രാഘവൻ മകനെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.. അവൻ തന്നോളം ആയിരിക്കുന്നു.. അല്ല..അതിലും വളർന്നു…
ഇനി മകനെ താൻ അനുസരിക്കണം.. അയാൾ ഒന്നും പറയാതെ ശിവന്റെ ഒപ്പം നടന്നു…
രാഘവൻ സ്ഥിരം മദ്യപാനി ഒന്നും അല്ല.. വല്ലപ്പോഴും ഒരു കുപ്പി കള്ളുകുടിക്കും.. അത്ര മാത്രം..
ഇപ്പോൾ കുറച്ചു ദിവസമായി അടുപ്പിച്ചു കുടിക്കുന്നുണ്ട്.. മനസ് ശരിയല്ല.. ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുനിറഞ്ഞു…
യാതൃച്ഛികമായി അച്ഛന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ ശിവൻ അമ്പരന്നുപോയി..
അച്ഛൻ കരയുന്നു..
അവൻ അയാളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു റോഡിന്റെ സൈഡിലേക്ക് മാറ്റി നിർത്തി..
അച്ഛാ.. എനിക്ക് ഉറപ്പായി.. നിങ്ങൾ എന്തോ എന്നോട് പറയാതെ ഒളിക്കുന്നുണ്ട്..എന്റെ അച്ഛന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞ് ഇതുവരെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല…
മകന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട് സർവ നിയന്ത്രണവും വിട്ട് അയാൾ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു…
ഉള്ളിലെ മദ്യവും മനസിലെ സങ്കടവും ചേർന്ന് അയാൾ മകനോട് പറയരുത് എന്ന് കരുതിയ കാര്യങ്ങളെല്ലാം അവനോട് പറയേണ്ടുന്ന അവസ്ഥയിൽ അയാളെ എത്തിച്ചു..
ആ വിജനമായ നാട്ടു റോഡിലെ കലുങ്കിൽ ഇരുന്ന് രാഘവൻ മകനോട് അവന്റെ അമ്മക്കുണ്ടായ ദുരനുഭവം മുഴുവൻ പറഞ്ഞു…
എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സ്വഭാവികമായി ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനുണ്ടാകാവുന്ന ദേഷ്യവും കോപവും എല്ലാം അവനും ഉണ്ടായി..
ഈ നിമിഷം ഭാർഗവന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് തന്റെ അമ്മയെ ഉപദ്രവിച്ച ഭാർഗവന്റെ കുണ്ണ മുറിച്ചു തെരുവ് പട്ടിക്ക് തിന്നാൻ ഇട്ടുകൊടുക്കാൻ അവന്റെ മനസ് തുടിച്ചു…
മകനോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാണ് താൻ അബദ്ധം കാണിച്ചല്ലോ എന്ന് രാഘവന് തോന്നിയത്…
ശിവാ.. നിന്നോട് പറയരുത് എന്ന് കരുതിയ കാര്യങ്ങളാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞത്..
നിന്റെ വിഷമം എനിക്കറിയാം.. നിന്റെ പ്രായവും..! ചിന്തിക്കാതെ ആപത്തിലൊന്നും ചെന്ന് ചാടരുത്..
അവനെ ദൈവം ശിക്ഷിച്ചോളും.. നിന്റെ അമ്മയ്ക്കും അനിയത്തിക്കും നീ മാത്രമേയുള്ളു…
രാഘവൻ പറഞ്ഞതിനൊക്കെ അപ്പോൾ തല കുലുക്കി സമ്മതിച്ചെങ്കിലും ഭർഗവാനെ ദൈവത്തിനു വിട്ടുകൊടുക്കാൻ തല്ക്കാലം ശിവന് മനസ്സില്ലായിരുന്നു…
പിറ്റേദിവസം തിരിച്ചു കോയമ്പത്തൂർക്ക് പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ശിവൻ വണ്ടികയറിയത് പരുന്തും പാറയിലേക്കാണ്.. ഭാർഗവൻ മുതലാളിയുടെ സാംബ്രാജ്യത്തിലേക്ക്..!
രാഘവനെയും ഭാര്യയെയും കാണാനില്ല എന്ന് തൊഴിലാളികൾ പറഞ്ഞ് അറിഞ്ഞു എങ്കിലും ഭാർഗവൻ അതു കാര്യമാക്കിയില്ല..
പേടിച്ചു പോയതാണ്.. ആഹ് ഒരു തവണ അവളെ കിട്ടിയില്ലേ.. നല്ല ഇറുകിയ കൂതിയായിരുന്നു പൂറിക്ക്.. കുറേ നാൾ ഉപയോഗിക്കാം എന്ന് കരുതിയതാണ്…
പോട്ടെ.. ഇറുക്കമുള്ളത് പോയാൽ മുറുക്കമുള്ളത് വരും.. അവൾക്ക് ഒരു മകളുണ്ടന്നാണ് അറിഞ്ഞത്.. അതിനെ ഒന്നു കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ല.. അവളുടെ മോളല്ലേ മോശം ആയിരിക്കില്ല.. ശ്ശേ.. ആഹ് പോട്ടെ…
ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞതോടെ ഭാർഗവൻ മുതലാളി അതൊക്കെ മറന്നു.. രാഘവന് പകരം വേറെ ആളെ ടാപ്പിങ് ഏൽപ്പിച്ചു…
അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോളാണ് ശിവൻ വന്നിറങ്ങുന്നത്…
അവൻ ഒന്നോ രണ്ടോ പ്രാവശ്യമേ ഭാർഗവനെ കണ്ടിട്ടുള്ളു..
കവലയിലെ പെട്ടിക്കടയിൽ നിന്നും ഒരു ചായയും കുടിച്ചു നിൽക്കുമ്പോളാണ് ആ ജീപ്പ് അവൻ കാണുന്നത്..
ഭാർഗവൻ മുതലാളി ആ ജീപ്പിന്റെ സൈഡിൽ ഇരിക്കുന്നു…
പിന്നെ അവൻ ഒന്നും ഓർത്തില്ല.. ചാടി റോഡിലേക്ക് കയറി കൈ വിരിച്ചു പിടിച്ചു നിന്നു…
ജീപ്പ് ഓടിച്ചിരുന്ന വർഗീസ് വണ്ടി ചവിട്ടി നിർത്തി..
പരുന്തുംപാറ കവലയിലെ കച്ചവടക്കാരും അപ്പോൾ അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ജനങ്ങളും അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി…
മുതലാളിയുടെ വണ്ടി ഒരുത്തൻ തടഞ്ഞു നിർത്തിയിരിക്കുന്നു…
പിന്നെ കണ്ടത് ഇതുവരെ ആ നാട്ടുകാർ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിക്കാത്ത കാര്യമാണ്…
പരിസര ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടപോലെ അലറി വിളിച്ചുകൊണ്ടു ശിവൻ ഭാർഗവന്റെ ജുബ്ബയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു അയാളെ റോഡിലേക്ക് ഇട്ടു..
എടാ തായോളി… എന്റെ അമ്മയെ തൊട്ട കൈ ഞാൻ വെട്ടുമെടാ പൂറി മോനേ.. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നിലത്തു വീണു കിടന്ന ഭാർഗവനേ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി ശിവൻ…
ആദ്യത്തെ അമ്പരപ്പ് മാറിയതോടെ ചവിട്ടു കൊള്ളാതെ ഉരുണ്ട് മാറിയ ഭാർഗവൻ നീ ഏതാടാ പൂറി മോനേ എന്നു ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ശിവന് നേരെ പാഞ്ഞടുത്തു..അയാൾ അടുത്ത് എത്തുന്നതിനു മുൻപ് തന്നെ ശിവന്റെ കാല് നീട്ടിയുള്ള തോഴിയേറ്റ് ഭാർഗവൻ വീണ്ടും റോഡിൽ വീണു…
അപ്പോൾ കുറേ ആളുകൾ വന്ന് ശിവനെ വട്ടം പിടിച്ചു..
ഈ തക്കം നോക്കി വർഗീസ് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്ത് മുതലാളീ കേറിക്കോ എന്ന് പറഞ്ഞ് വണ്ടി മുൻപോട്ട് എടുത്തു..
ശിവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കികൊണ്ട് ഭാർഗവാൻ ജീപ്പിൽ ചാടി കയറിയതും വർഗീസ് വണ്ടി സ്പീഡിൽ മുൻപോട്ട് ഓടിച്ചു പോയി…
തന്നെ പിടിച്ചു മാറ്റി ഭാർഗവനെ രക്ഷ പെടാൻ വഴിയൊരുക്കിയവരെ രൂക്ഷമായി നോക്കിയിട്ട് ശിവൻ മുൻപോട്ട് നടന്നു…
ഡാ.. നീ നോക്കേണ്ട.. നിന്നെ രക്ഷിക്കാനാണ് ഞങ്ങൾ പിടിച്ചു മാറ്റിയത്.. വേഗം എവിടെയെങ്കിലും പോയി രക്ഷപെട്ടോ.. അല്ലങ്കിൽ ഇന്ന്‌ തന്നെ നീ തീരും…
അവർ പറഞ്ഞത് കേട്ടെങ്കിലും കാര്യമാക്കാതെ അവൻ മുൻപോട്ട് നടന്നു…
ജീപ്പ് ഓടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന വർഗീസിനോട് ഭാർഗവൻ ചോദിച്ചു..
ആരാടാ അവൻ.?
മുതലാളീ എനിക്ക് വലിയ പരിചയമില്ല.. നമ്മുടെ എസ്റ്റെറ്റിൽ റബ്ബർ വെട്ടിയിരുന്ന രാഘവന്റെ മകനാണ്.. ഇതിനു മുൻപ് ഒരു പ്രാവശ്യമേ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ളു…
ഓഹോ.. അതുശരി..ഹ.. ഹഹ. ഹിയ്… ആഹ്.. ഇപ്പോൾ മനസിലായി… താൻ പുകപ്പുരയിൽ വെച്ച് കൂതി പൊളിച്ചു വിട്ട ലീലയുടെ മുഖം അയാളുടെ മനസ്സിൽ ഓടിയെത്തി…
ഭാർഗവൻ രക്ഷപെട്ട്പോയതിന്റെ അരിശത്തോടെ നടന്ന് പോയി കൊണ്ടിരുന്ന ശിവന്റെ അടുത്തേക്ക് പെട്ടന്നാണ് ഒരു ഓട്ടോ റിക്ഷ വന്നു നിന്നത്…
ഡ്രൈവറെ കൂടാതെ ബാക്ക് സീറ്റിൽ രണ്ടു പേരുണ്ട്… ആട്ടോ ഓടിച്ചിരുന്നയാൾ പറഞ്ഞു.. കേറൂ.. പെട്ടന്ന് കയറൂ..
ഭാർഗവൻ വിട്ട ഗുണ്ടകൾ ആയിരിക്കും എന്ന് കരുതിയ ശിവനോട് പിന്നിൽ ഇരിക്കുന്നതിൽ ഒരുവൻ പറഞ്ഞു..
മച്ചാനെ വേഗം കയറ്.. പെട്ടന്ന് ഇവിടുന്നു പോകണം…
അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും കുഴപ്പക്കാർ അല്ലെന്നു തോന്നിയ ശിവൻ ഓട്ടോയിലേക്ക് കയറി…
പത്തു കിലോ മീറ്ററിൽ കൂടുതൽ ഓടിയ ശേഷമാണ് ആട്ടോ നിന്നത്… മച്ചാനെ ഇറങ്ങിക്കൊ..ഇവിടെ വരയെ ഓട്ടോ വരുകയുള്ളു…
ആട്ടോയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ ശിവൻ ചുറ്റും നോക്കി..
പേടിക്കേണ്ട മച്ചാനെ.. അത്ര പെട്ടന്ന് ഇങ്ങോട്ട് ആരും വരില്ല…
എനിക്ക് പേടിയൊന്നും ഇല്ല..
അതുകേട്ട് അതിലൊരാൾ പറഞ്ഞു..
പേടിക്കണം.. പേടിക്കേണ്ട കാര്യമാണ് താൻ ഇപ്പോൾ ചെയ്തത്..
ങ്ങും.. ഞാൻ അരവിന്ദൻ.. ഇത്‌ ചന്ദ്ര ബോസ്.. ബോസ്സ് എന്ന് വിളിച്ചാമതി.. ഇവൻ ആന്റോ..
