വൃന്ദ : ബൈക്ക് എവിടെ മോനേ?
വരുൺ : പെട്രോള് തീർന്നു മമ്മാ
കളിയാക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
മെറിൻ : സ്റ്റാർട്ടിങ് പ്രോബ്ലം എന്നല്ലെ നീ പറഞ്ഞത്
ലൂസി : ആ ശരിയാണല്ലോ
ഒന്ന് പരുങ്ങി കൊണ്ട്
വരുൺ : ആ പെട്രോൾ ഇല്ലാതെങ്ങനെ സ്റ്റാർട്ടാകും
എന്ന് പറഞ്ഞ് ഒപ്പിച്ച് വരുൺ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വേഗം കയറിപ്പോയി, പുറകിൽ നടന്ന്
മെറിൻ : ഞാനും വരുന്നടാ
എന്ന് പറഞ്ഞ് മെറിൻ വരുണിന്റെ പുറകേ ഓടി, അവര് പോയതും
വൃന്ദ : അല്ല ആരാ അപ്പൊ ഡ്രൈവ് ചെയ്തത്?
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ലൂസി : നീ ചെന്ന് നോക്ക് നിനക്ക് അറിയുന്ന ആളാണ്
വൃന്ദ : ഏ.. ഞാൻ അറിയുന്നതോ
എന്ന് പറഞ്ഞ് വൃന്ദ കാറിന്റെ മുന്നിലൂടെ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു, കാറിന്റെ ഹെഡ്ലൈറ്റിന്റെ വെട്ടത്തിലൂടെ നടന്നുവന്ന വൃന്ദയുടെ വൈറ്റ് നൈറ്റിക്കുള്ളിലൂടെ ഹെഡ്ലൈറ്റിന്റെ പ്രകാശം കടന്നുപോവുന്നേരം സ്കാൻ ചെയ്തപോലെ ഉള്ളിലുള്ള ബ്രായും പാന്റീയും തെളിഞ്ഞു വന്നു, എടുത്തുയർത്തിയ പോലെ നിൽക്കുന്ന മുലകളും അരയിൽ പറ്റിച്ചേർന്നിരിക്കുന്ന പാന്റീയും കണ്ട് പൊങ്ങി വന്ന കുണ്ണ ബലമായി പിടിച്ചു താഴ്ത്തി ഞാൻ ഇരിക്കുംനേരം
വൃന്ദ : അല്ല അർജുനോ, ഇതെങ്ങനെ?
ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന്
ലൂസി : ഞാൻ വിളിച്ചു വരുത്തിയത്
വൃന്ദ : മ്മ്… അപ്പൊ നീ വിളിക്കാറുണ്ട് അല്ലേ
ഞാൻ : ഇന്നാണ് വിളിച്ചത് മേഡം
ലൂസി : അല്ല നീയൊക്കെ എന്താടി അർജുനെ ഒന്ന് വിളിക്കാത്തത്
വിൻഡോയിലൂടെ ഡോറിൽ കൈകൾ കുത്തി വളഞ്ഞു നിന്ന് കമ്പിയായി നിൽക്കുന്ന എന്റെ കുണ്ണയിലേക്ക് നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
വൃന്ദ : ഞാൻ അതിനൊന്നു ഫ്രീയാവണ്ടേടി എന്നാലല്ലേ വിളിക്കാൻ പറ്റു, ഇല്ലേ അർജുൻ
ഞാൻ : മം…
ലൂസി : മം… അർജുൻ എന്നാ പോയി കാറ്‌ പാർക്ക്‌ ചെയ്തിട്ട് വാ
ഞാൻ കാറ്‌ പാർക്ക്‌ ചെയ്യാൻ പോയനേരം ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
വൃന്ദ : വല്ലതും നടന്നോടി?
ലൂസി : പിന്നെ മോള്‌ ഉള്ളപ്പോളല്ലേ
വൃന്ദ : നിനക്കെന്ന കുറച്ചു നേരത്തെ വിളിക്കായിരുന്നില്ലേ
ലൂസി : എനിക്കറിയോ നീ ഇവിടെ ഉണ്ടെന്ന്
വൃന്ദ : ഹമ്… നാളെയെങ്ങന്നെയാ വിളിച്ചാലോ
ലൂസി : കോളേജിൽ പോവണ്ടേ, പ്രോഗ്രാം ഉള്ളതല്ലേ
വൃന്ദ : ഓ.. അങ്ങനൊരു കാര്യം ഉണ്ടല്ലേ
ലൂസി : കൊള്ളാം…എന്നാ നീ വരണ്ട ഇവിടെ നിന്നോ ഞാൻ അർജുനോട് പറയാം
വൃന്ദ : ഞാനും അതാ ആലോചിക്കുന്നത്
ലൂസി : ബെസ്റ്റ്….
വൃന്ദ : നാളെയും മറ്റന്നാളുമല്ലേ പ്രോഗ്രാം, ഒന്ന് ആഘോഷിച്ചാലോന്ന് വിചാരിക്കുവാ
ലൂസി : ആ എന്നാ സോഫിയേയും വിളിച്ചോ ഞാൻ എന്തായാലും ഉണ്ടാവില്ല
വൃന്ദ : എന്തിന് അവളെ വിളിക്കണം, അവള് പോയപ്പോ എന്നെ വിളിച്ചില്ലല്ലോ
ലൂസി : ഏ..അവളെവിടെപ്പോയി?
വൃന്ദ : ആ അതറിഞ്ഞില്ലേ അവള് ഒരു സൺ‌ഡേ അർജുനുമായി കൂടിയിരുന്നു
ലൂസി : ആഹാ എവിടെവെച്ച്, എന്നിട്ട് അർജുൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ
വൃന്ദ : എവിടെയാണെന്ന് അറിയില്ല, അവള് പറയണ്ടാന്നു പറഞ്ഞു കാണും അതാവും പറയാത്തത്
ലൂസി : ഹമ്…കൊള്ളാം
കാറ്‌ പാർക്ക്‌ ചെയ്ത് താക്കോല് കൊണ്ടുവന്ന് ലൂസിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്ത്
ഞാൻ : ഞാൻ എന്നാ പോട്ടെ
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
വൃന്ദ : അതെന്ത് പോക്കാണ് അർജുൻ, കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു പോയാൽ പോരെ
ലൂസി : ഒന്ന് പോയേടി ഞാൻ രാത്രി എഴുന്നേപ്പിച്ച് വിളിച്ചു വരുത്തിയതാ, പാവം പോയിക്കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്കട്ടെ
വൃന്ദ : എന്നാ ശരി, അല്ല അർജുൻ നാളെ എന്താ പരിപാടി?
ഞാൻ : പരിപാടി പ്രതേകിച്ചു ഒന്നുമില്ല മേഡം
വൃന്ദ : എന്നാ രാവിലെ ഇങ്ങോട്ട് വരോ
ഞാൻ : രാവിലെ…ആ വരാലോ
വൃന്ദ : മം… എന്റെ ഫ്ലാറ്റിൽ വന്നാൽ മതി പതിനൊന്നാമത്തെ ഫ്ലോർ
ഞാൻ : മം…അല്ല മേഡം പരിപാടിക്ക് പോവുന്നില്ലേ
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ലൂസി : മേഡത്തിന് അർജുന്റെ കൂടയല്ലേ പരിപാടി
എന്ന് പറഞ്ഞ് ഒരു അഞ്ഞൂറ് രൂപ എന്റെ കൈയിൽ തന്ന്
ലൂസി : ഞാൻ ഉണ്ടാവില്ലട്ടോ അർജുൻ
വൃന്ദ : നീ വേണ്ട പരിപാടിയൊക്കെ ഞങ്ങൾ നടത്തിക്കോളാം
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഞാൻ : എന്നാ നാളെക്കാണാം
വൃന്ദ : ആ ശരി അർജുൻ
ലൂസി : മ്മ് നടക്കട്ടെ
അവിടെ നിന്നും യാത്ര പറഞ്ഞ് ബൈക്കും എടുത്ത് ഞാൻ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു.
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് ബാഗ് വീട്ടിൽ വെച്ച് വൃന്ദ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് വേഗം നേവി ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പോയി, അവിടെയെത്തി പതിനൊന്നാമത്തെ ഫ്ലോറിൽ ചെന്ന് വൃന്ദയുടെ ഫ്ലാറ്റിന്റെ കോളിങ്‌ ബെൽ അടിച്ചു, ഒരുപാട് തവണ ബെല്ലടിച്ചട്ടും വാതിൽ തുറക്കാത്തത് കൊണ്ട് ഫോൺ എടുത്ത് വൃന്ദയെ വിളിച്ചു, കോൾ എടുത്ത്
വൃന്ദ : സോറി അർജുൻ, ഞാൻ മോന്റെ കോളേജിൽ വന്നിരിക്കുവാണ്, അർജുൻ അവിടെ എത്തിയോ?
ഞാൻ : ആ ഞാൻ ഫ്ലാറ്റിന് മുൻപിലുണ്ട്, മേഡം പോവുന്നില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്
വൃന്ദ : ഓഹ്… സോറി അർജുൻ, മോൻ നിർബന്ധം പിടിച്ചു അതാ വന്നത്, നമുക്ക് വേറൊരു ദിവസം കാണാം, ഓക്കേ ബൈ
ഞാൻ തിരിച്ച് എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുന്നേ വൃന്ദ കോൾ കട്ടാക്കി, രാവിലെ തന്നെ മൂഡ് കളഞ്ഞതിന്റെ നിരാശയിൽ ഞാൻ ലിഫ്റ്റിനടുത്തേക്ക് നടന്നു, ലിഫ്റ്റിൽ കയറി ഗ്രൗണ്ട് ഫ്ലോർ ബട്ടൺ പ്രസ്സ് ചെയ്ത് മൊബൈലും കുത്തി നിന്നു, പത്താമത്തെ ഫ്ലോറിൽ ലിഫ്റ്റ് നിന്നതും രണ്ടു കുട്ടികൾ ഓടിവന്ന് ലിഫ്റ്റിൽ കയറി, കണ്ടു നല്ല പരിചയമുള്ള കുട്ടികളാണല്ലോ എന്ന് തോന്നി മൊബൈലിൽ നിന്നും നോട്ടം മാറ്റി ഞാൻ അവരെ നോക്കും നേരം ലിഫ്റ്റിനകത്തേക്ക് സോഫിയ കയറി വരുന്നു, എന്നെ കണ്ടതും പരിഭ്രാന്തിയിൽ കുട്ടികളെ മുന്നിൽ വട്ടം പിടിച്ച് എന്നെ നോക്കാതെ നിൽക്കുന്ന സോഫിയയെ കണ്ട് എനിക്ക് ആശ്ചര്യം വന്നു, ഈ സമയം എക്സിക്യൂട്ടീവ് ലുക്കിൽ ഒരാൾ വന്ന് അവരുടെ അടുത്ത് നിന്നു, അപ്പോഴാണ് എനിക്ക് കാര്യം പിടികിട്ടിയത്, കെട്ടിയോൻ ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ് മൈൻഡ് ചെയ്യാത്തതെന്ന്, ലിഫ്റ്റ് താഴേക്കു പോവും നേരം കുട്ടികൾ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സോഫിയയോട് എന്തോ പറയാൻ വന്നതും പേടിയോടെ കുട്ടികളുടെ വായ പൊത്തിപിടിച്ചു കൊണ്ട് സോഫിയ അൽപ്പം പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി, അത് കണ്ടതും എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ചിരിവന്നു, കാര്യം കുട്ടികൾ എന്നെ ഇതിന് മുന്നേ കണ്ടതല്ലേ അത് വല്ലതും പറയാൻ വന്നതാവും പാവങ്ങൾ പക്ഷെ കെട്ടിയോന് ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞുകൂടല്ലോ, ലിഫ്റ്റ് താഴെയെത്തിയതും സോഫിയ വേഗം കുട്ടികളേയും കൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു, അവര് പോയതും ഇനി എങ്ങോട്ട് പോവുമ്മെന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോഴാണ് സൽമയുടെ കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത് വേഗം ഫോൺ എടുത്ത് അവളെ വിളിച്ചു, കോൾ എടുത്ത്
സൽമ : എന്താടാ രാവിലെ തന്നെ ഒരു വിളി?
ഞാൻ : നീ എവിടെയാ? ഷോപ്പിലാണോ?
സൽമ : പിന്നെ രാവിലെ തന്നെ അങ്ങോട്ട്‌ പോവാൻ അവിടെയെന്താ നെയ്ച്ചോറ് ഉണ്ടാക്കിവെച്ചിരിക്കുവാണോ, ഞാൻ വീട്ടിലാടാ, എന്താ കാര്യം?
