നഹ്മയും പ്രൊഫസർ വർഗീസ് കുര്യനും – 1

അവൾ എങ്ങനെയൊക്കെയോ വളയുന്നുണ്ട് എന്ന് സാറിന് മനസിലായി. എന്നാൽ നഹ്മയുടെ മനസ്സിൽ താൻ എന്തിനാ ആന്റിടെ എടുത്ത് തുടയിൽ നുള്ളിയത് പറയാതെ ഇരുന്നത് എന്നായിരുന്നു . സാർ അങ്ങനെ വിചാരിച്ചിട്ടല്ല ചെയ്തത് എങ്കിലും എനിക്ക് എന്താണ് അങ്ങനെ ഒക്കെ തോന്നുന്നത്. എന്റെ ഉപ്പയുടെ പ്രായം ഉള്ള ആളാണ് എന്നെ മകളെ പോലെ കാണുന്ന ആളാണ്. ഞാൻ അത് ആന്റിയോട് പറഞ്ഞാലും തെറ്റില്ലായിരുന്നു. ഒരു മകളോട് ചെയ്യുന്ന പോലെ അല്ലേ സാറ് കരുതിയിട്ടുണ്ടാവൊള്ളൂ….
നഹ്മ (പടച്ചോനെ ഞാൻ എന്തൊക്കെയാ ഈ ആലോചിച്ചു കൂട്ടുന്നത്. അല്ലാഹ് എന്നെ കാത്തോളണേ ) അവൾ പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ടു കിടന്നു.

പിറ്റേ ദിവസം ഞാറാഴ്ച്ച ആയതിനാൽ സാർ എണീക്കാൻ നേരം വൈകാറാണ്

പതിവ്. പക്ഷേ ഇന്ന് സിസിലി വന്ന് വിളിച്ചു എണീപ്പിച്ചു.

സാർ (പെട്ടെന്ന് എണീച്ചിട്ട്‌ ): എന്താ മോളെ ഞാൻ ഒന്ന് ഉറങ്ങട്ടെ.
സിസിലി : ഡേവിസ് ആണ് വിളിച്ചത് ഇച്ചായ അമ്മച്ചി രാവിലെ ബാത്‌റൂമിൽ വീണ് ത്രെ. ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്ന്.
സാർ : അയ്യോ എന്നാ പറ്റി എന്നിട്ട്.
സിസിലി : പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ലാ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റി. അമ്മച്ചിയ്ക്ക് എന്നെ കാണണം എന്ന് ഞാൻ ഇന്ന് അങ്ങോട്ടേയ്ക്ക് പോവട്ടെ. പ്ലീസ്.

ഇത്‌ കേട്ട വർഗീസിന് സന്തോഷം ആവുന്നു.

ഇനി അങ്ങോട്ടാണ് കളിയോട് കളികൾ..അടുത്ത ഭാഗം എഴുതി വച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്തേലും നിർദ്ദേശങ്ങൾ കൂടി ഉണ്ടേൽ കമന്റിൽ ഇടുക. ഇത്‌ ശെരിക്കും നടന്ന കഥയാണ് അത് കൊണ്ടാണ് കഥ മുഴുവൻ ആയി പറയാൻ ഫസ്റ്റ് പാർട്ട്‌ ഇത്രയും വേണ്ടി വന്നത്.

തുടരും.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *