നാലുമണിപ്പൂക്കൾ – 1

“അതല്ല ടീച്ചറേ‌ ഇന്നത്തെ കാര്യം ആരോടും പറയര്ത് പ്ലീസ്‌ ഉപ്പന്നെ കൊല്ലും.ഞാനിഞ്ഞി അവരോട് മിണ്ടുല്ല.” ടീച്ചർ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഊറിച്ചിരിച്ച് തിരിച്ചുപോവുന്നത് കണ്ട് അവൻ സംവൃതയെ ഒന്നുകൂടി വിളിച്ചു.

“കുട്ട്യേ ഇവിടെ മറ്റ് രണ്ട് ടീച്ചർമ്മാരുള്ളത് അറിയില്ലേ? അവരെന്താ വിചാരിക്ക്യാ? ഞാൻ നിങ്ങളെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്യാണെന്ന് മനസ്സിലായാൽ എന്റെ പണിപോവില്ലേ? അത് കൊണ്ട് ഇങ്ങനത്തെ കാര്യങ്ങളൊന്നുമായി‌ ഇങ്ങോട്ട് വരല്ലേ. എന്തെങ്കിലുമുണ്ടെങ്കിൽ മൊബൈലിൽ വിളിക്ക്.”

അവൾ ഒട്ടും താൽപ്പര്യമില്ലാതെയതും പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞു നടന്നെങ്കിലും അവൻ വിളിക്കുമെന്നവൾക്കുറപ്പായിരുന്നു.

രാത്രിയായി അവൻ വിളിക്കാതിരുന്നത് അവളെ അസ്വസ്ഥയാക്കി.
‘നല്ല നേരമ്പോക്കാവുമായിരുന്നു അവൻ വിളിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ.’ അതുമോർത്ത് ഫോണെടുത്ത സംവൃത കോപാകുലയായി.അംജദിന്റെ ആറ് മിസ്സ്ഡ് കോൾ. മോനതിൽ കളിച്ച് സൈലന്റാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒന്നാം ക്ലാസ്സിലാണെങ്കിലും മൊബല് കണ്ടാൽ വിടില്ല ചെക്കൻ അവളവന്റെ ചെവി‌ പിടിച്ച് തിരുമ്മി‌ ദേഷ്യവും സങ്കടവും‌ സഹിക്കാതെ ചങ്കുപിടച്ച് അംജദിന് തിരിച്ചു വിളിച്ചു.

“അംജദേ മോൻ ഫോണിൽ കളിച്ച് സൈലന്റാക്കിയതാണ് മനഃപ്പൂർവ്വമല്ല ട്ടോ”
“സാരല്ല ടീച്ചറേ… ഇന്റെ കാര്യെന്തായി?” അവനത് ഇതുവരെ വിട്ടില്ലെന്ന് കണ്ട് അവൾക്ക് അതൊരു രസമായി തോന്നി.

“നിന്റെത് പറഞ്ഞൂല്ലോ അവരുടേതവര് പറയട്ടെ.. നീയെന്തിനാ വിഷമിക്ക്ണേ? സത്യത്തിൽ നിനക്കവളോട് ഇഷ്ടമുണ്ടോ?
നീ ടീച്ചറോട് പറയ്, സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഇത്തവണത്തേയ്ക്ക് രണ്ടിനേം ഒഴിവാക്കാം.”

“ഉം… അതെ ടീച്ചറെ.”അവനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ സംവൃതയ്ക്കുള്ളിലെവിടെയോ നീറ്റൽ‌ തോന്നി.. ‘തോന്നിയതാവാം’ എന്ന് കരുതി അവൾ സമാധാനിച്ചു.

“പ്രേമിക്കുന്നത് തെറ്റാണെന്നൊന്നും ഞാൻ പറയുന്നില്ല. പക്ഷേ, പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് പഠിക്കണം. പ്രേമൊക്കെയായി നടന്നാലൊന്നും പഠിത്തം ശരിയാവില്ല. ഇനിയിത്പോലെ എന്റെ മുന്നിൽ കണ്ടാൽ ഞാൻ സത്യായിട്ടും പറയും. കേട്ടല്ലോ.. അതുകൊണ്ട് എല്ലാം വിട്ടേയ്ക്ക്.”

അവൾ ഇത്തിരി ചൂടായിത്തന്നെയാണ് ഫോൺ വെച്ചത്. അവൻ തൽക്കാലം സമാധാനമായ സ്ഥിതിക്ക് ഉറങ്ങാനായി മലർന്നു കിടന്നു.
അവൾക്ക് പക്ഷേ ഉറങ്ങാൻ റ്റ്പറ്റിയില്ല. ‘വേണ്ടായിരുന്നു. ഒരു കുട്ടിയോടും ദേഷ്യപ്പെടാറില്ല.ഇവനോടുമാത്രം ഒരു പ്രത്യേക ദേഷ്യം! ഇഷ്ടം കൂടുതൽ ഉള്ളത് കൊണ്ടാവും… അവളുടെ ദുർബല മനസ്സ് നീറിപ്പുകഞ്ഞു. ഒന്ന് ചാറ്റ് ചെയ്ത് സന്തോഷിപ്പിച്ച് കിടന്നുറങ്ങാമെന്ന് ചിന്തിച്ച്
അവളവന്റെ വാട്സപ്പിൽ താൻ കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോഴുള്ള പടമയച്ചു കൊടുത്തു.
“എങ്ങിനെയുണ്ട്? ഭംഗിയുണ്ടോ.”

“ഭംഗിയുണ്ട്.. ഇതാരാ ടീച്ചർ?”

“അതൊക്കെ പറയാം നീയിതെങ്ങനെയുണ്ടെന്ന് പറയ്” അവൾ താൻ പന്ത്രണ്ട് വയസ്സുള്ളപ്പോൾ എടുത്ത മറ്റൊരു ഫോട്ടോ അയച്ചുകൊടുത്തു.

അത് സംവൃതയാണെന്ന് സംശയമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും തെറ്റിപ്പോയാലോ എന്ന് കരുതി പറഞ്ഞില്ല.

“സൂപ്പർ,നല്ല ഭംഗിയു‌ണ്ട്.”

അടുത്തത് കല്ല്യാണത്തുന് മുൻപെടുത്തതായിരുന്നു. “ഇത് കൊള്ളാമോ?”

അത് ടീച്ചറാണെന്നവന് ഉറപ്പായിരുന്നു. ഇപ്പഴ്ത്തെ സംഗീതച്ചേച്ചിയെ അനുസ്മരിപ്പിച്ച ചിത്രം “നല്ല സുന്ദരിയാണ്” എന്നതിൽ കുറച്ച് പറഞ്ഞാൽ അത് അനീതിയാവും. അവന്റെ കമന്റ് കണ്ട് ആവേശം മൂത്ത് അവൾ തന്റെ പുതിയ ചിത്രം കൂടി അയച്ചു കാത്തിരുന്നു.

“അംജദ്അലീ ഇതെങ്ങനെയുണ്ട്?”
അവന് എന്താണ് കമന്റ് ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന് സംശയിച്ചു. ഭംഗിയുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ടീച്ചർ തെറ്റിദ്ധരിക്കുമോ? അവനൊരു thumps up imoji അയച്ച് ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. സംവൃത വിടാനുള്ള ഭാവമില്ലായിരുന്നു.! അല്ലെങ്കിലും ഒരു പെണ്ണിനെ നോക്കി ഭംഗിയുണ്ടെന്ന് ആണുങ്ങൾ പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ ഏതുപെണ്ണും കൊതിക്കും. അത് ആരായാലും അങ്ങിനെയാണ്.

“അതെന്താ ഇതിന് ഭംഗിയില്ലേ?” സംവൃതയുടെ ടെക്സ്റ്റ് കണ്ട് അവന് കലി വരാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു. മണി പത്തായി ടീച്ചർക്കിതെന്തിന്റെ കേടാ?

“നല്ല ഭംഗിയുണ്ട് ടീച്ചടിന്റത്ര ഭംഗിയുള്ളവര് നമ്മുടെ സ്കൂളിലില്ല” അവൾക്ക് സമാധാനമാവട്ടെ തനിക്കുറങ്ങാമല്ലോ എന്ന് കരുതി അയച്ചതായിരുന്നു ആ മെസ്സേജ്. പക്ഷേ..,
അയച്ചത് മണ്ടനും വായിച്ചത് മരമണ്ടിയുമായത് കൊണ്ട് സംഗതി ചീറ്റിപ്പോയി.

അവൾ ബോൾട്ടൽപ്പം ഘടികാരവിരുദ്ധദിശയിൽ തിരിച്ച് ലൂസാക്കി.

“അത് നുണയല്ലേ?” അവൾക്കത് നന്നായി സുഖിച്ചെങ്കിലും ഒന്നുകൂടി ഉറപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

“സത്യായിട്ടും ടീച്ചറേ” എവിടെയോ ‘കമ്പി’മുറുകുന്നതു പോലെ അവൻ സംശയിച്ചു. അവൻ ശ്രദ്ധാലുവായി.

“എന്നിട്ട് ഇതുവരെ നീ ടീച്ചറോട് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ?”

“ടീച്ചർ ചോദിച്ചില്ലല്ലോ?”

“ഇപ്പോ ചോദിച്ചില്ലേ?”

“ഇപ്പോ പറഞ്ഞുവല്ലോ”

“ഇനി ചോദിക്കാതെ പറയണം”

“പറയാം”

“മുഖത്ത് നോക്കിപ്പറയുമോ?”

“വിഷമാവില്ലെങ്കിൽ പറയാം”

“വിഷമാവില്ല ഇഷ്ടമാവും”

“എങ്കിൽ നാളെ പറയാം”

“ഉച്ചയ്ക്ക് ക്ലാസ്ലിൽ വരാം എങ്ങോട്ടും പോവരുത്”

“ഇല്ല പോവില്ല ഇനി വരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് കൊതിപ്പിച്ച് പറ്റിക്കരുത്”

“ഇല്ല മുത്തേ!!”

അവരുടെ ചാറ്റിംഗ് സകല സീമകളും ലംഘിച്ച് പോയി. സംവൃതയ്ക്ക് ഇത് കുറച്ച് ഓവറായെന്നൊരു തോന്നൽ വന്നതോടെ ഗുഡ്നൈറ്റ് പറഞ്ഞ് കിടന്നു.
അവൾക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല. അവനാകെ മുട്ടനാടിനെപ്പോലെ വിറച്ചു. അവസാനമവർ മുത്തേന്ന് വിളിച്ചതിന് മറുപടി കൊടുത്തില്ലങ്കിൽ ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടെന്ന് കരുതുമോ? അംജദ്അലി വിറക്കുന്ന കൈകളിൽ തപ്പിപ്പിടഞ്ഞ് റീപ്ലേ കൊടുത്ത് കാത്തിരുന്നു.
അവർ ഓൺലൈനിൽ ഇല്ല. അവരത് കണ്ടില്ലെങ്കിൽ താൻ ടെൻഷനടിച്ച് ചാവുമോന്ന് തോന്നി അവന്ന്…

സംവൃത പക്ഷേ, ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു.. കടന്ന് പോയി എന്ന് ചിന്തിച്ച് ബേജാറായി.
കൈതട്ടി അറിയാതെ വന്നതാണെന്ന് പറയാമെന്ന് കരുതി വാട്സപ്പ് തുറന്നു.

അവർക്ക് തിരിച്ചു പോക്ക് അസാധ്യമാക്കി അവന്റെ മെസ്സേജ് വന്നു കിടക്കുന്നു.

“ശരി മുത്തേ മറക്കില്ലീ രാവൊരിക്കലും!!”

അതും കൂടി കണ്ട സംവൃതയ്ക്ക് നിയന്ത്രണം മുഴുവനായും പോവുകയായിരുന്നു.

“മറക്കരുതൊരിക്കലും, ഈ രാവും..,ഈ പെണ്ണിനെയും ശുഭരാത്രി നേരുന്നെന്റെ അംജദിന്ന്…”

അവളവസാനമായാ മെസ്സേജയച്ച് റീപ്ലേ കാണാനുള്ള ശക്തിചോർന്ന് ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ചെയ്ത് കിടന്നു. പക്ഷേ, അവളന്നുറങ്ങിയില്ല..,അവനും.

തുടരും…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *