എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി – 14 2അടിപൊളി 

“”…എന്താ സിദ്ധൂ..?? എന്തിനായിങ്ങനൊക്കെ
പറയണേ..?? അതിനു
ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ..??”””

“”…നീ പറഞ്ഞില്ല… അതല്ലേ ഞാമ്പറഞ്ഞത്… എടീ… നീയിനിയെത്രയൊക്കെ അയ്യോപാവം ചമഞ്ഞാലും നിന്റെ മനസ്സിലിരിപ്പ് എനിക്കറിയാടീ പെഴച്ചവളെ..!!”””

“”…അതിനു ഞാനങ്ങനൊന്നും ചിന്തിച്ചിട്ടുകൂടിയില്ല… ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണോന്നുള്ളാഗ്രഹം മാത്രവേ എനിയ്ക്കുണ്ടായ്രുന്നുള്ളൂ..!!”””

“”…ഉവ്വ.! ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു.! എടീ നീയീപ്പറഞ്ഞത് വിശ്വസിക്കണോങ്കിലേ നിന്റെ തന്തേപ്പോലെ ഞാനുമൊരു വാപൊളന്താനായ്രിയ്ക്കണം… അവളു പുതിയടവുമായിട്ടു വന്നേക്കുന്നു..!!”””

“”…സിദ്ധൂ… പ്ലീസ്… എന്നെയൊന്നു വിശ്വസിയ്ക്ക് നീ…!!””””

“”…വിശ്വസിയ്ക്കാടീ… വിശ്വസിയ്ക്കാം… നിന്നെ കോടിമുണ്ടും പൊതപ്പിച്ച് തെക്കോട്ടു കെടത്തിക്കഴിഞ്ഞിട്ടു വിശ്വസിയ്ക്കാം… അല്ലാതെ ജീവിച്ചിരിയ്ക്കുമ്പോ നിന്നെ വിശ്വസിയ്ക്കാനെന്റെ പട്ടിവരും…!!”””_ എന്നുംപറഞ്ഞു ഞാൻ വീണ്ടും കട്ടിലിലേയ്ക്കുകയറി ക്രാസിയിൽ തലചായ്ച്ചു ഫോണും നോക്കിക്കിടന്നു…

എന്തുപറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ലെന്നു മനസ്സിലായതുകൊണ്ടാവും അതിനവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല… നോക്കുമ്പോ മുഖത്തൊരു ദയനീയതയും കള്ളക്കണ്ണീരുമൊക്കെ ഫിറ്റു ചെയ്തിട്ടുണ്ട്… പിന്നേ… ഇതൊക്കെക്കണ്ടാൽ ഞാനങ്ങു വിശ്വസിയ്ക്കൂന്നാവൾടെ വിചാരം… കൊക്കെത്ര കുളംകണ്ടതാ….!

കുറേക്കഴിഞ്ഞിട്ടും ഞാനൊന്നും മിണ്ടുന്നില്ലെന്നു കണ്ടതുകൊണ്ടാണോ…

അതോ അവളുടെ പ്ലാൻ ഏറ്റോന്നറിയാനാണോ എന്നറിയില്ല അവളെന്നെ ഒളികണ്ണിട്ടു നോക്കുന്നതു ഞാൻ യൂടൂബ് വീഡിയോസ്‌ കണ്ടുകൊണ്ടിരിയ്ക്കേ കണ്ടു…

പക്ഷേ ഞാനതു കണ്ടില്ലെന്നുതന്നെ നടിച്ചു…

ഒന്നൂല്ലേലുമടുത്ത പ്ലാനെന്താന്നറിയണോല്ലോ…

എന്തായാലും കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ സംഗതിയേതാണ്ടു ഞാനുദ്ദേശിച്ചിടത്തെത്തി…

പ്ലാൻ നൈസിനു മൂഞ്ചിയ ദേഷ്യത്തിലെന്നെയൊന്നു തുറിച്ചുനോക്കിക്കൊണ്ടവൾ നെഞ്ചിൽകിടന്ന ഷോളുവലിച്ചൂരി കട്ടിലിലേയ്ക്കെറിഞ്ഞു…

അപ്പോഴവൾടെ ചെയ്തികളിലുണ്ടായിരുന്ന പരാജയത്തിന്റെ ദേഷ്യം ഞാനാവോളമാസ്വദിച്ചു…

അതിനോടൊപ്പം ഷോളു വലിച്ചെറിഞ്ഞപ്പോൾ വെളിവായ അവൾടെ മുലച്ചാലും കൊഴുത്ത മാറിടങ്ങളുടെ തള്ളിച്ചയും… കോപ്പ്… കല്പനച്ചേച്ചി പറയുമ്പോലെ ശത്രുക്കൾക്കൊരിയ്ക്കലും ഇത്രേം സ്ട്രക്ച്ചറ് കൊടുക്കല്ലേ ദൈവമേ…!!

അവൾടെ നീരൂറ്റി കുടിച്ചുകൊണ്ടു മനസ്സിൽ കരുതുമ്പോഴേയ്ക്കും അവളൊന്നുകൂടെന്റെ മുന്നിൽ കുനിഞ്ഞു…

അതോടെ ഓറഞ്ചുനിറമാർന്ന നിറകുംഭങ്ങൾ ചുരിദാർടോപ്പിന്റെ പുറത്തേയ്‌ക്കൊന്നുകൂടി തള്ളിത്തെറിച്ചു…

നൂലുകടക്കാൻമാത്രം വിടവുള്ള മാതളനാരങ്ങകളിലേയ്ക്കും തെറിച്ചുവിരിഞ്ഞ കുണ്ടിക്കുടങ്ങളിലേയ്ക്കും ഇടയ്ക്കിടെ കണ്ണു പൊയ്ക്കോണ്ടിരുന്നെങ്കിലും
യൂടൂബ് വീഡിയോസ് കാണുന്നതിൽ തന്നെയായിരുന്നെന്റെ ശ്രദ്ധ…

അങ്ങനൊരു വീഡിയോ കാണുന്നതിനിടയ്ക്കാണ് പെട്ടെന്നെനിക്കൊരു തോന്നലുണ്ടായത്;

…അല്ലാ… സത്യത്തില് ഞാനിപ്പോഴവളെ പേടിച്ചോടുകയല്ലേ ചെയ്‌തോണ്ടിരിയ്ക്കുന്നത്..??

അവൾടെ കൂട്ടുകാരികളുടെ മുന്നെ പോവാനുള്ള ധൈര്യമ്പോലും എനിയ്ക്കില്ലാന്നല്ലേ ഞാനിപ്പോളവളോട് പറഞ്ഞത്..??

അപ്പോൾ അങ്ങനൊരർത്ഥങ്കൂടി ഞാമ്പറഞ്ഞതിനില്ലേ..??

…ഉണ്ട്.!

“”…മ്മ്മ്.! എന്നാശെരി… പൊയ്ക്കളയാം..!!”””_ എന്റെ ധൈര്യം തെളിയിയ്ക്കാനുളള അവസരമായ്ക്കണ്ട് ഞാനതുപറഞ്ഞതും
മീനാക്ഷീടെമുഖം
പൂനിലാവുദിച്ചപോലെ തെളിഞ്ഞു…

ആ തെളിവവളുടെ മുഖത്തുവിടർന്ന നനുത്ത പുഞ്ചിരിയിലും പ്രതിഫലിയ്ക്കുന്നുണ്ടായ്രുന്നു…

“”…എങ്കി ഞാമ്പോയൊന്നു
കുളിച്ചേച്ചും വരാം..!!”””_ പറഞ്ഞശേഷം അവള് നേരത്തേകൊണ്ടുവന്ന ടവലുമെടുത്തു ഞാൻ ബാത്ത്റൂമിലേയ്ക്കു കയറി…

പക്ഷേ… കുളിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ മറ്റൊരുസംശയം…

…ധൈര്യന്തെളിയിച്ചാൽ പോരെ..?? അതിനവളെ ഡ്യൂട്ടിയ്ക്കു വിടേണ്ട കാര്യമുണ്ടോ..??

…ഇല്ല.! ഒരിക്കലുമില്ല.!
അങ്ങനെന്നെ താളിയ്ക്കാൻ നോക്കീട്ടവളു മൂഞ്ചണ്ട.!

ആ ചിന്ത മനസ്സിൽ കിടന്നോണ്ടാവും, അന്നെന്തോ പറ്റിയെന്നറിയില്ല, എത്ര കുളിച്ചിട്ടുമൊരു തൃപ്തിതോന്നിയില്ല…

മേത്തൊക്കെയെന്തോ ചെളി പറ്റിപ്പിടിച്ചപോലെ…

അതുകാരണം തലേദിവസമടിച്ചിട്ടൊരു ടാങ്കു വെള്ളമ്മുഴുവൻ ഞാൻ കുളിച്ചുതീർത്തു…

എന്നിട്ടും വെള്ളത്തോടുള്ളാസക്തി തീരുന്നില്ലെന്നേ…

മാത്രോമല്ല, അങ്ങോട്ടു ബാത്ത്റൂംവിട്ടിറങ്ങാനും മനസ്സനുവദിയ്ക്കുന്നില്ല…

എന്തിനേറെ പറയുന്നു, അന്നു സമയങ്കളയാമ്മേണ്ടി ഞാനിട്ടിരുന്ന തുണിയും മുടിതോർത്തിയ
ടവലുംവരെ അലക്കിയിട്ടു…

അതും കൈകൊണ്ട്…

വാഷിങ്മെഷീനിലൊക്കെയിട്ടാൽ ചിലപ്പോ നൂല് വലിഞ്ഞാലോ..??

അങ്ങനെ പരമാവധി ലാഗുംവരുത്തി ഞാൻ പുറത്തേയ്ക്കു വരുമ്പോൾ എന്നെ കൊല്ലാനുള്ള കലിപ്പിൽനിൽപ്പുണ്ട് മീനാക്ഷി…

എന്നാലാ അവസ്ഥയിലവൾക്കു സംയമനം പാലിയ്ക്കാനല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനും കഴിയുമായിരുന്നില്ല…

സങ്കടവും ദേഷ്യവുമെല്ലാങ്കൂടി ഒരുമിച്ചായപ്പോൾ അവളെന്നെ ദയനീയമായിനോക്കി വിരലിന്റെ ഞെട്ടയൊടിച്ചു…

അപ്പോഴേയ്ക്കും അവൾക്കരികിലെത്തിയ ഞാൻ ക്ലോക്കിലേയ്‌ക്കൊന്നു കണ്ണുപായിച്ചശേഷം പറഞ്ഞു:

“”…അയ്യേ…. ഒൻപതരേയായുള്ളൂ… ഇതെന്താപ്പിങ്ങനെ..?? മ്മ്മ്.! ക്ലോക്കിന്റെ ബാറ്ററി മാറിയിടാനുള്ള സമയമായീ..!!”””

“”…അപ്പൊ നീയെന്നെ മനഃപൂർവം ലേറ്റാക്കിയ്ക്കുവാല്ലേ, കഷ്ടങ്കിട്ടോടാ… പ്ലീസ് ഒന്നു പെട്ടെന്നുവാടാ..!!”””_ വലിച്ചെറിഞ്ഞ ഷാൾ വീണ്ടുമെടുത്ത് മാറ്മറച്ചുകൊണ്ടവൾടെ ദയനീയസ്വരം…

അതിന്,

“”…ഇതീക്കൂടുതൽ എനിയ്‌ക്കെന്തു കഷ്ടങ്കിട്ടാനാ..??”””_ എന്നും പിറുപിറുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ അലമാരയിൽനിന്നുമൊരു ബ്ലാക്ക് ഷേർട്ടെടുത്തു…

“”…അയ്യേ… മൊത്തഞ്ചുളുങ്ങിപ്പോയി… ആ അയൺബോക്സെവടെ..??”””

“”…അപ്പൊയിനി ഷർട്ടുമയൺ ചെയ്യണോ..??”””

“”…ആം… ഞാനെവടെപ്പോയാലും ഷർട്ടൊക്കെ അയൺ ചെയ്തേച്ചാപോണേ… അല്ല ഞാനെന്തോത്തിനാ ഇതൊക്കെ നിന്നോടുപറയുന്നേ..??”””_ അവളെയൊരു പുച്ഛത്തോടെനോക്കി ടേബിനു മുകളിലിരുന്ന അയൺ ബോക്സു കയ്യിലെടുത്ത്, ആ ടേബിലേയ്ക്കുതന്നെ ഷർട്ടുവിരിച്ചു…

“”…ഞാഞ്ചെയ്തു തരാന്നപ്പോഴേ പറഞ്ഞയല്ലേ… അപ്പൊ വേണ്ടാന്നു പറഞ്ഞിട്ട്..??”””_ എന്റെ പ്രവർത്തികളത്രയുംനേരം നോക്കിക്കൊണ്ടു നിന്നയവൾ അതുചോദിയ്ക്കുമ്പോൾ മനസ്സിലെ ദയനീയത വാക്കുകളിൽ സ്പഷ്ടമായിരുന്നു…

“”…അതു നീ.! എന്റെ ഷർട്ടേ… എന്റെ ഷേർട്ട് നിത്യബ്രഹ്മചാരിയാ… അതോണ്ടവന് പെണ്ണുങ്ങളു തൊടുന്നതിഷ്ടാവില്ല… ചെലപ്പോളിക്കിളിയാവും..!!”””_ അവൾടെ മുഖത്തുനോക്കാതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടു തേപ്പുതുടർന്നപ്പോൾ മീനാക്ഷി കട്ടിലിലേയ്ക്കു ചാടിയിരുന്നു…

“”…എനിയ്ക്കറിയാം… നീയിതൊക്കെ മനപ്പൂർവ്വങ്കാണിയ്ക്കുവാ… എന്നെ ലേറ്റാക്കാമ്മേണ്ടി.. നീ സാധാരണങ്ങനെ ഷർട്ടയൺ ചെയ്യാറുന്നുമില്ല… ഇതിപ്പെന്നെ കരുതിക്കൂട്ടി ദ്രോഹിയ്ക്കുന്നതാ..??”””

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *