അടുത്ത ഔവർ തുടങ്ങാറായി” അന്നു മുഴുവൻ എന്റെ മനസ്സിൽ ആ മുഖം ആയിരുന്നു. ഉച്ചക്ക് ഞാൻ കൊളേജ് മുഴുവൻ മറ്റൊരു തിരച്ചിൽ നടത്തി. പക്ഷെ ഫലം നാസ്തി.
ക്ലാസ്സുകൾ കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച പൊകാനുള്ള സമയം ആയി. ഇന്നലത്തെ സംഭവങ്ങളുടെ ഭവിഷ്യത്തുകൾ എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ഭയം വളർത്താൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ ലൈബ്രറിയിൽ പോയി പുസ്തകങ്ങൾ മറിച്ച നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇരുട്ടാറായപ്പൊൾ ഒരു ഭൂകമ്പം പ്രതീക്ഷിച്ച് കൊണ്ട ഞാൻ മെല്ലെ വീട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി. കോളേജിൽ നിന്നും വീട്ടിലേക്കുള്ള വഴി മുഴുവൻ എന്റെ മനസ്സിൽ കുറ്റബോധത്തിന്റെ ഭാരം കൂടിക്കൊണ്ട് വന്നു. വണ്ടി ഷെഡിൽ വെച്ച വീട്ടിലെക്ക് കയറുനൈബാൾ ഞാൻ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ ബെൽറ്റിന്റെ ചൂട് പണ്ട് അറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങൾ അയവിറക്കുവൊൾ, വീട്ടിൽ കയറുനൊൾ ഒരു സമശാനമൂകത, ആണ് വരവേറ്റത്ത്. ഗ്രേഡായിങ്ങ് റൂമിൽ ഒരു പേപ്പറും വായിച്ച അച്ഛൻ ഇരിക്കുന്നു. അടുക്കളയിൽ നിന്ന് പാത്രങ്ങൾ കിടുക്കുന്നത് കേൾക്കാം. “രാധേ.. ദേ എത്തി നിന്റെ പൊന്നോമന പുത്രൻ.’ അച്ഛന്റെ കടുത്ത ശബ്ദദം എന്റെ വിറ കൂട്ടി. കൊളേജിൽ പഠിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞിട്ടെന്ത്. ഇപ്പൊഴും അച്ഛൻ ഒന്നു കടുപ്പിച്ച നോക്കിയാൽ എന്റെ മുട്ടിടിക്കും. “എവിടെ ആയിരുന്നെടാ ഇന്നലെ രാത്രി?
നേരത്തും കാലത്തും വീട്ടിൽ എത്തണം എന്നു നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ? അച്ഛന്റെ ചൊദ്യത്തിനു മുന്നിൽ ഞാൻ തല കുനിച്ച നിന്നതേയുള്ളൂ. “ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ. എവിടെ പൊയി കിടക്കായിരുന്നു ഇന്നലെ എന്ന് തലയിൽ ആദ്യത്തെ കിഴുക്കു വീണു “നിങ്ങൾ ഇങ്ങനെ സ്റ്റേഷനിൽ ചോദിക്കുന്ന പോലെ അവനോട് ചൊദിച്ചാൽ അവൻ എങ്ങനെയാ പറയുക’ അമ്മ എന്നെ പിന്താങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “ഞാൻ. നോട്ടസ് എഴുതാൻ. സുനിലിന്റെ വീട്ടിൽ..” ഞാൻ വിക്കി “നിനക്ക് മര്യാദയ്ക്ക് നോട്ടസ് എഴുതിയാൽ എന്താ. അതിന് ക്ലാസ്സിൽ കയറിയാൽ അല്ലേ.” അടുത്ത കിഴുക്കു വീണു. “ആ തല തിരിഞ്ഞവന്റെ കൂട്ടുകെട്ടും” കിഴുക്കുകളുടെ എണ്ണവും ശക്ടിയും കൂടി വന്നു ഒരു കിഴുക്ക് തലക്ക് പിന്നിലാണ് കിട്ടിയത്. പ്രാണൻ പൊകുന്ന വേദന ഞാൻ കടിച്ചമർത്തി. “മതിയെന്നേ.. അവന്റെ തല നിങ്ങളു കിഴുക്കി പൊട്ടിക്കും.” അമ്മ ഇടക്ക് കയറി എന്നെ ഉന്തി തള്ളി മുകളിലേക്ക് വിട്ടു. മുറിയിൽ കയറി ഞാൻ കതകടച്ച ലൈറ്റ് അണച്ച് കിടന്നു. വേദനയേക്കാൾ ഏറെ ആശ്വാസം ആയിരുന്നു മനസ്സിൽ. കല്യാണി ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന ആശ്വാസം. പക്ഷെ അമ്മ ഊണു കഴിക്കാൻ വിളിച്ചപ്പൊൾ ഞാൻ പരിഭവം നടിച്ച് കിടന്നു. അമ്മ പതിവു പോലെ വന്ന് എന്റെ അടുത്തിരുന്ന് അനുനയിപ്പിച്ചു.
പക്ഷെ ഞാൻ കഴിക്കില്ലെന്ന് ദുർവ്വാശി പിടിച്ചു. താഴെ ചെന്നു അമ്മ അച്ഛന്നൊട്ട് എന്നെ പ്രതി വഴക്ക് കൂടുന്നതും കെട്ടു. “അത്രക്ക് വാശി ആണെങ്കിൽ അവൻ കഴിക്കണ്ടെടി. ഒരു ദിവസം പട്ടിണി കിടന്നത് കൊണ്ട് ചത്തൊന്നും പൊകത്തില്ല.” അച്ഛൻ വാഗ്വാദം നിർത്തിക്കൊണ്ട് പറയുന്നത് ഞാൻ കേട്ടു. കല്യാണിയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും അനക്കം ഒന്നും കേട്ടില്ല. ഞാൻ ആശ്വാസത്തോടെ കിടന്നുറങ്ങി.
പിറ്റേന്ന് പതിവു പോലെ കൊളേജിലേക്ക് പൊയി. എങ്കിലും ഒന്നിലും മനസ്സ ഉറക്കുന്നില്ല. ഞാൻ സുനിലിനോട് അവന്റെ വീടിന്റെ താക്കോൽ വാങ്ങിക്കൊണ്ട് പൊയി. അവന്റെ അച്ഛന് കൊയമ്പത്തുരിൽ ജോലി ആയത് കൊണ്ട് അവർ വീട്ടിൽ കാണില്ല. അവിടെ ചെന്ന് വെറുതെ റ്റി.വി നോക്കി ഇരിക്കുവൊൾ ആണു ഒരു ബുദ്ധി കത്തിയത്. രമേച്ചിയെ കാണാൻ പോയാലൊ? ശരിയാവില്ല. ഇപ്പൊ രമേച്ചിയുടെ വീട്ടിൽ പൊയാൽ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ കാണും. ഞാൻ വീടു പൂട്ടി താവളത്തിലേക്ക് നടന്നു. കുളക്കരയിൽ കുളിക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ രമേച്ചിയെ കാണാഞ്ഞത് എന്നെ നിരാശപ്പെടുത്തി. വെറുതെ ഒരു സിഗരറ്റും കത്തിച്ച് അവിടെ ഇരുന്നപ്പോൾ മതിലിന്റെ അരികിൽ നിന്നും ഒരു ശബ്ദം.
“ഇന്ന് കൊളേജിൽ പൊയില്ലേ” രമേച്ചിയെ കണ്ട എന്റെ ഉള്ളിൽ സന്തോഷം പൊട്ടിയെങ്കിലും ഞാൻ പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല. “സുഖമില്ല. അതു കൊണ്ട് തിരിച്ച് വന്നതാ’ ഞാൻ കള്ള അസുഖം അഭിനയിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. “നല്ല തലവേദന, കഴുത്തു വരെ വേദനിക്കുന്നു” ” എന്നിട്ടാണൊ ഈ പുകയൊക്കെ വലിച്ച് കയറ്റുന്നെ. ഈ കുന്താണ്ടം കാരണം ആണ് ഓരൊ അസുഖങ്ങൾ വരുന്നെ’ “ഉപദേശിക്കുന്നതല്ലതെ ഒന്നു തിരുമ്മി തരാം എന്നു പറയുന്നില്ലല്ലൊ രമേച്ചി ഞാൻ പരിഭവം നടിച്ചു. “വിക്സസ് ബാം ഉണ്ടോ. ഞാൻ തിരുമ്മി തരാം” രമേച്ചി മതിലിനടുത്തേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇവിടെ നിന്നാണൊ തിരുമ്മുവെന്നു വേണ്ട വേണ്ട രമേച്ചിക്ക് വേറെ പണി കാണുമായിരിക്കും. പൊയ്ക്കോളൂ? ഞാൻ പറഞ്ഞു “ശരി ഞാൻ അകത്തേക്ക് വരാം. അവിടെ വേറെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടോ? രമേച്ചി ചൊദിച്ചു.
“ഇവിടെ ആരും ഇല്ല. ഞാൻ മാത്രമേ ഉള്ളൂ.” തേടിയ വള്ളി കാലിൽ ചുറ്റിയ സന്തൊഷത്തിൽ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. രമേച്ചി ഒന്നു സംശയിച്ച വീട്ടിനകത്തേക്ക് വന്നു. “ഞാൻ ബാം എടുത്തിട്ട് വരാം’ ഞാൻ സുനിലിന്റെ മുറിയിലേക്ക് പൊയി. ബാം എടുത്ത് ഞാൻ താഴൊട്ട് വന്നപ്പോൾ രമേച്ചി കാർപെറ്റിൽ ഇരുന്ന് റ്റി.വി കാണുന്നു. ബ്ലൗസിനും ലുങ്കിക്കുമിടയിൽ മടക്കുകൾ ആയി കിടക്കുന്ന നഗ്നമായ വയർ. കറുത്ത ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ വീർപ്പുമുട്ടി നിൽക്കുന്ന മുലകൾ. അലസമായി കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്ന മുടി. ഞാൻ രമേച്ചിയുടെ അടുത്തെത്തി ഇരുന്നു. എന്നിട്ട് തല ആ മടിയിൽ ചായ്ച്ചു.
“ഇതെന്താ. മടിയിലോട്ട് കയറി കിടക്കുവാണൊ? രമേച്ചി ചൊദിച്ചു “പിന്നെ എങ്ങനെയാ ബാം തേക്കുന്നെ” ഞാൻ നിഷ്കളങ്കമായി ചോദിച്ചു. “മ്മം. കള്ളന്റെ ഉദ്ദേശം ശരിയല്ല കേട്ടോ.” എന്റെ കവിളിൽ നുള്ളി രമേച്ചി പറഞ്ഞു. ബാം തുറന്ന് അത് എന്റെ നെറ്റിയിൽ തേച്ചു പതുക്കെ തിരുമ്മി. “തിരിഞ്ഞ് കിടക്കു. കഴുത്തിൽ തേയ്ക്കണ്ടേ’ ഞാൻ ഒരു വശത്തേക്കു തിരിഞ്ഞു. ഇപ്പൊൾ രമേച്ചിയുടെ വയറു എന്റെ മുഖത്തിനു നേരെ രമേച്ചി എന്റെ കഴുത്തിൽ ബാം തേച്ചു തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് ഇരുന്നു. ഞാൻ മെല്ലെ ആ വയറിലേക്കു മുഖം അടുപ്പിച്ച പൊക്കിളിനു താഴെ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു. പൊക്കിളിനു താഴെ ഉള്ള ആ മടക്ക് ഞാൻ എന്റെ ചൂണ്ടുകൾക്ക് ഇടയിലാക്കി. എന്റെ നാക്ക് ചൂണ്ടുകൾക്കിടയിൽ ഇരിക്കുന്ന ആ മാംസകഷണത്തിൽ ഇഴഞ്ഞു. ഒരു പുളിപ്പും ഉപ്പുരസവും കലർന്ന സ്വാദ എന്റെ നാക്കിൽ ഞാനറിഞ്ഞു. എന്റെ നാക്കു ആ പൊക്കിളിനു ചുറ്റും ഓടി അതിലേക്ക് ‘ശെ’്യാ. വേണ്ടെന്നെ. ഞാൻ കുളിച്ചിട്ടില്ല” രമേച്ചി കുറുകി രമേച്ചിയുടെ കാലുകളുടെ മറുവശത്ത് നിലത്ത് കൈ കുത്തി ഞാൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. കൈ അങ്ങനേ രമേച്ചിയെ ചുറ്റിപിടിച്ച് ഞാൻ ആ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചുണ്ടുകൾക്കിടയിലാക്കി ഉറുഞ്ചി കുടിച്ചു. ആ മുലകൾ എന്റെ മാറിൽ ഞെരിഞ്ഞു.
