നവവധു – 5

മലയാളം കമ്പികഥ – നവവധു – 5

കഴിഞ്ഞ അദ്ധ്യായങ്ങൾ ഭൂരിപക്ഷം ആളുകളും വായിക്കാതിരുന്നിട്ടും കുറച്ചുപേർ വായിച്ചു അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിച്ചു. നിങ്ങൾ തന്ന പ്രോത്സാഹനം ഒന്നുകൊണ്ടു മാത്രമാണ് തിരക്ക് മൂലം നട്ടംതിരിയുമ്പോഴും ഈ അദ്ധ്യായം എഴുതുന്നത്. പിന്നെ ഇതൊരിക്കലും ഒരു നല്ല പ്രണയകഥ ആയിരിക്കില്ല എന്നറിയിക്കുന്നു. തെറ്റുകുറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടായാലും ക്ഷമിക്കുമെന്ന വിശ്വാസത്തോടെയും മറക്കാതെ അഭിപ്രായങ്ങൾ അറിയിക്കുമെന്നുമുള്ള പ്രതീക്ഷയോടെയും നവവധുവിന്റെ അഞ്ചാം ഭാഗം ഇതാ….

മലയാളം കമ്പികഥ – നവവധു – 1

മലയാളം കമ്പികഥ – നവവധു – 2

മലയാളം കമ്പികഥ – നവവധു – 3

മലയാളം കമ്പികഥ – നവവധു – 4

കണ്ണു തുറക്കുമ്പോൾ കറങ്ങുന്ന ഒരു ഫാനാണ് ആദ്യം കണ്ടത്. സുബോധത്തിലേക്ക് മടങ്ങി വരാൻ നിമിഷങ്ങൾ എടുത്തു. ഒന്നും മനസിലാകുന്നില്ല. തലയിൽ എന്തോ വന്നടിച്ചത് മാത്രമാണ് ഓർമ. ചെറുതായി തല തിരിക്കാൻ നോക്കി. തല യഥാസ്ഥാനത് ഇല്ലന്ന് തോന്നി. പൊട്ടിപ്പിളരുന്ന വേദന. അറിയാതെ ഒന്നു ഞരങ്ങിപ്പോയി. ആ വേദനയിൽ അറിയാതെ എണീക്കാൻ നോക്കി. പറ്റുന്നില്ല. ശരീരം മൊത്തം തളർന്നുപോയപ്പോലെ.

ആഹാ….എവിടുന്നോ ഒരു ശബ്ദം.കിളിനാദം എന്നൊക്കെ വേണമെങ്കിൽ പറയാം.

പെട്ടന്ന് ഒട്ടും പരിചിതമല്ലാത്ത ഒരു മുഖം എന്റെ മുന്നിലെത്തി. കൈ ബെഡിൽ കുത്തി എന്റെ മുഖത്തേക്ക് എത്തിനോക്കി. ചുരിദാറിട്ട ഒരു അടിപൊളി പീസ്. വേദന എങ്ങോട്ടോ പോയപോലെ. പക്ഷേ ആരെന്നറിയതെ ഞാൻ അവളെ തുറിച്ചുനോക്കി.

എന്റെ അമ്പരപ്പ് കണ്ടിട്ടാവണം അവളൊന്നു ചിരിച്ചു. മയക്കുന്ന ചിരി.

പേടിക്കണ്ടാട്ടോ…ആശുപത്രിയിലാ…..ഞാൻ അവരോടു പോയി പറയട്ടെ ബോധം വന്നെന്ന്…….പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ വേഗം തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

ഒരു മിനിട്ട് പോലും കഴിഞ്ഞില്ല…. ഒരു ബഹളവും കരച്ചിലും ആരൊക്കെയോ ഓടിവരുന്ന ശബ്ദവും. ഞാൻ ഞെട്ടി തല അങ്ങോട്ട് വെട്ടിത്തിരിച്ചു. തല പൊട്ടിത്തെറിച്ചെന്നു തോന്നി അത്ര വേദന. അറിയാതെ കരഞ്ഞുപോയി. കണ്ണ് നിറഞ്ഞു.
ഓടിവരുന്ന അച്ചുവും ചേച്ചിയും. അച്ചന്മാരും അമ്മമാരും പിന്നിലുണ്ട്. വന്നപാടെ അച്ചു എന്റെ അടുത്തെത്തി ഒരു മിനിട്ട് മിണ്ടാതെ നിന്നു. ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. വേദനകൊണ്ടുള്ള കരച്ചിലും ചിരിയും കൂടിക്കുഴഞ് അതൊരു പ്രത്യേക ഭാവമായിരുന്നു.

സമാധാനമായല്ലോ രണ്ടിനും. ഇനി പോയി എന്തേലും കഴിക്ക്. മൂന്നുദിവസമായി ഊണും ഉറക്കവുമില്ലാതെ ഒരേ ഇരുപ്പ്……. അച്ഛന്റെ സ്നേഹശാസന.

മൂന്നു ദിവസമോ????? എനിക്ക് വീണ്ടും ബോധം പോകുംപോലെ തോന്നി. ഒരു അടിക്ക് മൂന്നു ദിവസം ബോധം പോയോ എന്റെ????

ചേച്ചിയെ നോക്കി. കണ്ണു നിറഞ്ഞിരുന്നു. പക്ഷേ ഒരു ചിരി മുഖത്തുണ്ട്. അച്ചു ആകെ കെറുവിച്ച പോലെ നിൽക്കുവാണ്. പക്ഷേ ഒന്നെനിക്ക് മനസിലായി. അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്. രണ്ടുമൂന്നു ദിവസത്തെ ഉറക്കക്ഷീണം മുഖത്തുണ്ട് രണ്ടിന്റെയും. എല്ലാർക്കും ഒരു വിഷാദ ഭാവം. ഒരുമാതിരി മരണവീട്ടിൽ നിക്കുമ്പോലെയാണ് എനിക്ക് തോന്നിയത്.

എന്താടീ ഇത്ര ശോകം….ഞാൻ ചത്തിട്ടൊന്നും ഇല്ലല്ലോ….ആ ശോകഭാവം മാറ്റാനായി ഞാൻ അച്ചുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് പറഞ്ഞതെയുള്ളൂ. ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിൽ. എനിക്കാകെ അയ്യടാ എന്നായിപ്പോയി.

മിണ്ടാതിരി ചെക്കാ….വേണ്ടാതീനം പറയാതെ. ചേച്ചിയുടെ ഉഗ്ര ശാസന. പക്ഷേ അതിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന സ്നേഹം മനസിലാക്കാൻ ആർക്കും സാധിക്കുമായിരുന്നു.

മനുഷ്യൻ തീ തിന്നതിന് ഒരു കണക്കില്ല. എന്നിട്ട് പറയണ കേട്ടില്ലേ….ചേച്ചി പറഞ്ഞതും കരഞ്ഞുപോയി.

ഇതാ പറഞ്ഞത് ICU വിലക്ക് ആരെയും കേറ്റില്ലന്ന്…..ഇറങ്ങിക്കേ എല്ലാരും…..ഉം വേഗം…..ഡോക്ടർ എങ്ങാനും കണ്ടാൽ അതുമതി….ഇനി റൂമിൽ ചെന്നിട്ട് കാണാം. വീണ്ടും പഴയ കിളിനാദം. എല്ലാരും പതിയെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. അച്ചു തിരിഞ്ഞു നോക്കി നോക്കിയാണ് പോയത്.

ഞാൻ വെറുതെ കണ്ണടച്ചു കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ ഒന്നാലോചിച്ചു. ഒറ്റ അടി…..മൂന്നു ദിവസം ബോധമില്ലാതെ ആശുപത്രിയിൽ…..അതും അവളുടെ മുന്നിൽ വെച്ച്….ലോകത്തെ ഏറ്റവും ഭാഗ്യം കെട്ടവൻ ഞാനാണെന്നു തോന്നി. ഒറ്റയടിക്ക് ബോധം പോയവനെ ഏത് പെണ്ണ് വിശ്വസിക്കും.
ആ അടിയിൽ അങ്ങു തീർന്നാൽ മതിയാരുന്നു എന്നു തോന്നി. മറ്റേ നാറിയെ ഓർത്തപ്പോൾ പകരം ചോദിക്കണമെന്നു തോന്നൽ….ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് തല്ലി നിന്നാൽ അവനെ…..അറിയാതെ ഞാൻ പല്ലിറുമി. ഞരമ്പുകൾ വലിഞ്ഞു മുറുകി. തല കൂടുതൽ വേദനിച്ചു. പക്ഷേ അതൊരു സുഖമായാണ് തോന്നിയത്. പ്രതികാരം ചെയ്യാനുള്ള മാർഗം അല്ലെങ്കിൽ ഒരു സൈൻബോർഡ്.

എന്താ മാഷേ ഇത്???? പല്ലൊക്കെ ഇന്നു കടിച്ചു പൊട്ടിക്കുവോ???? ദേ സ്റ്റിച്ചും പൊട്ടിയെന്നാ തോന്നണെ…..വീണ്ടും പരിഭ്രമം നിറഞ്ഞ ആ കിളിനാദം കേട്ടാണ് കണ്ണുതുറന്നത്. മുന്നിൽ അവൾ.

ഞാൻ വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

ആരോടാ മാഷേ ഈ ദേഷ്യം???? സ്വന്തം പല്ല് കടിച്ചു പൊട്ടിക്കാൻ മാത്രം??? അവൾ നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ എന്നെ സമീപിച്ചു.

ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഞാൻ അവളെ നോക്കിക്കാണുകയായിരുന്നു. വല്യ സുന്ദരി ഒന്നുമല്ല. പക്ഷേ നല്ല സ്ട്രക്ച്ചർ. ഇരുനിറത്തിൽ അവിശ്യത്തിന് പൊക്കവും വണ്ണവും. ചുരുട്ടിക്കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുന്ന മുടി. ചുരിദാറിന്റെ മുന്നിൽ ഇപ്പോ പുറത്തുചാടും എന്നപോലെ ഉയർന്ന മാറിടം. ദൈവമേ കാൻഡ്രോള് കളയല്ലേ…

സാധാരണ നഴ്‌സുമാർ ഒരു ഓവർക്കോട്ട് ഇടുന്നതാണ്. ഇവിടെ അതോന്നുമില്ലേ????എന്തായാലും കലക്കി. ഒരു നേരമ്പോക്ക് ആകുമല്ലോ.

ഹലോ മാഷേ….ഇതെവിടാ????അവൾ എനിക്കിട്ട് തട്ടിയപ്പോളാണ് ഉണർന്നത്.

അതുപിന്നെ…. ഞാൻ…. എന്തുപറയണം എന്നറിയാതെ നിന്നു വിക്കി.

ഓ…വേണ്ട വേണ്ട….ഞാൻ ദിവസോം എത്ര രോഗികളെ കാണുന്നതാ….അവൾ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. അവൾ ഉദ്ദേശിച്ച രോഗി ഏതാണെന്ന് ആ കള്ളച്ചിരി വിളിച്ചോതി.

എനിക്ക് ഞരമ്പിന് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല…. ഞാൻ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.

അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. പറഞ്ഞത് അബദ്ധമായിപ്പോയി.

അതിന് ഇയ്യാള് ഞരമ്പ് രോഗിയാന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞോ????? വീണ്ടും ചിരി.

ഉള്ളത് പറയാമല്ലോ ആ ഒറ്റ ദിവസം കൊണ്ടുഞാനും അവളും തമ്മിൽ നല്ല കമ്പനിയായി. അവളുടെ പേര് ശ്രീജ എന്നാണ്. അന്നുമുതൽ ഇന്നുവരെ അവൾ എന്റെ ഏറ്റവും നല്ല സുഹൃത്തുക്കളിൽ ഒരാളാണ്. എന്തും പറയാവുന്ന ഒരു ചങ്ക്. പിറ്റേന്ന് എന്നെ ICU വിൽ നിന്ന് റൂമിലേക്ക് മാറ്റി. റൂമിലേക്ക് എന്നെ സ്ട്രെച്ചറിലാണ് കൊണ്ടുവന്നത്.
വന്നതെ ഞാൻ കണ്ടു. ഭിത്തിയിൽ ചാരി നിക്കുന്ന റോസും ശ്രീയും വിശാലും. കൂട്ടത്തിൽ എനിക്ക് പരിചയം ഇല്ലാത്ത ചിലരും.

റൂമിൽ വന്നതും അച്ചു ഓടിവന്നു. അച്ഛന്മാരും അറ്റെണ്ടർമാരും കൂടി എന്നെ എടുത്തു ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി. അവളുടെ വിചാരം ആരെങ്കിലും എന്റെ എടുത്തില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ആ പോക്കിൽ തട്ടിപ്പോകുമെന്നാണെന്നു തോന്നി. അച്ചു കൊറേനേരം പതം പറഞ്ഞു. ചേച്ചിയും അമ്മമാരും കൂടി ഏതോ അമ്പലങ്ങളിലും പള്ളിയിലും നേർച്ച കഴിക്കാൻ പോയത്രെ. മകനെ തിരിച്ചു കിട്ടിയതിലുള്ള നന്ദി പ്രകാശനം.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *