കാമിനി 4
KAMINI PART 4
AUTHOR : SARATH | Previous Part
പല പല കാരണങ്ങളാൽ കഥ പാർട്ട്‌ 3 ആയപ്പോൾ നിന്ന് പോയി. അതിന് എല്ലാ വായനക്കാരോടും ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. എന്നാൽ കാമിനി എന്ന കഥ ഒരു പുത്തൻ രീതിയിലാണ് ഇപ്പോൾ നിങ്ങളുടെ മുന്നിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നത്. ചില സന്ദർഭങ്ങൾ കഥക്ക് ആവശ്യമായതിനാൽ ചിലയിടങ്ങളിൽ ക്ലീഷേ അനുഭവപ്പെടാം. എന്തായാലും കഥ വായിച്ച് നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം എന്തായാലും രേഖപ്പെടുത്തണം.
ആദ്യ മൂന്ന് ഭാഗങ്ങൾ വായിച്ച ശേഷം മാത്രമേ ഈ ഭാഗം വായിക്കുക.
ഒരു ശനിയാഴ്ച വീട്ടിലിരുന്ന് ബോറടിച്ചിരിക്കുമ്പോഴാണ് അപ്പു വിളിച്ചത്. അങ്ങനെ അവനെയും കൂട്ടി നേരെ ടൗണിലേക്ക് വിട്ടു. ടൗണിലേക്ക് പോവുംവഴിയാണ് അവിചാരിതമായി നന്ദുവിനെ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്.
ഞാൻ : എടാ നന്ദു അല്ലേടാ അത്…
നന്ദു കടയിൽ നിന്നും എന്തൊക്കയോ വാങ്ങി അവന്റെ വണ്ടിയിലേക്ക് കേറിയിരുന്നു.
അപ്പു : എടാ ഇത് അവൻ തന്നെ…
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ബൈക്ക് വേഗം അവന്റെ നേരെ വിട്ട് അവന്റെ വണ്ടിയുടെ മുന്നിൽ കൊണ്ടുപോയി ലോക്കിട്ടു.
ഞാൻ : ഡാ മൈരേ….
നന്ദു : നിങ്ങളോ….
അപ്പു : അതേടാ മൈരേ ഞങ്ങൾ തന്നെ…
ഞാൻ : നിന്നെ കാണാൻ ഇല്ലാലോ മോനെ…
നന്ദു : എടാ അത് പിന്നെ ഞാൻ…
അപ്പു : ഞാൻ…. ബാക്കി പറ…
നന്ദു : പറയാം എനിക്ക് കൊറച്ചു സമയം വേണം….
ഞാൻ : നീ ആരെങ്കിലും കൊല്ലാൻ പോയതാണോ….പറയാൻ ഇത്ര മടി…
അപ്പു : കൊല്ലാനോ കാക്കൻ തുടങ്ങിക്കാണും അതാവും കാണാത്തത്…
നന്ദു : അതൊന്നും അല്ല ഞാൻ പറയാം പക്ഷെ ഇപ്പോൾ അല്ല.
ഞാൻ : പിന്നെ എപ്പോഴാണാവോ…
നന്ദു : ഞാൻ നിങ്ങളെ വിളിക്കാം ഇപ്പോൾ എനിക്ക് പോണം…
അപ്പു : ഓഹ് എന്നാ മോൻ പോ നിന്നെ ഞങ്ങള് പിടിച്ചോളാം…
ഞാൻ : ഹ്മ്മ് വിട്ടോ വിട്ടോ…
നന്ദു : ഒക്കെ ഡാ ശെരി ഞാൻ വിളിക്കാം…
ഞാൻ : മ്മ്….
വണ്ടിയെടുത്ത് ഞങ്ങളുടെ മുന്നിലൂടെ പോവുമ്പോഴും അവന്റെ മുഖത്തെ പരിഭ്രാമമ്മം ഞാൻ കണ്ടു.
അപ്പു : ഇവൻ എന്തോ ഉഡായിപ്പിൽ കേറി ചെന്നിട്ടുണ്ട്…
ഞാൻ : മ്മ്മ് അത് അവന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോ തോന്നി…
അപ്പു : അവൻ പറയുന്നതിന് മുന്നേ നമ്മുക്ക് ഒന്ന് കണ്ടുപിടിച്ചല്ലോ….
ഞാൻ : വിട്ട് കള ചീള് കേസ്… അവൻ വല്ല ലൈനും സെറ്റ് ആയിട്ടുണ്ടാവും മിക്കവാറും അവൻ അവളെ കളിക്കാൻ പോയതാവും…
അപ്പു : എനിക്കും അതാ തോന്നുന്നത്…
ഞാൻ : എന്നാ നമ്മുക്ക് പോവാം…
അങ്ങനെ ടൗണിലെ കറക്കവും സിനിമയും ഒക്കെ കണ്ട് വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ സമയം ഏതാണ്ട് രാത്രി എട്ട് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ബൈക്ക് നിർത്തി അകത്ത് കേറിയതുംടീവിടെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന അച്ഛനെയാണ് ആദ്യം കണ്ടത്. ആളെ കണ്ടപ്പോൾ അല്പം ഫിറ്റ് ആണെന്ന് തോന്നി. ഏതോ കൂതറ റമിന്റെ മണം അങ്ങ് പുറത്തേക്ക് വരെ എത്തുന്നുണ്ട്.
അച്ഛൻ : നീ എവിടെയായിരുന്നു….
ഞാൻ : ഞാൻ ടൗണിൽ ഒരു പടത്തിന് പോയതാ….
അച്ഛൻ : മ്മ്…. പിന്നെ നാളെ നീ ഒന്ന് ശൈലജയെ പോയി കാണണം അവർക്ക് നിന്റെ എന്തോ സഹായം വേണമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…
ഞാൻ : ആഹ്…. ഞാൻ രാവിലെ പോയി കാണാം….
അച്ഛൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ മനസ്സിൽ ഡാൻസ് കളിക്കുന്ന അവസ്ഥയായിലായിരുന്നു ഞാൻ . കാര്യം അച്ഛന്റെ സെറ്റപ്പ് ആണെങ്കിൽ ശൈലജന്റി ഒരു രക്ഷയില്ലാത്ത ഐറ്റം തന്നെയാണ്. ആ കൊഴുത്ത ശരീരവും മുഖവും ഒക്കെ ഉഫ്ഫ് ആലോചിക്കുമ്പോൾ തന്നെ കമ്പിയാകും.
അങ്ങനെ രാത്രിയിലെ ഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് അച്ഛനും അമ്മയും കിടക്കാൻ റൂമിലോട്ട് പോയി.
ഞാൻ ലാപ്പിൽ കണക്ട് ചെയ്ത അമ്മയുടെ വാട്സ്ആപ്പ് മുതൽ ഇൻസ്റ്റാഗ്രാം വരെയുള്ള എല്ലാം എടുത്ത് നോക്കി പക്ഷെ ഒന്നും കണ്ടില്ല അച്ഛൻ വീട്ടിൽ ഉള്ളത് കൊണ്ടാവാം അമ്മ അതിലൊന്നും കേറിയിട്ടില്ല.
വാട്സാപ്പിൽ അമലിന്റെ രണ്ട് മെസ്സജ് കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു ” ഹായ് ആന്റി…, എവിടെയാ ” എന്നൊക്കായിരുന്നു മെസ്സേജ്.
” പന്ന മൈരൻ “….
പിന്നീട് കുറച്ചു നേരം ഫോണിൽ കളിച്ച ശേഷം ശൈലജന്റിയെ ഓർത്ത് ഒരു വാണം പാസ്സാക്കി. ഇപ്പോൾ ദാസേട്ടനും അപ്പുവും വീട്ടിൽ ഉള്ളത്കൊണ്ട് സുജേച്ചിയെ ഒന്ന് കളിക്കാനോ വിളിക്കാനോ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയാണ്.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ എഴുന്നേറ്റ് ഞാൻ ബൈക്കെടുത്ത് നേരെ ആന്റിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് വച്ച് പിടിപ്പിച്ചു.
എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും ആന്റിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് അധികം ദൂരം ഇല്ലാത്തതിനാൽ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവിടെ എത്തി. രാവിലെ തന്നെ പുറം പണിക്കർ എല്ലാം അവിടെ എത്തിയിരുന്നു.
ഞാൻ വണ്ടി വീടിനു മുന്നിൽ നിർത്തിയ ശേഷം വേഗം പോയി കോളിങ് ബെല്ലടിച്ചു.
എന്നാൽ ആന്റിയെ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്നപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്നത് ജോലിക്കാരൻ വാസുവേട്ടൻ ആയിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടപാടെ അയാൾ അങ്ങേരുടെ മുപ്പത്തിരണ്ട് പല്ലും കാണിച്ഛ് ഒരു ചിരി പാസ്സാക്കി.
വാസുവേട്ടൻ : മോൻ വരുമെന്ന് കൊച്ചമ്മ പറഞ്ഞിരുന്നു….
ഞാൻ : ആഹ്….
വാസുവേട്ടൻ : മോൻ കേറിയിരിക്ക് ഞാൻ ചായ എടുക്കാം….
ഞാൻ : ഏയ്യ്…. വേണ്ട ഞാൻ കുടിച്ചിട്ടാണ് വന്നത്….
വാസുവേട്ടൻ : എന്നാ മോനിരിക്ക് കൊച്ചമ്മ ഇപ്പോൾ വരും…
ഞാൻ : മ്മ്…
അതും പറഞ്ഞ് അയാൾ പോയി. ഞാൻ അവിടുള്ള സോഫയിൽ ആന്റിക്കായി കാത്തിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് നന്ദുവിന്റെ വിളി. ആദ്യം ഫോണെടുക്കേണ്ട എന്ന് കരുതിയതായിരുന്നു എന്നാൽ ഉള്ളിലെ ഈഗോ മാറ്റി ഞാൻ ഫോണെടുത്തു.
ഞാൻ : എന്താടാ….
നന്ദു : അളിയാ നീ എവിടാ….
ഞാൻ : ഞാൻ കുറച്ച് കുറച്ച് തിരക്കിലാണ് എന്തേയ്….?
നന്ദു : അളിയാ എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്…
ഞാൻ : എന്ത് കാര്യമാണാവോ…
അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ആണ് ഞാൻ അവനു മറുപടി കൊടുക്കുന്നത്. എന്നാൽ അവൻ എന്നെ കൊണ്ട് എന്തോ കാര്യം ഉള്ളത് പോലെയാണ് സംസാരിക്കുന്നത്.
നന്ദു : അളിയാ നീ ചൂടാവല്ലേ…
ഞാൻ : നീ കാര്യം പറ….
നന്ദു : എനിക്ക് അറിയാം നീ എന്താ ഇങ്ങനെ പറയുന്നതിന് കാരണം…. കുറച്ച് ദിവസമായി ഞാൻ എവിടെയായിരുന്നു എന്താ അതിനെ കുറിച്ച് നിങ്ങളോട് പറയാഞ്ഞത് അതെല്ലേ….
ഞാൻ : ആഹാ അപ്പോൾ നിനക്ക് അറിയാം അല്ലെ….
നന്ദു : അറിയാം ഇന്ന് വൈകുന്നേരം എനിക്ക് നിന്നെ ഒന്ന് കാണണം….
ഞാൻ : എന്തിന്…?
നന്ദു : അതൊക്കെ പറയാം നീ വരോ…
ഞാൻ : മ്മ്…
നന്ദു : എന്നാ ഒരു അഞ്ചു മണിയാവുമ്പോൾ രാജേട്ടന്റെ കടയിൽ വച്ച് കാണാം…
ഞാൻ : ഓക്കേ
നന്ദു : എന്നാ ശെരി
ഞാൻ : മ്മ്..
നന്ദുവിന്റ കാൾ കട്ടായതും ഞാൻ അവൻ എന്തായിരിക്കും പറയാൻ പോവുന്നതെന്ന് ആലോചിക്കുവായിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് ” അർജുൻ ” എന്നൊരു കിളി നാദം നോക്കിയപ്പോൾ ശൈലജാന്റി.
