‘അവളോട് ചോദിക്കണോ?’ ജ്യോതി മനസ്സിലോർത്തു. ‘ചോദിച്ചേക്കാം’.
“ടീ…” “മ്…” “നിനക്ക് വല്ല ലൈനും ഉണ്ടായിരുന്നോ?”
രാജി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“ഞാന്‍ ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ?” “കേട്ടു” “എന്നിട്ട്?”
രാജി മെല്ലെ കൈ മാറ്റി തല ചെരിച്ച് അവളെ നോക്കി. പിന്നെ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.
“ഉണ്ടായിരുന്നു ടീ. എന്റെ സീനിയര്‍ ഒരുത്തന്‍. നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടാവില്ല. വേറാരോടും പറയുവൊന്നും വേണ്ടാട്ടാ” രാജി പറഞ്ഞു നിർത്തി.
ജ്യോതിക്ക് അത് വല്ലാത്തൊരു അത്ഭുതമായി തോന്നി. രാജിയെ പോലൊരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിന് ഒരു പ്രണയമുണ്ടായിരുന്നു എന്നതിൽ അത്ര അതിശയോക്തിയൊന്നും സത്യത്തില്‍ ഇല്ലായിരുന്നു. പക്ഷേ താനത് എങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കാതെ പോയി എന്നതായിരുന്നു ജ്യോതിയുടെ മനസ്സില്‍. ഒരു സൂചനപോലും കണ്ടെത്താഞ്ഞതിൽ അവൾക്ക് എന്തിനോ നിരാശ തോന്നി.
“എന്താ പറ്റിയേ?” ജ്യോതി വീണ്ടും ചോദിച്ചു. “കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം അവൻ കോഴ്സ് കംപ്ലീറ്റ് ചെയ്തു പോയി. കുറച്ചു നാള്‍ കോണ്ടാക്റ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു. പിന്നെ പിന്നെ അത് കുറഞ്ഞു. അവൻ എന്നെ കംപ്ലീറ്റ് ആയിട്ട് ഒഴിവാക്കി. അവസാനം പറഞ്ഞു അവന് മതിയായീന്ന്.” രാജിയുടെ കണ്ണുകൾ പതിയെ നിറഞ്ഞു. അപ്പോഴും അവൾ ഒരു ചെറിയ ചിരി ചുണ്ടില്‍ തേച്ചുവച്ചിരുന്നു. പിന്നെ അവൾ തല താഴ്ത്തിയിരുന്നു. ആദ്യമായാണ് ജ്യോതി രാജിയെ ഇങ്ങനെ കാണുന്നത്. അവൾ കരയുന്നു. തന്റെ ശത്രുവാണ്. അവൾ വേദനിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്ന സന്തോഷം എവിടെ? ഇല്ല, ഒട്ടും സന്തോഷമില്ല. പിന്നെ? പിന്നെയെന്താണ്? സങ്കടം തോന്നുന്നു.
‘ദൈവമേ, എന്തായിത്? ഈ ഒരു സന്തോഷം കൂടി തട്ടി തെറിപ്പിച്ചിട്ട് എന്തിനാണ് ഇവിടെ നീ നോവ് പാകിയത്?’
ജ്യോതി പതിയെ രാജിയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. അവളുടെ തലയില്‍ വലതുകൈ കൊണ്ട് തലോടി. അവൾ തലപൊന്തിച്ച് ജ്യോതിയുടെ കണ്ണില്‍ നോക്കി.
‘എന്ത് പറയണം?’ അവൾക്കറിയില്ലായിരുന്നു. അവൾ രാജിയുടെ തലയില്‍ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ജനൽച്ചില്ല കടന്നെത്തിയ ഒരു വെയിൽത്തുണ്ട് രാജിയുടെ കഴുത്തിൽ മിന്നു ചാർത്തിയിരിക്കുന്നു. അതിന് തൊട്ടുതാഴെ രാജിയുടെ ഇടത്തേ മാറിന് മുകളിലായി ജ്യോതി ആദ്യമായി അത് കണ്ടു, കടും തവിട്ടു നിറത്തിൽ ഒരു പുള്ളി! ഇത്രയും കാലത്തിടക്ക് താനത് കണ്ടില്ലല്ലോയെന്ന് ജ്യോതി അത്ഭുതപ്പെട്ടു. എവിടെയാണ് ഇത്രനാളും രാജി ആ ബിന്ദു ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചത്? ജ്യോതിക്ക് താന്‍ ആ ഒരു ബിന്ദുവിലേക്ക് ആഴ്ന്ന് പോകുന്നതായി തോന്നി. ഇടക്കെപ്പോഴോ കണ്ണ് ഒന്ന് തെന്നി രാജിയുടെ മുഖത്തേക്ക് മടങ്ങിയെത്തി.
“സാരല്ല്യ. പോട്ടെ.” ജ്യോതി യാന്ത്രികമായി പറഞ്ഞു.
രാജിയുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു. അവൾ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു. ജ്യോതി ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നിൽക്കുമ്പോൾ രാജി അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ഒന്ന് ഞെട്ടി നിൽക്കുകയായിരുന്ന ജ്യോതിയെ പിന്നേയും ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് രാജി അവളുടെ വലത്തേ കവിളിൽ ഒരു ഉമ്മ വച്ചു. മൂന്ന് ദിവസമായി വീർത്തു നിന്നിരുന്ന ഒരു മുഖക്കുരുവിലാണ് ആ ചുണ്ടുകൾ അമർന്നത്. വല്ലാതെ വേദനിച്ചു. വേദനക്കും ഒരു സുഖമുണ്ടെന്ന് അപ്പോള്‍ ജ്യോതിക്ക് തോന്നി. ആദ്യമായാണ് രാജിയുടെ ഉമ്മ ജ്യോതിക്ക് കിട്ടുന്നത്. അച്ഛനും അമ്മക്കും മറ്റുള്ളവർക്കുമെല്ലാം രാജി ഉമ്മകൾ കൊടുക്കുന്നത് ഇത്രയും കാലം വെറും പ്രഹസനമായാണ് ജ്യോതിക്ക് തോന്നിയിരുന്നത്. പക്ഷേ ഇത്….! ചുണ്ടുകൾ കവിളിൽ നിന്നടർത്തി രാജി പറഞ്ഞു, “താങ്ക്യൂ”. പിന്നെ ഒരു ടർക്കിയുമെടുത്ത് ബാത്ത് റൂമിൽ കയറി. കറങ്ങുന്ന ഫാനിന്റെ ഞരക്കത്തിനും മുകളില്‍ തന്റെ ഹൃദയമിടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കുന്നതായി ജ്യോതിക്ക് തോന്നി. പിന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരിയിലേക്ക് അവൾ സമരസപ്പെട്ടു.
അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി ചായ വെക്കുന്ന തിരക്കിലേക്ക് ജ്യോതി കടന്നു. അഞ്ചര മണിയാകുമ്പോൾ അമ്മ ജോലി കഴിഞ്ഞെത്തും. ആറ് ആറരയ്ക്ക് അച്ഛനും. അവർ വരുന്നതിന് മുന്നേ ചായ വെക്കണം, അകവും മുറ്റവും അടിച്ചുവാരണം, പാത്രം കഴുകണം. പണികൾ കുറെയുണ്ട്. എല്ലാം രണ്ടു പേരും കൂടി പരാതിയൊന്നുമില്ലാതെ എന്നും തീർക്കും. എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് അച്ഛനും അമ്മയും വന്നാല്‍ എല്ലാവരും കൂടിയിരുന്ന് ചായ കുടിക്കും. അന്നേരത്ത അവരുടെ സംസാരങ്ങളെ ജ്യോതി പാടെ അവഗണിക്കുകയാണ് പതിവ്. അവരാരും അവളോടും പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും ചോദിച്ച് ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാറില്ല. അതിന് ശേഷം അവര്‍ പഠിക്കാനിരിക്കും. പിന്നെ അത്താഴം. അതും കഴിഞ്ഞ് ഉറക്കത്തിലേക്ക് പോകുന്നതിന് മുന്നേ കുറച്ച് നേരം ചിലപ്പോഴൊക്കെ ജ്യോതി തന്റെ കവിതകൾ എഴുതുന്നതിലേക്ക് കടക്കാറുണ്ട്. അവൾ തന്റെ മനസ്സ് തുറക്കുന്നത് കവിതകളിലായിരുന്നു. ഇന്നും അവൾക്ക് എന്തെങ്കിലും എഴുതണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ കഴിയുന്നില്ല. പിന്നെ ഡയറി അടച്ചുവച്ച് അവളും ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നു. അപ്പുറത്തെ കട്ടിലില്‍ രാജി അപ്പോഴേക്കും മൂടിപ്പുതച്ച് ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു. ജ്യോതിയും പതിയെ മയങ്ങി.
“ടീ ജ്യോതി, നിനക്കെന്താ തോന്നുന്നത്?” ഒരു കവിതയുടെ വരികളിൽ തങ്ങി നിന്ന ജ്യോതി ഞെട്ടി പുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് തലപൊക്കി നോക്കി. ഫൈസയാണ് ചോദിച്ചത്. “എന്താ?!” ജ്യോതി ആരാഞ്ഞു. അപ്പോള്‍ ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഫൈസ തുടര്‍ന്നു, “എടീ, ഈ ആണുങ്ങൾക്ക് പൊതുവെ എത്ര നേരം ചെയ്യാന്‍ പറ്റുമെന്ന്. വല്ല ഐഡിയയുമുണ്ടോ? ” ജ്യോതി അങ്ങ് വല്ലാതായി. ഇവളുമ്മാര് കാര്യമായി സംസാരിച്ചോണ്ടിരുന്നത് ഇതായിരുന്നോ എന്നവൾ അതിശയിച്ചു. “എനിക്കറിയില്ല. ”
“ഒരു പത്തിരുപത് മിനിറ്റൊക്കെ എന്തായാലും നടക്കുമെന്നാ തോന്നുന്നേ” സൗമ്യ ഒരല്പം സംശയത്തോടെ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.
” ഉള്ളതാണോ? “ലീനയുടെ മുഖത്ത് ഒരു പ്രതീക്ഷയുടെ തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു.
“ആർക്കറിയാം. ഫസ്റ്റ് നൈറ്റിന്റെ അന്നായിരിക്കും ചിലപ്പോ അറിയാന്‍ പറ്റുന്നത്” സൗമ്യ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. കൂടെ മറ്റുള്ളവരും.
” സത്യം. ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ് വരെ കാത്തിരിക്കുന്ന കാര്യം ഓർക്കുമ്പോഴാണ്. ഈ വിരലുകൾക്ക് പ്രത്യുത്പാദനശേഷി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാനിപ്പോ കുറെ വിരല്‍കുഞ്ഞുകളെ പ്രസവിച്ചേനെ!! ” ഫൈസ തന്റെ സങ്കടം രേഖപ്പെടുത്തി.
” അയ്യേ!” ജ്യോതിക്ക് ആ ചിന്ത തികച്ചും അരോചകമായി തോന്നി. അത് കേട്ട ഫൈസ സംശയത്തോടെ ജ്യോതിയെ നോക്കി,” ഇതിലെന്താണിത്ര അയ്യം വെക്കാനുള്ളെ?! ” എല്ലാവരും ജ്യോതിയെ തന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
” നിങ്ങളെല്ലാവരും ചെയ്യാറുണ്ടോ?!!! ”
അതിനും മറുപടിയായി എല്ലാവരും ചിരിച്ചതേയുള്ളൂ. നാണം കൊണ്ട് ലീനയുടെ മുഖമെല്ലാം ചുവന്നു തുടുത്തുവരുന്നു. ജ്യോതി അത്ഭുതസ്തബ്ദയായി വായിൽ കൈ വച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ടീച്ചർ ക്ലാസിലെത്തി. എല്ലാവരും നല്ല കുട്ടികളായിരുന്ന് പാഠഭാഗങ്ങളിലേക്ക് കടക്കുകയും ചെയ്തു. ക്ലാസിനിടക്ക് സൗമ്യ തല പതുക്കെ ചരിച്ച് രഹസ്യമായി ജ്യോതിയോട് പറഞ്ഞു, “ടീ, ഇരുപത്തിനാലാംതിയാണ് ഓണം സെലിബ്രേഷന്‍. സാരിയുടുത്തോളോ. നമ്മളെല്ലാം സാരിയാണ്” “യ്യോ, എനിക്ക് സാരിയുടുക്കാനറിയില്ല!” “നിന്റെ അമ്മയോടെങ്ങാനും പറഞ്ഞാല്‍ മതി പോത്തേ” “മ്..”