ഇപ്പോ നിങ്ങൾ വിചാരിക്കും ഇത്രയും സെറ്റപ്പ് ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്തിനാണ് എല്ലാവരെയും വിട്ടു വെറുമൊരു ബിപിഓ ആയി ഇവിടെ എന്തിനു നിൽക്കുന്നു എന്നത്…….. അത് നമ്മുക്ക് വഴിയേ അറിയാല്ലോ…….
അപ്പൊ പറഞ്ഞു വന്നത് എന്തെന്നാൽ ഡിഗ്രി കഴിഞ്ഞു അച്ഛനോടൊപ്പം ബിസ്സിനെസ്സിൽ ചേരുക നിളയെ കെട്ടുക ഡിസ്റ്റൻസ് ആയി എന്റെ ഹയർ സ്റ്റഡീസ് നടത്തുക .. ഇങ്ങനെ ഭാവി സുരക്ഷിതമായി എന്നെ മാടി വിളിക്കുന്ന ആ സ്വപ്നത്തിൽ മുഴുകി ഇരുന്നു ക്യാന്റീനിൽ അവന്മാർക്കൊപ്പമിരുന്നു ചായ കുടിക്കവേ എന്റെ ക്ലാസ്സിൽ തന്നെയുള്ള യദു ഓടി ചാടി എന്റെ അടുക്കൽ വന്നു പറഞ്ഞു…..
” നിന്നേ ദേ വാസുദേവൻ സർ വിളിക്കുന്നുണ്ട് ഉടനെ ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു ……….. ”
മൂഞ്ചി ന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞ മതീല്ലോ…..
” നീ ചെന്നോ ഞാൻ എത്തിയേക്കാം ”
അത്രയും പറഞ്ഞു നെഞ്ചിടിപോടെ ഞാനിരുന്നു……..
” അളിയന് ചീട്ട് വീണെന്ന തോന്നണേ…. ”
കൂട്ടത്തിലിരുന്ന ജോർജ് എനിക്കിട്ട് കുത്തി……..
” ചെല്ലടാ ചെല്ല് മോളെ കെട്ടിച് തരാൻ ആയിരിക്കും….. ഓടി പോ….. ”
അരവിന്ദ് കൂടി താങ്ങിയതോടെ എന്റെ കാറ്റ് പോയെന്ന് പറഞ്ഞ മതീല്ലോ……
” മിണ്ടാതിരിയെടാ മൈരുകളെ….. ആദ്യം മനുഷ്യനൊന്ന് പോയി വരട്ട് എന്നിട്ടെന്റെ ശവത്തിൽ കുത്തിയ പോരെ…. ”
കാര്യം ഇതൊക്കെ ആണെങ്കിലും എനിക്ക് വേണ്ടി ജീവൻ കളയാൻ വരെ അവന്മാർ തയ്യാറാണ് എന്നുള്ളതാ……..
വരുന്നിടത്തു വെച്ച് കാണാം എന്ന് കരുതി ഭാവി അമ്മായിയപ്പനെ കാണാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു….. അവന്മാരോട് പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ നേരെ ഹിസ്റ്ററിയുടെ ഡിപ്പാർട്മെന്റിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു…….
എന്നാലും ഇന്നലെ വരെ ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ലായിരുന്നു… ഇന്ന് രാവിലെയും അവളൊരു സിഗ്നൽ പോലും തന്നില്ലാലോ ഇത്ര വേഗം പൊക്കിയോ….. എന്നൊക്കെ നൂറു കൂട്ടം ഞാൻ ആലോചിച്ചു തല പൊകഞ്ഞു പണ്ടാരമടങ്ങിയാണ് ഞാൻ പുള്ളിയുടെ മുന്നിലേക്ക് ചെല്ലുന്നത്………..
നോക്കിയപ്പോ പുള്ളി മാത്രമേ അവിടെയുള്ളു….. എന്തോ കടുത്ത ആലോചനയിലാണ് …….
ഉള്ളിൽ നല്ല പോലെ പേടിയുണ്ടെങ്കിലും പുറത്തേക്ക് ഒട്ടും കാണിക്കാതെ ഞാൻ അടുത്തേക്ക് പോയി….
“സർ….”
പുള്ളി എന്റെ മുഖത്തേക്കൊന്നു പാളി നോക്കി……
“നീയിരിക്ക്……”
എതിരെ ഉള്ള കസേര ചൂണ്ടികൊണ്ട് പുള്ളി പറഞ്ഞു…..
ഞാൻ വളരെ ഭവ്യതയോടെ ഇരുന്നു…..
“കാര്യം നിനക്ക് അറിയാമായിരിക്കുമല്ലോ……”??
“സർ….. ഞാൻ….”
“മ്മ് ഒന്നും പറയണ്ട….. നിന്റെ വയസ് എത്രയാണ്……”
മടിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ പറഞ്ഞു …..
“ഇരുപത്തിരണ്ട്……”
“ഹ്മ്മ്…. അവൾക്ക് ഇരുപത്തിഅഞ്ചാണ് പ്രായം….നിനക്കത് അറിയാമോ……”
“മ്മ് ….. ”
ഞാൻ തല കുനിച്ചു മൂളി…….
” ഇത് നടക്കില്ല ജഗത്ത്…. പ്രതേകിച്ചു നീ അവളെക്കാൾ ഇളയതും….. ഇതല്ലാതെ ഒരു പയ്യനെ അവൾക്ക് വേണ്ടന്ന് അവൾ പറയുന്നു പക്ഷെ നടക്കില്ല…. ഇനി മേലിൽ നിന്നേ അവളുടെ കൂടെ കാണരുത്….. ”
പുള്ളി നല്ല കടുപ്പത്തിൽ തന്നെയാണത് പറഞ്ഞത്…
എനിക്ക് അയാളുടെ തലപിടിച്ചു ടേബിളിൽ അടിക്കണം എന്ന് തോന്നിപോയി… പക്ഷെ
കോപമല്ല ഇവിടെ വേണ്ടത് സൗമ്യതയാണ്…..
“സർ…. നിളയെ എനിക്ക് ഇഷ്ടമാണ്…അവൾക്കും…… സാറിന് അതറിയാമല്ലോ …….. ഞങ്ങൾക്ക് വേണെമെങ്കിൽ സാറിനെ ധിക്കരിച്ചു പോയി രജിസ്റ്റർ മാര്യേജ് ചെയ്യാം…. പക്ഷെ എനിക്കോ അവൾക്കോ അതിൽ തീരെ താല്പര്യമില്ല….. സർ തന്നെ അവളെ കൈ പിടിച്ചു എന്നെ ഏൽപ്പിക്കണം എന്നെന്നിക്ക് നല്ല നിർബന്ധം ഉണ്ട് ….. അത് വരെ എങ്കിൽ അതുവരെ ഞങ്ങൾ കാത്തിരിക്കും സർ…. അല്ലാതെ ഓടിപോയി കല്യാണം കഴിക്കണ ഒരു ടൈപ്പ് കാമുകനല്ല ഞാൻ…. അവളെ പൊന്നു പോലെ നോക്കാനുള്ള കഴിവെനിക്കുണ്ട് അത് മാത്രം പോരെ സാറിന്….ആലോചിച്ചു പറഞ്ഞാൽ മതി സർ…….”
ഇത്രയും പറഞ്ഞ ആശ്വാസത്തിൽ ഞാൻ അവിടെ നിന്നും പിൻവാങ്ങി…..
നേരെ കാന്റീനിലേക്ക് വെച്ച് പിടിച്ചു…. അവിടെ അവന്മാർ അപ്പോഴും ഉണ്ടായിരുന്നു……
‘ എന്താടാ എന്തായി… അങ്ങേര് എന്ത് പറഞ്ഞു…… ”
എല്ലാരും ഒരേ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു….
ഞാൻ ഉണ്ടായതെല്ലാം പറഞ്ഞു……
” ശെടാ അവളെ എങ്ങാനും അങ്ങേര് മാറ്റി കളയുമോ…. ”
അരവിന്ദ് എന്റെ മനസിലേക്ക് നല്ലൊരു കനൽ കോരിയിട്ടു
” ആഹ് അങ്ങേര് അതും ചെയ്യും അമ്മാതിരി ഐറ്റം അല്ലെ അത്……… ”
രാഹുൽ അതിലേക്ക് കുറച്ചു എണ്ണ പകർന്നിട്ടു…..
” ഒന്ന് മിണ്ടാതിരിക്കെടാ ഊളകളെ അല്ലെങ്കി തന്നെ ടെൻഷൻ അടിച്ചു ചാകാറായി അപ്പോഴാണോ ഓരോ മൈര് പറയണേ…….. ”
“അളിയാ കൂൾ ഒരു സാധ്യത പറഞ്ഞതാണ്…. നീയെന്തായാലും പുള്ളികാരിയെ കണ്ടൊന്ന് പറഞ്ഞേക്ക് ഒരു സേഫ്റ്റിക്ക്…… ”
അരവിന്ദ് പറഞ്ഞു….
അതൊരു നല്ല ഐഡിയ ആണെന്ന് എനിക്കും തോന്നി……
ഞാൻ ഇളയ വിളിക്കാൻ വേണ്ടി ഫോണെടുത്തു… എടുത്ത പോലെ തന്നെ ഞാൻ അത് പോക്കറ്റിലേക്കിട്ടു…. അവളിപ്പോ
ക്ലാസ്സിൽ ആകും ഇന്റർവെൽ ആകട്ടെ എന്ന് കരുതി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു…… ഇന്റർവെൽ ആയപ്പോഴേക്കും പതിവുപോലെതന്നെ അവൾ എന്റെ അടുക്കലേക്ക് വന്നു…..
ഞാൻ ഉണ്ടായതെല്ലാം അതുപോലെതന്നെ അവളോട് പറഞ്ഞു…….
” ഞാൻ ഇതു പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു കുഞ്ഞാ….. ഇന്നലെ ദേവേട്ടനുമായിട്ടുള്ള കല്യാണക്കാര്യം വീട്ടിൽ സംസാരിച്ചിരുന്നു….. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞത്…… നിന്നോട് പറഞ്ഞാ നീ ആവശ്യമില്ലാതെ ടെൻഷനടിച്ച് ഇരിക്കും…..
അതുകൊണ്ടാ പറയാത്തത് പക്ഷേ അച്ഛൻ ഇത്രപെട്ടെന്ന് നിന്നോട് സംസാരിക്കും എന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല…. ”
ഓ ദേവേട്ടൻ ആരാണെന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ ദേവപ്രതാപ് അവളുടെ മുറച്ചെറുക്കൻ ആണ്……. അവരുടെ കല്യാണം കുടുംബക്കാർ തമ്മിൽ നേരത്തെ തീരുമാനിച്ചത് ആണെങ്കിലും അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും അതിൽ തീരെ താല്പര്യം
ഇല്ലായിരുന്നു………
” എന്തായാലും പോട്ടെ വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം നീ പൊക്കോ….. എന്തുണ്ടായാലും രാത്രി വിളിക്കണം കേട്ടോ……. ”
അതായിരിക്കും ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള അവസാന കൂടിക്കാഴ്ച എന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും ഞാനോ അവളോ വിചാരിച്ചിരുന്നില്ല……..
അവൾ പോകുന്നത് നോക്കി നില്ക്കവേ ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല അതെന്നെ അപ്പാടെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോവുകയായിരുന്നു എന്നുള്ളത്……..
എന്നത്തെയും പോലെ അന്നത്തെ കോളേജ് ദിനവും വേറെ പ്രത്യേകതകൾ ഒന്നുമില്ലാതെ കടന്നുപോയി…… നിള മിക്കവാറും വൈകുന്നേരങ്ങളിൽ അവളുടെ അച്ഛനോടൊപ്പം തന്നെയായിരിക്കും പോകുക……. അതുകൊണ്ടുതന്നെ മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും അവളെ വൈകുന്നേരം കാണുക പ്രയാസമേറിയ കാര്യമാണ്
…..
അന്നും അതുപോലെ തന്നെ സംഭവിച്ചു……
പതിവ് പോലെ അന്ന് വൈകീട്ട് കൃത്യം എട്ടരയ്ക്ക് അവൾ വിളിച്ചു……
” കുഞ്ഞാ….അച്ഛൻ വല്ലതും പറഞ്ഞുവോ….”
എടുത്തുടനെ ഞാൻ ചോദിച്ചു….
” ഇല്ലടാ…..വന്നു ഒരുമിച്ച് കഴിച്ചു പോയി…. അതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു സംസാരമേ ഉണ്ടായില്ല….. ഒരു കണക്കിന് നന്നായി അച്ഛൻ ആലോചിക്കുകയാവും…. നമുക്കിത്തിരി സമയം കൊടുക്കാല്ലേ… ”