എല്ലാവരുടെയും കൈ കാലുകളിലും മുഖത്തും അടിയുടെ പാടുകളാണ്.. ചിലരുടെ ചുണ്ടുപൊട്ടിയിട്ടുണ്ട്.. ചെവി മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… ശരീരം മുഴുവൻ നീര് വെയ്ക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്…
ഈസി യായി ചെയ്ത് തീർക്കാം എന്ന് കരുതിയ പണി ഇങ്ങനെ ആയതോർത്തു നാണക്കേട് തോന്നി…
അവന്മാരൊക്കെ ആരാണ്… എന്തൊരു സ്പീഡിലാണ് ചലനങ്ങൾ… വല്ല സർക്കസ്കാരും ആണോ…
മുതലാളിയോട് എന്തു പറയും.. പുതിയ ഈക്കോ വാനാണ് കളഞ്ഞിട്ട് ഓടിപോന്നത്…
മുതലാളിയെ കൈവെയ്ക്കാൻ ധൈര്യം കാണിച്ചവനെ കുറച്ചു കാണാൻ പാടില്ലായിരുന്നു…
ദാമുവും കൂട്ടരും ഓടി പോയതോടെ ശിവനെയും കൂടെയുള്ളവരെയും കൈ അടിച്ച് അർപ്പുവിളികളോടെ കുട്ടികൾ യാത്രയാക്കി…
നിങ്ങളെ കോളേജിൽ വിട്ട ശേഷമേ ഞങ്ങൾ പോകൂ എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് തിരികെ പോകുമ്പോഴും ബസ്സിന്റെ പുറകിൽ എസ്‌ക്കോർട്ടായി അവരുടെ ജീപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നു…
അപ്പോഴും ഇവർ തന്റെ ചേട്ടനും കൂട്ടുകാരും ആണെന്ന് ശ്രുതി ആരോടും പറഞ്ഞില്ല.. പറയരുത് എന്ന് ശിവന്റെ നിർദ്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നു…
തന്റെ മുൻപിൽ നീരുവെച്ചു വീർത്ത മുഖവുമായി തലകുനിച്ചു നിൽക്കുന്ന ദാമുവിനോട് ഭാർഗവൻ പറഞ്ഞു…
ഡാ.. നമ്മുടെ കൈലാണ് തെറ്റ്… കുറച്ചു കൂടി സൂക്ഷിക്കണമായിരുന്നു.. നീ വിഷമിക്കാതെ… ആദ്യം പോയി ഏത് എങ്കിലും വൈദ്യന്മാരെ കണ്ട് മരുന്നു വാങ്ങി കഴിക്ക്…
അതുകഴിഞ്ഞ് കുറേ മിടുക്കന്മാരായ പിള്ളേരെ കൂടെ കൂട്ട്.. ഇപ്പോൾ ഉള്ള മൊണ്ണകളെയൊക്കെ ഒഴിവാക്ക്.. അവനെ എനിക്ക് വേണം ദാമു…
എനിക്ക് നാട്ടുകാരുടെ മുഖത്ത് നോക്കണമെങ്കിൽ ഈ പരുന്തും പാറ ടൗണിൽ കൂടി അവനെ കയറിൽ കെട്ടി വലിക്കണം…
അതിന് എന്ത് സന്നാഹങ്ങൾ വേണമെങ്കിലും ഒരുക്കാം.. എത്ര പണം വേണമെങ്കിലും ചിലവാക്കാം…
ഭാർഗവൻ പറയുന്നത് കേട്ടുകൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് വന്ന രാജേന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു…
എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ആ ശിവനെന്നു പറയുന്നവൻ ഒറ്റയ്ക്കല്ല.. അവന്റെ പിന്നിൽ മാറ്റാരൊക്കെയോ ഉണ്ട്.. അല്ലാതെ വെറും ഒരു റബ്ബർ വെട്ടുകാരന്റെ മകന് ഇത്രയും ധൈര്യം കിട്ടില്ല….
ങ്ങും.. അങ്ങിനെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടങ്കിൽ അവന്മാരെയും പൊക്കണം.. അതിന് പോലീസ് സഹായം വേണമെങ്കിൽ അതും നമുക്ക് കിട്ടും…
ഇനിയും ശ്രുതി ആ കോളേജിൽ പഠിക്കുന്നത് സുരക്ഷിതം അല്ല എന്ന് തോന്നിയതുകൊണ്ട് ഇതേ മാനേജ്മെന്റിന്റെ കീഴിൽ ഇറോഡിൽ ഉള്ള മറ്റൊരു കോളേജിലേക്ക് അവളെ മാറ്റുവാൻ ശിവൻ തീരുമാനിച്ചു…
ഇങ്ങനെ തിരിച്ചടി കിട്ടിയ ഒരു സംഭവം ദാമുവിൻറെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ല.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ശിവനെ കൊടുക്കേണ്ടത് അവന്റെ പ്രസ്റ്റീജിന്റെ പ്രശ്നം കൂടിയായി മാറി…
അന്ന് വൈകുന്നേരം ഭാർഗവൻ തന്റെ സുഹൃത്തായ dysp മഹേന്ദ്രനെ വിളിച്ചു ഒന്ന് കാണണം മെന്ന് പറഞ്ഞു…
എന്താ മുതലാളീ പെട്ടന്ന് ഒരു അത്യാവശ്യം…
ഉണ്ടടോ.. ഒരു അത്യാവശ്യം ഉണ്ട്… നേരിൽ കാണുമ്പോൾ പറയാം … താൻ ഫ്രീ ആണെങ്കിൽ നാളെ ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് എസ്റ്റേറ്റിലേക് വാ…
എന്തെങ്കിലും തടയുന്ന കാര്യമാണോ.. അതൊക്കെ ശരിയാക്കാം.. താൻ സമയത്ത് വന്നാൽ മതി…
Ok.. ഞാൻ എത്തിയേക്കാം…
പിറ്റേദിവസം ഉച്ച സമയത്ത് ഭാർഗവന്റെ ജീപ്പ് വർഗീസിന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി.. വർഗീസ് തന്നെയാണ് വണ്ടി ഓടിച്ചിരുന്നത്…
ഭാർഗവൻ കൂടെ ഉണ്ടങ്കിൽ വർഗീസ് വീട്ടിനുള്ളിൽ കയറില്ല.. അല്ലങ്കിൽ മുതലാളി എന്തെങ്കിലും ആവശ്യത്തിനു വിളിക്കണം…
ഡീ.. ചിന്നമ്മേ നീ എവിടെയാ..
ഞാൻ ഇവിടെ ഒണ്ടേ.. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ നിന്നും ചിന്നമ്മ വെളുക്കെ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വെളിയിലേക്ക് വന്നു…
ചിന്നമ്മയുടെ നൈറ്റി കൂട്ടി പൂറിൽ അമർത്തി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഭാർഗവൻ ചോദിച്ചു..എവിടെ നിന്റെ മക്കള്…
ഹോ.. എന്തൊരു പിടുത്തമാ പിടിക്കുന്നത്.. ഇങ്ങനെ പിടിച്ചാൽ അതിങ്ങു പറിഞ്ഞു പോരില്ലേ…
മുറ്റത്തു നിൽക്കുന്ന കെട്ടിയവനെ നോക്കി കൊണ്ടാണ് ചിന്നമ്മ അത് പറഞ്ഞത്…
മുതലാളി ഈ ഭാഗത്തേക്ക് വന്നിട്ട് കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ ആയല്ലോ…
അതെന്താടി എന്റെ കുണ്ണ കിട്ടാത്തതുകൊണ്ട് നിന്റെ പെൺ മക്കൾക്ക് കടി മാറുന്നില്ലേ…
മക്കൾക്ക് മാത്രമല്ല കടിയും കഴപ്പും ഉള്ളത്…
നിന്റെ കഴപ്പ് മാറ്റേണ്ട ആളല്ലേ വെളിയിൽ നിൽക്കുന്നത്…
ഓഹ്.. അങ്ങേര് അവിടെ നിന്നോളും.. മുതലാളി റൂമിലേക്ക് കയറിക്കോ…
എടീ. ഇപ്പോൾ എനിക്ക് സമയമില്ല.. എസ്റ്റേറ്റ് ബംഗ്ലാവിൽ കുറച്ചു മാനിറച്ചി കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്..അതൊന്നു കറി വെയ്ക്കണം…
ഒരു രണ്ടു മാണിയോട് കൂടി നീ അങ്ങോട്ട് വാ..ഞാൻ ജീപ്പ് അയക്കാം..
ആഹ് വരുമ്പോൾ അലീസിനെയും കൂട്ടിക്കോ.. നിനക്ക് ഒരു സഹായം ആകും…
ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് ഭാർഗവൻ പോയി ജീപ്പിൽ കയറി ഇരുന്നു…
വർഗീസ് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തിട്ട് ഭാർഗവനെ നോക്കി…
മില്ലിലേക്ക് വിട്ടോ… ആഹ് പിന്നെ ഞാൻ അവളോട് പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ.. രണ്ടു മണിക്ക് അവരെ എസ്റ്റെറ്റിൽ എത്തിക്കണം…
ശരി മുതലാളീ…
ഇന്ന് തന്റെ ഭാര്യക്കും മകൾക്കും ഊക്ക് ഉറപ്പായി എന്ന് ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് വർഗീസ് ജീപ്പ് ഭാർഗവന്റെ മര മില്ലിലേയ്ക്ക് വിട്ടു…
തുടരും
തുടർന്ന് ഈ കഥ വായിക്കണം എന്ന് താല്പര്യമുള്ളവർ ലൈക്ക് ചെയ്യുക…
കമന്റ് ചെയ്യുക.. ലോഹിതൻ….
