അവൻറെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു.
”എടാ ചെറുക്കാ… നീ എൻറെ മുന്നിലിരുന്ന് കരയല്ലേ…അതെനിക്ക് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല… ഞാനങ്ങ് തൊടങ്ങുവേ… പിന്നെ എൻറെ സാമാനം കുത്തി പൊളിച്ച ഈ കാറ്റാടികഴ കുത്തികേറ്റി വായടക്കേണ്ടി വരും…”
അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചും കൊണ്ട് ബെഡ്ഷീറ്റെടുത്ത് മുലക്കച്ച കെട്ടി കട്ടിലിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു.
അവനു മുന്നിൽ നിന്ന് ഇരു തോളിലും കൈയിട്ട് കുനിഞ്ഞു നിന്നു കൊണ്ട് വീണ്ടും തുടർന്നു.
”ഇച്ചേച്ചിക്ക് കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ടാകുകേലെങ്കിൽ എനിക്കും വേണ്ട തീർന്നല്ലോ പ്രശ്നം… ഇതിനാണോ താൻ കിടന്ന് കണ്ണീരൊഴുക്കുന്നത്… ഏടോ…”
അവൻ അറിയാതെ അവളുടെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
”മോളേ… നീ… നീ എന്താ ഈ പറേണെ??…”
”അതേടോ കെട്ടിയോനേ… ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശരിയാ… എനിക്കൊരമ്മ ആകേണ്ട… ഇച്ചായൻ പറഞ്ഞതാ ശരി… ഞാൻ കാരണം ഇച്ചേച്ചിയോ ഇച്ചായനോ സങ്കടപ്പെടരുത്… അതു മാത്രമല്ല ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞ് വളർന്നു വരുമ്പോൾ ഒരിക്കൽ അവൻ അറിയും… അവൻറെ അച്ഛനും അമ്മയും സഹോദരങ്ങളാണെന്ന്… അത് അവന് ചിലപ്പോൾ സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു എന്ന് വരില്ല… അതോടൊപ്പം അവൻറെ അച്ഛന് മൂത്ത ചേച്ചിയുമായും ബന്ധമുണ്ടെന്നറിയുമ്പോൾ അത് അവൻ എങ്ങനെ സഹിക്കും… അവൻ ഇതേ കുറിച്ചു ചോദിക്കുവാണേൽ അവന് എന്ത് മറുപടി കൊടുക്കും… ഇച്ചേച്ചി ഇതറിയുവാണേൽ പിന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കോ… വേണ്ടിച്ചായാ… നമുക്ക് ഒരു കുഞ്ഞ് വേണ്ട… കൊഞ്ചിക്കാനാണെങ്കിൽ നമുക്ക് മൂന്നു പേർക്കും പരസ്പരം
കൊഞ്ചിക്കാം… ഹ..ഹ..”
അവളുടെ വാക്കുകൾ അവൻറെ മനസ്സിലെ സകല പ്രശ്നങ്ങളെയും ദൂരീകരിക്കുവാൻ ഉതകുന്നതായിരുന്നു.അവൻറെ മനസ്സിലുണ്ടായ എല്ലാ ചോദ്യങ്ങൾക്കും ഉത്തരം ലഭിച്ച പ്രതീതി.
അവൻ സ്നേഹം തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കി.
അവൾ എന്താ എന്നർത്ഥത്തിൽ കണ്ണു കാണിച്ചു.
”കൊഞ്ചിക്കാൻ തോന്നുന്നു…”
കുസൃതി ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.
” എന്നെയോ… അതോ പ്രിയസഖിയെയോ??…”
”രണ്ടു പേരേയും…”
”ആ..ഹാ.. മോൻറെ മനസ്സിലിരുപ്പ് കൊളളാല്ലോ… ഇന്ന് ആ പാവം ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ… വല്ലാത്ത ക്ഷീണം കാണും… നാളെ ന്യൂ ഇയറല്ലേ… പുതു വർഷത്തിൽ ഒരുമിച്ച് കിടന്ന് കൊഞ്ചാം കേട്ടോ… ഇപ്പോൾ മോൻ എന്നെ കൊഞ്ചിച്ചാൽ മതി…ഹ…ഹ..”
അവൾ ബെഡ് ഷീറ്റ് അഴിച്ച് വലതു മുലയെ അവൻറെ വായിലേക്ക് തിരികി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.അവൻ അതിനെ ചപ്പി വലിച്ച് അവളെയും കൊണ്ട് കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.
വായിൽ നിറച്ച് ആ മാമ്പഴത്തെ കടിച്ചൂമ്പികൊണ്ട് മറ്റേതിനെ കൈകൊണ്ട് ഞെരിച്ചു കുഴക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കൊഞ്ചലുകൾ സീല്ക്കാരമായി ആ മുറിയിൽ അലയടിച്ചു.
അതേ സമയം ഒരു ചുവരിനപ്പുറം കർത്താവിൻറെ തിരു സ്വരൂപത്തിനു മുന്നിൽ മുട്ടുകാലിൽ നിന്നും കേഴുകയായിരുന്നു അന്ന.
തന്നെ ജീവനു തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്ന… തനിക്കായി കുഞ്ഞിനെ നിരസിച്ച… എന്തിനും തനിക്ക് മുൻ തൂക്കം നൽകുന്ന ഒരനുജനെയും അനുജത്തിയെയും കൊടുത്ത കാരുണ്യവാനായ കർത്താവിൻറെ തിരു കൃപയോർത്ത്…
——————————
”ഇച്ചേച്ചീ… ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ… ദേ ഈ ചെക്കൻ പെമ്പിളളാരെ വായി നോക്കുന്നൂ…”
മുറ്റത്തു നിന്ന് വഴിയേ പോകുന്ന പെണ്ണിനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് നിന്ന മാത്തു പുറകിൽ നിന്ന് മരിയയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ… ഒരു നീളൻ വടിയുമായി അന്ന പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു..
”കർത്താവേ!!!!….”
എന്നും വിളിച്ച് കൊണ്ട് അവൻ പറമ്പിലേക്ക് എടുത്തു ചാടി.
”മരിയേ… മോളേ നീ അതിലേ വാ… ഇന്നവനെ വിടരുത്… അവൻറെ ഒരു വായി നോട്ടം … നിക്കടാ അവിടെ… ഇന്ന് നിൻറെ സൂക്കേട് ഞാൻ മാറ്റി തരുന്നുണ്ട്… കണ്ടവളുമാരെ ഇനി നീ വായി നോക്കാത്ത തരത്തിലാക്കും ഞാൻ.. ങ്ഹാ…”
അവളും അവൻറെ പുറകേ ഓടി…
”അയ്യോ ഓടി വരണേ… എന്നെ കൊല്ലാൻ വരണേ.. രക്ഷിക്കോ…”
അവൻ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് പറമ്പിന് ചുറ്റും ഓടി പിറകെ അന്നയും..
ഇതെല്ലാം കണ്ട് മരിയ മുറ്റത്ത് നിന്ന് പൊട്ടി പൊട്ടി ചിരിച്ചു..
