ജീവിതം മാറ്റിയ യാത്ര 5
Jeevitham Mattiya Yaathra Part 5 | Author : Mahesh Megha
[ Previous ]
പേജിന്റെ എണ്ണം കൂട്ടണമെന്ന് ഒരുപാട് പ്രിയപ്പെട്ടവര് നിര്ദ്ദേശിക്കുന്നുണ്ട്, പക്ഷെ എനിക്കിത്രയേ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് ഒപ്പിക്കാന് സാധിക്കുന്നുള്ളൂ…ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്… തുടക്കക്കാരന് നല്കിയ ഈ വലിയ പിന്തുണയ്ക്ക് എല്ലാവരോടും നന്ദി…നന്ദി…നന്ദി..
പ്രിയപ്പെട്ടവരെ, ശ്രീ രാജുമോനെ പോലുള്ള പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാര്ക്കുള്ള ആശങ്ക മനസ്സിലാക്കുന്നു. മനോഹാരിത അവസാനിക്കാതിരിക്കാന് ശ്രമിക്കാം. കമന്റുകള് നല്കി പ്രോത്സാഹിച്ച, ലൈക്ക് ചെയ്ത പിന്തുണയര്പ്പിച്ച എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി. —————————————————————
രാത്രി ഏതാണ്ട് എട്ട് മണിയോടെ ഞാന് അവിടെയെത്തി. ഒറ്റത്തവണ കോളിംഗ് ബെല്ലടിച്ചതേയുള്ളൂ, ചേച്ചി ഓടി വന്ന് വാതില് തുറന്നു. കുരിശില് തറച്ച യേശുക്രിസ്തു നില്ക്കുന്നത് പോലെ രണ്ട് കൈകളും വിടര്ത്തിവെച്ച് എന്നെ ആശ്ലേഷിക്കാനായി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങിനെ നിന്നു. കോഴിക്കുഞ്ഞ് തള്ളക്കോഴിയുടെ ചിറകിനടിയിലേക്ക് ഓടിക്കയറുന്നത് പോലെ ഞാന് മാറിലേക്ക് ചേര്ന്ന് നിന്നു. കാലിന്റെ പെരുവിരലില് അല്പ്പം ഉയര്ന്ന് പൊങ്ങി എന്റെ നെറ്റിയില് ഒരു ചുടുചുംബനം. അമ്മ മകന് നല്കുന്ന ചുംബനം പോലെ, ചേച്ചി അനുജന് നല്കുന്ന ചുംബനം പോലെ…സ്നേഹം മാത്രം നിറഞ്ഞ് നിന്ന മധുര ചുംബനം.
പിന്നെ അല്പ്പം പുറകിലേക്ക് മാറി നിന്നു. വാതിലടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു. എന്റെ വലത് കൈ ചേര്ത്ത് പിടിച്ച്, തോളില് തല ചാച്ച് അകത്തേക്ക് നടന്നു. സെറ്റിയില് എന്റെ അരികിലായി ചേര്ന്നിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും കൈ വിരലുകള് പരസ്പരം കോര്ത്ത് പിടിച്ച് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
കുറച്ച് നേരം കണ്ണോട് കണ്ണ് നോക്കിയിരുന്നു. കണ്ണുകളില് അലയടിച്ചുയര്ന്നിരുന്ന സ്നേഹം പതിയെ കാമത്തിന് വഴിമാറുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു. ഞരമ്പുകളിലെ രക്തസഞ്ചാരത്തിന് വേഗം കൂടിയത് പോലെ, ചേച്ചിയുടെ ചുണ്ടുകള് വിറകൊളളുന്നു…കണ്ണുകള് പാതിയടഞ്ഞു. ചുണ്ടുകള് എന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് സാവധാനം ചേര്ന്ന് വന്നു. കോര്ത്ത് പിടിച്ച കൈവിരലുകള് ഞെരിച്ചുടച്ചു.
കൊതിച്ച് നില്ക്കുന്ന നാവുകളുടെ ആഗ്രഹം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടായിരിക്കണം മേല്ച്ചുണ്ടും കീഴ്ച്ചുണ്ടും മുകളിലേക്കും താഴേക്കും അകന്ന് മാറി, പല്ലുകള്ക്കിടയിലൂടെ ചുണ്ടുകള് വായക്കകത്തേക്ക് നുഴഞ്ഞ് കയറി…അവ നാഗങ്ങളായി, കരിനാഗങ്ങളായി…കെട്ട് പുണഞ്ഞു, നക്കിത്തുവര്ത്തി, അനാധികാലം അകന്നിരുന്നവരുടെ വിരഹത്തിന് അന്ത്യം കുറിക്കുന്നത് പോലെ മിനിറ്റുകളോളം നാക്കുകളിണചേര്ന്നു, കൊതിതീരാതിരുന്നിട്ടും ഒടുക്കം അവര് വിട്ടുമാറി. അടുത്ത അവസരം അല്പ്പ സമയങ്ങള്ക്കകം വന്നുചേരുമെന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് നാക്കിണകള്ക്ക് പരിഭവം ഉണ്ടായിരിക്കില്ല…
കാമുകിയുടെ ഭാവപ്പകര്ച്ചയില് നിന്ന് നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് ചേച്ചി വീണ്ടും ചേച്ചിയായി. എന്റെ തല അവരുടെ മടിയിലേക്ക് വലിച്ച് കിടത്തി. കരങ്ങള് കൊണ്ട് മുടിക്കുള്ളില് തലോടി, ചെറുതായി മസ്സാജ് ചെയ്തു തന്നു. ഇടയ്ക്ക് ഞാനൊരു കുസൃതി കാട്ടി, തല ചെറുതായി ചെരിഞ്ഞ്, സാരിക്കുള്ളിലൂടെ പുറത്ത് കാണുന്ന വയറിന്റെ മധ്യത്തില് പൊക്കിളിലേക്ക് നാക്കു കടത്തി ഒന്ന് ചുഴറ്റി…
‘ആ….’ ഒരു നീര്ഘ നിശ്വാസം. ‘ ഡാ, കുരുത്തക്കേട് കാണിക്കല്ലെടാ’ കൊഞ്ചലോടെ പറഞ്ഞിട്ട്, വേദനിപ്പിക്കാതെ ചെറിയ ഒരു അടി കൈക്കും കിട്ടി. ഞാന് ചിരിച്ചു, ചേച്ചിയും.
‘ പിന്നെ, ഒരു സര്പ്രൈസ് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലേ, അതെന്താണെന്നറിയേണ്ടേ വാവയ്ക്ക്?’
‘ അതിനല്ലേടാ ചക്കരേ ഞാനോടിപ്പാഞ്ഞ് വന്നത് തന്നേ’ ഞാന് മറുപടി നല്കി.
പറഞ്ഞ് തുടങ്ങാനെന്നോണം എന്റെ തല അവരുടെ മടിയില് നിന്ന് അല്പ്പം ഉയര്ത്തി, സെറ്റിയിലെക്ക് കനത്ത കുണ്ടികള് ഒന്ന് കൂടി ഇളക്കിവെച്ചു. കൊഞ്ചലും കാമവും, പ്രണയവുമെല്ലാം നിമിഷ നേരം കണ്ട് ആ മുഖത്ത് നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി. ഒരു തികഞ്ഞ പോലീസുകാരിയുടെ മുഖഭാവമാണിപ്പോഴുള്ളത്. ഗൗരവം, ഗൗരവം മാത്രം.
‘ ഞാനിനി പറയുന്നത് നീ ശ്രദ്ധിച്ച് കേള്ക്കണം. വളരെ രഹസ്യമായ ഒരു അന്വേഷണത്തിലാണ് കഴിഞ്ഞ രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസമായിട്ട് ഞാനുള്ളത്. ഡിപ്പാര്ട്ട്മെന്റില് ആരോടും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. പങ്കുവെച്ച് കഴിഞ്ഞാല് അട്ടിമറിക്കപ്പെടും എന്നുറപ്പുള്ളതുകൊണ്ടാണ്.’
‘ എന്റമ്മേ, ഇങ്ങനെ ഇന്ട്രോ ഇട്ട് പേടിപ്പിക്കല്ലെന്റെ ചക്കരേ…’
‘മിണ്ടാതിരിയെടാ’ എന്ന് പറഞ്ഞ് അവര് ഒരു നിമിഷം നിര്ത്തി.
‘രാജീ’. ഉച്ചത്തില് വിളിച്ചു.
ഞങ്ങളുടെ ബെഡ്റൂമിനോട് ചേര്ന്നുള്ള ഗസ്റ്റ് റൂമിന്റെ വാതില് തുറക്കുന്നതും, അതി സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്കുട്ടി പകുതി തുറന്ന വാതിലിനുള്ളില് നിന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കുന്നതും കണ്ടു. എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല. ഞാന് രണ്ട് മുഖങ്ങളിലേക്കും മാറി മാറി നോക്കി.
‘ രാജീ, വരൂ…’ ചേച്ചി പറഞ്ഞു. അവള് മടിച്ച് മടിച്ച് അടുത്തേക്ക് വന്നു. ഞങ്ങളുടെ നേരെ മുന്പിലുള്ള സെറ്റിയിലിരുന്നു.
‘ ഇവനെ ഇനി ഞാനായിട്ട് പരിചയപ്പെടുത്തേണ്ടല്ലോ?’ ചേച്ചി അവളോട് ചോദിച്ചു. അവള് ചിരിച്ചു. വേണ്ട എന്ന അര്ത്ഥത്തില് തലയാട്ടി.
‘ വാവേ, ഇത് രാജശ്രീ’ പെട്ടെന്ന് ഞാനൊന്ന് കോരിത്തരിച്ച് പോയി. ഇതാ, പരസ്യമായി മറ്റൊരാളുടെ മുന്നില് നിന്ന് എന്നെ വാവേ എന്ന് വിളിച്ചിരിക്കുന്നു. വല്ലാത്തൊരു സന്തോഷവും അഭിമാനവും തോന്നു. ഞാന് അവരുടെ വിരല് ഒന്ന് കൂടി കോര്ത്ത് പിടിച്ചു. മടിയില് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് മാറാന് തോന്നിയില്ല. എങ്കിലും മുന്പില് മറ്റൊരാളിരിക്കുമ്പോള് അങ്ങിനെ കിടക്കുന്നതിനകത്തൊരു സുഖക്കുറവുണ്ടല്ലോ, അതുകൊണ്ട് മാത്രം മടിയില് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ചേച്ചിയുടെ അടുത്തേക്ക് മാറിയിരുന്നു.
‘ ഡാ പൊട്ടാ, ഞാന് പറയുന്നത് വല്ലതും കേള്ക്കുന്നുണ്ടോ?’
‘ ഉണ്ട് ചേച്ചീ, ചേച്ചി പറഞ്ഞോളൂ’
‘ നീ ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോള്, ആ വളവിന് മുന്പില് ഒരു വലിയ വീട് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?’
‘ ഉവ്വ്, ശ്രീലകം, ഒരു കൊട്ടാരം പോലുള്ള വീടല്ലേ…’
‘ അതേ, അത് തന്നെ’
ആ വീട് ആ വഴി ഒരു തവണ പോകുന്ന ആരും മറക്കില്ല. ഏക്കറ് കണക്കിന് പുരയിടത്തിന് ഒത്ത നടുക്ക് ഒരു വലിയ വീട്. ഏറെ പഴക്കമുള്ള ഒരു കൊട്ടാരം പോലുള്ള വീട്. വീട്ട് മുറ്റത്ത് വലിയ കാറുകള്. പുല്ത്തകിടി. വലിയ കോടീശ്വരന്റെ ആസ്തിയാണെന്ന് ഒറ്റ നോട്ടത്തില് തന്നെ മനസ്സിലാകും.
‘ ഇവളുടെ അച്ഛന് രാജേന്ദ്രന്റെതാണ് ആ വലിയ കൊട്ടാരം. വിദേശത്തും നാട്ടിലുമെല്ലാമായി വ്യാപിച്ച് കിടക്കുന്ന ശ്രീലകം ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ് കമ്പനീസ് ഇല്ലേ, അതിന്റെ ഉടമയായിരുന്നു രാജേന്ദ്രന്’