അതിനു മറുപടിയെന്നവണ്ണം വെടിയൊച്ച കേട്ട ദിക്കിലേക്ക് തുമ്പിയുയർത്തി കൊമ്പൻ നീട്ടി ചിന്നം വിളിച്ചു……
തന്റെ തട്ടകത്തിൽ കയറിയവനെ തുരത്തിയോടിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയോടെ കൊമ്പൻ , മസ്തകം കുലുക്കി തിരിഞ്ഞു..
താഴെ, കൊമ്പന്റെ കാൽച്ചുവട്ടിൽ കാട്ടുപൊന്തച്ചെടികൾ ജീവനു വേണ്ടി , ഞെരിഞ്ഞമരുന്നത് ജീവൻ തിരികെ കിട്ടിയ അഭിരാമിയും അജയ് യും ഒരേ സമയം കേട്ടു…
അടക്കിപ്പിടിച്ച ശ്വാസം തുറന്നു വിട്ട് അജയ് പലകത്തട്ടിലേക്ക് മലർന്നു……
അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് മലർന്നു വീണു കൊണ്ട് അഭിരാമി , ഇലപ്പടർപ്പിനിടയിലൂടെ പുതിയ ആകാശം കണ്ടു…
ആനച്ചൂരകന്നു തുടങ്ങി…
കടവാവലുകൾ തിരിച്ചെത്തി…
ടാർപ്പായ തണുത്ത കാറ്റിൽ കൂനിക്കൂടിതുള്ളിത്തുടങ്ങി…….
നായാട്ടുകാർ ദൈവമായി വന്നതാണെന്ന് കിടന്ന കിടപ്പിൽ അജയ് ഓർത്തു..
കൊമ്പന്റെ മുന്നിൽ പെട്ടാലുള്ള അവരുടെ അവസ്ഥ ഓർത്ത് അവനൊന്ന് നടുക്കം കൊണ്ടു…
ഒരു തിര……….!
ഒരൊറ്റ തിരയുടെ ശബ്ദത്താൽ മാത്രം തിരികെ കിട്ടിയ ജീവൻ കൈകളിലേക്കാവാഹിച്ച് അവനവളെ പുണർന്നു വിമ്മിക്കരഞ്ഞു……
അതൊരു പകർച്ചവ്യാധിയായി അവളിലേക്കും പടർന്നു……
തൊട്ടടുത്തു വന്ന മരണം വഴിമാറിപ്പോയിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ഈ യാത്രയ്ക്ക് അർത്ഥമുണ്ടാകുമെന്ന് ഇരുവരും കരച്ചിലിനിടയിൽ തിരിച്ചറിഞ്ഞു……
ഇത് പര്യവസാനമുള്ള യാത്രയാണ്……
തിരിച്ചറിവുകൾ തിരിച്ചറിയാനുള്ള യാത്ര …
അഭിരാമി മുഖം ചെരിച്ച് അവന്റെ നെറുകയിൽ മൃദുവായി മുത്തി…
“പേടിച്ചു പോയല്ലേടാ…..”
അവനതിനു മറുപടി പറയാതെ അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു…
നിമിഷങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞു വീണു…
ഭീതി മനസ്സിൽ നിന്നൊഴിഞ്ഞപ്പോൾ തണുപ്പ് ശരീരത്തു കയറിപ്പറ്റി…
ഇരുവരുടെയും ശ്വാസഗതി സാധാരണ രീതിയിലായി…
” അമ്മയ്ക്ക് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായോ… ?”
അവൻ കിടന്ന കിടപ്പിൽ ചോദിച്ചു..
” ഇല്ല… നീ പറ… ”
അവൾ ഇടംകൈ വിരലുകളാൽ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ , ടീ ഷർട്ടിനു മുകളിൽ ചിത്രം വരച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…
“ആനയ്ക്കു പോലും നമ്മളെ വേണ്ടാ ല്ലേ ..?”
“പോടാ…….”
അവൾ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ചിരിച്ചു……
” സത്യമതാണമ്മാ …. നമ്മളെ ആർക്കും വേണ്ട… നമ്മൾ ജീവിച്ചാലും മരിച്ചാലും ആർക്കും പ്രത്യേകിച്ച് നഷ്ടവും ലാഭവും ഇല്ല…… നമ്മളില്ലാതാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരല്ലേ കൂടുതലും… “
അവൻ പറഞ്ഞത് പരമമായ സത്യമാണെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു………
” പക്ഷേ നമ്മൾക്കു വേണ്ടി നമ്മൾക്കു ജീവിക്കാമല്ലോ..”
അഭിരാമി പറഞ്ഞു.
അജയ് ചെരിഞ്ഞു കിടന്ന് അവളെ ചുറ്റി …
“അങ്ങനെ ആനയ്ക്കും തോന്നിക്കാണണം..”
അവൻ പിറുപിറുത്തു..
അല്പം മുമ്പ് മനസ്സിലടയിരുന്ന ഭയം പൂർണ്ണമായും വിട്ടൊഴിയാതെ , ഇരുവരും ഇരുട്ടിൽ കണ്ണുകൾ തുറന്നു കിടന്നു…
” അമ്മാ………. ”
” പറയെടാ… ….”
“അമ്മ നടക്കാത്തതിന് ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടതിന്റെ കാര്യം മനസ്സിലായില്ലേ… ?”
അഭിരാമി മിണ്ടാതെയിരുന്നു…
” ഇനി കുറച്ചേയുള്ളൂ… ഇനി ഒരു രാത്രി കൂടി വനത്തിൽ തങ്ങിയാലുള്ള അവസ്ഥ ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്ക്… ”
” എനിക്കറിയാമെടാ… ഞാൻ നടന്നോളാം..”
അഭിരാമി അവനു വാക്കുകൊടുത്തു.
നിലാവ് കാർമേഘക്കെട്ടിനാൽ, തെളിയുന്നതും മറയുന്നതും നോക്കി ഇരുവരും വീണ്ടും നിശബ്ദരായി…
അജയ് യുടെ അരക്കെട്ടിനു മുകളിലേക്ക് ഇടതുകാൽ കയറ്റി വെച്ച് അഭിരാമി , അവന്റെ കഴുത്തടിയിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി..
അവൻ വലം കയ്യെടുത്ത് അവളുടെ പുറം തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു……
അവളുടെ കമ്പിളിത്തൊപ്പിക്കു മുകളിലേക്ക് അവൻ ഉമ്മ വെച്ചു…
“. ലവ് യു അമ്മാ…”.
മറുപടിയായി അഭിരാമി അവനെ ബലത്താലൊന്നു ചുറ്റി……
ശരീരങ്ങൾ ചൂടായിത്തുടങ്ങി……
“അമ്മാ…”
അജയ് യുടെ മൃദു മന്ത്രണം……
” കാൻ ഐ കിസ്സ്……..യു…… ”
അഭിരാമി നിശബ്ദത കൈവിട്ടില്ല………
അജയ് ഇടതു കൈയ്യാൽ അവളുടെ ശിരസ്സു പിന്നിലേക്ക് മലർത്തി…
അവളുടെ കണ്ണുകളിലും കവിളുകളിലും ഓരോ ചുംബനങ്ങൾ നൽകിയ ശേഷം അജയ് അവളെ നോക്കി..
“ഓക്കേ… ബട്ട് ഡോൺട് ക്രോസ് ദ ലൈൻ..”
അഭിരാമി പിറുപിറുക്കുന്നതു പോലെ പറഞ്ഞു……
” യു മീൻ ഫോറസ്റ്റ്…….?”
ചുണ്ടുകൾ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് ഉരസുന്നതിനിടയിൽ അവൻ കുസൃതിയോടെ ചോദിച്ചു……
“പോടാ… ”
അവന്റെ വാക്കുകളുടെ അർത്ഥാന്തരങ്ങൾ ചികഞ്ഞപ്പോൾ ലജ്ജയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു……
” പിന്നെയേതാ, അതിരും അതിർത്തിയും..?”
” നീ ചെയ്യുന്നതെല്ലാം വയോലഷനാണ്…… പിന്നെ ഞാനങ്ങു കണ്ണടക്കുന്നതല്ലേ… ”
അവൾ ചിരിച്ചു …
“എന്തിനാണാവോ കണ്ണടയ്ക്കുന്നത്…… ?”
ചുബിക്കാനൊരുങ്ങിയ മുഖമുയർത്തി അവൻ ചോദിച്ചു..
” കുറേ നഷ്ടബാല്യത്തിന്റെ കണക്ക് ഇടയ്ക്കിടെ പറയാറുണ്ടല്ലോ…… “
“അല്ലാതെ സ്നേഹമുണ്ടായിട്ടല്ല, അല്ലേ..?”
അവന്റെ മുഖം മ്ലാനമായി…
” സ്നേഹവും ഉണ്ട്… സ്നേഹവും നീയീ കാണിക്കുന്നതും രണ്ടും രണ്ടല്ലേടാ കുട്ടാ… ”
അഭിരാമി അവന്റെ മൂക്കിൽ പിച്ചിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു …
” വലിയ സോപ്പിംഗൊന്നും വേണ്ട…… ”
അവൻ പിണങ്ങി മുഖം തിരിച്ചു……
” വേണ്ടങ്കിൽ വേണ്ട… രാവിലെ എവിടെപ്പോയാലും വേണ്ടില്ല, എന്റെ ഡ്രസ്സ് വാഷ് ചെയ്തു തന്നേക്കണം…… ”
അവളും പിണക്കം നടിച്ച് മുഖം തിരിച്ചു……
സ്ഥല പരിമിതി മൂലം മുഖം മാത്രമേ തിരിക്കാൻ സാധിക്കുമായിരുന്നുള്ളൂ.. ശരീരങ്ങൾ പരസ്പരം ഒട്ടിച്ചേർന്നു കിടന്നു……
കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി…
“ആരെങ്കിലുമറിഞ്ഞാൽ എന്താന്നാ ചെക്കന്റെ വിചാരം..? പിന്നെ ഇതു പോലെ കാടു കയറിയാൽ മതി… ”
പിറുപിറുക്കുന്നതു പോലെ അഭിരാമി പറഞ്ഞു……
“ഇപ്പോൾ കാടു കയറിയത് അതുകൊണ്ടാണല്ലോ…”
അവനും പിറുപിറുത്തു..
” കാടു കയറിയതു കൊണ്ടാണല്ലോ ഇങ്ങനെ കാടു കയറി ചിന്തിക്കുന്നത്…… ?”
അവളും പിറുപിറുത്തു …
” കാടു കയറിയിട്ടല്ല, കാടു കണ്ടിട്ടാ അങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിച്ചത്…”
പിറുപിറുക്കലിന്റെ താളം മാറിത്തുടങ്ങി……
അഭിരാമി മിണ്ടിയില്ല …
നിശബ്ദതയിൽ ടാർപ്പായ മാത്രം വിറച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..
“അജൂട്ടാ…….”
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് അവൾ വിളിച്ചു…
അവൻ അനങ്ങിയില്ല..
അവൾ ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ്, അല്പം ബലം പ്രയോഗിച്ച് അവനെ തന്റെ നേർക്ക് ചെരിച്ചു.
“നീയെന്നെ ധർമ്മസങ്കടത്തിലാക്കരുത് ..”
അജയ് വീണ്ടും മൗനം …
“എന്നേക്കാൾ കാര്യപ്രാപ്തിയും വകതിരിവും സാമൂഹിക ബോധവും നിനക്കുണ്ടല്ലോ.. ആ നീ തന്നെ പറ, ഞാൻ എന്തു വേണം … ?”
” നതിംഗ് അമ്മാ… ”
ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞ് അവന്റെ മറുപടി വന്നു……
പുലരി വിളിച്ചോതുന്ന പക്ഷിയുടെ ശബ്ദം മൂന്നാലു തവണ മുഴങ്ങിക്കേട്ടു…
അഭിരാമി ഇടം കൈ എടുത്ത് അവനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു……
” ചില സമയങ്ങളിൽ ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ മറക്കാറുണ്ട്…… നിന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ ഞാനല്ലാതായി മാറുന്നുമുണ്ട്…. അതും എനിക്കു നഷ്ടപ്പെട്ട കാലങ്ങളാണ്…… ”
അജയ് ഒന്നിളകി അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് മുഖം ചേർത്തു……
അവൾ കമ്പിളിത്തൊപ്പിക്കു പുറത്തു കൂടി , അവന്റെ ശിരസ്സിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു……
