“നീ ആരോട് ചോദിച്ചിട്ടാടാ അവളെ ബെസ്ററ് ഫ്രണ്ട് ആക്കിയത്.”
“എന്താ.. ഞാൻ അവളോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് തെറ്റായിപോയോ?”
അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാടാ.. അവൾ ഒരു പാവം ആണ്.”
“എനിക്ക് ഇന്നാണ് മനസിലായത് അവൾ എന്ത് മാത്രം പാവം ആണെന്ന്.”
“പക്ഷെ എത്ര ബെസ്ററ് ഫ്രണ്ട് ആയാലും.. എന്റെ സ്ഥാനത്തു മറ്റൊരാൾ വരാൻ പാടില്ല.”
അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“എന്റെ രെച്ചുന്റെ സ്ഥാനത്തു എനിക്ക് മറ്റൊരാളെ കാണാൻ പറ്റുമോന്നു നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ?
“അയ്യടാ.. കൂടുതൽ സോപ്പിംഗ് ഒന്നും വേണ്ട. പോയി കൈ കഴുകാൻ നോക്കടാ.”
രാവിലെ കോളേജ് പോകുന്ന വഴിക്കു രേഷ്മ അവനോടു പറഞ്ഞു.
“ഡാ.. നമുക്ക് ക്ഷേത്രം വരെ ഒന്ന് പോയിട്ട് കോളേജ് പോകാം.”
“എന്താ ഇന്ന് പതിവില്ലാതെ ഒരു ക്ഷേത്രത്തിൽ പോക്ക്?”
“അതൊക്കെ ഉണ്ട്.. അവിടെ ചെന്നിട്ടു പറയാം,”
അവൻ ബൈക്ക് ക്ഷേത്രത്തിലേക്കുള്ള വഴിയിലേക്ക് തിരിച്ചു വിട്ടു.
ക്ഷേത്രത്തിലെ ആല്മരച്ചുവട്ടിൽ ബൈക്ക് സ്റ്റാൻഡ് അടിച്ചു നിർത്തി ഇറങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു.
“നീ ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയി തൊഴുത്തിട്ടു വാ.”
അവന്റെ മുഖം സന്തോഷം കൊണ്ട് തിളങ്ങി.
“അപ്പോൾ നിനക്ക് അശ്വതിടെ കാര്യത്തിൽ സമ്മതം ആണോ?”
“അതുകൊണ്ടു അല്ലേടാ ഞാൻ നിന്നോട് ക്ഷേത്രത്തിൽ പോയി തൊഴുത്തിട്ടു വരാൻ പറഞ്ഞത്.”
അവൻ സന്തോഷം കൊണ്ട് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു.
“ഡാ.. വിടാടാ. ഇത് നമ്മുടെ വീട് അല്ല. ക്ഷേത്രമാണ്.”
അവൾ അവനിൽ നിന്നും കൈ വിട്ടു ചോദിച്ചു.
“അപ്പോൾ നീ തൊഴാൻ വരുന്നില്ലേ?”
“പൊട്ടാ.. ഇന്ന് എനിക്ക് പിരിയഡ് ആയിട്ട് രണ്ടാമത്തെ ദിവസം ആകുന്നെ ഉള്ളു, അപ്പോഴേക്കും ഞാൻ ക്ഷേത്രത്തിൽ കയറണോ?”
“അയ്യോ.. ഞാൻ ആ കാര്യമങ്ങു മറന്നു പൊറുതി.”
“ഉം.. മറക്കും നീ, എപ്പോൾ എന്നെ കുറിച്ചല്ലല്ലോ.. പുതിയൊരു ബെസ്ററ് ഫ്രണ്ട്, കാമുകി ഇവരെയൊക്കെ കിട്ടിയല്ലോ. അപ്പോൾ എന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഇനി മറക്കും നീ.”
അത് കേട്ട് അവന്റെ മുഖം മങ്ങി.
അവനെ പിടിച്ചു മുന്നോട്ടു തള്ളിക്കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
“ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാടാ ചെറുക്കാ.. നീ പോയി തൊഴുത്തിട്ടു വാ.”
“നിന്റെ ഡേറ്റ് കഴിഞ്ഞിട്ട് നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു പോയി തൊഴാം.”
“എത്രനാൾ ആയി നീ ക്ഷേത്രത്തിൽ കയറിട്ടു, ഇന്ന് തന്നെ തൊഴുതാൽ മതി, നമുക്ക് മറ്റൊരു ദിവസം ഒരുമിച്ചു വരാം.”
ദേവിയുടെ മുന്നിൽ തൊഴുമ്പോഴും ഇനി എങ്ങനെ അശ്വതിയെ കണ്ടു മുട്ടും എന്ന ചിന്ത ആയിരുന്നു അവന്റെ മനസ്സിൽ, ഒരു തവണകൂടി അവളെ കണ്ടു മുട്ടൻ ഒരു അവസരം ഉണ്ടാക്കി തരണേ എന്ന് അവൻ ദേവിയോട് പ്രാത്ഥിച്ചു.
കോളേജിലേക്കു ബൈക്ക് ഓടിക്കുമ്പോൾ വലിയ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു അവൻ. രേഷ്മ സമ്മതിച്ച കാര്യം ആര്യയോടു പറയാൻ അവൻ ആഗ്രഹിച്ചു. ക്ലാസ്സിൽ എത്തിയ അവന്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം തിരഞ്ഞതും അവളെ തന്നെ ആയിരുന്നു. പക്ഷെ അവൾ എത്തിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ക്ലാസ് തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞിട്ടും അവന്റെ കണ്ണുകൾ പലപ്പോഴും വാതിലിലേക്ക് തന്നെ നീങ്ങി, അവൾ ഒന്ന് വന്നെങ്കിൽ എന്ന് അവൻ ആഗഹിച്ചു, അപ്പോഴൊക്കെ അവൻ ചിന്തിച്ചു.
‘അവളെ കാണാതായി എന്തിനാണ് ഞാൻ ഇത്ര ആഗ്രഹിക്കുന്നത്, അവളെയാണോ അവളുടെ ശരീരത്തെ ആണോ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്? ഇന്നലെവരെ എന്റെ ആരുമല്ലായിരുന്ന അവൾ ഇത്ര പെട്ടെന്ന് എങ്ങനാണ് എന്റെ മനസ്സിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചത്.’
ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരായിരം ചോദ്യങ്ങൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ കൂടി കടന്നു പൊയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു.
ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു വീട്ടിലേക്കു പോകുമ്പോഴും എല്ലാം അവന്റെ മൗനം രേഷ്മ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. രാത്രി ആഹാരം കഴിച്ചു കാർത്തിക് മുകളിൽ ബാൽക്കണിയിലേക്കു പോയി. അവിടെ ഒരാൾക്ക് ഇരിക്കത്തക്ക വീതിയിൽ നീളത്തിലുള്ള കൈവരി ആണ് കെട്ടിയിരുന്നത്, അവൻ രാത്രി കാറ്റും കൊണ്ട് ആ കൈവരിയിൽ കിടക്കുന്നതിനു അവന്റെ ‘അമ്മ പലപ്പോഴും വഴക്കു പറയാറുണ്ടായിരുന്നു. അറിയാതെ അവിടിരുന്നു ഉറങ്ങിപോയാൽ താഴെ വീഴും എന്നും പറഞ്ഞു. കാർത്തിക് ആ കൈവരിയിൽ കയറി ഭിത്തിയിൽ ചാരി ഇരുന്നു ഓരോന്ന് ചിന്തിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും അമ്മയെ പാത്രമൊക്കെ കഴുകാൻ സഹായിച്ചു കഴിഞ്ഞു രേഷ്മ അവിടേക്കു വന്നു. അവൾ കൈവരിയിൽ കയറി കാലും നീട്ടി അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു, അവൾ മറിഞ്ഞു വീഴാതിരിക്കാൻ അവളുടെ വയറ്റിലുടെ ഒരു കൈ കൊണ്ട് ചുറ്റിപിടിച്ചിരുന്നു അവൻ.
തണുത്ത ഇളം കാറ്റിൽ അവളുടെ മുടി പറന്നു അവന്റെ മുഖത്ത് വീണു.
“കാർത്തി…”
“എന്താ?”
“എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയെ?”
“എന്ത് പറ്റാൻ?”
“ഞാൻ ആദ്യമായല്ല നിന്നെ കാണുന്നത്. നീ എന്താ കാര്യമെന്ന് പറയുന്നുണ്ടോ?”
“ഇന്ന് ആര്യയെ കാണുമ്പോൾ നീ അശ്വതിടെ കാര്യം സമ്മതിച്ചുന്നു പറയണമെന്ന് വച്ചതാ. പക്ഷെ അവൾ ഇന്ന് വന്നില്ലല്ലോ.”
“അതിനാണോ എത്ര വിഷമം. അതൊന്നു ഫോൺ വിളിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതീല്ലോ.”
“എന്റെയിൽ അവളുടെ നമ്പർ ഇല്ല.”
“അത് ഞാൻ വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ടു നിനക്ക് അയച്ചു തരാം.”
കുറച്ചു നേരം കൂടി അങ്ങനെ ഏറുന്ന ശേഷം അവൾ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റു. അപ്പോൾ അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ കയറി പിടിച്ചു കൊണ്ട് വിളിച്ചു.
“രെച്ചു..”
“എന്താടാ?”
അവളുടെ കൈ വിട്ടുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“ഒന്നുമില്ല.നീ പോയി കിടന്നോ.”
“നിനക്ക് എന്നോട് എന്തൊക്കെയോ പറയാനുണ്ട്.. പക്ഷെ എന്നോട് എപ്പോൾ പറയാൻ നിന്നെ കൊണ്ട് ആകില്ലെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.. കുഴപ്പമില്ല.. നിനക്ക് എപ്പോൾ പറയാൻ തോന്നുന്നോ അപ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മതി. എനിക്ക് ചിലതൊക്കെ ഊഹിക്കാം.”
അതും പറഞ്ഞു അവൾ അവിടെ നിന്നും പോയി.
കുറച്ചു നേരം കൂടി അവിടിരുന്നിട്ടു കിടക്കാനായി റൂമിൽ ചെന്ന അവൻ മൊബൈൽ എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ രേഷ്മ ആര്യയുടെ നമ്പർ സെൻറ് ചെയ്തേക്കുന്നു. അവൻ ആ നമ്പർ “kochu “എന്ന് സേവ് ചെയ്തിട്ടു.
കട്ടിലിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് അവൻ ആ നമ്പറിലേക്കു കാൾ ചെയ്തു.
“ഹലോ”
“ഞാൻ കാർത്തിക് ആണ്.”
അവൾ പരിഭ്രവ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നിനക്കു ഇപ്പോഴെങ്കിലും എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ തോന്നില്ലൊ.”
“നിന്റെ നമ്പർ ഇപ്പോഴാ ഞാൻ രെച്ചുണ്ടെന്നു വാങ്ങിയത്. എന്താ നീ ഇന്ന് കോളേജ് വരാഞ്ഞത്.”
“ഇന്നലെ എന്നെ മറിച്ചിട്ടു പോയിട്ട് എങ്ങനെ ഉണ്ട് എന്ന് ഒന്ന് അന്വേഷിച്ചതും ഇല്ല എന്നിട്ടിപ്പോൾ കോളേജിൽ വരാഞ്ഞതെന്തെന്നു, മനുഷ്യന് ഇന്ന് ഇവിടെ കാലു താഴെ കുത്താൻ വയ്യായിരുന്നു.”
അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.
“എന്നിട്ടെന്താ നീ എന്നെ വിളിച്ചു പറയാഞ്ഞേ? ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോകാൻ വന്നേനെലോ”
” കുഴപ്പം ഇല്ലടാ.. ഇന്ന് കൂടി റസ്റ്റ് എടുത്തപ്പോൾ വേദന കുറവുണ്ട്, നാളെ ഞാൻ കോളേജിൽ വരും.”
“ഞാൻ നിന്നോട് ഒരു ഹാപ്പി ന്യൂസ് പറയാൻ ഇന്ന് മൊത്തം നിന്നെയും നോക്കി ഇരുന്നു.”
