അവളും അതേ പ്രശ്നവുമായി വന്നതാണ്. ഇളയവന്‍ ബോബിയും വീട് പണയപ്പെടുത്താന്‍ നോക്കുന്നുണ്ടത്രേ. കഴുവര്‍ടമോന്മാരുടെ ഒരു കാര്യം! രണ്ടുംകൂടി ഒരുമിച്ചെടുത്ത തീരുമാനമാകും ഇത്.
“ഞങ്ങക്ക് അപ്പച്ചന്‍ മാത്രേ ഉള്ളു സഹായത്തിന്” രണ്ടുപേരും എന്റെ മുമ്പാകെ കൈകള്‍ കൂപ്പി.
ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റ് എന്റെ വലിയ വയറും തടവി, സ്വര്‍ണ്ണമാലയില്‍ തെരുപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് വരാന്തയില്‍ ഉലാത്തി. ഇടയ്ക്കിടെ എന്റെ കഷണ്ടി കയറിയ തലയില്‍ ഞാന്‍ മാന്തുന്നുമുണ്ടായിരുന്നു.
“എടാ
അവറാനേ, പടച്ചോന് നെരക്കാത്ത പണം നിനക്ക് കൊണം ചെയ്യില്ല. അതുകൊണ്ട് നീയീ കക്കുന്നതും മോട്ടിക്കുന്നതും നിര്‍ത്തണം”
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് സഹമുറിയന്‍ ആയിരുന്ന മജീദ്‌ പറഞ്ഞത് എനിക്കോര്‍മ്മ വന്നു. അന്നവനോട്‌ പോടാ മൈരേ എന്നായിരുന്നു എന്റെ മറുപടി. പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ അതൊക്കെ ഏതാണ്ട് ശരിവയ്ക്കുന്ന തരത്തിലാണ് എന്റെ മക്കള് പൂമോന്മാരുടെ ജീവിതം.
ഞാന്‍ അവളുമാരെ നോക്കി. രണ്ടും മുലകളും പരന്ന വയറും കാണിച്ച് തമ്മില്‍ കുശുകുശുക്കുകയാണ്. നല്ല നെടിയ രണ്ട് അച്ചായത്തികള്‍ തന്നെ ഇവളുമാര്‍. പക്ഷെ കെട്ടിയത് എന്റെ മൈര് മക്കളെ ആയിപ്പോയെന്നു മാത്രം. എന്റെ പണവും പത്രാസും കണ്ടുതന്നെ ഇവളുമാരുടെ ഊമ്പന്മാരായ തന്തമാര്‍ കെട്ടിച്ചതാണ്. ഇപ്പോള്‍ അനുഭവിക്കുന്നു.
“അവന്മാരെ പറഞ്ഞുവിട്. ഞാനൊന്നു ഗുണദോഷിക്കാം” ഞാന്‍ എന്റെ തീരുമാനം അറിയിച്ചു.
“അപ്പച്ചന്‍ കുറെ ഗുണദോഷിച്ചതല്ലേ? എന്നിട്ടെന്തു ഗുണമുണ്ടായി? പ്ലീസ് അപ്പച്ചാ, ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു ജോലിയാണ് വേണ്ടത്” ഹണി അവളുടെ ചെഞ്ചുണ്ടുകള്‍ ചലിപ്പിച്ച് അപേക്ഷിച്ചു.
“ഈ ജോലിയെന്ന് പറയുന്ന സാധനം കടയില്‍ വാങ്ങാന്‍
കിട്ടില്ല പിള്ളേരെ. ഒരു കാര്യം ചെയ്യ്‌, നിങ്ങള് ഏതെങ്കിലും സിറ്റിയില്‍ പോയി തിരക്ക്. ഇവിടെ ഈ ഗ്രാമത്തില്‍ എന്ത് ജോലി കിട്ടാനാ”
രണ്ടിന്റെയും മുഖങ്ങളില്‍ ഓരോ മിന്നല്‍പ്പിണരുകള്‍ പാഞ്ഞതുപോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഭയങ്കര സന്തോഷം രണ്ടിനും!
“സിറ്റിയില്‍ ഞങ്ങളെ ആര് കൊണ്ടുപോകും” റീമ തുടുത്ത മുഖത്തോടെ എന്നെയും പിന്നെ ഹണിയെയും നോക്കി.
“അവന്മാരോട് പറ”
“നടക്കുന്ന കാര്യം പറ അപ്പച്ചാ” വെറുപ്പോടെ ഹണി മുഖം വെട്ടിച്ചു.
“പിന്നിപ്പം ഞാനെന്തോ ചെയ്യാനാ പിള്ളാരെ?” ഞാന്‍ രണ്ടിന്റെയും ചുണ്ടുകളുടെ ഇനിപ്പ് നോക്കി ചോദിച്ചു.
രണ്ടും തമ്മില്‍ത്തമ്മില്‍ നോക്കി. ഹണി റീമയെ കണ്ണ് കാണിക്കുന്നു. കള്ളികള്‍ എന്തോ ഗൂഡാലോചനയാണ്. എന്തേലും ആകട്ടെ, എന്റെ തൊലിഞ്ഞ മക്കള് മൂലമല്ലേ?
“ഞാനോ? എനിക്കെങ്ങും മേല” ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ ഞാന്‍ മറുപടിച്ചു.
രണ്ടും വിഷണ്ണഭാവത്തോടെ എന്നെ നോക്കി ചുണ്ട് മലര്‍ത്തി. അതൊരു കാഴ്ച തന്നെയായിരുന്നു. രക്തനിറമുള്ള മാംസളമായ അധരങ്ങള്‍ പുറത്തേക്ക് മലര്‍ന്നു വിടര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന ഭ്രാന്തന്‍ കാഴ്ച. ഹെന്റെ മാതാവേ ഇവളുമാര്‍ എന്തൊരു
ചരക്കുകള്‍ ആണ് എന്ന് ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തുപോയി. എന്റെ അണ്ടി ആ ഒരൊറ്റ ചേഷ്ടയില്‍ മൂത്ത് മുഴുത്തുപോയിരുന്നു.
“പ്ലീസ് അപ്പച്ചാ” ഹണി കെഞ്ചി. റീമ അവളെ അനുകൂലിച്ച് തലയാട്ടി.
ഞാന്‍ വീണ്ടും എഴുന്നേറ്റ് ആലോചിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. വന്നുവന്ന് രണ്ടും കൂടി എന്റെ മനസ്സും മാറ്റാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
“ഒന്ന് കൊണ്ടുപോ മനുഷാ” ഭാര്യ മറിയയുടെ അമറല്‍.
ഞാന്‍ വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. വാതില്‍ക്കല്‍ ഗിനിപ്പന്നിയെപ്പോലെ എന്തോ ചവച്ചുകൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ് ആ മറുത. അവളുടെ മോന്ത കണ്ടതേ എനിക്കെന്റെ പെരുവിരല്‍ മുതല്‍ ചൊറിഞ്ഞു കേറി.
“കേറിപ്പോടീ എന്തരവളെ. പിള്ളാര് നില്‍ക്കുന്ന കൊണ്ട് ഞാന്‍ ഒന്നും പറേന്നില്ല. നിന്റെ വളര്‍ത്തലിന്റെ കൊണവാ ഇതിനെല്ലാം കാരണം”
മറിയ വന്നതിനേക്കാള്‍ വേഗത്തില്‍ നിഷ്കാസിതയായി. മരുമക്കള്‍ക്ക് രണ്ടിനും അതങ്ങ് സുഖിച്ചു. രണ്ടും ചിരിയടക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മരുമകള്‍ പൂറുകള്‍ക്ക് അമ്മായിയമ്മ പൂറുകളോട് പൊതുവേ ഉള്ള കടി.
“ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം. ഒരാളെ ആദ്യം കൊണ്ടുപാം. വല്ലോം ഒത്താല്‍ പിന്നെ അടുത്ത ആളേം; എന്താ”
ഈ പിള്ളേര് എങ്ങനെയെങ്കിലും ജീവിക്കണമല്ലോ എന്ന് കരുതി ഞാന്‍ അവസാനം സമ്മതിച്ചു.
രണ്ടു പൂറികളും പരസ്പരം നോക്കി; പിന്നെ തലയാട്ടി. രണ്ടിന്റെയും മുഖത്ത് മുടിഞ്ഞ സന്തോഷം.
“ചേച്ചി പോയി തിരക്കിയിട്ടു വാ, പ്രയോജനം ഉണ്ടെങ്കില്‍ പിന്നെ ഞാനും പോകാം” ഹണി പറഞ്ഞു.
അങ്ങനെ മൂത്തവള്‍ റീമയെയും കൂട്ടി ഞാന്‍ കൊച്ചിക്ക് പോയി. എന്റെ സ്വന്തം എക്സ് യു വി അഞ്ഞൂറില്‍ ആയിരുന്നു യാത്ര.
“നാളെ രാവിലെ ജോബ്‌ കണ്‍സല്ട്ടന്‍സി ഓഫീസുകളില്‍ പോയി സിവി കൊടുക്കാം. പിന്നെ എന്റെ ഒന്നുരണ്ടു പഴയ പരിചയക്കാരും ഉണ്ട്. അവരോടും തിരക്കാം” വണ്ടി ചുരം കയറുന്നതിനിടെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. റീമ തലയാട്ടി.
“എവിടാ അപ്പച്ചാ നമ്മള് താമസിക്കുക?” ഇടയ്ക്ക് അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“അതൊക്കെ ഉണ്ട്”
അവളുടെ മുഖം തുടുത്തിരുന്നു; പടിഞ്ഞാറ് മാനവും.
കൊച്ചിക്ക് അഞ്ചു മണിക്കൂര്‍ യാത്രയുണ്ട്. സന്ധ്യയോടെയാണ് ഞങ്ങള്‍ അവിടെത്തിയത്.
രാത്രി തങ്ങാന്‍ എന്റെയൊരു സുഹൃത്തിന്റെ വീട് ഞാന്‍ തരപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. എന്റെ കൂടെ ഗള്‍ഫില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നവനാണ്. അവിടെ അവനും ഭാര്യയും മാത്രമേ ഉള്ളു. ഞങ്ങള്‍ ചെല്ലുന്നതിന്റെ
പേരില്‍ അവര് നല്ല ആഹാരം ഒക്കെ ഒരുക്കിയിരുന്നു.
അത്താഴം കഴിച്ചു കിടക്കാന്‍ നേരമായപ്പോള്‍ ഒരു പ്രശ്നം. ആകെ രണ്ടു മുറികള്‍ മാത്രമെ ഉള്ളു അവര്‍ക്ക്. അതുകൊണ്ട് അവര് രണ്ടാളും സ്വീകരണ മുറിയില്‍ കിടന്നോളാം എന്നും ഞങ്ങള്‍ ഓരോരോ മുറികളിലായി ഉറങ്ങിക്കോളാനും അവന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.
“ഞാനും അപ്പച്ചനും കൂടി ആ മുറീല്‍ കിടന്നോളാം. നിങ്ങള് നിങ്ങടെ മുറീല്‍ത്തന്നെ കിടന്നോ” ആ അഭിപ്രായത്തെ എതിര്‍ത്ത് റീമ സ്വന്തം നിലപാട് വ്യക്തമാക്കി.
അവനെന്നെ നോക്കി. ഞാന്‍ തോളുകള്‍ കുലുക്കി.
“എന്നാപ്പിന്നെ അതുമതി. മോളും അപ്പച്ചനും കൂടി അവിടെ കിടന്നോ. വല്യ കട്ടിലാ. രണ്ടുപേര്‍ക്ക് സുഖമായി കിടക്കാം” അവന്റെ ഭാര്യ അതിനൊരു തീരുമാനമാക്കി.
കിടക്കാന്‍ നേരം അവനോടു ഗുഡ് നൈറ്റ് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവന് രഹസ്യമായി ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചു:
“എടാ മൈരേ മരുമോള്‍ക്ക് നിന്റെ കൂടെ കിടക്കാന്‍ മടിയില്ലല്ലോ? അവിടെയും ഇവള് നിന്റെ കൂടാണോ കിടപ്പ്?” അവന്റെ മുഖത്തെ ആക്രാന്തം ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. റീമയെ നോക്കി അവന് വെള്ളമിറക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടതുമാണ്. അവന്റെ കുറ്റമല്ല, അവളെ കണ്ടാല്‍
ആരും വെള്ളമിറക്കും.
“പോടാ മൈരേ. എന്നാപ്പിന്നെ നിന്റെ ഈ ഊമ്പിയ വീട്ടില്‍ വരണ്ട കാര്യം ഒണ്ടാരുന്നോ. ഫൈവ് സ്റ്റാര്‍ ഹോട്ടലില്‍ മുറി എടുക്കാന്‍ എന്റേല്‍ കാശുണ്ട്. മൂത്ത് നരച്ചാലും നന്നകരുത് നായിന്റെ മോനെ” ഞാനവനെ ശകാരിച്ചു. അവന് ഇളിച്ചിട്ട് സമാധാനത്തോടെ ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. അത്രയും അറിഞ്ഞാല്‍ മതിയായിരുന്നു അവന്.
